Η αποχή των ποδοσφαιριστών από τις προπονήσεις για δεύτερη μέρα, υπογράμμισε με έντονα γράμματα, την οριακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Άρης. Οι ποδοσφαιριστές δείχνουν ότι έχουν εξαντλήσει τα όρια τους. Η διοίκηση επιμένει από την πλευρά της ότι τρέχει, ότι θέλει να λύσει τα προβλήματα, αλλά τα προβλήματα-εμπόδια, αυτήν τη στιγμή μοιάζουν αξεπέραστα, προκαλώντας κρίση. Η Λέσχη περιμένει τις εξελίξεις, μοιάζει… παγωμένη, θυμίζοντας τον καιρό των τελευταίων ημερών. Και ο κόσμος; Ο κόσμος απαιτεί υπευθυνότητα από ΟΛΟΥΣ. Ο κάθε φίλαθλος το ίδιο. Ακόμη, όμως, και από τον ίδιο τον εαυτό.
Τις μέρες που η μισή Ελλάδα είναι ντυμένη στα λευκά, λόγω της χιονόπτωσης, ο Άρης δεν μπορεί να δει μια άσπρη μέρα… Η κατάσταση είναι δύσκολη, στα όρια του συναγερμού. Και όλοι πρέπει να αναλάβουν με υπευθυνότητα τον ρόλο τους.
1. Οι ποδοσφαιριστές κάνουν για δεύτερη μέρα αποχή. Είναι άνθρωποι, επαγγελματίες, έχουν… ξεχάσει το χρώμα του χρήματος, νιώθουν ανασφάλεια, θέλουν εγγυήσεις και λύσεις άμεσες, χειροπιαστές. Με «διαπραγματευτικό» επιχείρημα: «η ομάδα κερδίζει, ανεβαίνει» πιέζουν μέσα από την αποχή. Αναφαίρετα όλα τους τα δικαιώματα. Όμως, δεν είναι… δικαίωμά τους, να γκρεμίσουν αυτά που έχτισαν οι ίδιοι με τόσο κόπο στον αγωνιστικό χώρο.
2. Η διοίκηση βρίσκεται ενώπιον μεγάλων ανοιχτών οικονομικών μετώπων. Αυτήν τη στιγμή όλα είναι μπλοκαρισμένα στη χειρότερη οικονομική συγκυρία των τελευταίων δεκαετιών. Η κουβέντα που ακούγεται στην Αλκμήνης είναι μια: «η διοίκηση θέλει να πληρώσει, αλλά ΤΩΡΑ δεν μπορεί». Οι λόγοι εξηγήθηκαν στους παίκτες: δυσβάσταχτη εφορία, μείωση εσόδων, μείωση εισιτηρίων, μπλοκαρισμένα έσοδα.
Υπογραμμίζεται με έμφαση η προοπτική του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Το αν πείθονται κάποιοι ή όχι, θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Οι παράγοντες ζήτησαν υπομονή από τους παίκτες μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου. Αυτήν τη στιγμή δείχνουν ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι περισσότερο όσες… αποχές κι αν γίνουν.
Τα λάθη της διοίκησης είναι δεδομένα. Τα «γιατί» πολλά και αναπάντητα αρκετά από αυτά επί της ουσίας. Η διοίκηση πρέπει να ελεγχθεί για τα λάθη της, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει… ομάδα. Χρειάζεται χρόνο για να λειτουργήσει. Πρέπει με υπευθυνότητα, με θυσίες να βρει τον τρόπο να οδηγήσει το καράβι έξω από την κρίση και το αδιέξοδο.
3. Η Λέσχη, ο μεγαλομέτοχος και ιδιοκτήτης της ΠΑΕ, περνάει αποδεδειγμένα, ουσιαστικά και θεσμικά κρίση… Η γενική συνέλευση έχει αναβληθεί, δεν έχει οριστεί ημερομηνία που θα έδινε ίσως την ελπίδα ότι κάτι γόνιμο μπορεί να προκύψει, ότι υπάρχει προοπτική. Την ίδια ώρα μπορεί η Λέσχη να αριθμεί εγγεγραμμένα 9.399 μέλη, εντούτοις τα ενεργά και ταμειακώς εντάξει είναι λίγα, πολύ μακριά από τους στόχους και τα όνειρα όλων. Άλλη δυναμική θα έπρεπε να εκπορεύει σήμερα ο φορέας.
Και η Λέσχη, λοιπόν, πρέπει να αναλάβει τον ρόλο της με υπευθυνότητα, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να αντλεί τη δύναμη από τη μεγάλη δεξαμενή του κόσμου, ο οποίος σήμερα σε μεγάλο βαθμό κρατάει τις αποστάσεις του.
4. Ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας παρακολουθεί προβληματισμένος τις εξελίξεις. Στις συνομιλίες του, στις ενέργειες του, στα δημόσια βήματα που δεν είναι και λίγα, αυτές τις εποχές, εκφράζει την πικρία, τον προβληματισμό και την αγωνία του.
Ζητάει υπευθυνότητα και θυσίες από όλους. Βέβαια και ο ίδιος καλείται για πολλοστή φορά να λειτουργήσει ως το πιο υπεύθυνο κύτταρο του συλλόγου, να γεμίσει το γήπεδο στα έξι εναπομείναντα παιχνίδια στο Κλεάνθης Βικελίδης, να δώσει οξυγόνο και το φιλί της ζωής. Μόνο με την παρουσία του, ο Άρης θα έχει σήμερα και αύριο…
Εκτός κι αν έχουν αποφασίσει όλοι μέσα στην οικογένεια των κίτρινων να αποδείξουν ότι το «μεγάλο στοίχημα της Λέσχης και της λαϊκής κυριαρχίας» έχει χαθεί… Αυτό θα ήταν τεράστιο πισωγύρισμα.
* Η φωτογραφία είναι από τον αγώνα Μάντσεστερ Σίτι-Άρης. Συμβολική… Πέρσι τον Φεβρουάριο, τέτοια ακριβώς εποχή, η οικογένεια των κίτρινων έδειξε πόσο ψηλά μπόρεσε να φτάσει. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να διαγράψει τέτοιες λαμπρές σελίδες… Αντίθετα πρέπει όλοι να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να γραφθούν και νέες.
