Σε λίγες ώρες, στο μέρος όπου πριν ένα χρόνο ο Λιονέλ Μέσι σήκωνε το πολυπόθητο τρόπαιο του παγκόσμιου πρωταθλητή, το Ασιατικό Κύπελλο ανοίγει αυλαία.
Εκεί, στο Κατάρ, ένας Ελληνας, εραστής της περιπέτειας, θα δώσει το δικό του «παρών» στο πλευρό ενός από τους κορυφαίους ξένους τεχνικούς που έχει περάσει ποτέ από τα γήπεδά μας.
Η παρουσία του 68χρονου πλέον Εκτορ Ραούλ Κούπερ στον πάγκο του Αρη πριν 15 χρόνια, αποδείχθηκε καρμική αφού βρήκε τον άνθρωπο που τον εμπιστεύθηκε όσο κανέναν άλλο και από τότε τον έχει συνεπιβάτη στα μεγάλα του ταξίδια.
Ο γυμναστής και στενός συνεργάτης του Αργεντινού προπονητή, Αντώνης Σαριόγλου, ετοιμάζεται για μια ακόμη εμπειρία, ανήκοντας στο τιμ του Κούπερ και της εθνικής Συρίας, που παίρνει μέρος στο τουρνουά. Μιας κατεστραμμένης χώρας από τον εμφύλιο πόλεμο που διαρκεί τα τελευταία 13 χρόνια και βλέπει μέσω του ποδοσφαίρου μια ευκαιρία για να υπενθυμίσει πως εξακολουθεί να υπάρχει.
Είχε προηγηθεί η εθνική Αιγύπτου όπου ανέπτυξε μια ιδιαίτερη σχέση και φιλία με τον Μοχάμεντ Σαλάχ, ενώ ακολούθησαν το Ουζμπεκιστάν στο οποίο η μορφή και οι μνήμες από τον Βασίλη Χατζηπαναγή δεν έχουν ξεθωριάσει στο πέρασμα του χρόνου αλλά και το Κονγκό. Εκεί είδε το σκληρό πρόσωπο της διαβίωσης των απλών ανθρώπων, αντιμετωπίζοντας δύσκολες και πρωτόγνωρες καταστάσεις που έβαλαν σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια του τη ζωή.
Λίγο πριν ξεκινήσουν οι υποχρεώσεις της Συρίας εκμυστηρεύεται και παραδέχεται στην «Κ» πως η γνωριμία του με τον Κούπερ, ήταν αυτό που πάντα αναζητούσε: Την εξερεύνηση του κόσμου μέσα από το ποδόσφαιρο.
Παράλληλα αναφέρεται στο τουρνουά που ξεκινά και το επίπεδο του ασιατικού ποδοσφαίρου, το οποίο ολοένα και ανεβαίνει.
«Νομίζω πως ήταν γραφτό στο DNA μου να γίνω ένας ταξιδευτής του ποδοσφαίρου. Γεννήθηκα στη Βενεζουέλα, στο Καράκας. Η μητέρα μου είναι από τη Βενεζουέλα και ο πατέρας μου Ελληνας που μετανάστευσε σε πολύ μικρή ηλικία εκεί.
Στα 10 μου ο πατέρας μου αποφάσισε να επιστρέψει στην Κοζάνη και εγώ τότε κατάλαβα πως είμαι από μια χώρα που δεν ήξερα ούτε μια λέξη από τη γλώσσα της».
Εχοντας τελειώσει τις σπουδές του στα ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης και με κρυφό όπλο την καλή χρήση της ισπανικής γλώσσας, έγινε ο διερμηνέας του Κίκε Ερνάντεθ στον Αρη και μετέπειτα του ανθρώπου που έμελλε να αλλάξει όλη του τη ζωή και τη σκέψη του για το άθλημα.
«Ο Εκτορ είναι μια μοναδική προσωπικότητα. Ενα πανεπιστήμιο του ποδοσφαίρου. Μου έδειξε την εμπιστοσύνη του όλα αυτά τα χρόνια και τον ακολούθησα τυφλά ξεκινώντας ένα ταξίδι στο άγνωστο που κανείς από τους δύο μας δεν ξέρει πότε και πού θα σταματήσει» τονίζει.
Ο Αντώνης Σαριόγλου δεν κρύβει πως η σημαντικότερη διαδρομή που είχε με τον Κούπερ ήταν η κοινή τους θητεία στην Αίγυπτο με αποκορύφωμα την παρουσία του στο Μουντιάλ της Ρωσίας.
