Η αντίστροφη μέτρηση για την εκδήλωση που θα γίνει στις 7 Μαΐου προς τιμήν του Νίκου Γκάλη έχει ξεκινήσει και ο ζωντανός θρύλος του ελληνικού μπάσκετ μίλησε για όλους και για όλα.
Αναλυτικά η συνέντευξη που έδωσε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ:
Στις 7 Μαΐου η ΚΑΕ Άρης στο Αλεξάνδρειο γήπεδο εκεί που γευτήκατε αρκετές επιτυχίες με την συγκεκριμένη ομάδα, θα διοργανώσει ένα φιλικό παιχνίδι προς τιμήν σας. Με τι συναισθήματα περιμένετε αυτή την συγκεκριμένη γιορτή;
«Πιστεύω ότι είναι η μεγαλύτερη τιμή για κάθε αθλητή. Όταν μια ομάδα αποφασίζει να κρεμάσει την φανέλα του πάνω στα ράφια του γηπέδου είναι η μέγιστη τιμή. Και αυτό γιατί δεν θα φορέσει ξανά κανένας την φανέλα με το νούμερο έξι. Νομίζω κάθε αθλητής ονειρεύεται με την αγαπημένη του ομάδα να γίνεται αυτό».
Στο φιλικό αυτό παιχνίδι η ομάδα του Άρη θα αντιμετωπίσει την γαλλική ομάδα Λιμόζ του Παναγιώτη Γιαννάκη.( συμπαίκτης σας στο παρελθόν) Ενώ οι προσκεκλημένοι θα είναι αρκετοί μεγάλοι αστέρες του Ευρωπαϊκού μπάσκετ της εποχής σας όπως ο Φόρτε, ο Βράνκοβιτς και ο Ομπράντοβιτς. Πως αισθάνεστε που όλοι αυτοί οι αστέρες θα σας τιμήσουν με την παρουσία τους;
«Αυτοί, εκτός από αντίπαλοι μου θέλω να πιστεύω ότι είναι και φίλοι μου. Έχουμε περάσει πολλά μαζί. Παίξαμε αρκετά παιχνίδια και δίναμε τις μάχες μας μέσα στο γήπεδο. Σίγουρα μετά τον αγώνα ήμασταν και πάλι φίλοι. Θα χαρώ πάρα πολύ να τους δω ξανά από κοντά».
Θα φορέσετε το σορτσάκι και την φανέλα εκείνη την ημέρα;
«Εκείνη όχι, γιατί είμαι τιμώμενο πρόσωπο και δεν θα αγωνίζομαι εγώ. Με το κουστούμι θα είμαι….(γέλια)»
Σε πόσα φιλικά παιχνίδια θα μπορούσε να χωρέσει ο Νίκος Γκάλης;
«Εγώ σαν άνθρωπος χαίρομαι που με τιμά ο κόσμος κάθε μέρα. Γνωρίζει ποιος είμαι, ότι είμαι ένας απλός άνθρωπος. Δεν ζητάω ποτέ να γίνει κάτι υπέρ μου. Μου αρκεί η γνώμη και η αγάπη του κόσμου».
Νιώθατε όμως αυτό το μαράζι;
«Όχι δεν έχω τέτοια συναισθήματα εγώ. Δεν νιώθω ποτέ έτσι. Είμαι πολύ απλός άνθρωπος. Με γνωρίζουν οι φίλοι μου και οι γνωστοί μου. Δε έχω πρόβλημα εάν με τιμήσει κάποιος επίσημα ή όχι».
Σίγουρα όμως έχετε σκεφτεί πόση μεγάλη προσωπικότητα είστε για την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Θα ήθελα να μου πείτε πως το διαχειρίζεστε αυτό καθημερινά;
«Γνωρίζω πολύ καλά ποιος είμαι και τι έχω κάνει στην πορεία μου. Το αντιμετωπίζω σαν ένας απλός άνθρωπος όπως και οι άλλοι. Προσπαθώ να σέβομαι τον κόσμο για να με σέβονται και αυτοί. Από εκεί και μετά δεν αισθάνομαι αυτό που λένε σταρ. Αυτά είναι μακριά από μένα. Προσπαθώ να έχω καθημερινή επικοινωνία με τον κόσμο. Να δείχνω σεβασμό ως προς τον κόσμο για να το εισπράττω και εγώ».
