Όταν, σε μια από τις σημαντικότερες και παράλληλα, κρισιμότερες περιόδους της ιστορίας του συλλόγου, του ζήτησαν την άποψη, ο Ζόραν Λόντσαρ, αισθάνονταν βέβαιος για την επιλογή του! Δεν ήταν άλλη από τον Ζόραν Μιλίνκοβιτς! Ο Λόντσαρ μίλησε γι αυτό και όχι μόνο, σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον Super ARIS.
Αναλυτικά:
Ήσουν ο άνθρωπος που πρότεινες τον Ζόραν Μιλίνκοβιτς για τον πάγκο της αγαπημένης σου ομάδας. Πως αισθάνεσαι πλέον;
«Όπως δήλωσα και παλαιότερα, σα ποδοσφαιριστής στον ΆΡΗ έζησα τις καλύτερες στιγμές της καριέρας μου. Το προαίσθημα που νοιώθω είναι πως, ίσως, θ’ αρχίσω να αισθάνομαι έτσι και για τις προπονητικές…
Προτείνοντας προπονητή, σε μια τόσο δύσκολη περίοδο, είναι αλήθεια, ότι πήρα μια πολύ μεγάλη ευθύνη, έναντι στην ομάδα που αγαπώ και σ’ ένα κόσμο που, πραγματικά, αισθάνομαι ότι με λατρεύει. Ήμουν, όμως, σίγουρος για την επιλογή μου, οπότε, καταλαβαίνετε πως μπορώ να αισθάνομαι τώρα εγώ βλέποντας σιγά, σιγά ορισμένους απ’ τους κόπους της δουλειάς μας, ν’ αποδίδουν καρπούς.»
Είναι αλήθεια, ότι αναπνέουμε πολύ καλύτερα πλέον…
«Ναι, μπορώ να πω ότι αισθανόμαστε πολύ καλύτερα, πλέον, απ’ την άποψη ότι η μεγάλη πίεση που μας προκαλούσε το άσχημο ξεκίνημα της ομάδας,(…πάντα, σε συνδυασμό, με τη περυσινή ψυχοφθόρα χρονιά που πέρασε,) μετά απ’ αυτές τις δυο σερί νίκες εκτός έδρας, που κάναμε, έχει πλέον φύγει. Όπως είναι φυσικό, το κλίμα έχει αλλάξει και κάθε ένας άνθρωπος που αποτελεί την ομάδα έρχεται στη προπόνηση, με πολύ μεγαλύτερη διάθεση πια, κάτι πολύ σημαντικό για τη μετέπειτα πορεία. Αν μη τι άλλο, αυτές οι νίκες, είναι ένα πολύ καλό σημάδι, μια ένδειξη ότι η ομάδα, πραγματικά, μπορεί…Κι εννοείται ότι δε πρόκειται να μείνουμε σ’ αυτές…»
Πως κύλησαν για σας, εκείνες, οι πρώτες μέρες;
«Η αλήθεια είναι, ότι οι πρώτες εβδομάδες που περάσαμε εδώ ήταν πολύ δύσκολες. Δεν ξέραμε πολλά πράγματα για την ομάδα και τους παίκτες της και προσπαθούσαμε, όλο εκείνο το διάστημα, να μαζέψουμε, όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσαμε, για οτιδήποτε υπήρχε στο Σύλλογο. Δε λέω ότι δε πρόκειται να μας προκύψει πάλι κάτι, ή έχει εκλείψει η πιθανότητα να πέσουμε έξω, αλλά, είναι γεγονός, ότι, όσο περνούν οι μέρες, τα πράγματα βελτιώνονται όλο και περισσότερο και πλέον, η εικόνα που έχουμε είναι πολύ πιο ξεκάθαρη.»