«Το 2015 αναλάβαμε μία ομάδα που είχε μείνει 28 χρόνια εκτός Μουντιάλ, με σκοπό την πρόκριση στα τελικά και τα καταφέραμε σε εκείνο το αλησμόνητο παιχνίδι με το Κονγκό μπροστά σε 90.000 κόσμο. Αγάπησα το Κάιρο και τη ζωή στην Αίγυπτο. Η ιστορία της χώρας είναι μοναδική. Εκεί έκανα δυνατές φιλίες όπως αυτή με τον Μοχάμεντ Σαλάχ αλλά και τα άλλα παιδιά, τον Σικαμπάλα, τον Ουάρντα, τον Ελνένι και τον Ελ Χανταρί. Οποιος γνωρίσει καλά τον Σαλάχ, θα καταλάβει πως στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν αντιστάρ και εξαίρετο επαγγελματία, ένα φωτεινό παράδειγμα ανθρώπου και αθλητή. Ολα όσα ακούγονται και γράφονται για τις φιλανθρωπικές του δράσεις είναι αλήθεια και το κάνει γιατί το νιώθει και όχι ως μέσο προβολής.
Ξεκίνησα να τον προπονώ όταν ήταν 24 ετών και αγωνιζόταν δανεικός στη Φιορεντίνα από την Τσέλσι και αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ στα τριάμισι χρόνια της συνεργασίας μας στην Εθνική, ήταν πως ακόμα και στο προαιρετικό ωράριο γυμναστηρίου που είχα καθημερινά, ερχόταν πάντα. Και υπήρξαν φορές που ήμασταν μόνο εκείνος κι εγώ. Δεν έλειψε ούτε σε μια προπόνηση, ακόμα και την ίδια μέρα που θα έφτανε από το ταξίδι του. Με τον “Μο” επικοινωνούμε όποτε μπορούμε λόγω των πολλών υποχρεώσεών μας και όταν θυμάται να μου στείλει τον νέο του αριθμό τηλεφώνου αφού τον αλλάζει συνεχώς για να αποφεύγει τα ΜΜΕ θέλοντας να διατηρήσει μια στοιχειώδη προσωπική ζωή. Του είχα στείλει την Πρωτοχρονιά του 2023 ένα μήνυμα για καλή χρονιά και μου απάντησε φέτος την Πρωτοχρονιά, λέγοντάς μου “με ξέχασες μαλ…!” Η αλήθεια είναι πως έχει μάθει πολύ καλά τη διάσημη ελληνική λέξη (σ.σ. γέλια). Στη Ρόμα ήταν στο ίδιο δωμάτιο με τον Μανωλά ενώ τώρα στη Λίβερπουλ με τον Τσιμίκα, οπότε καταλαβαίνετε, θέλει τον Ελληνά του…».
Στην πόλη του «Βάσια» και μετά στο χάος του Κονγκό
Μετά το Μουντιάλ της Ρωσίας, η πυξίδα έδειξε Βορρά. Ο Κούπερ αποδέχθηκε την πρόταση της εθνικής Ουζμπεκιστάν και η βαλίτσα φορτώθηκε με προορισμό την Τασκένδη. Εκεί όπου ακόμη θυμούνται και παραδέχονται τον Βασίλη Χατζηπαναγή ως τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που ανέδειξε η χώρα. «Πρόκειται πραγματικά για την πόλη του “Βάσια”. Στο γήπεδο της Παχτακόρ, που είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος βρίσκονται παντού φωτογραφίες του με τη φανέλα της και με τη Σοβιετική Ενωση. Το 2019 συμμετείχαμε στο Asian Cup των Εμιράτων, είχαμε αρκετά καλή ομάδα, περάσαμε στους “16” και αποκλειστήκαμε στα πέναλτι από την Αυστραλία με το τελευταίο να το πετυχαίνει ο Απόστολος Γιάννου».
Υστερα από ένα διάλειμμα την εποχή του κορωνοϊού, ο συνομιλητής μας επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη και τον Αρη και ο Κούπερ στο σπίτι του στη Μαγιόρκα για ξεκούραση. Ωσπου τον Μάιο του 2021 το κάλεσμα ήταν από τα βάθη της Αφρικής και τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. «Παρά τις ενστάσεις που είχε και ο κόουτς και εγώ για τις συνθήκες διαβίωσης, το εξαιρετικό υλικό της ομάδας με παίκτες όπως ο Μπακαμπού, ο Μπέμπα, ο Μποκανί, ο Κακουτά, ο Μαζουακού και ο Μποκού μας έκανε να πούμε το ναι.
