Αντί επιλόγου σε μια υπέροχη μπασκετική χρονιά που χάρισε ο φετινός Άρης, είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να θυμηθεί ο καθένας τι ήταν αυτό που είδε φέτος από τον Άρη. Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από την ανάλυση που έκανε ο θρυλικός και κορυφαίος όλων, Γκρεγκ Πόποβιτς. Ναι, ο τεχνικός των Σπερς μίλησε για τον… Άρη.
Το είχε κάνει πριν από περίπου 10 μήνες, όταν συμμετείχε σε σεμινάριο προπονητικής της FIBA στο Βερολίνο. Στο ξεκίνημα της φετινής χρονιάς. Αυτά που είχε πει τότε ο Γκρεγκ Πόποβιτς, αυτά ήταν ο Άρης. Δίχως ίχνος υπερβολής. Οι τοποθετήσεις του για τον… Άρη. Μη δίνετε σημασία που αναφέρετε στους δικούς του παίκτες. Βάλτε στη θέση τους όποιον παίκτη του Άρη θέλετε:
“Ο χαρακτήρας της ομάδας είναι η αρχή των πάντων. Θέλουμε παίκτες που δεν έχουν το μυαλό πάνω από το κεφάλι τους. Αν έχεις το μυαλό στο κεφάλι σου, τότε ξέρεις ότι δεν περιστρέφονται όλα γύρω σου, αλλά έχουν σχέση και με τον δίπλα σου ή τον παραδίπλα σου. Είναι η δουλειά μας να επιλέγουμε αυτόν τον χαρακτήρα”.
“Όταν εξετάζουμε κάποιον παίκτη δεν κοιτάμε το μπάσκετ. Αυτό είναι εύκολο. Φαίνεται αν κάποιος μπορεί να σουτάρει καλά, να πάρει ριμπάουντ, ή να παίξει άμυνα. Κοιτάμε άλλα πράγματα: πως αντιδρά απέναντι στους συμπαίκτες του στα τάιμ-άουτ; Αν χάνουν κρύβονται; Αν κερδίζουν χτυπάνε το στήθος τους και να πανηγυρίζουν σαν να ανακάλυψαν το φάρμακο κατά του καρκίνου, ένα παιχνίδι μπάσκετ είναι μην γελιόμαστε. Μπορείς να το δεις αυτό για κάποιον. Πως αντιδρούν στην προπόνηση, πως συνεργάζονται με τον προπονητή, αν δείχνουν σεβασμό στους άλλους. Αυτά θα σου πουν περισσότερα για κάποιον, από το αν είναι καλός παίκτης”.
“Αν τώρα υπάρχει αυτός ο χαρακτήρας στην ομάδα και την έχει ποτίσει, τότε ναι μπορείς να κουμαντάρεις έναν παίκτη που είναι εκτός νοοτροπίας. Γιατί κι αυτός θα ακολουθήσει το παράδειγμα των υπολοίπων. Εμείς για παράδειγμα έχουμε τον Tim Duncan, τον Manu Ginobili και τον Tony Parker για πάρα πολλά χρόνια. Είναι σημαντική οπότε η διάρκεια. Η συνέχεια. Οπότε όταν ξεκινάς με αυτή τη βάση, όλοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμα. Για να κάνει κάποιος τα δικά του όταν βρίσκεται γύρω από καλούς ανθρώπους, πρέπει να είναι πολύ βλάκας. Γιατί συνήθως όλοι θέλουν να προσαρμόζονται”.
“Ειλικρίνεια! Απόλυτη αλήθεια! Αυτό είναι το μυστικό μας. Δεν προσπαθώ ποτέ να τους κοροϊδέψω, ή να τους πείσω με ένα επιχείρημα που δεν θα το πιστεύω. Δεν μπορείς να έχεις διαφορετική συμπεριφορά στον Duncan, στον Parker και στον Ginobili και διαφορετική στον 11ο ή στον 12ο παίκτη. Αυτό είναι λάθος. Πολλοί δεν το κάνουν όμως γιατί ακριβώς θέλουν να τα πηγαίνουν καλά με τα αστέρια της ομάδας. Αλλά αυτό δεν θα δουλέψει. Θα σου γυρίσει μπούμερανγκ”.
