Ανήμερα της ονομαστικής του γιορτής και πρώτης μέρας του 2017, ο MVP του Άρη τον Δεκέμβριο στο σερί των επτά νικών, Βασίλης Ξανθόπουλος κάνει τον δικό του απολογισμό για το 2016. Η συνέντευξή του στο PRESSARIS δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα που έχουν οι περισσότεροι φίλαθλοι του Άρη!
Συμφωνείς ότι διανύει ο Άρης μια από τις πιο περίεργες χρονιές κυρίως λόγω των τραυματισμών. Σου έχει τύχει ποτέ στο παρελθόν; Είναι 13 τραυματισμοί και 57 χαμένα παιχνίδια στο άθροισμα…
Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Οι τραυματισμοί είναι μέρος του παιχνιδιού σε αυτό που κάνουμε, αλλά δυστυχώς φέτος έχει παραγίνει το κακό. Τουλάχιστον τώρα τελευταία γυρίζουν οι παίκτες και ελπίζω να συνεχιστεί αυτό και να είμαστε πλήρεις το 2017. Σίγουρα είναι άσχημη εμπειρία, παρόλ’ αυτά προσπαθήσαμε όσοι μείναμε να καλύψουμε το κενό των παιδιών που έλειπαν.
Εσύ έχεις 23 στα 23 παιχνίδια, μαζί με τον Γουίλ Κάμινγκς και τον τον Τάντιγια Ντραγκίτσεβιτς που έχει 22/22…
Μακάρι να βγάλω όλους τους αγώνες και εγώ και ο Γουίλ και ο Ντραγκίσεβιτς και μακάρι όσοι γυρίσουν να μην χάσουν άλλο παιχνίδι, γιατί όπως έχουμε πει το πιο σημαντικό είναι η υγεία.
Αισθάνεσαι πως διανύεις την καλύτερη χρονιά της καριέρας σου;
Γενικά οι καλές μου χρονιές συνδυάζονται και με καλές χρονιές των ομάδων που ειμαι, με το παιχνίδι της ομάδας και τα αποτελέσματά της. Δεν είμαι ένας παίκτης που θα σκοράρει πάρα πολύ. Φαίνομαι μέσα από την ομαδική δουλειά. Ο περισσότερος κόσμος και οι δημοσιογράφοι μπαίνετε περισσότερο στα νούμερα. Σίγουρα τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι λίγο καλύτερα, βάζω περισσότερους πόντους από ότι έβαζα. Το σημαντικό είναι ότι αυτοί οι πόντοι και τα σουτ που παίρνω είναι ελεύθερα και μετά από τα συστήματα της ομάδας και καλή κυκλοφορία της ομάδας, που έχει φτιάξει πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό.
“Ήταν πάρα πολύ δύσκολο το πρώτο τετράμηνο”
Πώς θα περιέγραφες το πρώτο τετράμηνο της φετινής χρονιάς;
Δύσκολο. Πάρα πολύ δύσκολο. Δεν ξεκινήσαμε καλά. Δεν θέλω να πω δικαιολογίες ότι είχαμε πολλούς τραυματισμούς, αλλά είναι μια πραγματικότητα. Η ομάδα είναι ένα σύνολο. Όταν δεν είναι κάποιος υγιής, είναι λογικό να μην μπορεί να κινηθεί σωστά το σύνολο. Είναι μια αλυσίδα. Δυστυχώς οι τραυματισμοί που είχαμε ήταν σε συγκεκριμένες θέσεις, κυρίως στους ψηλούς.
