Θα μπορούσε κάποιος να μιλάει, να θυμάται, να αφηγείται για ώρες “ξεφυλλίζοντας” τις σελίδες της ιστορίας του Άρη στο μπάσκετ. Με την ίδια συγκίνηση που βλέπει φωτογραφίες από το ένδοξο παρελθόν, με την ίδια προσμονή περιμένει να ζήσει το “αύριο”, πολύ σύντομα… Γιατί ο “Αυτοκράτορας” ήταν και θα είναι ζωντανός…
Με την ευκαιρία των εγκαινίων του Μουσείου του Άρη, εκεί όπου η “κιτρινόμαυρη” καρδιά χτυπάει δυνατά και δίνει ζωή σε όλη την πόλη, χρόνια τώρα, το κουβάρι των αναμνήσεων ξετυλίχθηκε. Απλά, όμορφα, κιτρινόμαυρα…
Ο χρόνος ζωντάνεψε, σαν μην πέρασε μια μέρα. Το χθες έγινε σήμερα και δόθηκε σαν ιερή “υπόσχεση”, όρκος τιμής να συνεχιστεί η παράδοση και αύριο.
Η οικονομική εξυγίανση, η παρουσία του Νίκου Λάσκαρη στο τιμόνι της ΚΑΕ, η απομάκρυνση ανθρώπων και καταστάσεων που λειτουργούσαν σαν… βαρίδια στην πλάτη του Άρη, δίνουν μεγαλύτερη λάμψη στα 21 τρόπαια, στα ιερά “τοτέμ” του συλλόγου, στα… ίδια του τα κειμήλια.
Ο μπασκετικός Άρης δείχνει ικανός να αποδράσει μια και για πάντα από την εσωστρέφεια και τις… παιδικές ασθένειες του συλλόγου. Είμαστε σίγουροι γι αυτό… Αρκεί να τον αφήσουν να θυμηθεί το χθες, να βιώσει το σήμερα και να σχεδιάσει το αύριο.
ΥΓ: Και με την ευκαιρία… Θα “κλέψουμε” δημόσια από την αφανή και πανταχού παρούσα, χρόνια τώρα στον Άρη, Έλσα Παπαδοπούλου μερικές φωτογραφίες από το χθεσινό φωτογραφικό της άλμπουμ… Από τον Γκάλη, τον Λέσιτς, μέχρι τον Μπόνι… Αξίζει τον κόπο να “ταξιδέψουμε” όλοι με αυτές…
