Στις 17 Δεκεμβρίου ο Άρης με ρεκόρ 2-7 έμοιαζε με καράβι που έπλεε πολύ κοντά στα βράχια. Τότε πήδηξε σε αυτό ένας 36χρονος για να το οδηγήσει σε ήρεμα νερά. Έπεσε σε φουρτούνα, για δύο εβδομάδες περιπλανιόταν δίπλα στα βράχια, αλλά κατάφερε να πετύχει τον αρχικό του στόχο.
Stoiximan.gr: Το παιχνίδι σου καλύτερο με 300+ ειδικά στοιχήματα σε κάθε αγώνα του Άρη!
Ο Γιάννης Καστρίτης κατάφερε να αλλάξει την ψυχολογία της ομάδας, η οποία μετράει τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες μέσα στο 2019 και έχει οριστικά βγει από τις περιπέτειες.
Την πρώτη του συνέντευξη από τότε που ήρθε στον Άρη, την έδωσε στο PRESSARIS και αποκαλύπτει πως βίωσε όλα όσα έχει έγιναν τους (σκάρτους) δύο μήνες του στη Θεσσαλονίκη. Και δεν είναι λίγα αυτά που έχει ζήσει…
Στο πρώτο μέρος της συνέντευξής του αναφέρεται στον Άρη από τη μέρα που ήρθε μέχρι και σήμερα. Στο δεύτερο μέρος μέσα από το PRESSARIS δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε όλοι μας λίγο καλύτερα τον προπονητή του Άρη, το παρελθόν του, αλλά και την φιλοσοφία του στο μπάσκετ.
Βλέποντας τον Άρη με ρεκόρ 2-7 και με απαγορευτικό μεταγραφών ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτήκατε όταν σας τηλεφώνησε ο Δημήτρης Γουλιέλμος;
Ανεξαρτήτως βαθμολογικής θέσης, για όλους μας που ασχολούμαστε με το μπάσκετ στην Ελλάδα, το να είσαι μέλος της ομάδας του Άρη είναι πολύ τιμητικό και μια τεράστια πρόκληση, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια δύσκολη περίοδο μέσα στη χρονιά. Δεν σκέφτηκα κάτι αρνητικό. Αντιθέτως το αντιμετώπισα με μεγάλο κίνητρο. Σχεδόν αμέσως αποδέχθηκα και βρέθηκα στον Άρη.
Ήταν ρίσκο ότι υπογράψατε για έξι μήνες και όχι για περισσότερο ή το θεωρήσατε ως ευκαιρία και πρόκληση από την οποία πιστεύατε στον εαυτό σας ότι θα βγαίνατε κερδισμένος;
Ήταν μια περίοδος που η ομάδα δεν είχε περιθώριο να χρονοτριβεί, ήταν πολύ κοντά το παιχνίδι με τον Χολαργό. Αυτό που χρειαζόταν η ομάδα εκείνη την περίοδο ήταν κάποιες κινήσεις ώστε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα να μπει και να δουλέψει για τη δύσκολη συνέχεια. Δεν θεωρώ ότι χάσαμε πολύ χρόνο στο θέμα της διάρκειας του συμβολαίου. Εξαρχής δεν ήταν κάτι που είχα θέσει ως πρώτη προτεραιότητα. Ήταν μεγάλο το κίνητρο, μεγάλη η τιμή και έχοντας εμπιστοσύνη στην κατάσταση που θα συναντήσω εδώ, εννοώντας τους παίκτες και τους συνεργάτες μου, αποδέχθηκα την πρόταση.
Τι συζητήσατε με τον κ. Γουλιέλμο και το κυριότερο: Τι ζητήσατε ως υποψήφιος προπονητής από την διοίκηση πριν αναλάβετε;
Όπως είναι η κατάσταση στον Άρη αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να ζητήσει ένας προπονητής, ειδικά μεσούσης της χρονιάς. Μεταγραφές δεν μπορούν να γίνουν, άρα παίκτες δεν μπορείς να ζητήσεις και δεν είναι και καλό να συμβαίνει αυτό, να γίνονται πολλές αλλαγές. Ο χρόνος έτρεχε, οπότε το μόνο που συζητήσαμε ήταν ότι πρέπει η ομάδα άμεσα να μπει στο γήπεδο και να βγάλουμε όλοι τον καλύτερό μας εαυτό και να φέρουμε νίκες.
