Ο Βασίλης Σίμτσακ γιορτάζει σήμερα το όνομα του και μέσα από την συνέντευξή του στο PRESSARIS δίνει απαντήσεις για την φετινή χρονιά, το δέσιμο που έχει η ομάδα, τον ρόλο του οικογενειακού κλίματος και την σημασία της παρουσίας της οικογένειας Λάσκαρη στην αλλαγή σελίδας και επιπέδου του Άρη!
Καταρχήν η πρώτη ερώτηση είναι και απορία. Από που βγαίνει το Σίμτσακ;
Ο μπαμπάς είναι από την Πολωνία. Ο μπαμπάς είναι Πολωνός η μαμά είναι Ελληνίδα. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ, δεν ξέρω καν τα πολωνικά, δεν καταλαβαίνω.
Αληθεύει ότι έχεις μαντικές ικανότητες; Είχες προβλέψει τις νίκες στο Καζάν επί της Ούνιξ και του ΟΑΚΑ επί της ΑΕΚ, την πρώτη μάλιστα πολύ πριν γίνει το παιχνίδι;
Είχα προβλέψει άλλο ένα τώρα και δεν με πίστευαν, ότι ο Φάρος θα κερδίσει τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο. Το είχα πει από την κλήρωση, γιατί δεν ταίριαζαν σαν ομάδες. Ο ΠΑΟΚ είναι μια ομάδα που παίζει με το μυαλό, δεν είναι αθλητική ομάδα και ο Φάρος είναι εξίσου μια πολύ έμπειρη ομάδα που παίζει με το μυαλό. Ήταν θέμα ποιος θα κερδίσει το μυαλό του άλλου στο παιχνίδι…
Στο Καζάν τι έμπνευση είχες και προέβλεψες ένα μήνα πριν τη νίκη;
Είχα δει την Ούνιξ σε ένα παιχνίδι, δεν θυμάμαι καν αν ήταν επίσημο ή φιλικό και επειδή ξέρω την ομάδα μου είδα ότι εμείς ήμασταν μια ομάδα που δεν της ταιριάζαμε. Είμαστε αθλητική ομάδα και το Καζάν πόνταρε πολύ στην εμπειρία και αν συνδυάζαμε αθλητικότητα και εμπειρία, είχαμε μεγάλη τύχη να κερδίσουμε, όπως και έγινε. Το έλεγα στα παιδιά, το πιστέψαμε και τα καταφέραμε.
Με την ΑΕΚ τι έγινε;
Ήταν ο εγωισμός πάνω από όλα εκεί. Με το που τελείωσε το προηγούμενο παιχνίδι, το είδα στα αποδυτήρια. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε. Το’ βλεπες… Κοιταζόμασταν και νιώθαμε έτσι όπως νιώθαμε και το επόμενο όποιος κι αν ήταν αντίπαλος, όχι μόνο η ΑΕΚ, θα το κερδίζαμε.
Η δική σου ατάκα στο συγκεκριμένο παιχνίδι σε ένα τάιμ άουτ (everything is the defense μαλάκες) δείχνει και τι συμβαίνει μέσα στην ομάδα;
Ναι, ο πρώτος στόχος σαν ομάδα είναι να είμαστε καλοί στην άμυνα. Οι μεγάλες νίκες και οι καλές πορείες έρχονται από την άμυνα. Η επίθεση, ωραία, φέρνει τον κόσμο, φέρνει ωραίο μπάσκετ, αλλά αν δεν έχεις καλή άμυνα δεν προχωράς, δεν πας πουθενά. Εμείς ποντάρουμε στην άμυνα κι από εκεί και πέρα υπάρχει το ταλέντο στην επίθεση. Υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης ακόμα κι αν τα συνδυάσεις αυτά προχωράς.
