Επετειακή είναι η σημερινή ημέρα για το τμήμα βόλεϊ του Άρη, καθώς συμπληρώνονται 16 χρόνια από τότε που οι «κίτρινοι» κατέκτησαν το Super Cup επί του Ολυμπιακού στον Βόλο, που σήμανε και τον τελευταίο τίτλο μέχρι τον… επόμενο!
Ήταν 4 Οκτωβρίου του 1997, όταν το σύνολο του Κώστα Χαριτωνίδη πήγαινε με… φόρα στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας από την κατάκτηση του πρωταθλήματος λίγους μήνες πριν. Εκεί, λοιπόν, έμελλε να «γράψει» μία ακόμα ‘χρυσή’ σελίδα στην ιστορία του συλλόγου, κάνοντας ακόμα και τους αντιπάλους να παραδέχονται τον ανωτερότητα του Άρη!
Δυστυχώς, όμως, εκείνη η χρονιά, αν και είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς, εντούτοις, δεν είχε εξίσου ευτυχή κατάληξη, καθώς κατά τη διάρκειά της συνέβησαν πολλά, που την έβγαλαν εκτός της διεκδίκησης νέων στόχων.
Από τότε μέχρι σήμερα, οι «κίτρινοι» δεν έχουν καταφέρει να προσθέσουν άλλη επιτυχία στο ενεργητικό τους, όμως, η φετινή χρονιά μοιάζει ιδανική. Άλλωστε, μόνο τυχαίο δεν θα μπορούσε να είναι το γεγονός ότι από εκείνη τη «χρυσή» ομάδα του ΄97 βρίσκονται αυτήν την στιγμή στο σύλλογο ο τότε «πρωτεργάτης», Κώστας Χαριτωνίδης, και ο Αντρέι Κράβαρικ, ο οποίος φόρεσε τα «κιτρινόμαυρα» για έναν μόλις χρόνο, που ήταν, όμως, ο «τυχερός»!
Το PRESSARIS συνάντησε, με αφορμή τη σημερινή ημέρα σημαντική ημέρα για το τμήμα βόλεϊ του συλλόγου, τον Ελληνοσλοβάκο τεχνικό, αλλά και έναν… παλιό γνώριμο των «κίτρινων», τον Γιάννη Μέλκα, η συμβολή του οποίου ήταν καθοριστική τόσο στην κατάκτηση του πρωταθλήματος όσο και του Super Cup.
Οι δυο τους, σε μία σπάνια συνύπαρξη, θυμήθηκαν τα όσα έζησαν στις 4 Οκτωβρίου του ΄97 στον Βόλο, αλλά και τα όσα διαδραματίστηκαν τους επόμενους μήνες εκείνης της σεζόν, ενώ δεν παρέλειψαν ν΄ αναφερθούν και στο παρών. Μάλιστα, λίγο έλειψε η… μοίρα να τους έφερνε αντιμέτωπους σήμερα το απόγευμα, καθώς, βάσει της αρχικής κλήρωσης του Λιγκ Καπ, η Νίκη Αιγινίου, στον πάγκο της οποίας βρίσκεται ο Γιάννης Μέλκας, θα υποδέχονταν τον Άρη του Αντρέι Κράβαρικ!
Ας «ξεσκονίσουμε», λοιπόν, λίγο τη μνήμη μας και ας γυρίσουμε 16 χρόνια πίσω μαζί με τους πρωταγωνιστές εκείνης της ιστορίας….
«ΕΠΡΕΠΕ ΝA ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΥΧΑΙΟ…»
Αντρέι Κράβαρικ και Γιάννης Μέλκας υπήρξαν συμπαίκτες για έναν χρόνο στον Άρη και άλλα πέντε στον Ηρακλή, για τρίτη φορά στην καριέρα τους θα βρεθούν την Κυριακή αντιμέτωποι στη «μάχη» των πάγκων. Και μπορεί να μην είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από τώρα ποιος θα βγει νικητής σε αυτήν, το σίγουρο, ωστόσο, είναι πως στη «μάχη»… μνήμης, νικητής και με διαφορά αναδείχθηκε ο προπονητής της Νίκης Αιγινίου!
Ο Γιάννης Μέλκας φόρεσε τα «κιτρινόμαυρα» από το 1991 έως το 1998, έφυγε για να πάει στον Ηρακλή και να επιστρέψει τη χρονιά, που ο Άρης είχε υποβιβαστεί στην Α2 (2004-΄05). Μάλιστα, έχει υπηρετήσει την ομάδα, που ήταν και ο πρώτος του σταθμός εν Ελλάδι, και από το πόστο του προπονητή τη σεζόν 2007-΄08.