Για μένα κομβικό σημείο ήταν ο τραυματισμός του Σανικίτζε, γιατί είναι ένας παίκτης που περνούσαν πολλά πράγματα από αυτόν, άσχετα αν ήταν λίγο χρονικό διάστημα στην ομάδα. Είχε φανεί αυτό. Παρόλ’ αυτά η διοίκηση έκανε ότι μπορούσε και έφερε στην ομάδα έναν πολύ καλό παίκτη όπως ο Ντραγκίσεβιτς, αλλά τελείως διαφορετικός από τον Σανικίτζε. Αυτή η αλλαγή άλλαξε την φιλοσοφία της ομάδας. Και ο Ντραγκίσεβιτς είναι πολύ σημαντικός για την ομάδα, αλλά έπρεπε να προσαρμοστεί ο τρόπος παιχνιδιού της πάνω στον Ντραγκίσεβιτς που είναι σκόρερ. Έπρεπε να προσαρμοστούμε σε αυτόν.
Οι τραυματισμοί των ψηλών μας ήταν πολύ σημαντικοί. Χάσαμε με τον τραυματισμό του Βασίλη (Καββαδά) το λόου ποστ παιχνίδι μας, το οποίο δεν είχαμε πέρσι. Είναι η δύναμή μας στους ψηλούς. Ήρθε και ο τραυματισμός του Μπάκνερ, που ευτυχώς ο άνθρωπος γύρισε πιο νωρίς από ότι έλεγαν στην αρχή, που είναι εξίσου σημαντικός παίκτης για το πικ εν κατ (pick n’ cut) παιχνίδι… Καταλαβαίνεις ότι είναι δύσκολο.
Είναι δύσκολη η χρονιά γιατί παίζουμε σε μια ομάδα που είναι μεγάλη, έχει τεράστια ιστορία, πέρσι κάναμε μια εξαιρετική χρονιά, τρυπήσαμε το ταβάνι μας αρκετές φορές και ο κόσμος εξαιτίας των περσινών εμφανίσεων έχει προσδοκίες που εμείς δημιουργήσαμε και επειδή δεν ξεκινήσαμε καλά, ήρθε πίεση στην ομάδα. Είναι πολύ φυσιολογικό.
Αναφέρθηκες στην περσινή ομάδα. Είναι λάθος να υπάρχει έως και εμμονική κάποιες φορές σύγκριση της φετινής με την περσινή ομάδα; Συμβαίνει από όλους, πιθανώς και από εσάς που ήσασταν και πέρσι. Και η διαφορά στα αποτελέσματα είναι μία νίκη λιγότερη, που μπορεί με “διπλό” επί της ΑΕΚ να έχει το ίδιο ρεκόρ με πέρσι…
Ο κόσμος λέει ότι επειδή αυξήθηκε το μπάσκετ, θα πρέπει να παίξουμε καλύτερο μπάσκετ. Είναι φυσιολογικό αυτό από την μερίδα του κόσμου. Σύγκριση δεν μπορεί να υπάρξει, γιατί η ομάδα είναι διαφορετική. Και πέρσι και φέτος το μεγαλύτερο βάρος – σε εισαγωγικά – το παίρνουν οι ξένοι, είναι οι πιο ταλαντούχοι παίκτες, οπότε ο κόσμος είναι φυσιολογικό να συγκρίνει. Τα αποτελέσματα δεν είναι διαφορετικά.
Νομίζω ότι η ομάδα η φετινή σαν ταλέντο είναι καλύτερη από την περσινή. Το θέμα είναι να δέσει αυτή η ομάδα, να σταματήσουν να υπάρχουν τραυματισμοί. Υπάρχουν ομάδες που έχουν ρίξει πολλά παραπάνω λεφτά από τον Άρη, όπως π.χ. ο Ολυμπιακός ή ο Παναθηναϊκός που είναι σε υψηλότερο επίπεδο και τα προηγούμενα χρόνια είτε ο ένας, είτε ο άλλος δεν κέρδιζαν τίτλους.
Είμαστε σε μια ομάδα που ο κόσμος είναι μπασκετικός, αλλά είναι και αυστηρός και κάνει αυστηρή κριτική, ίσως αυτό να δημιουργεί ένα κλίμα και μια σύγκριση μεταξύ των ομάδων.