Πως κρίνει ο Βασίλης Σίμτσακ το 2015 μπασκετικά;
Για τον Άρη επιτυχημένο. Να σου πω την αλήθεια όταν το προηγούμενο καλοκαίρι ερχόμουν στην ομάδα, όλοι μου έλεγαν τα χειρότερα. Από συνθήκες, από τρόπο λειτουργίας… Εγώ αντίθετα από την πρώτη μέρα είδα πράγματα που δεν τα περίμενα και πριν την έλευση του κ. Λάσκαρη, μιλάω για την περίοδο της διοίκησης του κ. Αρβανίτη. Ήταν τυπικοί απέναντί μας, ήταν σα να είμαι κανονικά σε έναν πολύ οργανωμένο σύλλογο, σαν έναν Άρη από τα παλιά. Η πορεία ήταν πετυχημένη, φτάσαμε στους “4” της Ελλάδας, έστω και χωρίς την παρουσία του κόσμου (λόγω της τιμωρίας), με τραυματισμούς στο τέλος. Πιστεύω πως και η νέα χρονιά, μετά το καλοκαίρι είναι πετυχημένη, η πορεία μας είναι πολύ καλή και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα και μας πικραίνει μόνο ο αποκλεισμός από τον ημιτελικό.
Έχεις αγωνιστεί σε ομάδες που έχουν δυναμική στο ελληνικό μπάσκετ, όπως η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Πανιώνιος. Θεωρείς ότι υπάρχει εδώ στον Άρη κάτι το διαφορετικό;
Φυσικά! Είναι το παρελθόν, οι μνήμες που ξυπνούν πάντα σε αυτό το γήπεδο, είναι ο κόσμος του Άρη, που έχει το κάτι διαφορετικό. Ξέρει μπάσκετ και το βλέπουμε και εμείς αυτό το διαφορετικό στις ομάδες που έρχονται να μας αντιμετωπίσουν. Μπαίνουν στο γήπεδο και νιώθουν κάπως περίεργα, το καταλαβαίνουμε, μας δίνει δύναμη.
Τι είναι αυτό που κάνει τον συνδυασμό ομάδας, κόσμου και γηπέδου τόσο ξεχωριστό; Πως αντιλαμβάνεσαι εσύ και οι συμπαίκτες σου αυτή την αύρα του Παλέ και πως οι αντίπαλοι;
Εμείς όταν μπαίνουμε στο γήπεδο και παίζουμε με ομάδες όπως η Καβάλα και υπάρχει 4.000 κόσμος, έχεις ένα συν… Σα να ξεκινάς 5-10 πόντους! Επίσης όταν μια ομάδα μας πλησιάζει στο σκορ, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, με τον κόσμο να δίνει ώθηση, γυρνάει μπούμπερανγκ στον αντίπαλο. Υπάρχει αυτή η πίστη, το βλέπουμε και σε μας, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο.
Τι διαφορετικό έχει ο φετινός Άρης και με το μικρότερο μπάτζετ στον όμιλό του στο Γιούροκαπ πήρε την πρώτη θέση;
Καταρχήν έχουμε ομοιογένεια. Αυτό είναι θέμα προπονητή καθαρά. Υπάρχουν ρόλοι στην ομάδα. Δεν είμαστε 12 παίκτες που θέλει ο καθένας να παίζει 40 λεπτά. Ξέρει ο καθένας τι πρέπει να κάνει. Ο ένας πρέπει να παίζει 5 λεπτά, ο άλλος 35, ο ένας πρέπει να βάζει 20 πόντους, ο άλλος να παίρνει 10 ριμπάουντ, άλλος να ρίχνει ξύλο… Υπάρχουν ρόλοι που είναι μοιρασμένοι και είναι όλοι ευχαριστημένοι. Όταν κερδίζει η ομάδα και βάζει ένας 20 πόντους, οι άλλοι 11 είναι χαρούμενοι, δεν είναι δυσαρεστημένοι επειδή δεν φάνηκαν αυτοί. Αυτό είναι το μεγάλο μας όπλο, συν το ότι έχουμε μία έδρα που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ευρώπη.
“Το Παλέ με 5.000 κόσμο είναι σα να έχει μέσα 25.000!”
Δεν είναι κλισέ αυτό. Το νιώθετε και το λέτε, δεν χαϊδεύετε αυτιά… Πως το συζητάτε μέσα στα αποδυτήρια;
Μα, πας στο εξωτερικό και βλέπεις τι γίνεται. Είναι κάτι διαφορετικό εδώ.