Είναι πραγματικότητα ότι το καλοκαίρι στην Κύμη είχατε πρώτες επιλογές τον Λάκι Τζόουνς, τον Γκάρι Μπελ και επιδιώξατε την παραμονή των ΜακΓκι και Κάιζερ;
Ναι είναι γεγονός. Ήταν και τα τέσσερα παιδιά μέσα στις επιλογές μας για να χτίσουμε το ρόστερ της Κύμης. Με τον ΜακΓκι και τον Κάιζερ θέλαμε να συνεχίσουμε την συνεργασία μας. Ο Μπελ και ο Λάκι ήταν από τους πρώτους παίκτες με τους οποίους συζητήσαμε για να έρθουν στην ομάδα.
Αυτό το δεδομένο ήταν ένα πρώτο βήμα για να σκεφτείτε θετικά την πρόταση, διότι επί της ουσίας υπήρχαν παίκτες στο ρόστερ που ούτως ή άλλως θέλατε και στην προηγούμενη ομάδα;
Ακριβώς. Για άγνωστη και για όχι δική σου ομάδα, ο Άρης ήταν η πιο γνωστή κατάσταση που θα μπορούσα να βρεθώ. Ήταν αυτά τα τέσσερα παιδιά, με τον Βασίλη Χρηστίδη είχαμε συνεργαστεί στην Εθνική Νέων, με τον Διαμαντή Σλαφτσάκη είχαμε μιλήσει κάποια καλοκαίρια για να συνεργαστούμε, τους υπόλοιπους Έλληνες τους γνώριζα, οπότε γι’ αυτό και είπα ότι είχα εμπιστοσύνη και ένιωθα άνετα με αυτό που θα συναντήσω.
Η μοίρα των προπονητών κυρίως στην Ελλάδα είναι να αποχωρούν από ομάδες με αρκετή γκρίνια συνήθως. Τι ομάδα βρήκατε εσείς από τον Βαγγέλη Αγγέλου;
Καταρχήν πρέπει να πω, και ως νέος στην προπονητική, ότι έχω τεράστιο σεβασμό για τον κόουτς Αγγέλου για την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια, στο κορυφαίο επίπεδο και με τρόπαιο Ευρωλίγκας στο παλμαρέ του.
Εγώ βρήκα μια ομάδα πολύ σκληρά προπονημένη, με πολλά παιδιά που και εγώ θα τα ήθελα στο ρόστερ της ομάδας μου, αλλά νομίζω ότι το σημαντικότερο που δεν έχει να κάνει τόσο πολύ με τον κόουτς ήταν ότι είδα μια ομάδα πιεσμένη από τις συνθήκες και τα άσχημα αποτελέσματα και χρειαζόταν επειγόντως μία νίκη για να νιώσουν όλοι πιο άνετα.
Θεωρώ ότι το ψυχολογικό κομμάτι ήταν το σημαντικότερο και όχι τόσο η μπασκετική κατάσταση που συνάντησα εδώ.
“Τεράστια εμπειρία για μένα οι πρώτες δύο εβδομάδες”
Πώς βίωσε ο Γιάννης Καστρίτης τις πρώτες δύο εβδομάδες παρουσίας του στον Άρη που συνδυάστηκαν με δύο οδυνηρές ήττες;
Χάσαμε από το Χολαργό στη λήξη και μετά είχαμε μια πολύ άσχημη ήττα στη Χαλκίδα από την Κύμη. Αυτό έκανε ακόμα πιο δύσκολη την ψυχολογική κατάσταση στην ομάδα. Μπορώ να πω, τώρα που έχει περάσει κάποιο διάστημα και η ομάδα έχει μπει σε έναν δρόμο και μπορεί με μεγαλύτερη ηρεμία να βλέπει το μέλλον, ότι προσωπικά για μένα όλη αυτή η περίοδος ήταν μια τεράστια εμπειρία. Βγαίνω πολύ πιο έμπειρος από αυτά που έγιναν εκείνες τις δύο βδομάδες και την πίεση που αντιμετωπίσαμε. Θεωρώ ότι και για την ομάδα αυτή η περίοδος ήταν κλειδί, γιατί καταφέραμε και μείναμε ενωμένοι, αγαπημένοι και δυνατοί και άρχισαν μετά να έρχονται νίκες. Τα παιδιά έδειξαν ότι έχουν καρδιά, αγαπούν την ομάδα και θέλουν καθημερινά να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό.