Οι πρώτες εικόνες που συναντήσαμε στην Κινσάσα δύσκολα περιγράφονται. Καμία σχέση με τις αραβικές χώρες. Φτώχεια, άνθρωποι που ζούσαν σε τρώγλες, χωρίς καθαριότητα, δρόμοι, κτίρια, αυτοκίνητα, βγαλμένα από πολλές δεκαετίες πίσω. Και εμείς να κάνουμε κάθε λογής εμβόλιο για να είμαστε προφυλαγμένοι αφού τα ταξίδια ήταν συνεχή. Αν δεν κάνω λάθος, επισκεφτήκαμε 18 χώρες της Αφρικής. Μεταξύ αυτών πήγαμε σε Μαλάουι, Τσαντ, Μαδαγασκάρη, Μπενίν, Ουγκάντα και Τανζανία. Οι συγκρούσεις των πολιτών με τον στρατό που κάνει το κουμάντο ήταν καθημερινό φαινόμενο ενώ όταν η ομάδα έχανε, η στάση του κόσμου ήταν απειλητική εναντίον μας. Οταν χάσαμε από το Μαρόκο και αποκλειστήκαμε από την τελική φάση του Μουντιάλ, τα σπίτια δύο ποδοσφαιριστών που θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τον αποκλεισμό, λεηλατήθηκαν. Δεν τολμούσαμε να κυκλοφορήσουμε με το λεωφορείο της ομάδας ούτε να φορέσουμε τα ρούχα της Εθνικής.
Παίρναμε τουριστικό λεωφορείο για να μη δίνουμε στόχο. Θυμάμαι ακόμη ένα περιστατικό την ώρα που κάναμε προπόνηση, μπήκε ξαφνικά μέσα στο γήπεδο μία μερίδα οπαδών. Οι άνδρες της Ασφάλειας τους θεώρησαν επικίνδυνους και άρχισαν να πυροβολούν. Ε, αυτό ήταν που ξεχείλισε το ποτήρι και είπαμε πως δεν αξίζει να ρισκάρουμε την ίδια μας τη ζωή».
Στη Συρία την ημέρα του σεισμού
Με την αυγή του 2023 η νέα πρόκληση άκουγε στο όνομα Συρία. Μέσα στους όρους της συμφωνίας ήταν πως η ομάδα θα κάνει την προετοιμασία της και θα δίνει τους αγώνες της είτε στη Σαουδική Αραβία είτε στο Ντουμπάι. Οι όροι έγιναν αποδεκτοί, η υπογραφή των συμβολαίων και η παρουσίαση του Κούπερ και των συνεργατών του προγραμματίστηκαν για τις 7 Φεβρουαρίου στη Δαμασκό. Μοιραία σύμπτωση, ήταν η ημερομηνία του φονικού σεισμού 7,7 Ρίχτερ σε Τουρκία και Συρία.
«Φυσικά όλα αναβλήθηκαν για 10 ημέρες. Μείναμε στη Δαμασκό, όπου είδαμε μια πόλη ταλαιπωρημένη από τις συνεχείς συγκρούσεις να προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της». Και τι μπορεί να πετύχει η Συρία σε αυτό το Ασιατικό Κύπελλο; «Είμαστε σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο με Αυστραλία, Ουζμπεκιστάν και Ινδία. Θα παλέψουμε για το καλύτερο δυνατό. Στόχος είναι να περάσουμε από τη φάση των ομίλων, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ η ομάδα αν και έχει αρκετές συμμετοχές στο τουρνουά. Ο λαός της Συρίας έχει ανάγκη μια επιτυχία. Είδαμε τον κόσμο που έχει έρθει στο Κατάρ και μας υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο, πόσο θέλει να ακουστεί και πάλι η χώρα του προς τα έξω για καλό λόγο και όχι για πόλεμο.
Διαθέτουμε καλό σύνολο, ο Σύριος ποδοσφαιριστής έχει έμφυτη τεχνική στο παιχνίδι του αν και οι περισσότεροι αγωνίζονται στο τοπικό πρωτάθλημα αφού τα σύνορα δεν έχουν ανοίξει αδίκως ακόμη γι’ αυτούς. Πάρτε παράδειγμα τους Σύριους που έχουν αγωνιστεί στην Ελλάδα. Από τον Αφας και τον Αλ Τζάχερ παλιότερα, μέχρι τον Αοσμαν και τον Ουές πρόσφατα. Ολοι τους έχουν ξεχωρίσει».