Βέβαια τώρα θα πάτε σε έδρες που είναι δυνατές και με μεγάλο μέσο όρο εισιτηρίων. Η Άλμπα είναι μεταξύ 8-10 χιλιάδων, η Αρμάνι επίσης, η Νεπτούνας 5.000…
Και 10.000 να έχουν αυτοί γεμάτο γήπεδο, εμάς με 5.000 γεμάτο είναι σα να έχεις 25.000 κόσμο! Είναι διαφορετικό δεν είναι το ίδιο. Ο τρόπος που εκδηλώνεται ο κόσμος, ο τρόπος που σε στηρίζει είναι τελείως διαφορετικό. Είναι προνόμιο που παίζουμε πάντα σε γεμάτο γήπεδο, είναι οι στιγμές που επέλεξε κάποιος να παίζει μπάσκετ, να είναι σε μια τέτοια ομάδα.
Το περιμένατε φέτος ότι το Παλέ θα έχει τέτοια εικόνα;
Περιμέναμε ότι θα είναι καλύτερα από πέρσι, με την έλευση του κ. Λάσκαρη και τις κινήσεις που είχε κάνει, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό. Και εμείς έχουμε εκπλαγεί κυρίως με την παρουσία του κόσμου σε παιχνίδια με τις θεωρητικά χαμηλότερες ομάδες. Είμαστε ευτυχισμένοι, είμαστε περήφανοι και όλο αυτό μας κάνει να θέλουμε να πηγαίνουμε στην προπόνηση. Δεν έρχεται η προπόνηση και λέμε ‘που πάω τώρα, βαριέμαι…’. Έρχεσαι στην προπόνηση και γουστάρεις.
Το δημοσιογραφικό κλισέ ότι ο κόσμος φέρνει πίεση, ισχύει;
Φέρνει πίεση, αλλά είναι καλή η πίεση. Αν δεν υπάρχει πίεση είσαι αναίσθητος! Πάει να πει ότι κάτι δεν γίνεται καλά. Παίζεις σε μεγάλη ομάδα, πρέπει να έχεις πίεση και πιστεύω ότι έχουμε αντεπεξέλθει πάρα πολύ καλά μέχρι τώρα. Αν δεν την αντέξεις αυτή την πίεση, τότε δεν μπορείς να παίζεις σε αυτό το επίπεδο.
“Βοήθησε πολύ τους ξένους αυτό που έκανε ο κ. Λάσκαρης τα Χριστούγεννα”
Η διοίκηση αποφάσισε να κατέβουν τα Χριστούγεννα στην Αθήνα και οι οικογένειες των παικτών στο ενδιάμεσο των δύο αγώνων με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό σε μια κίνηση που δίδαξε πολιτισμό. Υπάρχει, όμως, μια λεπτή ισορροπία, σε συνδυασμό και με την παρουσία σας στο σπίτι του ιδιοκτήτη όπου βρεθήκατε για να μαγειρέψετε, στο να μην παραγνωριστεί η διοίκηση με την ομάδα; Γιατί και αυτό ακούστηκε…
Πιστεύω ότι αυτά που έκανε ο κύριος Λάσκαρης για την ομάδα ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Αυτά γίνονται μόνο σε μεγάλες ομάδες και ούτε καν σε ομάδες που είναι χρόνια στο προσκήνιο τελευταία. Είναι κάτι που κυρίως βοήθησε τους ξένους παίκτες. Εμείς οι Έλληνες έχουμε μάθει, παίρνουμε το αεροπλάνο και πάμε σπίτι μας, στις οικογένειές μας. Αυτοί είχαν μεγαλύτερη ανάγκη να είναι κοντά στους δικούς τους ανθρώπους και ήταν με το χαμόγελο, δεν ήταν στενοχωρημένοι. Όσο για το γεύμα, είναι κάποιες που σε φέρνουν πιο κοντά σαν ομάδα. Ο κ. Λάσκαρης είναι πολύ έξυπνος. Ξέρει από μπάσκετ και ξέρει ότι τέτοιες στιγμές μόνο καλό κάνουν. Και οι παίκτες έχουν το γνώθι σ’ αυτόν να μη ξεφεύγουν και να σέβονται αυτόν που τους τα προσφέρει αυτά.