Είστε προπονητής 36 ετών, ο Άρης είναι προπονητικά η μεγαλύτερη “δουλειά” σας και ξεκινάτε με 0-2 και ένα πολύ άσχημο κλίμα. Πως το διαχειριστήκατε καταρχήν εσείς με τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση εσείς με τους παίκτες αυτή τη περίοδο;
Το σημαντικότερο είναι πόσο έτοιμος είναι ο καθένας μενομωμένα να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση με τον εαυτό του, είτε μιλάμε για προπονητές, είτε για παίκτες. Αυτό που προσπαθήσαμε και εστιάσαμε ήταν να μείνουμε συγκεντρωμένοι στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Γνωρίζαμε και λέγαμε ότι οι παίκτες μας έχουν ποιότητα, είναι καλά παιδιά, είναι δουλευταράδες, οπότε αν απομονώναμε την πίεση από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και συγκεντρωθούμε στο τι εμείς πρέπει να κάνουμε σωστά μέσα στο γήπεδο, αργά ή γρήγορα θα έρχονταν τα αποτελέσματα. Αυτό έγινε και γι’ αυτό είμαστε όλοι πολύ περήφανοι για την αντίδρασή τους. Συγχρόνως είμαι πολύ χαρούμενοι που έστω λίγο ή πολύ, αυτό το ξέρει ο κόσμος, να δώσουμε ανακούφιση αρχικά και χαρά σε όλον τον κόσμο που είναι πίσω από τον Άρη και στηρίζει την ομάδα.
Αναφερθήκατε στον κόσμο και την ανακούφιση ή χαρά που πήρε μέσα στο 2019. Θεωρείτε ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει σοβαρή πιθανότητα διεκδίκησης τίτλου με τις υπάρχουσες συνθήκες, η ομάδα θα πρέπει να προσφέρει στον κόσμο περισσότερες “μικρές” χαρές στη διάρκεια μιας σεζόν;
Ο πρωταθλητισμός είναι παρεξηγημένη λέξη στον αθλητισμό. Όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τον πρωταθλητισμό, θα δούμε ότι ο Άρης πραγματικά ανεξαρτήτως συνθηκών μπορεί να κινείται σε αυτό το πλαίσιο. Πρωταθλητισμός για μένα είναι ο κάθε προπονητής και ο κάθε παίκτης κάθε μέρα να δίνει τον καλύτερό του εαυτό και να τριβάει το ταβάνι του. Χτίζοντας αυτό μέρα με τη μέρα να έχεις φτάσει στο καλύτερο σημείο βάσει των συνθηκών. Υπό αυτή την έννοια και με όλο αυτό τον κόσμο γύρω του και με το dna της σκληράδας και της μαχητικότητας που έχει ο Άρης, αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινείται ανεξαρτήτως συνθηκών. Να υπάρχει μια συμπαγής ομάδα, ενωμένη, που θα καταθέτει κάθε μέρα το 100% στο παρκέ και θα κάνει τον κόσμο περήφανο.
“Ο Άρης είναι ο κόσμος του, ήρθαμε όλοι πιο κοντά”
Υπάρχουν δύο περιστατικά, το ένα είναι η επίσκεψη των οπαδών στα Μάλγαρα όπου εκεί εκφράστηκε η αγανάκτησή τους μετά την ήττα από την Κύμη και μία μέρα (ή δύο) μετά η συνάντησή σας με εκπροσώπους των οργανωμένων. Δίχως να γίνει γνωστό τι ειπώθηκε, ενάμιση μήνα μετά θεωρείτε ότι έπαιξε ρόλο ό,τι έγινε τότε στην εξέλιξη της ομάδας και το 4-1 στο 2019;
Και τα δύο περιστατικά ήταν στην διάρκεια της κρίσιμης περιόδου, που αναφερθήκαμε πριν, και που ίσως έπαιξε ρόλο μέσα στη χρονιά. Είμαι ο τελευταίος που μπορεί να μιλήσει για τον κόσμο του Άρη. Ο Άρης είναι ο κόσμος του. Η μεγάλη δύναμη του Άρη πηγάζει μέσα από τον κόσμο.
