Ήταν επιθυμία από τις 14 Σεπτεμβρίου που βγήκε στον αέρα το PRESSARIS. Μια συνέντευξη με τον Νίκο Γκάλη. Τρεις μήνες μετά έγινε πραγματικότητα. Ο κορυφαίος αθλητής της σύγχρονης Ελλάδας μίλησε αποκλειστικά στο PRESSARIS! Ο Τάσος Πακλατζής και ο Νίκος Καραγιώργης οργάνωσαν την παραγωγή της συνέντευξης και ο Πάρις Καλημερίδης “ανέκρινε” τον Νίκο Γκάλη. Είναι μεγάλη τιμή για το PRESSARIS να φιλοξενεί τον κορυφαίο Έλληνα καλαθοσφαιριστή και απέναντί του να είναι ο κορυφαίος μπασκετικός δημοσιογράφος.
Από τις αλάνες του Νιου Τζέρσεϊ, στην Θεσσαλονίκη. Πέρασαν κιόλας 32 χρόνια από τότε που ο Νίκος Γκάλης αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αμερική και την πρόκληση που λεγόταν ΝΒΑ, για να περάσει στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, για ένα τολμηρό εγχείρημα στο… άγνωστο – όπως ήταν τότε – ελληνικό μπάσκετ για λογαριασμό του Άρη. Αν οι κίτρινοι δεν είχαν κατακτήσει το 1979 το πρωτάθλημα, δύσκολα ο Γκάλης θα επέλεγε τον Άρη. Από τις προτάσεις που είχε επέλεξε τον πρωταθλητή, την καλύτερη ελληνική ομάδα. Ο Παναθηναϊκός έμεινε στα… κρύα του λουτρού. Οι κίτρινοι είχαν κερδίσει τον πρώτο αριθμό του λαχείου! Αυτή η απόφαση του… απόφοιτου του Σίτον Χολ έμελλε να αλλάξει τον ρου της ιστορίας του μπάσκετ στην Ελλάδα!
Ζήσαμε όλοι μας ένα ονειρεμένο ταξίδι από το 1979 έως το 1994, μέχρι την (αποφράδα εκείνη) μέρα που πήρε την απόφαση στο κλειστό των Αμπελοκήπων να σταματήσει το μπάσκετ. Πολλοί πίστεψαν ότι ο Γκάλης θα γυρνούσε στην Νέα Υόρκη. Πολλοί θεωρούν και δεν έχουν άδικο ότι έψαξε την ευκαιρία να κλείσει την καριέρα του στον Άρη, στην ομάδα την οποία δόξασε και με την οποία δοξάστηκε. Δύο φορές έφτασε πολύ κοντά στο να κάνει πράξη την επιθυμία του. Η πρώτη ήταν το καλοκαίρι του 1995 επί διοίκησης Στέργιου Βρούσγου και η δεύτερη – και αυτό είναι αποκάλυψη – το 1996 επί διοίκησης του αείμνηστου Ζαφείρη Σαμολαδά. Τα χρόνια πέρασαν και ο Γκάλης συμβιβάστηκε με την σκληρή πραγματικότητα. Δεν θα επέστρεφε ποτέ στην ενεργό δράση, άλλωστε τον χρόνο δεν μπόρεσε να τον νικήσει κανείς μέχρι σήμερα.
Ήταν αλλού τυχερός. Βρήκε τη γυναίκα της ζωής του, την Ελένη, με την οποία δημιούργησε μια ευτυχισμένη οικογένεια. Η Ελένη του έκανε το μεγαλύτερο δώρο της ζωής του, φέρνοντας στον κόσμο την γλυκύτατη Στέλλα, στην οποία έδωσε το όνομα της μητέρας του. Χωρίς προκλήσεις και με σεμνότητα και γαλήνη ζουν από κοινού μια ευτυχισμένη ζωή με όλη τη σημασία της λέξης.
Φτάνουμε στο σήμερα. Κοντεύουν Χριστούγεννα του 2011. Ο Γκάλης έχει καιρό να φανεί στο Αλεξάνδρειο, για να παρακολουθήσει παιχνίδια του Άρη. Πολλοί διερωτούνται το γιατί. Την απάντηση μπορεί να την δώσει μόνο ο Γκάλης και αυτή ήταν η αφορμή γι’ αυτήν την συνέντευξη.