Εντός της ομάδας έγινε σύγκριση, από εσάς που ήσασταν και πέρσι;
Όταν κάνεις ήττες πολλά περνούν από το μυαλό σου. Το έχει πει και ο κόουτς, πως όταν κάνεις συνεχόμενες ήττες το μυαλό αμφισβητεί τον εαυτό σου και την ομάδα. Τώρα, δε νομίζω ότι είπε κανείς παραδείγματος χάρη τι έκανε ο Μακ Νιλ σε σχέση με τον Τζένκινς, γιατί είναι δύο εντελώς διαφορετικοί παίκτες. Και ο Γουότερς με τον Κάμινγκς. Είναι λάθος να συγκρίνεις την περσινή ομάδα με την φετινή.
Εσύ το έχεις πει αυτό και πριν ξεκινήσει η χρονιά…
Το έχει πει, είναι λάθος. Παίζει πάντα ρόλο η χημεία. Μπορεί η περσινή ομάδα να είχε καλύτερη χημεία από την φετινή. Μπορεί η φετινή ομάδα να γίνει καλύτερη στην διάρκεια της χρονιάς, πιο αργά. Πέρσι η ομάδα έπαιξε καλό μπάσκετ από το Νοέμβριο. Από το ματς με τον ΠΑΟΚ στην 3η αγωνιστική και μετά η ομάδα έπαιζε καλά, τρυπούσε συνεχώς το ταβάνι της. Φέτος δεν το έχει κάνει αυτό ακόμα η ομάδα, είναι το μόνο σίγουρο. Δεν έχει παίξει ακόμα αυτό που μπορεί. Αυτό είναι από τη μία αρνητικό, αλλά έχει και ένα θετικό, να σκεφτούμε πως αν παίξει καλά, θα πάει ακόμα καλύτερα…
“Κάποια στιγμή ήταν λογικό να βγει και η δουλειά”
Ήρθε ένα σερί νικών με πολύ καλές εμφανίσεις σχεδόν από το πουθενά υπό την έννοια ότι η ομάδα παρουσίασε πολύ μέτριο πρόσωπο μέχρι και τον αγώνα με τη Μονακό και ακολούθησαν επτά πολύ καλά παιχνίδια. Τι εξήγηση δίνεις;
Μέχρι κάποιο σημείο ήταν και ψυχολογικό το θέμα. Είναι δύσκολο όταν μπαίνεις στο γήπεδο να εισπράττεις από μια μικρή μερίδα φιλάθλων μια δυσανασχέτηση, μια αρνητική ενέργεια. Δεν άλλαξε κάτι. Κάναμε ακριβώς τα ίδια πράγματα που κάναμε και πριν τον αγώνα με τη Μονακό, απλώς κάποια στιγμή θα βγει και η δουλειά. Δεν γίνεται να μη δεν βγει. Ίσως οι τραυματισμοί μας συσπείρωσαν περισσότερο, η ομάδα βρήκε τη χημεία της για τα συγκεκριμένα παιχνίδια και βοήθησε και το πρόγραμμα, διότι παίζαμε με βατούς αντιπάλους, αν και εκείνη τη περίοδο που προερχόμασταν από ήττες έλεγες από μέσα σου ‘κάτσε να δούμε τι θα γίνει’.
Στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ κάνεις 0/7 τρίποντα και δηλώνεις μετά ότι θα τα έπαιρνες ξανά αυτά τα σουτ και τον Δεκέμβριο σε επτά αγώνες έχεις 13/17. Είναι θέμα δουλειάς, θέμα ημέρας, θέμα ρυθμού;
Έτυχε αυτό. Δεν νομίζω ότι θα ξαναγίνει… Στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ αισθανόμουν καλά και πήρα τα συγκεκριμένα τρίποντα. Μ’ έβγαλαν οι συμπαίκτες μου ελεύθερο, τα πήρα και τα έχασα. Με πείραξε πάρα πολύ. Και στον εγωισμό μου, αλλά και γιατί καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι το συγκεκριμένο παιχνίδι και για μένα και για τους φιλάθλους μας. Ήταν και μια περίοδος που δεν ήταν καλή για ομάδα γενικότερα. Μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ έκανα ακριβώς τα ίδια πράγματα που έκανα και πριν. Ήρθε αυτός ο μήνας και ένιωθα καλά και βγήκε αυτή η επίδοση.