Είναι φυσιολογικό ο κόσμος όταν έρχονται αρνητικά αποτελέσματα να είναι και πικραμένος και απογοητευμένος, πολλές φορές και θυμωμένος. Όταν υπάρχει το ένα άκρο, που είναι η θερμή υποστήριξη του λαού του Άρη που γεμίζει σε κάθε παιχνίδι το Παλέ και στηρίζει τόσο ένθερμα την ομάδα, είναι φυσιολογικό στο άλλο άκρο να υπάρχει πίκρα και απογοήτευση.
Νομίζω ότι μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία η ομάδα και ο κόσμος ήρθαν ακόμα πιο κοντά. Και εμείς καταλάβαμε ότι πρέπει να δώσουμε χαρά και ο κόσμος κατάλαβε ότι τα παιδιά δίνουν κάθε μέρα τον καλύτερό τους εαυτό και το μόνο που θέλουν είναι στήριξη που έτσι κι αλλιώς την έχουν.
Και όλοι μαζί καταλάβαμε ότι – μετά και την περσινή εμπειρία, που ο Άρης σώθηκε τις τελευταίες αγωνιστικές και φέτος που το πρωτάθλημα είναι ακόμα πιο δύσκολο – τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα.
Συνολικά ήρθαμε όλοι πιο κοντά, εμείς συγκεντρωθήκαμε στη δουλειά μας μέσα στο παρκέ, ο κόσμος συνέχισε να μας στηρίζει και με ακόμα μεγαλύτερη αγάπη, φτάνοντας αυτή τη στιγμή να έχουμε κάποια αποτελέσματα που μας κάνουν να νιώθουμε πιο άνετα.
Είστε στην ομάδα ούτε δύο μήνες και τα έχετε ζήσει σχεδόν όλα. Την αγανάκτηση μετά από τις ήττες, την στήριξη σε έναν από τους πιο δύσκολους μήνες της σύγχρονης ιστορίας του Άρη, το χειροκρότημα, την “μάχη” με τον Ρικ Πιτίνο, την παρουσία σε μια ιδιαίτερη στιγμή για τον σύλλογο όπως η βράβευση των πρωταθλητών του ’79, δεν ζούσατε καν τότε! Πολύ γρήγορα δεν έγιναν όλα…; Το είχατε φανταστεί έτσι;
Η αλήθεια είναι ότι σαν άνθρωπος δεν κάνω τεράστια και μακροπρόθεσμα όνειρα. Αλήθεια είναι ότι όλοι μας μέσα στην ομάδα που ζούμε όλα αυτά τα γεγονότα, πρέπει να αισθανόμαστε πολύ τυχεροί. Εγώ τουλάχιστον αισθάνομαι πολύ τυχερός και ευλογημένος και εύχομαι πραγματικά κάθε μέρα να είμαστε όλοι καλά και να βιώνουμε την κάθε μέρα στο 100%, όπως κάνουμε τώρα. Το σημαντικότερο είναι να παραμείνουμε όλοι ταπεινοί, τα παιδιά μας να είναι υγιέστατα και να δουλεύουν όπως δουλεύουν, για να μπορέσουμε να φέρουμε ακόμα μεγαλύτερη χαρά στην ομάδα.