Το λεω αυτό κ.Γκάλη, γιατί παιδιά που πηγαίνουν στις τάξεις του δημοτικού γνωρίζουν ποιος είστε δεδομένου ότι μπορεί να μην σας έχουν δει να αγωνίζεστε.
«Το internet λένε πως είναι ο διάολος αλλά και ο θεός. Μπορεί τα παιδιά που να μην με έχουν δει να αγωνίζομαι να τους δείχνουν οι γονείς του ποιος ήταν αυτός ο παίκτης για εκείνη την εποχή. Πιστεύω ότι έτσι τα παιδιά μαθαίνουν. Χειρίζονται το internet καλύτερα από εμάς».
Πως σας προσέγγισε η διοίκηση του Άρη για το φιλικό παιχνίδι στις 7 Μαΐου;
«Με προσέγγισε ο πρόεδρος του Άρη ο οποίος είναι ένα πολύ καλό παιδί, τον γνώρισα και από κοντά. Είχε την ιδέα. Σου λεει τόσα χρόνια η ομάδα του Άρη δεν τίμησε τον Γκάλη και εμείς θα τον τιμήσουμε. Όρισε μια επιτροπή για να ασχοληθεί με το παιχνίδι, και έτσι δέχθηκα και προχώρησε το θέμα».
Ο Σέρβος τεχνικός κ.Ομπράντοβιτς θα παραστεί και εκείνος στην γιορτή που θα γίνει εκ μέρους σας. Σε δήλωση του συγκεκριμένα ανέφερε πως φυσικά και θα έρθω για τον Γκάλη θα ερχόμουν ακόμη και αν εκείνο το διάστημα είχε προγραμματιστεί το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας.
«Ήμασταν και αντίπαλοι παλιά με τον Ομπράντοβιτς. Έπαιζε τότε στην Παρτιζάν. Περιμένω και εκείνο να τον δω από κοντά όπως και τους άλλους παλιούς μου αντιπάλους. Πιστεύω θα γίνει μια πολύ ωραία γιορτή».
Πως πήρατε την απόφαση να αγωνιστείτε μόνο στην Ελλάδα παρόλο που είχατε αρκετές επιτυχίες (ενώ ήσασταν είδωλο για τα μικρά παιδιά παραμένετε ακόμη και μέχρι και σήμερα) και δεν πήγατε μέχρι και την Αμερική;
«Η αλήθεια είναι ότι είχα προτάσεις και από την Αμερική, και όπως ξέρετε και από την Ευρώπη. Αλλά παλιά ήταν αλλιώς οι νόμοι στην Ελλάδα και στο μπάσκετ. Δεν μπορούσε να μετακινηθεί κάποιος παίκτης εάν δεν περνούσε δώδεκα χρόνια θητείας που λένε σε μια ομάδα. Αυτό τώρα έχει αλλάξει. Μπορείς να κάνεις και ένα χρόνο και δυο και πέντε και να μείνεις ελεύθερος έπειτα. Αυτό για μένα και καλό μου έκανε γιατί έμεινα στην Ελλάδα. Γνωρίζουν όλοι την πορεία μου. Γνωρίζουν όλοι την πορεία του Ελληνικού μπάσκετ. Ίσως αν ζούσα ξανά την ζωή μου πάλι το ίδιο θα έκανα. Να έμενα στην Ελλάδα».
Ποια είναι η εικόνα σας για το ελληνικό πρωτάθλημα;
«Ο Έλληνας αγαπάει το μπάσκετ. Το ελληνικό πρωτάθλημα δεν θέλω να πω ότι περνάει κάμψη γιατί γνωρίζουμε πως υπάρχουν δυο μεγάλες ομάδες που κυνηγάνε κάθε χρόνο το πρωτάθλημα. Αντίστροφα και παλιά γινόταν το ίδιο στην Θεσσαλονίκη, με τον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Τώρα μεταφέρθηκε στην Αθήνα αυτό το πράγμα.. Ζούμε σε καιρούς δύσκολους. Είναι θέμα χρημάτων. Όσα λεφτά διαθέσει μια ομάδα θα πάρει και τον ανάλογο παίκτη».
