Το βράδυ του Σαββάτου ο κόσμος του Άρη ξέσπασε. Κατά πάντων. Κατά «δικαίων και αδίκων», όπως λέγεται χαρακτηριστικά. Τα άκουσαν οι παράγοντες. Νυν και πρώην για την κατρακύλα και την εικόνα του «Αρμαγεδδώνα» που είναι προ των πυλών.
Μακάρι να είναι όνειρο, ένας εφιάλτης, από τον οποίο όταν ξυπνήσουν όλοι, να έχουν απλά και μόνο μια δυσάρεστη ανάμνηση.
Όλοι τους, όσοι πέρασαν από τον Άρη είναι ένοχοι και συνένοχοι για τη σημερινή κατάσταση, άλλος λίγο, άλλος πολύ. Όσοι οδήγησαν τον σύλλογο εδώ πού είναι, αλλά και όσοι εμπόδισαν να αποδράσει πολύ πιο νωρίς από την “κόλαση”.
Την ίδια ώρα, αυτός ο κόσμος που ξέσπασε το Σάββατο, εξέφρασε την οργή του και για τους όψιμους φίλους, τους πολιτικούς που έκαναν τους φίλους, αλλά και για τον υπουργό αθλητισμού Γιάννη Ιωάννιδη. Ο «ξανθός» βρέθηκε και αυτός στη δίνη του κυκλώνα, των αντιδράσεων και των αποδοκιμασιών. Xωρίς να είναι παρών ως φυσική παρουσία, αλλά ούτε καν νοερώς…
Είναι στιγμές που το ένστικτο του κόσμου εκφράζεται, δείχνοντας την πικρία, αλλά και την οργή του. Είναι στιγμές που ο καθένας ό,τι σπείρει, θα θερίσει.
Τίποτε περισσότερο προς το παρόν.