“Ο Άρης πρέπει να ποντάρει στο dna του, στην έδρα του, στον κόσμο του”
Να μιλήσουμε λίγο τεχνικά. Τι άλλαξε η ομάδα και παρουσιάζει καλύτερο πρόσωπο πέρα από το ότι κέρδισε έναν αγώνα και άλλαξε η ψυχολογία της. Παρατηρήθηκε παραδείγματος χάριν πως υπάρχει καλύτερο spacing, στοιχείο βασικό για τους προπονητές στο σύγχρονο μπάσκετ και αυτό δημιουργεί χώρους για παίκτες που το χρειάζονται για να αποδώσουν…
Δεν θέλω να εστιάσω στο τι αλλάξαμε. Θα πω ποια είναι τα χαρακτηριστικά που μας αρέσουν και προσπαθούμε να βάλουμε με τους συνεργάτες μου από την πρώτη στιγμή. Πρώτον, ο Άρης είναι ομάδα που πρέπει να ποντάρει στο dna του, στην έδρα του, στον κόσμο του. Το dna του Άρη λέει μαχητικότητα, άρα το πρώτο κομμάτι στο οποίο επενδύουμε είναι η άμυνά μας. Θέλουμε να είμαστε σκληροί. Έχουμε παιδιά που έχουν τεράστια ψυχικά αποθέματα, καρδιά και θέληση να παίξουν άμυνα και ταλέντο και προσόντα να παίξουν άμυνα. Το κυρίαρχο στοιχείο που θέλουμε να διατηρήσουμε, ανεξαρτήτως του πως πηγαίνει ένα παιχνίδι, είναι η άμυνά μας, η σκληράδα μας και η επιθετικότητά μας μέσα από την άμυνα. Από εκεί και έπειτα όσο χτίζουμε τις κατοχές μας, νομίζω ότι με μεγαλύτερη ευχέρεια και ελέγχοντας τον ρυθμό μέσα από την άμυνά μας, μπορούμε να πάρουμε πόντους από τον αιφνιδιασμό και να έχουμε καλύτερη ψυχολογία και αυτοπεποίθηση για να εκτελέσουμε το επιθετικό μας πλάνο,
Πολύ σωστά είπατε ότι το σημαντικότερο στο σύγχρονο μπάσκετ είναι οι αποστάσεις, το σωστό spacing, αλλά και τάιμινγκ, να πασάρουμε την σωστή στιγμή στον ελεύθερο παίκτη. Χαίρομαι και είμαι πολύ τυχερός που έχουμε παιδιά στην ομάδα που δεν είναι εγωιστές, τους αρέσει να πασάρουν, να κάνουν τον συμπαίκτη τους χαρούμενο.
Το τρίποντο είναι ευχή και κατάρα. Με τον Πανιώνιο η ομάδα είχε 7/37 τρίποντα. Από αυτά πάνω από 30 ήταν ελεύθερα σουτ. Ο προπονητής έχει δικαίωμα να πει στον παίκτη μη σουτάρεις αυτά τα τρίποντα;
Και εγώ και όλο το σταφ είμαστε της φιλοσοφίας πως όταν τα σουτ είναι ελεύθερα και έχουν προκύψει από ομαδική λειτουργία, όπως έγινε με τον Πανιώνιο, πρέπει να τα παίρνουμε. Εμείς βλέπουμε την ομάδα καθημερινά και πιστέψτε με τα παιδιά είναι πολύ καλύτεροι σουτέρ από ότι φαίνεται στα παιχνίδια αυτή τη στιγμή. Για μένα είναι σημαντικά δύο στοιχεία.
Το πρώτο είναι ότι δημιουργούμε τα ελεύθερα σουτ μέσα από σωστή λειτουργία και πρέπει να τα πάρουμε. Ίσως να υπήρχαν κάποιες στιγμές που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε κάποιο σουτ και να πάμε περισσότερος προς το καλάθι, αλλά αυτό έχει να κάνει με τις εικόνες, την εμπειρία του καθενός και με το ένστικτό του. Δεν θέλουμε να φυλακίσουμε το ένστικτο των παιδιών, θέλουμε να νιώθουν ελεύθερα στην επίθεση.
Το δεύτερο είναι ότι όταν μια ομάδα βγάζει τόση ένταση και ενέργεια στην άμυνά της για 30-35 λεπτά, πολλές φορές κάτι χάνει από την επίθεσή της.