Ως, ο αμεσότερος συνεργάτης του Μιλίνκοβιτς κι ο άνθρωπος που τον ζει πιο πολύ απ’ τον καθένα, τι ήταν εκείνο, που τον απασχολούσε περισσότερο αυτό το διάστημα;
«Ο κ. Μιλίνκοβιτς είναι ένας πολύ συναισθηματικός άνθρωπος, που του αρέσει να δένεται με την ομάδα που δουλεύει. Ερχόμενος εδώ, διαπίστωσε και ιδίοις όμμασι, όλα όσα άκουγε για τον ΆΡΗ και τον κόσμο του. Κατάλαβε, απ’ τη πρώτη κιόλας μέρα, το που ήρθε και πόσο μεγάλη ομάδα είναι ο ΆΡΗΣ. Όλο αυτό, όπως ήταν φυσικό, του προκάλεσε κάποια πίεση, αφού του δημιούργησε την υποχρέωση να φανεί αντάξιος της μεγάλης αυτής ιστορίας που πρεσβεύει η ομάδα και φυσικά της εμπιστοσύνης που επέδειξαν στο πρόσωπο του οι άνθρωποι του ΆΡΗ. Ήθελε απ’ τη πρώτη μέρα κιόλας να τα φτιάξει όλα, κάτι που, όπως του εξηγούσαμε κι όλοι εμείς, φυσικά, ήταν αδύνατο…
Τον πείραξαν πάρα πολύ, τ’ αποτελέσματα, τόσο στη Ξάνθη, όσο κι η ισοπαλία με τον Παναιτωλικό…»
Κοντέψαμε να τον σκάσουμε, ε;
«…(γελάει)όχι, απλά ο χαρακτήρας του είναι τέτοιος που δε θέλει να χάνει ποτέ. Σε καμιά φάση δε φοβήθηκε ή δίστασε σε κάτι. Του αρέσουν οι προκλήσεις, αν δείτε το παρελθόν του, θα διαπιστώσετε ότι ζει γι αυτές. Πόσο μάλλον, όταν πρόκειται γι αυτή του ΆΡΗ, που για τον ίδιο, είναι η μεγαλύτερη που ‘χει αναλάβει.»
Διαβάσαμε ότι μετά την ομιλία του στο τέλος του αγώνα στη Βέροια, οι παίκτες ξέσπασαν σε χειροκροτήματα, κάτι, που για όσους ξέρουν από ποδόσφαιρο, σημαίνει πάρα πολλά…
«Είναι κάτι που έχει ξαναγίνει…Δεν ήταν η πρώτη φορά που έχει συμβεί κι, αν μη τι άλλο, δείχνει πόσο τον εκτιμούν και τον αγαπούν οι παίκτες του. Πάντοτε, το κριτήριο των ποδοσφαιριστών είναι αλάθητο…
Κι αυτός, όμως, να ξέρετε, αισθάνεται ακριβώς το ίδιο γι αυτούς. Θα έλεγα ότι είναι μια σχέση αμοιβαίας εκτίμησης κι εμπιστοσύνης, που βασίζεται στην ειλικρίνεια και τη δικαιοσύνη που επιδιώκει να έχει στις σχέσεις με τους παίκτες του.»
Πως είδες, όλα αυτά τα κωμικοτραγικά που συνέβησαν στη Βέροια;
«Ειλικρινά, τέτοια πράγματα, όσα χρόνια βρίσκομαι στα γήπεδα, είτε σα παίκτης, είτε σα προπονητής, δεν τα ‘χα ξαναδεί. Μ’ όλα αυτά που έκανε Βοσκάκης, νομίζω ότι ο γύρισε το ποδόσφαιρο 50 χρόνια πίσω…»
Μετά τις δυο σερί νίκες, σε φοβίζει, μήπως, τα μυαλά ορισμένων πάρουν αέρα;
«Όποιος θεωρήσει ότι γίναμε υπερομάδα, ή καταφέραμε κάτι με τις δυο αυτές νίκες, είναι γελασμένος. Ακόμα βρισκόμαστε πολύ χαμηλά στη βαθμολογία, σε θέση που δεν αρμόζει ούτε στην ιστορία, ούτε στις απαιτήσεις του κόσμου μας. Θέλει πολύ μεγάλη υπομονή, δουλειά και διάρκεια για να πούμε ότι καταφέραμε κάτι. Είμαστε, ακόμα, στην αρχή και το μόνο που ‘χουμε πετύχει, είναι, απλά, να ξεκολλήσουμε απ’ το πάτο και να βλέπουμε το μέλλον μας, λίγο πιο αισιόδοξα…»
Ακολουθεί ένα παιχνίδι-παγίδα με τον Πλατανιά, που ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ η δέουσα προσοχή.
«Δε πρέπει να μας ξεγελά, ούτε τ’ όνομα, ούτε η θέση, ούτε το προηγούμενο αποτέλεσμα που έφερε ο αντίπαλος. Μας περιμένει ένα πάρα πολύ δύσκολο παιχνίδι, το οποίο, γίνεται ακόμη δυσκολότερο αν αναλογιστούμε τις πολλές απουσίες που θα ‘χουμε, λόγω των καρτών που μας φόρτωσε ο Βοσκάκης. Πιστεύω, όμως, ότι όλα τα παιδιά που θα κληθούν ν’ αναπληρώσουν τους παίκτες που θα λείπουν, θα το κάνουν με τον καλύτερο τρόπο κι έτσι το κενό τους δε θα γίνει αισθητό. Κανείς δε σου χαρίζεται και για να πάρουμε άλλη μια πολύτιμη νίκη, πρέπει, καθ’ όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης να ‘μαστε σε εγρήγορση και προσηλωμένοι στο στόχο.»
