Μία ιστορία από τα… παλιά φέρνει ξανά στο προσκήνιο το Aris Bc Retro στο instagram του, για την εποχή που ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ήταν ένα βήμα από τους Μπόστον Σέλτικς!
Η ανάρτηση και η ιστορία…
Ένα βήμα πριν τους Σέλτικς
Άρχισε να σκέφτεται ακόμη και μια μεταγραφή στο εξωτερικό, ώσπου ξαφνικά θα του προκύψει το όνειρο του ΝΒΑ, κάτι σχεδόν εκτός πραγματικότητας εκείνη την εποχή. Έφτασε ένα βήμα πριν από τους Σέλτικς το 1982 και ενώ νωρίτερα λόγω του τραυματισμού του στο γόνατο, ο γιατρός του είχε πει ότι δεν πρόκειται να ξαναπαίξει μπάσκετ. Ναι, αν οι Μπόστον Σέλτικς δεν έπαιρναν τον Κουίν Μπάκνερ και ο Γιαννάκης δεν κοβόταν στο παραπέντε της έναρξης του πρωταθλήματος το 1982, πολλά πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά. Για την εποχή, ένας Ευρωπαίος το να έπαιζε στο ΝΒΑ θεωρούταν σχεδόν αδιανόητο.
“Παίζοντας στον Ιωνικό, άρχισα να αισθάνομαι μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Αν έβλεπα μια μεταγραφή στο εξωτερικό; Ναι. Μου πέρασε από το μυαλό, γιατί έπαιζα πλέον στην Εθνική Ομάδα, είχα φτάσει και στη Μικτή Ευρώπης. Θυμάμαι σε έναν αγώνα του Ιωνικού, ο Κώστας Δήμου, καλή του ώρα, είχε φέρει επί τούτου στη Νίκαια τον πρόεδρο της Βίρτους Μπολόνια, Tζιανλουίτζι Πορέλι, για το ενδεχόμενο μιας μεταγραφής στην Ιταλία. Ήταν Νικαιώτης ο Δήμου, αλλά ο Ιωνικός δεν το συζήτησε καν.
Εγώ ζητούσα να φύγω, δεν με άφηναν και κάπως έτσι βρέθηκα στην Αμερική. Το ‘προξενιό’ έκανε ο Ρίτσαρντ Ντουσκάιρ, που μου είχε αδυναμία και έχοντας δουλέψει σε Εθνική και Παναθηναϊκό, ξανάφευγε για τις ΗΠΑ. Μου λέει, Παναγιώτη γιατί δεν έρχεσαι να δοκιμάσεις, είμαι στο Hellenic College, πιστεύω ότι μπορείς να παίξεις ακόμη και στο ΝΒΑ”. Δεν το σκέφτηκα πολύ. Πήρα το αεροπλάνο και πήγα. Στην αρχή ήμουν φιλοξενούμενος στη μετέπειτα κουμπάρα μου, την Κουλίτσα, που ήταν από τη Νίκαια. Τη γνώρισα μέσω του Δημήτρη Μελισσανίδη που είχε την σχολή οδηγών ‘Μίνι’ και βρήκα στέγη στη Βοστώνη για κάνα δυο μήνες.
Έκανα προπονήσεις στο Hellenic College και ερχόταν καμιά φορά και ο Ρόμπερτ Πάρις. Ο Ντουκσάιρ κανόνισε ένα φιλικό με την ομάδα που είχαμε στο κολέγιο, με τους παίκτες που είχαν επιλέξει το καλοκαίρι του ’81 από τους Σέλτικς. Το είχε κανονίσει ο Ντουσκάιρ, ειδικά για μένα. Να δουν τι ψάρια πιάνω. Παίξαμε δυο-τρεις φορές. Με πιάνει από κοντά ο κόουτς Φιτς που τότε δούλευε για τους Σέλτικς και μου λέει, μας ενδιαφέρεις, καλό θα είναι να μείνεις εδώ στην Αμερική κλπ. Πράγματι, έμεινα εκεί. Μάθαινα τη γλώσσα στο κολέγιο, έκανα προπονήσεις, με παρακολουθούσαν αλλά τον Οκτώβριο παθαίνω ένα σοβαρό τραυματισμό”.