Γιατί δεν πηγαίνεις στο γήπεδο; Πολλοί αναρωτιούνται για ποιο λόγο ο Νίκος Γκάλης απουσιάζει από τα παιχνίδια του Άρη…
Σίγουρα μου λείπει το Αλεξάνδρειο, ο Άρης και ο κόσμος του. Αυτήν την ατμόσφαιρα την αναπολώ συχνά. Αυτήν την αγάπη που μου δείχνουν όλοι όταν τους συναντώ στο γήπεδο ή στους δρόμους της Θεσσαλονίκης θέλω να την ανταποδίδω. Οι οικογενειάρχες θα με καταλάβουν περισσότερο. Όταν έχεις γυναίκα και παιδί, αλλά και προσωπικές επαγγελματικές δραστηριότητες είναι δύσκολο να βρεις ελεύθερο χρόνο. Κάποια στιγμή θα βρεθώ και πάλι στο Αλεξάνδρειο.
Παρακολουθείς τον Άρη έστω από την τηλεόραση; Ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις που “τρέχουν” στην ομάδα;
Ευτυχώς που υπάρχει και η τηλεόραση και παρακολουθώ τα παιχνίδια. Έχω και κάποιους φίλους, αλλά και από διάφορα σάιτ πληροφορούμαι τι γίνεται στην ομάδα.
Θέλω να σε ρωτήσω πως σου φαίνεται ο φετινός Άρης;
Γνωρίζω ότι το μπάτζετ του Άρη μειώθηκε φέτος ακόμα περισσότερο, άρα δεν θα πρέπει να είμαστε υπερβολικά απαιτητικοί. Αναλόγως του μπάτζετ, η ομάδα δείχνει τώρα τελευταία ότι πηγαίνει καλά. Δεν μπορώ να γνωρίζω, όμως, τι θα συμβεί στο τέλος, όταν… κλείσει το ταμείο. Θέλω να πω δηλαδή ότι μία θα είναι η συνολική εικόνα του.
Τι σου έχει κάνει εντύπωση απ’ αυτόν τον Άρη;
Μου αρέσει που οι παίκτες του πολεμούν μέσα στο γήπεδο, έχουν φιλότιμο και είναι μαχητικοί. Και δεν μπορείς να έχεις παράπονο από αυτόν που παλεύει.
Ο Άρης πανηγύρισε χθες βράδυ με τη νίκη επί της Ρουντούπις την πρόκριση του στις 16 καλύτερες ομάδες του Γιούροκαπ. Συμφωνείς πως αποτελεί μια σημαντική επιτυχία;
Πραγματικά, είναι μεγάλη επιτυχία. Η λιθουανική ομάδα ήταν ένα σύνολο με ταλέντο. Όπως ανέφερα ο Άρης είναι μια μαχητική ομάδα και διαπιστώνω πως υπάρχει πολύ καλό κλίμα μεταξύ των παικτών. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Υπήρχε βέβαια και ο κόσμος στην κερκίδα που λύγισε τους Λιθουανούς. Είναι μεγάλη υπόθεση το Αλεξάνδρειο! Διαθέτει μεγάλη παράδοση και ιστορία. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στους φίλους του Άρη. Εύχομαι καλή συνέχεια στην ομάδα στην επόμενη φάση της διοργάνωσης.
Αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω και είχες το δίλημμα «Άρης ή ΝΒΑ», θα έπαιρνες την ίδια απόφαση;
Ούτε συζήτηση. Δεν μετάνιωσα ποτέ που επέλεξα τον Άρη. Πέρασα τις πιο ωραίες στιγμές της καριέρας μου ως αθλητής. Στιγμές που ήταν αξέχαστες και μοναδικές!
Σκέφτεσαι κάποια στιγμή να βοηθήσεις τον Άρη αν βρεθεί ένας ρόλος που να σου ταιριάζει;
Ναι, δεν το κρύβω. Περνάει συχνά από το μυαλό μου. Επειδή όμως είμαι ένας άνθρωπος που δεν συμβιβάζεται εύκολα, δεν μου αρέσει να προσποιούμαι και να παρακαλάω τον καθένα, προσπαθώ να εντοπίσω από ποιο πόστο μπορώ να βοηθήσω τον Άρη. Εφόσον προκύψει όμως μια διοίκηση που θα είναι εύρωστη, έχω στο μυαλό μου κάτι, αλλά θα πρέπει να υπάρξουν και οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Να γίνω όμως ξαφνικά πρόεδρος ή παράγοντας νομίζω πως δεν μου ταιριάζει.