Το επίπεδο στην Ελλάδα με βάση και την οικονομική κρίση πιστεύετε πως είναι χαμηλό;
«Έχει επηρεάσει όλη την Ελλάδα. Δεν θα είχε επηρεάσει και τον αθλητισμό; Εννοείται. Ανάλογα με το πορτοφόλι σου αγοράζεις το ανάλογο πράγμα».
Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός αγωνίζονται και στην Ευρωλίγκα. Θα θέλαμε το σχόλιο σας.
«Τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές ομάδες τα καταφέρνουν καλά στην Ευρώπη. Κάθε χρόνο δεν μπορεί να βγεις στο φάιναλ φορ ή να πάρει το πρωτάθλημα. Αν αποτύχει μια ομάδα δεν σημαίνει ότι το μπάσκετ δεν έχει πρόοδο. Σημασία έχει πως οι ομάδες αυτές έχουν καλή παρουσία. Πιστεύω ότι τα καταφέρνουν καλά τόσο ο ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός. Το μπάσκετ είναι στο πετσί των Ελλήνων».
Για τη ομάδα της καρδιάς σας τον σημερινό Άρη όχι τόσο αγωνιστικά όσο για τον αν πιστεύετε ότι κάποια στιγμή μπορεί να ανακάμψει και να θυμίσει τον παλιό Άρη από την εποχή σας
«Κοίτα αυτόν τον παλιό Άρη είναι πολύ δύσκολη ερώτηση. Δεν σημαίνει ότι μπορεί να φτάσει στις παλιές χρονιές να παίρνει πρωταθλήματα, αυτό είναι λίγο δύσκολο. Το ότι μπορεί να φτάσει ψηλά και να έχει μια καλή παρουσία, δηλαδή να είναι μια ομάδα που διεκδικεί, αυτό το πιστεύω. Πρέπει να το βάλουν σαν στόχο στην ομάδα του Άρη. Από κει και μετά βλέπεις αν μπορείς να προχωρήσεις στο επόμενο βήμα. Θέλει σιγά σιγά. δε γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη»
Μπορεί στο μέλλον να υπάρξει κάποιος μελλοντικός ¨Γκάλης¨;
«Ποτέ δεν ξέρεις γιατί είναι ανάλογα και την όρεξη που έχουν τα παιδιά και τι θυσίες θα κάνουν για το μπάσκετ. Τι πραγματικά θέλουν να είναι. Πρώτα απ` όλα πρέπει να αγαπάς το μπάσκετ για να φτάσεις σε ένα επίπεδο υψηλό. Δεν μπορείς να είσαι ένα μεσημέρι επαγγελματίας ή παίχτης. Πρέπει να έχεις αγάπη για το άθλημα και από κει και μετά αν έχεις το ταλέντο και δουλέψεις σωστά, μπορεί να φτάσεις σε ένα επίπεδο. Μπορεί να φτάσεις να είσαι ως super star, αλλά δεν το ξέρεις από τώρα αυτό το πράγμα αν μπορεί να βγει. Κάθε άνθρωπος έχει τα χαρακτηριστικά τα δικά του».
Εσείς το πιστεύατε ότι κάποια στιγμή μπορεί να φτάνατε τόσο ψηλά και να γινόσασταν θρύλος για μια χώρα;
«Εγώ όταν είχα πατήσει το πόδι μου στην Ελλάδα έλεγα ότι θα κατακτήσω αυτή τη χώρα. Έτσι πίστευα εγώ»
Μέχρι εκεί έφταναν οι προσδοκίες σας, άρα το πιστεύατε;
«Εγώ το πίστευα ναι. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι αν δεν το πιστεύεις και δεν το κάνεις σωστά».
Ο δρόμος προς τη δόξα πως ήταν;
«Ήταν πάνω -κάτω. Όταν κάποιος είναι πρώτος, θα έχεις πόλεμο. Από παντού θα σε κυνηγάνε. Όλοι κυνηγάνε κάποιον. Δεν ήταν και ο πιο εύκολος δρόμος, αλλά εγώ ήξερα ότι με την αγάπη που είχα, τη δουλειά και το ταλέντο θα τα έβγαζα πέρα αυτά και συνέχισα τη δουλειά μου».