“Να μείνουμε αγαπημένοι και να δίνουμε την ψυχή μας στο παρκέ”
Η ομάδα κέρδισε μέσα στο γήπεδο το δικαίωμα να κοιτάει πλέον περισσότερο προς τα πάνω και λιγότερο προς τα κάτω. Ο Δημήτρης Πρίφτης είχε κάνει “μότο” στην τριετία του στον Άρη τη “μέση οδό”, ο Βαγγέλης Αγγέλου μίλησε για “κοντή μνήμη”. Με τι θα είναι ο Γιάννης Καστρίτης ικανοποιημένος στο φινάλε της σεζόν δεδομένου των συνθηκών που ανέλαβε την ομάδα;
Νιώθω πολύ τυχερός και πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι με αυτά παιδιά κάθε μέρα. Είναι εξαιρετικοί επαγγελματίες και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό κάθε φορά. Αν καταφέρουμε να έχουμε το κεφάλι χαμηλά, να είμαστε ταπεινοί, αλλά συγχρόνως και πεινασμένοι και συνεχίσουμε να δουλεύουμε μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, όπως κάνουμε μέχρι τώρα, θα είμαι πολύ χαρούμενος και ευτυχισμένος και βέβαιος ότι αυτό θα φανεί και στα αποτελέσματα.
Πρέπει, όμως, μέρα με τη μέρα να προχωράμε. Αυτό το συστατικό μας έβγαλε από τη δύσκολη θέση, έτσι πρέπει να συνεχίσουμε. Δουλεύοντας καθημερινά και καλύτεροι από παιχνίδι σε παιχνίδι δεν βλέπω για ποιο λόγο να μην φτάσουμε το αγωνιστικό μας ταβάνι.
Το πρωτάθλημα είναι πολύ πιο δύσκολο φέτος, η εμπειρία από τα προηγούμενα χρόνια έχει δείξει ότι όποιος χαλαρώνει έστω και λίγο το πληρώνει, οπότε πρέπει να μείνουμε αγαπημένοι και να δίνουμε και τη ψυχή μας κάθε φορά που είμαστε στο παρκέ.
Υπάρχει κίνδυνος χαλάρωσης επειδή υπάρχει αυτή η διακοπή τεσσάρων εβδομάδων σε συνδυασμό με το ότι η ομάδα έκανε τέσσερις νίκες και βγήκε από τις περιπέτειες;
Κίνδυνος χαλάρωσης υπάρχει και χωρίς διακοπή. Θα μπορούσαμε να έχουμε πρωτάθλημα και να χαλαρώναμε. Υπάρχει ένας μεγαλύτερος κίνδυνος λόγω του ότι δεν υπάρχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις, συγχρόνως όμως υπάρχει μια πρώτης τάξης ευκαιρία για να ξεκουραστούν τα παιδιά μας και σωματικά και πνευματικά και να επανέλθουν οι τραυματίες μας στο 100%. Στη δουλειά που κάνουμε και στην ομάδα που είμαστε αυτό είναι το στοίχημα που βάζουμε όλοι μας κάθε μέρα με τον εαυτό μας, αυτό είναι το ζητούμενο. Ανεξαρτήτως συνθηκών, αγωνιστικών υποχρεώσεων ή όχι, να ερχόμαστε στο γήπεδο και να βελτιωνόμαστε, σεβόμενοι τον εαυτό μας και την προσπάθεια που έχουμε κάνει μέσα στη χρονιά.
Οι νίκες φέρουν ευφορία και γεννούν προσδοκίες και απαιτήσεις. Μία από αυτές που αρχίζει να διαμορφώνεται στο κοινό του Άρη είναι η δική σας παραμονή, προφανώς διότι εκτιμούν ότι σε μια πολύ δύσκολη στιγμή ανταποκριθήκατε με επάρκεια. Τι απαντάτε;
Ειλικρινά δεν έχω σκεφτεί κάτι. Η διάρκεια του συμβολαίου μου δεν ήταν κάτι που είχα θέσει ως προτεραιότητα. Για να είμαστε πιστοί σε αυτά που λέμε και ενώ η ομάδα βρίσκεται στη μέση της σεζόν, έχουμε άλλα 10 παιχνίδια, θεωρώ ότι το καλύτερο είναι να μείνουμε συγκεντρωμένοι στις καθημερινές μας αγωνιστικές υποχρεώσεις. Αυτό κάνω κι εγώ. Εξάλλου η καθημερινότητα είναι πολύ γρήγορη, δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πράγματα έξω από την ομάδα. Αυτό θα συνεχίσω να κάνω με την ευχή στο τέλος της χρονιάς, όλοι και ο κόσμος και η διοίκηση και τα παιδιά να πάρουν αυτό που τους αξίζει.