Το πιστεύεις; Είναι τρομακτικά εντυπωσιακό το 13/17 τρίποντα…
Να μη το γκαντεμιάσουμε! Αν το πιστεύω; Δουλεύω. Δουλεύω καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου. Το σουτ είναι καθαρά ψυχολογικό, πέρα από την προπόνηση. Προσωπικά αισθάνομαι καλά στην επίθεση και παίρνω τα πάνω μου, όταν είμαι καλός στην άμυνα.
“Πολύ σημαντικό να πάμε στον τελικό Κυπέλλου”
Πέραν του αγώνα με την ΑΕΚ στον ημιτελικό κυπέλλου που κρίνεται ένας στόχος, τι διακυβεύεται από τους αγώνες του Ιανουαρίου;
Ο ένας στόχος κρίνεται στο νοκ άουτ ματς με την ΑΕΚ, για να πάμε τελικό Κυπέλλου, που είναι πολύ σημαντικό για την ομάδα μας. Ο τελικός θα είναι απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα, αλλά είναι ένα παιχνίδι και δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να γίνει.
Το δεύτερο είναι ότι μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον Κολοσσό, με νίκη στο ΟΑΚΑ την κυνηγάς για την τρίτη θέση, αν και στα πλέι οφ θα παιχτούν όλα. Είναι και το πρεστίζ και το γόητρο και μη ξεχνάμε τι έγινε πέρσι στα πλέι οφ…
Είναι ίσως η ευκαιρία για να γίνει αυτό το κλικ που αναζητά η ομάδα, ώστε να βγάλει όλη τη δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις;
Αν συνεχίσει η ομάδα να παίζει όπως παίζει και στα παιχνίδια που έρχονται, πάει να πει ότι θα έχει κάνει ένα μεγάλο άλμα, όχι απλά βήμα, για να δείξει και στον κόσμο και εμείς στους εαυτούς μας ότι κάτι καλό γίνεται. Αν κερδίσουμε στην Πάνορμο την Μπάνβιτ και τη Νίμπουρκ, κυνηγάμε την πρόκριση στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι πολύ καλό αυτό, να γλυτώσει η ομάδα ένα νοκ άουτ παιχνίδι. Θα ήταν καλό να περάσουμε απευθείας, αλλά έτσι όπως τα κάναμε, έχουμε δύσκολα παιχνίδια. Είναι, όμως, ακόμα στα χέρια μας…
Είναι ξεχωριστό κεφάλαιο ο ημιτελικός, είναι λογικό να το σκέφτεστε όλοι όχι τόσο σαν παιχνίδι για τακτική και άλλα, αλλά σαν γεγονός… Πώς το έχεις εσύ στο μυαλό σου;
Εγώ το σκέφτηκα την ημέρα της κλήρωσης, είπα ότι είναι καλή κλήρωση, η καλύτερη δυνατή. Σταμάτησα να το σκέφτομαι γιατί ήταν τόσα πολλά τα παιχνίδια, τα ταξίδια και τα πρέπει που υπήρχαν που δεν μπορούσα να το σκέφτομαι…
“Αισθάνομαι τυχερός που είμαι αυτές τις δύο χρονιές στον Άρη”
Αναρωτιούνται πολλοί τι θα γινόταν αν δεν υπήρχαν οι φετινοί τραυματισμοί, έχοντας υπόψιν ότι ακόμα και έτσι η ομάδα είναι μέσα σε όλους τους στόχους της…
Με τα αν δεν γίνεται τίποτα. Πιστεύω ότι θα είχαμε βρει πιο νωρίς την χημεία μας, θα ήμασταν καλύτερα και βαθμολογικά. Όλα γίνονται για κάποιο σκοπό.