Τι σας είπε σε εκείνη την προπόνηση στον Άγιο Δημήτριο μετά τον αγώνα με την Ποντγκόριτσα ο κ. Λάσκαρης;
Εγώ έλειπα γιατί ήμουν με γαστρεντερίτιδα στο ξενοδοχείο, αλλά αυτό που είδα εγώ είναι όταν γύρισαν τα παιδιά από την προπόνηση δεν ήταν στρεσαρισμένα κι αγχωμένα. Δεν φοβόντουσαν, γιατί συνήθως μετά από τέτοιες ήττες επικρατεί ο φόβος και η σκέψη ‘τι θα γίνει αν χάσω ξανά; Τι θα μου πει ο ένας ή ο άλλος…’. Γύρισαν με εμπιστοσύνη και με μεγάλο κίνητρο για τη νίκη, οπότε πρέπει να είπε πολύ σημαντικά πράγματα. Ξέρεις, μιλάει διαφορετικά γενικά. Ξέρει να μιλήσει, ξέρει από μπάσκετ, ξέρει να ψυχολογεί τους παίκτες αυτό είναι το σημαντικό.
Τι είναι αυτό που κάνει τον Βασίλη Σίμτσακ ιδιαίτερο και απαραίτητο παίκτη σε μια ομάδα; Δεν είναι ούτε ο καλύτερος αθλητής, ούτε ο πιο εύστοχος παίκτης στον κόσμο, ούτε ο πιο ψηλός ή ο πιο δυνατός… Γιατί να σε επιλέξει ένας προπονητής;
Έχω αντιληφθεί τον ρόλο μου βασικά, υπάρχει αυτογνωσία. Ξέρω τι μπορώ να κάνω και τι δεν μπορώ να κάνω και προσπαθώ μέσω της ομαδικής δουλειάς να βοηθώ τους συμπαίκτες μου. Πιστεύω ότι αυτό το εκτιμούν οι προπονητές και συνεχίζω να το κάνω. Δεν θέλω ούτε να σκοράρω, ούτε τι έκανε ο Βασίλης και να είμαι στις πρώτες ειδήσεις. Με ενδιαφέρει να κερδίζουμε. Όσο κερδίζουμε και βοηθάω την ομάδα από το πόστο μου είμαι πολύ ευχαριστημένος.
“Παρακολουθώ αγώνες και προπονήσεις των Σπερς”
Φαίνεται και στο γήπεδο, το έχουν πει και συμπαίκτες σου, ότι ξέρεις μπάσκετ, κατέχεις το άθλημα, δεν το παίζεις απλά. Πως προέκυψε αυτό; Παρακολουθείς μπάσκετ ;
Παρακολουθώ πάρα πολύ τους Σπερς στο ΝΒΑ. Είμαι συνδρομητής του ΝΒΑ εδώ και χρόνια και βλέπω κάθε παιχνίδι τους και προπονήσεις! Όταν ανιτλήφθηκα ότι δεν έχω τα αθλητικά προσόντα να κάνω κάποια πράγματα, έπρεπε να βρω κάτι άλλο. Να αρχίσω να παίζω με το μυαλό, να διαβάζω τις αδυναμίες του αντιπάλου και από εκεί και πέρα να καταφέρνω να κερδίζω εγώ το πλεονέκτημα απέναντι σε αυτόν που έχω στο παρκέ.
Συνειρμικά μπορώ να σκεφτώ ότι πρότυπό σου πρέπει να είναι ο Μπορίς Ντιό, αφού παρακολουθείς Σπερς…
Ναι, είναι ο Ντιό, μου αρέσει πάρα πολύ.
Τι άλλο σου αρέσει από τους Σπερς;
Το ότι είναι ομαδικοί, ότι είναι μια οικογένεια και η μπάλα γυρίζει από όλους τους παίκτες στην επίθεσή τους. Δεν υπάρχει σταρ, βάζουν όλοι το εγώ τους κάτω από την ομάδα και δεν είναι τυχαίο που είναι τόσα χρόνια στην κορυφή.