“Έχουμε ένα συλλογικό σύστημα αποφάσεων. Ένα από τα βασικά προβλήματα σε μια ομάδα είναι η ένταση που δημιουργείται. Η διοίκηση λέει το ένα, ο προπονητής το άλλο. Ο καθένας έχει τη δική του ευθύνη και όλοι βιάζονται να επικρίνουν και να ρίξουν ευθύνες με το δάχτυλο τους. Όλο αυτό δημιουργεί ένταση. Και οι άνθρωποι σαν τα σκυλιά μαρκάρουν την περιοχή τους. Και τα τείχη ανεβαίνουν. Αυτή είναι η αρχή του τέλους. Και ξέρετε ποιος είναι ο πρώτος που θα φύγει; Δεν είναι ούτε ο τζένεραλ μάνατζερ, ούτε ο ιδιοκτήτης. Ο προπονητής είναι ο πρώτος που θα φύγει. Οπότε πιστεύουμε σε μια συλλογική προσπάθεια. Και διαφωνούμε. Και κάνουμε διάλογο”.
“Δεν στενοχωριέμαι υπερβολικά αν χάσουμε στον πρώτο γύρο. Ίσως για μερικές ημέρες, αλλά αυτό είναι άλλο. Ούτε πανηγυρίζω σαν τρελός όταν παίρνουμε το πρωτάθλημα. Γιατί είναι μπάσκετ. Ας συνέλθουμε. Κάνε οτι μπορείς, δούλεψε σκληρά και μετά πήγαινε σπίτι σου. Ή πήγαινε για μια μπίρα. Δεν πρέπει να βουτάς από το μπαλκόνι αν χάνεις, ούτε να νομίζεις ότι είσαι ήρωας αν κερδίζεις. Αν νικάς φέρσου σαν να είναι κάτι φυσιολογικό και το κάνεις όλη την ώρα, αν χάνεις γύρνα πίσω και συνέχισε να δουλεύεις”.
“Αυτή η περηφάνια στην καθημερινή δουλειά που βάζουν είναι καθοριστική γιατί τους κάνει να αισθάνονται ότι αξίζουν να πάρουν το πρωτάθλημα. Η πνευματική προετοιμασία είναι πιο σημαντική από τη σωματική. Το έχετε δει σε προετοιμασίες αυτό: δεν γίνεται αρκετή επανάληψη και ξαφνικά η άμυνα δεν είναι εκεί, ούτε η επιθετική λειτουργία. Η συνέπεια έρχεται από την καθημερινή επανάληψη. Αυτοί είναι οι στόχοι μας. Η καθημερινότητα”.
Το συγκεκριμένο άρθρο με τις ατάκες του Πόποβιτς που περιγράφουν τον φετινό Άρη γράφθηκε πριν από περίπου δύο μήνες. Ούτε καν την τρίτη θέση δεν είχε εξασφαλίσει ο Άρης στην κανονική διάρκεια. Άλλα αυτό ήταν ο Άρης. Όλα όσα ανέλυσε σε Ευρωπαίους προπονητές ο μεγάλος Γκρεγκ Πόποβιτς σε σεμινάριο της FIBA. Όποιος διαβάσει με προσοχή αυτά που είπε, είναι βέβαιο ότι θα τα βρει στην χρονιά του Άρη, στις χαρές και τις λύπες, στις νίκες και τις ήττες, στους θριάμβους και στα στραπάτσα. Αυτός είναι ο δρόμος, όποιος θέλει τον ακολουθεί…
ΥΓ: Αν έχετε χρόνο αξίζει να παρακολουθήσετε το βίντεο της ομιλίας του Πόποβιτς στο Βερολίνο. Όσοι δεν έχετε, να τον βρείτε.
