Ο Σβι Σερφ θυμήθηκε όσα έζησε σαν σήμερα 20 χρόνια πριν στο Τορίνο από την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου κόντρα στην Εφές Πίλσεν. Μίλησε για τον κόσμο, για την άμυνα του Μέμου Ιωάννου και για τον τελικό που δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει!
Ο “Τσβίκα” μίλησε στο Sport24.gr και τόνισε: “Θυμάμαι κάθε στιγμή της πορείας μας. Μα δεν είναι δυνατόν να την ξεχάσω. Στο πρώτο μου παιχνίδι είχαμε αντιμετωπίσει για τον όμιλο την Σολέ που είχε παίκτη της τον Ριγκοντό και βήμα βήμα φθάσαμε στον τελικό του Τορίνο. Μάλιστα είχαμε πάει μερικές ημέρες νωρίτερα σε μία τοποθεσία κοντά στο Μπόρμιο για να απομονώσουμε την ομάδα και να μπορέσουμε να ελέγξουμε τον Τάρπλεϊ μαζί με τους δύο βασικούς μου συνεργάτες. Τον Νίκο Κεραμέα και τον Φάνη Ταρνατώρο”.
Κι όσο για την βραδιά του τελικού; «Η εικόνα που συναντήσαμε όταν μπήκαμε στο παρκέ από τους 5.000 φίλους του Άρη που είχανε έρθει με κάθε τρόπο από κάθε πλευρά της Ελλάδας και της Ευρώπης ήταν απίστευτη. Μία εικόνα που αύξησε ακόμη περισσότερο την πίεση για να φθάσουμε στην κατάκτηση του Κυπέλλου. Μία πίεση που είχε αποτελέσει επίσης μία από τις αιτίες που είχαμε επιλέξει την μίνι προετοιμασία για να αποφορτιστεί όλη η ομάδα από το ότι λεγόταν στην Θεσσαλονίκη και να συγκεντρωθεί αποκλειστικά στον τελικό».
Σύμφωνα πάντως με τον Ισραηλινό τεχνικό το τζάμπολ του τελικού είχε γίνει μία μέρα νωρίτερα στην Συνέντευξη Τύπου και δεν είχε να κάνει με οτιδήποτε μεταξύ των δύο τεχνικών αλλά μεταξύ των δύο προέδρων. “Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως ο πρόεδρός μας ο Θεόφιλος Μητρούδης είχε έρθει μία μέρα πριν από τον τελικό σε ένταση με τον πρόεδρο της Εφές Πίλσεν για την ονομασία της Κωνσταντινούπολης και ότι σε καμία περίπτωση δεν λέγεται Ιστανμπούλ. Κάπως έτσι ξεκίνησε ο τελικός με μας ως Άρης να ήμασταν το φαβορί και να έπρεπε και να το αποδείξουμε και στον τελικό. Το παιχνίδι δεν ήταν καλό, μας βγήκε και η πίεση αλλά στο τέλος ο Ιωάννου έβγαλε την άμυνα που έπρεπε πάνω στον Ναουμόσκι και όλοι μαζί πανηγυρίσαμε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του Άρη για να ακολουθήσει και η αποθεωτική υποδοχή στην Θεσσαλονίκη”.
Σε εκείνο το σημείο ο «Τσβίκα» αποκάλυψε ότι: “Πρόκειται για έναν τίτλο που θα τον θυμάμαι μέχρι το τέλος της ζωής μου. Δεν σας κρύβω ότι σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο που έσω στο σπίτι μου έχω έξι μεγάλες φωτογραφίες από τον τελικό για να θυμάμαι εκείνες τις τόσο όμορφες στιγμές που έζησα”.