“Πιτσιρικάς στην Αθήνα με τη μαμά μου έβλεπα Άρη κάθε Πέμπτη”
Έβλεπες παιχνίδια του Άρη από την δεκαετία του ’80;
Πρόλαβα εκείνα τα ματς. Θυμάμαι όταν ήμουν στην Αθήνα πιτσιρικάς με τη μαμά μου, που κάθε Πέμπτη δεν κυκλοφορούσε άνθρωπος έξω και περιμέναμε όλοι να δούμε τον Άρη στην Ευρώπη. Θυμάμαι τότε με την Γιουγκοπλάστικα, POP84 μετά, Μπαρτσελόνα. Έχω πολλές αναμνήσεις…
Ποιο ματς έχεις από τότε ως πιο δυνατή ανάμνηση;
Θυμάμαι ένα με την Μπαρτσελόνα, που είχε κερδίσει ο Άρης με μεγάλη διαφορά… Δεν θυμάμαι να σου πω τώρα το σκορ και ποιοι έπαιζαν, αλλά θυμάμαι ότι ήταν μια μεγάλη νίκη με την Μπαρτσελόνα, στο Αλεξάνδρειο. Θυμάμαι ότι η Γιουγκοπλάστικα ήταν αήττητη και την κέρδισε εκεί ο Άρης…
Από τα τρόπαια στο Μουσείο ποιο είναι πιο ξεχωριστό όπως τα βλέπεις;
Δεν ξεχωρίζω κανένα. Κάθε τρόπαιο είναι ξεχωριστό. Τα βλέπω και ζηλεύω με την καλή έννοια. Μακάρι να ζούσαμε και εμείς τέτοιες στιγμές…
Πιστεύεις ότι θα τις προλάβεις εδώ; Νιώθουν όλοι ότι ξανάρχονται τέτοιες στιγμές…
Να σου πω την αλήθεια, επειδή δεν είμαι εγωιστής σαν άνθρωπος, δεν με ενδιαφέρει να τις προλάβω εγώ, αλλά και εγώ βλέπω ότι σύντομα θα ξαναγυρίσει το μπάσκετ στον Άρη! Είμαι σίγουρος.
Αυτό είναι πρόβλεψη σαν αυτή της νίκης στο Καζάν;
Ναι! Βέβαια είναι ο τρόπος που λειτουργεί ο ιδιοκτήτης, ο τρόπος που λειτουργεί το σύνολο σαν Άρης. Είναι σωστό, είναι μόνο προς την σωστή κατεύθυνση. Δεν κάνει πίσω βήματα.
“Γίνεται πολύ σωστή διαχείριση από τον κ. Λάσκαρη και τον κόουτς”
Συγκρίνουν αρκετοί τον Άρη με την ΑΕΚ γιατί μπήκαν και στις δύο ομάδες πολλά χρήματα, βέβαια στον Άρη μπήκαν πιο μεθοδικά. Συμφωνείς;
Και η ΑΕΚ έχει βάλει όντως χρήματα και είναι καλό για το ελληνικό μπάσκετ να υπάρχουν ομάδες που βάζουν χρήματα. Θα μιλήσω για την ομάδα μας και θα πω ότι γίνεται πολύ σωστή διαχείριση και από τον κ. Λάσκαρη και από τον κόουτς. Ξέρει τι θέλει, δεν είναι των μεγάλων αλλαγών και είναι στον σωστό δρόμο. Κάνει πολύ καλά γιατί και οι παίκτες με τη σειρά τους του ανταποδίδουν αυτή την εμπιστοσύνη και βγαίνει αυτό στο παρκέ με τη μέχρι τώρα πορεία μας.