«Ο Ολυμπιακός είχε τότε μία πολύ καλή ομάδα μ΄ έναν πολύ καλό προπονητή, τον Μοντάλι. Ήταν, λοιπόν, το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Εμείς, από την πλευρά μας, κάναμε ένα πολύ καλό παιχνίδι και ερχόμασταν με τη… φόρα της κατάκτησης του πρωταθλήματος. Είχαμε αποκτήσει μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, οι Έλληνες παίκτες δουλεύαμε χρόνια μαζί και ήμασταν ένα δεμένο σύνολο συν τις προσθήκες, που είχαν γίνει εκείνο το καλοκαίρι».
Από την πλευρά του, ο Αντρέι συμπλήρωσε:
«Θυμάμαι τα πάντα από εκείνο το παιχνίδι. Ήταν, εξάλλου, το πρώτο μου με τον Άρη και ήταν σημαντικό για μένα ν΄ αποδείξω τι αξίζω. Ήρθα σε μια ομάδα, που την προηγούμενη χρονιά είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα Ελλάδας και αγωνίζονταν στο Τσάμπιονς Λιγκ», τόνισε αρχικά, για να σταθεί στην παρουσία του κόσμου:
«Το γήπεδο ήταν γεμάτο από φιλάθλους του Άρη, οι οποίοι μας ζητούσαν το κύπελλο!».
Ο Γιάννης Μέλκας θυμήθηκε, επίσης, ότι, πέραν όλων των άλλων, ήθελαν να κατακτήσουν εκείνο το Super Cup, γιατί είχαν δεχτεί και την έντονη αμφισβήτηση των ανθρώπων του Ολυμπιακού:
«Υπήρχε μία άτυπη κόντρα εκείνη την εποχή, καθώς πολλοί υποστήριζαν ότι πήραμε το πρωτάθλημα, γιατί είχαμε σταθεί τυχεροί, αφού στον τελικό αποφύγαμε τον Ολυμπιακό και παίξαμε με την Ορεστιάδα, που θεωρητικά ήταν πιο βατός αντίπαλος. Έτσι, λοιπόν, όταν κατακτήσαμε το πρωτάθλημα, όλοι έλεγαν πως ‘ο Άρης το πήρε, γιατί είχε την τύχη με το μέρος του’, κάτι που δεν ίσχυε φυσικά. Όταν πήγαμε στον Βόλο και κερδίσαμε εκείνον τον Ολυμπιακό, τότε βγήκε μέχρι και ο ίδιος ο Μοντάλι και είπε ‘τώρα καταλάβαμε ποια είναι η καλύτερη ομάδα’!».
«ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΛΛΑ…»
Οι δύο πρώην συμπαίκτες των «κίτρινων» δεν ξέχασαν, όμως, και τα όσα εξωαγωνιστικά συνέβησαν εκείνη τη χρονιά, αφού, όπως τόνισε ο Αντρέι Κράβαρικ:
«Μέσα σε τρεις ημέρες, μείναμε ουσιαστικά εκτός δύο βασικών μας στόχων. Ήταν Τετάρτη, όταν αγωνιζόμασταν στην Πολωνία για την είσοδό μας στο φάιναλ-φορ του τότε Κυπέλλου Πρωταθλητριών (νυν Τσάμπιονς Λιγκ) και ηττηθήκαμε από τους αδιάφορους Πολωνούς, ενώ τρεις ημέρες μετά, όντας κουρασμένοι, κυρίως ψυχολογικά, χάσαμε εντός έδρας από την Ορεστιάδα με 0-3 και μαζί την πρώτη θέση στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος».
Ο Γιάννης Μέλκας, πάντως, δεν έκρυψε ότι ακόμα και σήμερα νιώθει πόνο για τη χρονιά εκείνη:
«Παρ΄ ότι η σεζόν είχε ξεκινήσει ιδανικά, εντούτοις, η ομάδα βγήκε τελικά τέταρτη. Δεν συγχωρώ τα λάθη, που έγιναν τότε στην Πολωνία, ούτε και το γεγονός ότι, βάσει κλήρωσης, θα μπορούσαμε να βρεθούμε ακόμα και στον τελικό του Πρωταθλητριών. Είναι μία κατάσταση, που με πονάει ακόμα και σήμερα».