Γίνονται αρκετές φορές αφορισμοί του τύπου “δεν παίζει με σύστημα η ομάδα” όταν η ομάδα χάνει. Αλήθεια, πόσα συστήματα έχει η ομάδα;
Ο Άρης έχει μπασκετικό κόσμο. Παντού, όμως, υπάρχει μια μερίδα φιλάθλων που είναι προπονητές της κερκίδας. Είτε μια ομάδα έχει πολύ κόσμο, είτε έχει 10 φιλάθλους, θα βρεθούν κάποιοι να κάνουν τους προπονητές της κερκίδας. Ειδικά στην Ελλάδα που είναι άλλο το ταμπεραμέντο. Τώρα τι να πω; Ότι δεν παίζουμε με σύστημα; Παίζει ρόλο πόσα συστήματα έχει; Και σε κάθε παιχνίδι βάζουμε διαφορετικό σύστημα. Η βάση αυτής της ομάδας είναι η άμυνά της. Δεν είναι πλέον εποχές με Γκάλη και Γιαννάκη, που η ομάδα έβαζε 100 και βάλε πόντους. Εγώ θα πω στον κόσμο ότι αυτά που κάναμε πάντα, αυτά κάνουμε και τώρα, απλώς τώρα βγαίνουν στους αγώνες. Είναι τα ίδια συστήματα που είχαμε και πριν.
Θεωρείς ότι σήμερα ο Άρης είναι καλύτερα από την ΑΕΚ;
Δεν την έχω δει τελευταία, αλλά στους αγώνες που την είδα μου άρεσε. Σε σχέση με πέρσι παίζει πολύ καλύτερη άμυνα και έχει πολύ ποιοτικούς παίκτες. Τα παιχνίδια που είδα ήταν με ομάδες βατές που τις κέρδισε εύκολα. Δεν μπορώ να πω αν είμαστε τώρα καλύτεροι. Ότι είναι να γίνει, θα το δείξεις στο γήπεδο. Θα το αποδείξουμε στο γήπεδο.
Κάνοντας έναν απολογισμό για το 2016 που θα στεκόσουν σε ότι αφορά αυτά που έκανε η ομάδα μέσα στο γήπεδο;
Καταρχήν αισθάνομαι τυχερός που είμαι αυτές τις δύο σεζόν στον Άρη και ζω αυτά τα πράγματα. Η ομάδα τρύπησε πολλές το ταβάνι της πέρσι. Για την τωρινή σεζόν η ομάδα έδειξε χαρακτήρα σε μια πολύ δύσκολη εποχή. Η κρίση που πέρασε εντός και εκτός του γηπέδου τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο η ομάδα ήταν σίγουρα πιο δύσκολη από την κρίση του Ιανουαρίου της περσινής ομάδας. Δείξαμε χαρακτήρα, κάτι που δείξαμε και πέρσι και μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτό έχουν και οι προπονητές και η διοίκηση.
Πως το διαχειρίστηκαν;
Με εμπιστοσύνη. Νομίζω ότι ο κόουτς και οι συνεργάτες του δεν παίρνουν αποφάσεις εν βρασμώ. Θα μπορούσε να πει κανείς να αλλάξουμε 4-5 παίκτες ή να ερχόταν στο γήπεδο και να ήμασταν πλακωμένοι. Παίζει ρόλο το κλίμα και οι χαρακτήρες των παικτών, κάτι για το οποίο υπεύθυνοι πάλι είναι οι προπονητές. Το καλό κλίμα βοηθάει και στην σωστή επικοινωνία μεταξύ παικτών, προπονητών και διοίκησης.
