Εν μέσω της σκληρής αντιπαλότητας των ΗΠΑ με το Ιράν, η οποία προ μηνών προκάλεσε νέες κυρώσεις εκ μέρους του Λευκού Οίκου, χρειάζεται αρκετό… τσαγανό για έναν ιρανό μπασκετμπολίστα ώστε να κυνηγήσει το αμερικανικό όνειρο και να καθιερωθεί στο ΝΒΑ.
Ο Χαμέντ Χαντάντι, ένα παιδί που γεννήθηκε στην πόλη Αχβάζ, στις εκβολές του ποταμού Καρούν στην επαρχία του Κουζεστάν, άρχισε να γίνεται γνωστός λόγω του ύψους του (2,18 μ.) και των επιδόσεών του στα παρκέ του μπάσκετ με τις μικρές εθνικές ομάδες της χώρας του. Η φήμη του εξαπλώθηκε όταν συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008 με την Εθνική Ανδρών, αλλά η απαγόρευση που είχε επιβληθεί «σε ιδιώτες ή αμερικανικούς οργανισμούς στο να συναλλάσσονται με ιρανούς πολίτες» έβαλε φρένο στα όνειρά του.
Οι Μέμφις Γκρίζλις ωστόσο, η πρώτη ομάδα του στο ΝΒΑ, ήθελε πάση θυσία να τον αποκτήσει, και έτσι η διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος απέστειλε επίσημο έγγραφο προς την αμερικανική κυβέρνηση ζητώντας την άρση της απαγόρευσης. Ο Λευκός Οίκος έκανε αποδεκτό το αίτημα, μόνο που ο Χαντάντι δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τα πολιτικά ζητήματα μεταξύ της χώρας του και των ΗΠΑ, αλλά και τα συχνά πειράγματα των Αμερικανών.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο βασικοί σχολιαστές στους αγώνες των Λος Αντζελες Κλίπερς, Ραλφ Λόιερ και Μάικ Σμιθ, τιμωρήθηκαν από το ΝΒΑ για το επόμενο παιχνίδι των Κλίπερς επειδή αστειεύθηκαν για την εθνικότητα του Ιρανού. «Είσαι σίγουρος ότι δεν είναι ο μεγάλος αδελφός του Μπόρατ; Αν ποτέ κάνουν ταινία για τον Χαντάντι, τον ρόλο θα πρέπει να παίξει ο Σάσα Μπάρον Κόεν» είπε ο ένας στον άλλον θυμίζοντας τη γνωστή κωμωδία με πρωταγωνιστή τον βρετανό ηθοποιό.
Ο ιρανός σέντερ, ο οποίος άρχισε να μαθαίνει αγγλικά, δεν άργησε να γίνει ο πιο αγαπητός παίκτης της εξέδρας. Μπορεί να μη διαθέτει το ταλέντο του… Τιμ Ντάνκαν, αλλά είναι πάντα μαχητικός, πρόθυμος να διεκδικήσει και το τελευταίο ριμπάουντ, να παίξει για τους συμπαίκτες του και να μην ενδιαφέρεται για τα δικά του στατιστικά. «Μέσα σε λίγο καιρό έγινε ο πιο δημοφιλής παίκτης μας, κάνοντας αρκετό κόσμο να θέλει να δει τα παιχνίδια μας» είχε παραδεχθεί ο τότε συμπαίκτης του Μάικ Κόνλεϊ, ο οποίος συμμετείχε στο «Φεστιβάλ κεμπάπ» που διοργάνωσε ο Χαντάντι προκειμένου να τους γνωρίσει την ιρανική κουζίνα.
Τον Ιανουάριο του 2013, έπειτα από πέντε χρόνια στους Γκρίζλις, ο Ιρανός δόθηκε ως αντάλλαγμα στους Τορόντο Ράπτορς αποτελώντας κομμάτι τριπλής ανταλλαγής μεταξύ Γκρίζλις, Ράπτορς και Ντιτρόιτ Πίστονς. Στον Καναδά όμως δεν αγωνίστηκε ποτέ, γιατί δεν το επέτρεπε η νομοθεσία για τους μετανάστες, και έτσι μετακόμισε στους Φοίνιξ Σανς, οι οποίοι παρά τις καλές εμφανίσεις του (μ.ό. 4,1 πόντοι, 5,1 ριμπάουντ, 1,2 τάπα σε 13,8′ συμμετοχής) αποφάσισαν να τον αποδεσμεύσουν στις 29 Ιουλίου 2013.
Η κατάκτηση όμως του τρίτου πανασιατικού τίτλου (2007, 2009, 2013) στη Μανίλα, η εμφάνισή του (29 π., 16 ρ. σε 29′) στο νικηφόρο 85-71 επί της οικοδέσποινας Εθνικής Φιλιππινών και η ανάδειξή του σε MVP της διοργάνωσης – παρεμπιπτόντως η Εθνική Κίνας του κ. Παναγιώτη Γιαννάκη και η Ιορδανία του κ. Βαγγέλη Αλεξανδρή κατετάγησαν 5η και 7η αντιστοίχως -, σε συνδυασμό με την υψηλή δημοτικότητά του στην ιρανική κοινότητα των ΗΠΑ, αλλά και στους ίδιους τους Αμερικανούς, τον καθιστούν έναν από τους πλέον περιζήτητους «free agents» του εφετινού καλοκαιριού. Λέτε να τον δούμε κάποια στιγμή και στην Ευρώπη;
Πηγή: tovima.gr