Το γόνατο που έγινε νταούλι
“Σε μια προπόνηση, χτυπάω στο γόνατο. Πόδι νταούλι. Πάμε στο νοσοκομείο και ο γιατρός μου λέει ‘θα σε ανοίξουμε’ όπως γινόταν σε αυτές τις περιπτώσεις τότε. Πράγματι, μπαίνω χειρουργείο, κοιμάμαι και ξυπνάω την επόμενη. ‘Θα έρθει ο γιατρός να σε δει’, με ειδοποιούν. Έρχεται και μου λέει, Μίστερ Γιαννάκης, πρέπει να ξεχάσεις το μπάσκετ. Κόπηκαν οι σύνδεσμοι, καθάρισα μεν το γόνατό σου, για να αποκαταστήσουμε όμως τη ζημιά, πρέπει να κάνουμε δυο-τρεις επεμβάσεις. Να πάρουμε μόσχευμα από το ισχίο και μετά να το τοποθετήσουμε. Και πάλι, όμως, θα είσαι 50-60% απ’ αυτό που έπαιζες μέχρι τώρα.
Τρελάθηκα. Θυμάμαι ότι είχε έρθει η Ευγενία, με την οποία ήμασταν αρραβωνιασμένοι και κάθισε μαζί μου μέχρι τον Σεπτέμβριο. Μόλις είχα σηκωθεί και περπατούσα. Αποφασίσαμε να παντρευτούμε και γυρνάμε στην Ελλάδα, χωρίς να πω σε κανέναν για τον τραυματισμό και το χειρουργείο μου. Είχα αρχίσει να γυμνάζομαι σιγά-σιγά, με πολύ cybex Στον Ιωνικό τότε πρώτος προπονητής είχε αναλάβει ο Βύρων Κρίθαρης, ο άνθρωπος που με έβαλε στο μπάσκετ. Έρχεται και μου ζητάει να παίξω, να βοηθήσω την ομάδα. Του απάντησα αρνητικά και στενοχωρήθηκα πάρα πολύ, γιατί τον απέλυσαν.
Δεν είχα πει, όμως, το παραμικρό. Παντρεύμαι την Ευγενία και φεύγουμε για την Αμερική. Προπόνηση, cybex κάθε μέρα, ατέλειωτες ώρες. Μέχρι που τον Φεβρουάριο αποφασίζω και μπαίνω στο γήπεδο! Μόνος μου, ούτε γιατροί, ούτε τίποτε. Απλά, ήθελα να γίνω ντραφτ. Καμιά φορά τα ξανασκέφτομαι και εκπλήσσομαι με την τρέλα μου. Μετά από χρόνια με συνάντησε ξανά ο γιατρός που μου έκανε την επέμβαση και δεν πίστευε ότι είχα παίξει και μάλιστα κάνοντας μια τόσο μεγάλη σε διάρκεια καριέρα.Έπαιξα λίγο στο Hellenic College και γύρισα στην Ελλάδα. Ξανά ο Ιωνικός. Αυτή τη φορά, ήμουν καλά. Είπα ναι, βοήθησα να παραμείνει η ομάδα στην Α’ Εθνική και πήγα πίσω πάλι στην Αμερική, γιατί ήδη είχα γίνει ντραφτ”.