Ποιο θεωρείς πως είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμα σου και ποιο το μεγαλύτερο λάθος σου;
Δεν χρειάζεται να σκεφτώ πολύ για να απαντήσω. Πήγαμε με τον Άρη τρεις φορές σε φάιναλ φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Για εκείνη την εποχή που υπήρχαν μεγαθήρια στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ήταν ένας άθλος. Πετύχαμε άθλο και με την Εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας. Ήταν αξέχαστες στιγμές. Όσον αφορά το μεγαλύτερο λάθος μου; Ουδείς αλάνθαστος. Δεν μπορώ να συγχωρήσω κάποιους που μου φέρθηκαν αχάριστα.
Αναπολείς συχνά τις παλιές μεγάλες στιγμές; Παρακολουθείς βίντεο ή βλέπεις φωτογραφίες του ένδοξου παρελθόντος;
Ναι, σε ανύποπτες στιγμές μου έρχεται ξαφνικά η επιθυμία να κάνω ένα «φλας μπακ» στα παλιά. Μου λείπουν αυτές οι στιγμές και διαλέγω μια κασέτα από έναν αγώνα και ξαναθυμάμαι τα παλιά. Είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα. Αναρωτιέμαι συχνά μέσα μου πως πέρασαν τόσο γρήγορα τόσα χρόνια. Μετά προσγειώνομαι αμέσως και ομολογώ μέσα μου για να συμβιβαστώ με την πραγματικότητα λέγοντας “όλα τα ωραία δυστυχώς κάποτε τελειώνουν”.
“Η οικογένειά μου το πιο μεγάλο… χρυσό μετάλλιο της ζωής μου”
Τα είχες όλα στη ζωή σου. Σου λείπει κάτι που θα ήθελες να αποκτήσεις;
Όχι. Θα ήμουν αχάριστος και άπληστος αν έλεγα αυτή τη στιγμή ότι μου λείπει κάτι. Είμαι πλήρης και δεν το κρύβω πως αυτό οφείλεται και στην οικογένεια που δημιούργησα. Αυτό είναι πραγματικά το πιο μεγάλο… χρυσό μετάλλιο της ζωής μου.
Παίζεις καθόλου μπάσκετ όταν βρίσκεις την ευκαιρία;
Όχι, δεν παίζω και δεν μου λείπει. Αισθάνομαι μέσα μου μεγάλη ενέργεια. Γυμνάζομαι όμως σχεδόν καθημερινά. Είμαι σε καλή φυσική κατάσταση. Όποιος με προσκαλέσει σε κάποιο φιλικό μονό δεν θα πω όχι!
Η κόρη σου, η Στέλλα έχουμε μάθει ότι τελικά προτίμησε το τένις…
Γιατί να μην το προτιμήσει; Είναι και το «γονίδιο» όπως λένε. Κι εγώ παλιά έπαιζα πολύ τένις και ήμουν και καλός όπως μου έλεγαν. Άρα λοιπόν είναι φυσιολογικό και η Στέλλα να έχει κλίση σε αυτό το άθλημα. Και όπως μου λένε και οι προπονητές της τα πηγαίνει πολύ καλά. Την παρακολουθώ κι εγώ στις προπονήσεις. Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι το τένις αρέσκονται να το παίζουν πολλές γυναίκες. Τις ταιριάζει σαν άθλημα.
Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και είναι ώρα για ευχές. Ποιες είναι οι δικές σου ευχές;
Εύχομαι σε όλον τον κόσμο, στους φίλους του Άρη και στα μέλη της ομάδας ολόψυχα καλές γιορτές με υγεία πάνω από όλα.
Χρόνια Πολλά και σε σένα μοναδικέ Νίκο Γκάλη ευχές για υγεία και ευτυχία και φυσικά και σε όλη την οικογένεια σου. Σε ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκανες να μας παραχωρήσεις αυτή τη συνέντευξη αυτές τις άγιες μέρες και σε ένα τόσο κρίσιμο σταυροδρόμι για τον Άρη και την Ελλάδα και τον ελληνικό αθλητισμό γενικότερα.
Ξεκίνα τώρα με Bonus 125 € από την expekt.com!