Δεν είναι πολλές οι ομάδες που έχουν παίκτες που παίζουν για προπονητή τους. Εσύ έχεις ούτως ή άλλως μια ιδιαίτερη σχέση με τον Πρίφτη, αλλά αυτές οι αγκαλιές του Μακ Νιλ στον προπονητή που τον γνωρίζει μόλις τρεις μήνες τι σημαίνουν; Σπάνια βλέπουμε Αμερικανό παίκτη να αγκαλιάζει έτσι έναν προπονητή του, τον οποίο ξέρει ελάχιστα…
Αυτό είναι αποτέλεσμα της δουλειάς, αλλά και του χαρακτήρα του κόουτς Πρίφτη. Οι ξένοι βλέπουν ότι με αυτά που τους λέει ότι είναι πρώτα από όλα αληθινός. Δεν τους λέει πράγματα που δεν ισχύουν. Βλέπουν ότι αυτά που τους λέει, βγαίνουν στο παρκέ όταν τα κάνουν, είναι για το καλό τους, βελτιώνονται, πάει καλά και η ομάδα και έτσι έχει αναπτυχθεί μια σχέση εμπιστοσύνης. Ακόμα κι όταν τους κάνει παρατήρηση, δεν θα αντιδράσουν, γιατί ξέρουν ότι το λέει για το καλό τους. Είναι κάτι που δεν το εξηγείς με λόγια. Υπάρχει αυτή η εμπιστοσύνη, αυτή η αγάπη, ότι “εγώ θα τα δώσω όλα για σένα, γιατί και εσύ με εμπιστεύεσαι και με αγαπάς”. Δεν είναι μόνο ψυχρά επαγγελματικά, πληρώνομαι την 1η του μηνός, έρχομαι και παίζω για να κερδίσω και για τα στατιστικά μου. Συνήθως τέτοιες ομάδες μπορεί να ξεκινούν καλά, αλλά μέσα στα χρόνια διαλύονται, πάνε πίσω…
Ορκίστηκε Έλληνας ο Βεζένκοφ. Πως το είδες αυτό το γεγονός;
Λένε πολλοί ότι το έκανε για μην παίζει σαν κοινοτικός στην Ελλάδα. Εγώ που συζητάω μαζί του, λέω ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση. Το έκανε επειδή νιώθει Έλληνας. Έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα, στην Κύπρο, με ελληνικές παραδόσεις και είναι κάτι που το ήθελε και ο ίδιος και η οικογένειά του. Δεν είναι κάτι που τον εξανάγκασαν να κάνει. Το έκανε μεσα από την καρδιά του.
Σύγκριση ανάμεσα στον Οκάρο Γουάιτ και τον Σάσα Βεζένκοφ μπορεί να γίνει;
Είναι τελείως διαφορετικοί παίκτες, αλλά έχουν ένα κοινό. Και οι δύο μαθαίνουν μέσα από την ομάδα και βελτιώνονται πάρα πολύ. Και ο Σάσα βελτιώθηκε πάρα πολύ πέρσι με τον κόουτς και μέσα από το σύνολο, όπως και ο Οκάρο έχει βελτιωθεί πολύ…
Τι έχει βελτιώσει ο Γουάιτ;
Καταρχήν να διαβάζει το παιχνίδι. Είναι πολύ αθλητικός αλλά αυτό του έλειπε. Πλέον διαβάζει καλύτερα το παιχνίδι, τον αμυντικό, το σύστημα. Έχει βελτιωθεί πάρα πολύ σε αυτόν τον τομέα, όπως και στο ότι έχει γίνει πολύ σκληρός. Όταν πρωτοήρθε έλεγαν όλοι ότι είναι πολύ σοφτ, ότι για την θέση του είναι λίγο… κάπως, αλλά έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Αντέχει το ξύλο, έχει μάθει να παίζει έξυπνα με πιο δυνατούς παίκτες και έχει κι άλλα περιθώρια βελτίωσης.
“Έχει αλλάξει η νοοτροπία της ομάδας και πως μας βλέπουν οι αντίπαλοι”
Τι σημαίνουν για σένα οι δύο ήττες στην Αθήνα από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό;
Μέσα στην ομάδα ήμασταν συγκρατημένοι. Ξέραμε ότι ήταν δύο δύσκολα παιχνίδια, με δύο από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια. Είχαμε, όμως, στην άκρη του μυαλού μας το “πιστεύω” ότι θα μπορούσαμε ένα από τα δύο παιχνίδια να το κοντράρουμε και να το πάρουμε στο τέλος. Αυτό έγινε με τον Ολυμπιακό. Δείξαμε πάρα πολύ καλή εικόνα, κι αν ήμασταν πιο συγκεντρωμένοι στο τέλος, θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Με τον Παναθηναϊκό ήμασταν ανταγωνιστικοί για ένα ημίχρονο, αλλά μπήκαμε με τελείως λάθος νοοτροπία στην τρίτη περίοδο. Ήταν εύστοχος ο Παναθηναϊκός, αλλά και εμείς του δώσαμε ελεύθερα σουτ. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, μπήκαμε με λάθος νοοτροπία… Δεν δέχομαι ότι μπήκε δυνατά ο Παναθηναϊκός στην τρίτη περίοδο, θα μπορούσαμε να μπούμε και εμείς. Δεν έχει να κάνει με τον Παναθηναϊκό. Αν μπαίναμε δυνατά και εμείς και τους δείχναμε στα πρώτα πέντε λεπτά της τρίτης περιόδου ότι δεν είναι όπως το ήθελαν αυτοί, θα είχαμε μεγαλύτερη τύχη. Δεν το κάναμε, το πληρώσαμε, στενοχωρηθήκαμε αρκετά, αλλά έχουμε έναν πολύ δύσκολο μήνα τώρα και το αφήνουμε πίσω.