Έπεφτα ανάσκελα και κοιμόμουν με τα tape
“Aκόμη θυμάμαι την πρώτη μου μέρα στο καμπ του Κέιπ Κοντ, οπου είχε κατασκήνωση ο Ρεντ Άουερμπαχ. Το μεσημέρι στα ανοιχτά γήπεδα, το βράδυ στο κλειστό. Λέω το όνομά μου, ρωτάνε όλοι αν παίζουμε μπάσκετ στην Ελλάδα, και μπαίνω για την πρώτη άσκηση. Ένας εναντίον ενός. Όποιος βάλει τρία καλάθια βγαίνει, όποιος τα φάει μένει και παίζει με τον επόμενο. Δηλαδή μπορούσες να πεθάνεις στο γήπεδο. Το πρόγραμμα ήταν 3-5 το μεσημέρι και 8-10 το βράδυ. Τέζα. Να φανταστείς ότι το απόγευμα ξάπλωνα με τα tape που για πρώτη φορά έμαθα να κάνω εκεί. Έπεφτα ανάσκελα και σηκωνόμουν για τη βραδινή προπόνηση. Έτρωγα ένα ντόνατ και έπινα καφέ.
Ήμασταν 21 άτομα, 9-10 από το ντραφτ και οι υπόλοιποι free agents που έψαχναν με λύσσα να βρουν ένα συμβόλαιο. Στην αρχή μισογελούσαν μαζί μου, αλλά σιγά-σιγά κέρδιζα την εμπιστοσύνη τους. Στο τέλος με ρωτούσαν πώς τους έβλεπα. Αν ήταν καλοί. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το συναίσθημα της ικανοποίησης. ‘Μπαγάσηδες, με κοροϊδεύατε και τώρα με ρωτάτε αν είστε καλοί, έλεγα από μέσα μου. Τελειώνει το καμπ και με επιλέγουν στους 7 που θα συνέχιζαν στο βέτεραν καμπ. Μαζί και ο Ντάνι Έιντζ που είχε επιστρέψει από το μπέιζμπολ και θα ξανάπαιζε μπάσκετ.
Γυρίζω για λίγο στην Ελλάδα, καθώς υπήρχε αρκετός χρόνος μέχρι να αρχίσουν οι προπονήσεις. Άρχισαν οι προπονήσεις έναν μήνα πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Έκοβαν παίκτες, αλλά όχι εμένα, μέχρι που μια εβδομάδα πριν την έναρξη της περιόδου, πήραν με μεταγραφή από τους Μπακς τον Κουίν Μπάκνερ και κόπηκα. Δεν είχα και χρόνο να δοκιμάσω κάπου αλλού. Οι Σέλτικς ήθελαν να μείνω, να πάω σε μια ομάδα του CBA που είχαν σαν θυγατρική. Αν πήγαινα, ενδεχομένως μέσα στη χρονιά να μου έδιναν συμβόλαιο. Ξέρεις, είχαν και επιφυλάξεις, γιατί ήμουν Ευρωπαίος. Ήθελαν να με τεστάρουν, να σιγουρευτούν πως μπορούσα να παίξω στο ΝΒΑ, αφού δεν είχα την παραμικρή αμερικάνικη εμπειρία.
Ο Μπάκνερ, μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας, ήταν ανταλλαγή με τον Ντέιβιντ Κάουενς ο οποίος δεν ήθελε να συνεχίσει στους Σέλτικς κι έτσι κόπηκα γιατί πλέον δεν ήθελαν άλλο γκαρντ. Φυσικά, αν πήγαινα στο ΝΒΑ δεν θα ήμουν μέρος της ιστορίας που εξελίχθηκε τα επόμενα χρόνια. Εντάξει δεν ήταν εύκολο, τότε. Ούτε καν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να παίζει στην Αμερική. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο μεγάλη ήταν για μένα η εμπειρία. Εγώ, που η μοναδική μου σχέση με το ΝΒΑ ήταν δυο αφίσες στον Πλάτωνα, μία του Όσκαρ Ρόμπερτσον και μία του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ βρέθηκα να προπονούμε μαζί με τον… Λάρι Μπερντ που έκανε βουτιές για να μου πάρει την μπάλα”.
