Το Μπέργκαμο των 120.000 κατοίκων δεν έχει μεγάλο στάδιο για ποδοσφαιρισκούς αγώνες τέτοιου βεληνεκούς. Ετσι, ο αγώνας έγινε στο περίφημο «Τζουζέπε Μεάτσα» του Μιλάνου, στη μητρόπολη του ιταλικού Βοορά που απέχει μόλις 40 χλμ από την υπέροχη μικρή «αδελφή» της. Δεκάδες χιλιάδες φίλαθλοι από το Μπέργκαμο ταξίδεψαν εκείνη την ημέρα στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας για να υποστηρίξουν την ομάδα τους και να απολαύσουν τις φανταστικές στιγμές που θα τους χάριζε. Μετά την επική νίκη ένοιωθαν ευλογημένοι που το έζησαν. Γύρισαν πίσω πανηγυρίζοντας —η πόλη εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε, γιορτάζοντας.
Ακριβώς έναν μήνα μετά —το timing δυστυχώς ταιριάζει απόλυτα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες για τη διασπορά του κορονοϊού— στο Μπέργκαμο οι πανηγυρισμοί είναι κάτι που έχει ξεχαστεί, λες και συνέβησαν σε μια άλλη εποχή, ή λες και δεν συνέβησαν ποτέ. Τα δαιμονισμένα κορναρίσματα και τα γέλια έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε τρεις μονότονους ήχους: στις σειρήνες των νοσοκομειακών, στις ρόδες των στρατιωτικών φορτηγών που διασχίζουν τους δρόμους με φέρετρα και στις καμπάνες που χτυπούν πένθιμα.
Η Ιταλία έχει πληγεί περισσότερο από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα από τον κορονοϊό, αφού ήδη ο αριθμός των θυμάτων έχει ξεπεράσει τους νεκρούς της Κίνας (με την Ισπανία να ακολουθεί), και το Μπέργκαμο, μια από τις ωραιότερες και πιο ατμοσφαιρικές πόλεις της Ιταλίας, θρηνεί τα περισσότερα θύματα, καθώς μετρά πάνω από 4.000 κρούσματα και 530 νεκρούς, αριθμός που είναι σίγουρο ότι έχει ήδη ξεπεραστεί τώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές.
Οι φωτογραφίες των φορτηγών του στρατού, που όπως αναφέρει το Bergamonews μεταφέρουν τις σορούς από το νεκροτομείο του Μπέργκαμο σε άλλες περιοχές για καύση, σε συνδυασμό με τις δραματικές εικόνες από τις συνθήκες που επικρατούν στο νοσοκομείο της πόλης δεν αφήνουν περιθώρια για κάτι άλλο πέρα από θρήνο. Οι γιατροί δίνουν μάχες και τις χάνουν αναφέρουν οι ανταποκριτές, ήδη εξάλλου στην περιοχή έχουν χάσει τη ζωή τους από τον Covid-19 περισσότεροι από 10 γιατροί.
Και τώρα ο Φραντσέσκο Λε Φόκε, ανοσολόγος και επικεφαλής στο νοσοκομείο Umberto I της Ρώμης, συνδέει την τραγωδία του Μπέργκαμο με τη μεγάλη συγκέντρωση οπαδών της Αταλάντα στο στάδιο Σαν Σίρο του Μιλάνου. Η «ανωμαλία του Μπέργκαμο», όπως την χαρακτηρίζει, του έχει γίνει σχεδόν εμμονή.
Η αναμέτρηση Αταλάντα – Βαλένθια, την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου, υποστηρίζει ο ιταλός ανοσολόγος σε συνέντευξή του στην Corrieredellosport, ήταν το «παιχνίδι μηδέν». Τότε ο πολύς κόσμος δεν ήξερε, ο πρώτος θα πέθαινε στη Λομβαρδία τρία 24ωρα μετά, στις 22 Φεβρουαρίου και στις 24 του μήνα η Ιταλία θα μετρούσε επτά θύματα. Ηταν όμως ήδη πολύ αργά. Η Λομβαρδία ήταν το επίκεντρο της ασθένειας που κυκλοφορούσε αθόρυβα.
«Πέρασε ένας μήνας από εκείνο το ματς, οπότε το timing δένει. Χιλιάδες κόσμος στις εξέδρες, δίπλα δίπλα, σε κατάσταση απόλυτης ευτυχίας για αυτό που έβλεπαν από την Αταλάντα, οπότε όλα είναι πιθανά. Κανείς δεν ήθελε να χάσει αυτό το παιχνίδι, οπότε μπορεί να υποθέσει κάποιος ότι στις εξέδρες βρέθηκαν και άνθρωποι που μπορεί να είχαν λίγο πυρετό, να είχαν ήδη συμπτώματα, αλλά να μην έδωσαν σημασία», λέει χαρακτηριστικά.
Τότε ακόμη, η επιδημία βρισκόταν στα πρώτα στάδια της εξάπλωσης στην Βόρεια Ιταλία, και δεν είχαν ληφθεί ακόμη δραστικά μέτρα. Οι χιλιάδες οπαδοί της Αταλάντα, λοιπόν, και αντίστοιχα οι φίλαθλοι της Βαλένθια που ταξίδεψαν στο Μιλάνο για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση των αγαπημένων τους ομάδων, γύρισαν πίσω στα σπίτια τους, έχοντας πια μολυνθεί από τον ιό. Ισως να μην είναι καθόλου τυχαίο ότι η δεύτερη σε θανάτους χώρα είναι η Ισπανία…
Είναι τόσο απλό και τόσο φρικτό συνάμα.
