Τα βλέμματα στρέφονται σιγά – σιγά στον πρώτο αγώνα της ομάδας. Η εβδομάδα που έρχεται, αποτελεί το τελικό βήμα για την ολοκλήρωση της προετοιμασίας και το στήσιμο της ομάδας , εναντίον των Λευκορώσων. Παλιοί και νέοι παίκτες που αποτελούν το ρόστερ , μέχρι στιγμής, της ομάδας είναι υπεραρκετοί για να εξασφαλίσουν την πρόκριση στην επόμενη φάση. Ειδικά που και τα δύο παιχνίδια είναι στο «Κλ. Βικελίδης».
– Συζητήθηκε αρκετά κατά πόσο το ένα ή το άλλο σύστημα που δοκίμασε ο Μπούργος στην Αυστρία θα είναι μόνιμο. Νομίζω ότι δεν έχουμε δει ποιες είναι σκέψεις του προπονητή ακόμα. Αυτές θα αρχίσουν να ξεδιπλώνονται στα δύο φιλικά της εβδομάδας πριν το ευρωπαϊκό ματς. Οι παίκτες που ήρθαν παίζουν σε θέσεις που χρειαζόταν ενίσχυση ο ΑΡΗΣ.
Άρα δεν έχουμε κάποιο στοιχείο που να δείχνει ότι οι μεταγραφές θα προκαλέσουν αλλαγές στο σύστημα. Βέβαια ερωτηματικά θα υπάρχουν μέχρι να δούμε μια ενδεκάδα.
Η τοποθέτηση του Ματέο στο κέντρο είναι μία προσέγγιση που αξίζει να τη δούμε. Έχει την τεχνική, έχει την κλειστή ντρίπλα, έχει την πάσα για να προωθήσει το παιχνίδι. Θα είναι έκπληξη αν αλλάξει θέση, απ’ αυτή που τον συνηθίσαμε, ταυτόχρονα θα δείξει και σύστημα που θα παίξει ο προπονητής.
Με την καλή απόδοση του Ιτούρμπε, την απόκτηση ενός καθαρού φορ, με τον Μαντσίνι να μένει στις καλές εμφανίσεις , δημιουργείται αμέσως μια τετράδα επιθετικών που μπορούν να απειλούν την αντίπαλη εστία. Η έλλειψη δημιουργικού κεντρικού μέσου πιθανόν να καλυφθεί με την μετατόπιση του Ματέο στο κέντρο, σε σύστημα 4-3-3 .
Το 4-2-3-1 δεν θέλω να το ξαναδώ, γιατί δεν κυνηγάμε πλέον παιχνίδια στη φάση. Απέδειξε η ομάδα ότι μπορεί να επιβάλλει από την αρχή το παιχνίδι της και να παίξει όπως αρμόζει ως μια ομάδα-διεκδικητής.
– Η άμυνα είναι η βάση που θα στηριχθεί το πλάνο. Με Κουέστα, Μπράμπετς, Φαμπιάνο, Εμπακατά και Πίρσμαν, σε πρώτη φάση, είμαστε αρκετά δυνατοί για να αποφύγουμε κακοτοπιές. Το δέσιμο της άμυνας έπαιξε σημαντικό ρόλο, την προηγούμενη σεζόν , για την κατάληψη της τρίτης θέσης. Από κει ξεκινάει κι αυτή η χρονιά. Η επιτυχία της θεωρώ ότι δεν δίνει πολλά δικαιώματα για αλλαγές. Ενδεχομένως ο Εμπακατά να μπορεί να κάνει περισσότερα overlap, ο Πίρσμαν να βοηθάει περισσότερο απ’ ότι ο Γκάνεα, ώστε επιθετικά να συμμετέχουν με μεγαλύτερη πίεση οι πλάγιοι αμυντικοί. Είναι σημαντικό να μπορέσει ο προπονητής να περάσει την φιλοσοφία της επιθετικής ομάδας, μέσα απ’ όλες τις φάσεις του παιχνιδιού.
– Αν προκύψει μεταγραφή επιθετικού, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το 4-4-2 θα είναι η πρώτη επιλογή για τον σχηματισμό της ομάδας. Μόνο που σ’ αυτό το σχήμα θα πρέπει να δούμε κεντρώους που θα κάνουν πολλά. Δεν ξέρω πόσο έτοιμοι είναι οι παίκτες μας ώστε να αποδώσουν άμεσα από τον πρώτο αγώνα. Το 3-5-2 φαίνεται ελκυστικό σε αυτή την περίπτωση. Αλλά θα είναι γρίφος ποιοι θα παίξουν στα άκρα. Θα παίξει ο Ιτούρμπε όλη την πλευρά; Το θεωρώ απίθανο. Θα βγάλει ο Μαντσίνι ενενηντάλεπτο ανεβοκατεβαίνοντας στο γήπεδο; Ούτε αυτό το βλέπω λύση.
Να βασιστούμε στα πλάγια μπακ κρατώντας 3 αμυντικούς πίσω; Όταν οι αντίπαλοι κατά πάσα πιθανότητα θα έχουν έναν επιθετικό; Δε νομίζω. Υπάρχει πολύ σκέψη για το προπονητικό team πως θα καταφέρουν να στήσουν την ομάδα για την πρόκριση. Μπορεί η Γκόμελ να είναι μια ομάδα της σειράς, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να την υποτιμούμε. Θα ‘ρθει να παίξει κι ότι γίνει. Εμείς πρέπει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι ώστε τα σχέδια της να διαλυθούν από το σφύριγμα της έναρξης του πρώτου παιχνιδιού. Σίγουρα εμείς κάνουμε τις δικές μας εκτιμήσεις και βάζουμε κάτω «δεδομένα» που δεν ξέρουμε τελικά πόσο ισχύουν μέσα στην ομάδα.
Η εικόνα που έχει ο Μπούργος είναι αυτή που θα παίξει τον πρώτο και τον τελευταίο ρόλο. Θεωρητικά μιλώντας, πιστεύω ότι το 4-3-3 είναι αυτό που ταιριάζει στον ΑΡΗ.
– Ακούω και διαβάζω πόσο στοιχίζει στον κόσμο η μη κατάκτηση ενός τίτλου από την ομάδα. Το μυαλό μου πήγε στον Γκαίτε όταν έγραψε για τον Φάουστ. Η συμφωνία που έκανε με τον διάβολο ώστε να ικανοποιεί κάθε του επιθυμία με αντάλλαγμα τη ζωή του. Στη θέση του Φάουστ θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας από εμάς που θα συμφωνούσε να πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο αρκεί να έβλεπε ένα τίτλο με τον ΑΡΗ.
Θα ήταν σίγουρα ένα έργο γραμμένο για τον πιο αδικημένο ποδοσφαιρικό λαό της χώρας. Όμως μπορούμε να γλιτώσουμε τα παζάρια με τους διαβόλους, αν βασιστούμε στην ίδια την ομάδα.
Είναι φανερό ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της. Οι κινήσεις που κάνουν οι διοικούντες είναι κινήσεις ουσίας και όχι εντυπωσιασμού. Βγαίνουν τα «θέλω» του προπονητή , μένει να έρθει το αποτέλεσμα. Γι’ αυτό το αποτέλεσμα δεν θα πουλήσουμε την ψυχή μας. Θα μας το δώσει ο ΑΡΗΣ γιατί το αξίζει, γιατί το αξίζουμε.