Η «αχτύπητη» Ιαπωνία
Στο στάδιο «Lusail» μέχρι πριν λίγες μέρες, τίποτα δεν είχε πειραχτεί. Τα πάντα ήταν στη θέση τους στα κεντρικά σημεία της Ντόχα. Ακόμη και οι διαφημιστικές πινακίδες με το επίσημο σύνθημα του Μουντιάλ, «Ολα είναι τώρα – FIFA World Cup 2022», που θύμιζαν τη μεγάλη διοργάνωση που έβγαλαν εις πέρας με επιτυχίες οι Καταριανοί. Χρειάστηκαν μικρές παρεμβάσεις και λεπτομέρειες για να διεξαχθεί το «Asian Cup», το οποίο ξεκινά απόψε (18.00) με την αναμέτρηση του Κατάρ με τον Λίβανο.
«Σε οργανωτικό επίπεδο λειτουργούν όλα καθαρά με οδηγό το Παγκόσμιο Κύπελλο. Είχαν κάνει σπουδαία δουλειά. Σε ό,τι αφορά τη διαμονή, τις προπονήσεις, τις μετακινήσεις, τα θέματα ασφαλείας, τα πάντα διευκολύνουν τις αποστολές. Θα χρησιμοποιηθούν τα επτά από τα εννέα γήπεδα που δόθηκαν παιχνίδια στο Μουντιάλ και από κει και πέρα, κάποια, τα οποία είναι προκάτ θα τα εκμεταλλευτούν για άλλες χρήσεις. Μέχρι στιγμής δεν έχει παρουσιαστεί το παραμικρό πρόβλημα» αναφέρει ο Ελληνας γυμναστής.
Σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι είναι απόλυτος: «Η Ιαπωνία πραγματικά έχει περάσει σε άλλο επίπεδο. Είναι το ακλόνητο φαβορί για το τρόπαιο, είναι τέτοια η οργανωτικότητα και η συγκέντρωσή της, που σπάνια τη συναντάς και σε μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Ολοκλήρωσε τα προκριματικά, μοιράζοντας πεντάρες σε όλους τους αντιπάλους. Διαθέτει έναν εξαιρετικό προπονητή και σπουδαίους παίκτες. Από κει και πέρα, η Νότια Κορέα είναι πάντα μια σταθερή και υπολογίσιμη δύναμη όπως και η Αυστραλία που επέλεξε να αγωνίζεται στην ασιατική ζώνη και όχι στην Ωκεανία, δείγμα του ότι ο ανταγωνισμός έχει μεγαλώσει στο ασιατικό ποδόσφαιρο. Το Ιράν διαθέτει μεγάλα ονόματα αλλά το τελευταίο διάστημα δεν “πατάει” καλά».
Συγκρίνοντας τη διοργάνωση με το Κόπα Αφρικα στο οποίο έχει συμμετάσχει, τη θεωρεί ανώτερη οργανωτικά. «Δεν χωρά αμφιβολία πως οργανωτικά είναι ένα και δύο σκαλιά παραπάνω, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο του Κατάρ, που μόλις διοργάνωσε Μουντιάλ.
Παικτικά, σίγουρα η Αφρική έχει περισσότερα ταλέντα, προσελκύει ενδιαφέρον από ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία που είναι σε θέση να απορροφήσει παίκτες, παίρνοντας την υπηκοότητα».
Μετά το τουρνουά η απόφαση για το μέλλον
Μόλις περάσει και αυτή η διοργάνωση, το βραχυπρόθεσμο συμβόλαιο του Εκτορ Ραούλ Κούπερ με την Ομοσπονδία της Συρίας ολοκληρώνεται. Ανάλογα και με την πορεία στη διοργάνωση θα ληφθεί και η όποια απόφαση για το μέλλον.
«Ο “μίστερ” το σκέφτεται. Το μόνο σίγουρο πως η καριέρα του σε συλλόγους έχει τελειώσει. Είχε πλουσιοπάροχες προτάσεις από συλλόγους στη Σαουδική Αραβία αλλά είπε όχι. Αλλωστε δεν έχει ανάγκη τα χρήματα. Αυτό που θέλει πλέον είναι να μπορεί να συνδυάζει τον τρόπο ζωής του με το ποδόσφαιρο και να έχει την ηρεμία να βλέπει τα παιδιά του και τα εγγόνια του. Αρα λοιπόν είτε στη Συρία είτε αλλού θα συνεχίσει σε εθνικό επίπεδο. Το όνομα του κάνει “γκελ” ακόμη. Δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να επιστρέψει στη Λατινική Αμερική απ’ όπου έχει προτάσεις. Αν συμβεί αυτό, θα νιώσω κατά κάποιο τρόπο πως θα επιστρέψω από εκεί που ξεκίνησαν όλα».
Πηγή: kathimerini.gr
