Ωρα 2.30 το πρωί, στο λόμπι του ξενοδοχείου «Porto Palace» το οποίο φιλοξένησε τους καλεσμένους της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε προς τιμήν του Νίκου Γκάλη θα γραφόταν ο επίλογος ενός μαγικού διημέρου με μια ακόμη συγκλονιστική εικόνα που είχε για πρωταγωνιστές δυο ιερά τέρατα του ελληνικού αθλητισμού.
Ο Νίκος Γκάλης, μόλις είχε σηκωθεί από το τραπέζι του εστιατορίου όπου δείπνησε μαζί με τη σύζυγο και τον πεθερό του. Στο λόμπι βρισκόταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης όπου συζητούσε με έναν συνεργάτη του από την ομάδα της Λιμόζ. Είχε έρθει η ώρα του αποχαιρετισμού: Ο Γιαννάκης τον αγκάλιασε ξανά: «Νίκο, θέλω να σε ευχαριστήσω για όλα, για ό,τι έχεις κάνει για μένα. Σου χρωστάω πολλά. Με έκανες καλύτερο άνθρωπο, να θέλω να γίνω καλύτερος παίκτης. Σου είμαι ευγνώμων και εγώ και όλο το ελληνικό μπάσκετ». Η στιχομυθία που ακολούθησε ήταν η εξής:
Γιαννάκης: «Νίκο, μαζί τα ζήσαμε όλα, αυτά δεν σβήνονται με τίποτα. Πολύ μεγάλες στιγμές».
Γκάλης: «Παναγιώτη , όχι μόνο μεγάλες στιγμές αλλά και μικρές και δύσκολες. Από το μηδέν ξεκινήσαμε».
Γιαννάκης: «Έχεις δίκιο, από το μηδέν, σιγά σιγά χτίστηκε το οικοδόμημα».
Γκάλης: «Θυμάσαι όταν παίζαμε με κάτι πανεπιστήμια από την Αμερική; Με το Ντιουκ και το Νορθ Καρολάινα; Θυμάσαι που μας έριχναν κάτι 30άρες στο κεφάλι; Θυμάσαι που 5-6 χρόνια αργότερα όταν ξανάρθαν τους ρίχναμε εμείς 40 πόντους;».
Γιαννάκης: «Το θυμάμαι, από το μηδέν ξεκινήσαμε».
Αφού ευχήθηκαν ο ένας στον άλλον καλή επιτυχία, αντάλλαξαν τηλέφωνα και υποσχέθηκαν να βρουν έναν τρόπο ώστε να τα ξαναπούν σύντομα, ο Γκάλης αποχώρησε. Είχε προηγηθεί λίγες ώρες στο Αλεξάνδρειο μια μεγάλη αγκαλιά που προκάλεσε δάκρυα συγκίνησης και στους δυο αλλά και στον κόσμο. Παράγοντες του Αρη χθες σχολίαζαν πως ίσως θα πρέπει μελλοντικά να προγραμματιστεί μια εκδήλωση τόσο προς τιμήν του Παναγιώτη Γιαννάκη όσο και για τον Γιάννη Ιωαννίδη.
Πηγή: sentragoal.gr