Αυτή η στενοχώρια μήπως είναι ένα βήμα προς την αλλαγή επιπέδου; Γιατί έχουν κάνει κι άλλοι συμπαίκτες σου ανάλογες δηλώσεις που δεν υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια μετά από αγώνες με αυτές τις ομάδες…
Αυτή είναι η διαφορά και το έλεγα στα παιδιά, το συζήτησα και με τον προπονητή μετά τον Ολυμπιακό. Τα παλιά χρόνια, και σε άλλες ομάδες, όταν έπαιζες με Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό έλεγες “ας πάω να χάσω με 15”. Τώρα πας να κερδίσεις. Έχει αλλάξει η νοοτροπία της ομάδας, ο τρόπος που βλέπουν και οι άλλοι εμάς, αλλά και εμείς πως αντιμετωπίζουμε αυτά τα παιχνίδια. Δεν φοβόμαστε κανέναν.
Μίλησες πριν για τον Ιανουάριο. Υπάρχουν εννιά αγώνες, οι πέντε εκτός έδρας και από αυτούς οι τέσσερις συνεχόμενοι. Τι θα πρέπει να έχει ο Άρης για να αντέξει;
Είναι το κίνητρο που μας κρατάει σε εγρήγορση. Όλοι οι παίκτες έχουν κίνητρο για να πάρουμε αυτά τα παιχνίδια και δεν φοβαμαι την ομάδα. Όλοι θα τα δώσουν όλα στο παρκέ για να πάρουν όσες περισσότερες νίκες μπορούμε. Υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ των παικτών και των προπονητών ότι μπορούμε να χτυπήσουμε όλα τα παιχνίδια ανεξαρτήτως έδρας.
Αυτές οι προσδοκίες που εσείς οι ίδιοι δημουργείτε με τα αποτελέσματά σας αφενός είναι πολύ καλό, αφετέρου κάνει τον κόσμο να ζητάει όλο και περισσότερα πράγματα. Πως το βιώνετε εσείς όλο αυτό;
Είναι λογικό ο κόσμος να το βλέπει έτσι. Και εγώ έτσι θα το έβλεπα, με την ίδια λογική. Εμείς από την πλευρά μας συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε μέχρι τώρα. Κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Αυτό που έχουμε πει στον κόσμο ότι θα τα δίνουμε όλα στο παρκέ, αυτό κάνουμε. Να τα δίνουμε όλα στο παρκέ κι αν ο αντίπαλος είναι καλύτερος, ας κερδίσει. Αλλά αν τα δίνουμε όλα, σπάνια θα βγαίνουμε ηττημένοι από το γήπεδο. Αυτό το εκτιμάει ο κόσμος και εμείς δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα άλλο από το να συνεχίσουμε την προσπάθειά μας κι όπου μας βγάλει!
“Πάμε ως αουτσάιντερ και θα δούμε τι θα γίνει”
Τι θα θεωρήσεις επιτυχία φέτος για την ομάδα;
Να είμαστε στην πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος κι από εκεί και πέρα ότι καλύτερο ας έρθει και μία καλή πορεία στην Ευρώπη.