Κύριε Γκάλη με την υποψηφιότητα σας για την είσοδο στο Αμερικάνικο Hall Of Fame μπορεί να μην μπήκατε, όμως και μόνο που ήσασταν υποψήφιος ήταν πολύ σημαντικό. Μπορεί να χάσατε τη μάχη από τον Βραζιλιάνο Oscar Smith, όμως είπατε σε δήλωση σας ότι ας βλέπουν τους ξένους μπας και ντρέπονται λίγο, θα ήθελα λίγο να μου το σχολιάσετε αυτό
«Αν ξέρετε δεν ήταν η πρώτη φορά που ήμουν υποψήφιος. Αυτό δε σημαίνει ότι και του χρόνου δε θα είμαι υποψήφιος. Μπορεί του χρόνου να γίνει αυτό ή μπορεί να γίνει τον άλλο χρόνο. Εγώ πιστεύω ότι κάποια στιγμή μπορεί να το δούνε(η υπηκοότητα μου είναι στην Αμερική, εκεί ψηφίζω, αλλά εγώ δεν έχω κάνει την καριέρα μου στην Αμερική, την έχω κάνει στην Ευρώπη), αλλά πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό»
Είχατε κάποιον συμπαίχτη σας ή κάποιον προπονητή, γιατί αν μη τι άλλο η φήμη σας ήταν απανταχού πολύ γνωστή τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική που να σας είχε πει ότι μπορεί να πετυχαίνατε, να φτάνατε όπως ήσασταν και στο επίπεδο της Ευρώπης;
«Ναι μου είχαν πει, αλλά δεν ήταν κάτι εύκολο εκείνη την εποχή να μπορείς να μετακινηθείς από την ομάδα που ήσουν και κυρίως από την Ελλάδα και να πας σε κάποια άλλη ομάδα. Στο κάτω κάτω δεν το ήθελα κι εγώ».
Θα μπορούσατε στο μέλλον να είσαστε στα δρώμενα του Άρη ή γιατί όχι και του ελληνικού μπάσκετ; Θα το θέλατε;
«Άλλο πράγμα να είσαι αθλητής, άλλο πράγμα να είσαι οι παράγοντας ή προπονητής».
Το έχετε σκεφτεί όμως κύριε Γκάλη;
«Το έχω σκεφτεί. Δεν είμαι και ο άνθρωπος που κλείνει πόρτες ποτέ. Αυτή τη στιγμή ζω τη ζωή μου με την οικογένεια μου. Είμαι ευτυχισμένος, δεν ψάχνομαι για κάτι καινούργιο. Τώρα αν έχω τόση όρεξη, και αυτό το λέω γιατί αν είσαι αθλητής, ή πρωταθλητής είναι φορές που δεν σε καλύπτει να είσαι απλώς μέσα στη διοίκηση ή να είσαι προπονητής. Έχω μάθει να έχω την μπάλα στο χέρι μου. Είμαι άνθρωπος ανοιχτός και δεν έχω μιλήσει ποτέ για κάποια πρόταση. Απλώς θα έπρεπε να βρεθούνε οι κατάλληλες συνθήκες».
Ποιες είναι οι κορυφαίες στιγμές που έχετε ξεχωρίσει στην καριέρα σας;
«Οι κορυφαίες στιγμές είναι όλα τα πρωταθλήματα, κύπελλα που έχω κατακτήσει με τον Άρη,. Σίγουρα οι στιγμές που ζήσαμε με την εθνική ομάδα, που δεν είναι μια ή δυο. Όλα αυτά μαζεμένα Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μια στιγμή. Οι περισσότεροι θα πουν ότι το 1987 ήταν το κορύφωμα σε όλα αυτά με την κατάκτηση του ευρωπαϊκού, αλλά πιστεύω ότι έζησα μια καριέρα που θα ζήλευε κάθε αθλητής με πάρα πολλές επιτυχίες, απ` ότι αποτυχίες. Δεν υπάρχει αθλητής που δεν έχει αποτυχίες. Θα τα θυμάμαι για πάντα όλα όσα έζησα».