ΜΕΛΚΑΣ: «ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Ο ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗΣ»
Ο προπονητής της Νίκης Αιγινίου αναφέρθηκε και στον νυν τεχνικό διευθυντή του ΤΑΑ Άρης, Κώστα Χαριτωνίδη. «Για μένα ο Κώστας είναι δεύτερος πατέρας. Ήρθα στη Θεσσαλονίκη 25 χρονών και έπρεπε ν΄ αντιμετωπίσω πολλές δυσκολίες. Πήγα, λοιπόν, σε μία προπόνηση στο κλειστό κάτω από τη θύρα 3 και ο Κώστας μου έδωσε τις φόρμες του και τα παπούτσια του για να κάνω προπόνηση. Στο τέλος δε αυτής, εγώ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με βαρύ διάστρεμμα, παρ΄ όλα αυτά ο Χαριτωνίδης κάτι είχε διακρίνει σε μένα και είπε να με κρατήσουν», για να συμπληρώσει:
«Του χρωστάω πολλά για το ότι έμεινα τότε στο χώρο του βόλεϊ, αλλά και για το ότι βρίσκομαι ακόμη σε αυτόν. Του βγάζω το καπέλο και είναι ευτυχής συγκυρία για τον Άρη, που τον έχει».
ΚΡΑΒΑΡΙΚ: «ΓΙΑΤΙ ΕΙΠΑ ΤΟ ‘ΝΑΙ’»
Τη χρονιά 1997-΄98 παρών στον σύλλογο του Άρη ήταν και ο νυν πρόεδρος του Ερασιτέχνη και του ΤΑΑ, Θωμάς Γιώτας, για τον οποίο ο Γιάννης Μέλκας μίλησε με κολακευτικά λόγια:
«Αν δεν ήταν ο Θωμάς ο Γιώτας τη χρονιά 1996-΄97, πρωτάθλημα δεν θα παίρναμε».
Ο Αντρέι Κράβαρικ, μάλιστα, συνυπήρξε μαζί του και λίγα χρόνια αργότερα, όταν αμφότεροι είχαν μετακομίσει στον Ηρακλή. Πόσο ρόλο έπαιξε για τον «Μπότσο» η φετινή του παρουσία στους «κίτρινους»;
«Σίγουρα, έπαιξε ρόλο ότι τον ήξερα και με ήξερε, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό», για να ερωτηθεί σχετικά με τους λόγους, που τον έκαναν να πει το «ναι» στους «κίτρινους»:
«Οι επαφές μου με τον Άρη είχαν αρχίσει αρκετό καιρό πριν. Μάλιστα, τότε είχα στα χέρια μου και μία πρόταση από πολωνική ομάδα, όπου θα ήμουν βοηθός προπονητή. Έτσι, έβαλα κάτω τα δεδομένα με την οικογένειά μου, είδαμε τα θετικά και τα αρνητικά και κατέληξα στον Άρη. Η κόρη μου θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια στη Θεσσαλονίκη για να τελειώσει το σχολείο, η Ελλάδα είναι δεύτερη πατρίδα για μένα και σίγουρα είναι διαφορετικό να είσαι πρώτος προπονητής σε μία ομάδα και διαφορετικό το να είσαι δεύτερος».
“ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ”
Ο Γιάννης Μέλκας παρακολουθεί την πορεία του Άρη ως προπονητής και ο ίδιος σε ομάδα της μεγάλης κατηγορίας και έκανε τις δικές του εκτιμήσεις για το τι θα πρέπει να γίνει στο σύλλογο, προκειμένου να χαράξει και πάλι πορεία πρωταθλητισμού:
«Νομίζω ότι ξέρουν πολύ καλά οι άνθρωποι του Άρη τι πρέπει να κάνουν. Πρώτα απ΄ όλα να έχουν διοικητική ηρεμία, γιατί η περσινή χρονιά ήταν δύσκολη, όπως και για όλες τις ομάδες. Να βάλουν σιγά-σιγά τις βάσεις για να δημιουργήσουν κάτι καλό. Αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μία μέρα στην άλλη».
«ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ… ΤΕΤΡΑΔΑ!»
Από την πλευρά του, ο Αντρέι Κράβαρικ συνέστησε «ψυχραιμία» για τη φετινή χρονιά, γιατί οι προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί είναι πολύ μεγάλες:
«Χρειάζεται πρώτα απ΄ όλα υπομονή και να καλυτερέψει η οργάνωση σε όλους τους τομείς. Έχω ακούσει να λένε πως ‘ήρθε ο Κράβαρικ και θα πάει καλά η ομάδα’. Εγώ είμαι της άποψης ότι και ο καλύτερος προπονητής να έρθει, αν δεν καλυτερέψουν κάποια πράγματα, τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Στόχος μας είναι φυσικά να πάμε καλύτερα από πέρυσι και να ‘χτυπήσουμε’ τετράδα».