Θεωρείς ότι έχετε πολλές πιθανότητες πρόκρισης στην επόμενη φάση του Γιούροκαπ, γιατί η Άλμπα και η Νεπτούνας τουλάχιστον δεν προκαλούν φόβο;
Εγώ θα πω πάλι ότι είμαστε αουτσάιντερ. Είναι ομάδες με ιστορία, παίζουν χρόνια σερί στην Ευρώπη, πέρσι έπαιζαν και οι τρεις στην Ευρωλίγκα. Εμείς πάμε ως αουτσάιντερ και θα δούμε στο τέλος τι θα γίνει. Δεν θέλω να πω πολλά…
Έχεις συνεργαστεί πολλά χρόνια με τον Πρίφτη. Τα θετικά του τα βλέπουν όλοι και έχουν αναλυθεί και καταγραφεί. Τα αρνητικά του ποια είναι;
Αυτό που μπορώ να του… προσάψω είναι ότι είναι πάρα πολύ καλός άνθρωπος και στο γήπεδο. Καμιά φορά πρέπει να είσαι πιο σκληρός, αλλά είναι τόσο καλός άνθρωπος και ευγενής και την σκληράδα την βγάζει με άλλο τρόπο. Δεν είναι αρνητικό, αλλά αν θες να πεις κάτι, αυτό είναι…
Πως αντιδράσατε πέρσι όταν έγινε οριστική εμπλοκή της οικογένειας Λάσκαρη στον Άρη;
Στην αρχή δεν το πιστεύαμε, τι θα γίνει στην ομάδα. Μας έλεγαν διάφορα, λέγαμε εμείς να τελειώσει η χρονιά… Εκεί που δεν το περιμέναμε ξαφνικά είχαμε τα πάντα και λέγαμε ότι είναι πολύ καλό για να είναι πραγματικό! Τελείωσε η χρονιά και μετά από δύο βδομάδες είχαν τακτοποιηθεί όλα και παίρναμε τηλέφωνα μεταξύ μας, δεν το πιστεύαμε! Εκεί καταλάβαμε ότι άλλαξε σελίδα ο Άρης.
“Θέλω να συνεχίσω δίπλα στον κόουτς Πρίφτη σαν προπονητής!”
Είσαι 34, πας στα 35. Έχεις στο μυαλό σου τι θα γίνει μετά την καριέρα σου και πότε είναι αυτό το μετά;
Είμαστε μιας ηλικίας, δεν είμαι και ο πιο αθλητικός… Θα δούμε. Όσο μπορώ κι αντέχω, θα παίζω. Μου αρέσει το μπάσκετ, θέλω να μείνω στον χώρο σαν προπονητής, θα δούμε…
Ο κόουτς Πρίφτης πάντως σε προορίζει για άλλη θέση, του τζένεραλ μάνατζερ…
Το ξέρω, το ξέρω… Ότι πει ο κόουτς Πρίφτης, όπου με βάλει!
Όντως θέλεις να γίνεις προπονητής;
Καταρχήν θέλω να συνεχίσω δίπλα του, γιατί πιστεύω ότι θα μάθω πάρα πολλά ακόμα και θα τα μάθω σε ένα πολύ ωραίο κλίμα, σε οικογενειακό κλίμα, που θα υπάρχει εμπιστοσύνη. Αν έχω τέτοιο ξεκίνημα, θα έχω πολύ καλές βάσεις για να συνεχίσω.
Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στο γήπεδο. Πάει πολύ ή είστε εντάξει;
Φέτος πήγε λίγο παραπάνω. Δεν είχαμε ούτε μία μέρα ρεπό, αλλά έχουμε την ομάδα που μας τα προσφέρει όλα, οπότε είναι λίγο το κακό. Όπως είπα όταν έρχεσαι εδώ και περνάς καλά, ξεχνάς ότι χάνεις κάποια άλλα πράγματα. Είσαι ευτυχισμένος εδώ.
Είδες τι έγινε στον αγώνα των Σέλτικς με τους Λέικερς και τον Μπράιαντ. Ζηλεύεις;
Το είδα και εννοείται ότι ζηλεύω. Αυτά μόνο στην Αμερική γίνονται, δεν θα γίνουν ποτέ εδώ, αν και το φυσιολογικό είναι να γίνονται αυτά. Το φυσιολογικό στην Ελλάδα το έχουμε ως μη φυσιολογικό. Εκείνη τη στιγμή και τον αποδοκίμασαν και τον χειροκρότησαν και στο τέλος φώναξαν το όνομά του. Μακάρι να συμβεί στην Ελλάδα, ποτέ δεν ξέρεις…
Τι δώρο θα ήθελες από τον Άγιο Βασίλη;
Υγεία να φέρει πάνω από όλα για όλον τον κόσμο και όλα τα άλλα έρχονται.
