Να μια εβδομάδα που ξεκίνησε όπως την ονειρευτήκαμε. Απολαυστικός, κυριακάτικος πρωινός καφές, λιακάδα στην πόλη και στην ψυχή μας.
Κι η Δευτέρα πιο φωτερή κι αυτή κι ας μην άλλαξε το γύρω μας, ας μην κόντυναν τα ζόρια μας, ας μη χαλάρωσε η θηλιά των υποχρεώσεών μας. Φτάνει που Σάββατο βράδυ είδαμε την ομάδα μας να δικαιολογεί τον τίτλο της και να τιμά το σήμα της φανέλας της.
Ενδογηπεδική συμπεριφορά που προδίδει πίστη στην επιδίωξη της,παρά τις επιμέρους ανοησίες, εμφανής προεργασία και σκληρή εργασία που οδήγησαν στο αποτέλεσμα.
Όλα τα προηγούμενα κατέλαβαν, ως απόψεις, τις κυριακάτικες ραδιοφωνικές συχνότητες και αντανακλούσαν σκέψεις και συναισθήματα ενός πληγωμένου λαού. Γι’ αυτήν τη χαρά αξίζει να είναι κανείς οπαδός, να περί στρέφει τη ζωή μαζί με το τόπι, γι’ αυτόν τον ήλιο μέσα στο χειμώνα. Πόσο περισσότερο όταν η ομάδα που σου προσφέρει τούτες τις χαρές τις συνοδεύει με την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια εκατό ετών.
Αισθανόμαστε μια διπλή χαρά γιατί είδαμε να πιάνουν τόπο οι προβλέψεις της για βελτίωση και οι προτροπές για υπομονή, που καταθέσαμε στη μέση της εβδομάδας, με βάση την αγωνιστική εικόνα των τελευταίων ημερών.
Για το λόγο αυτόν δικαιούται να πραγματοποιήσουμει άλλη μια πρόβλεψη: θα ξανάρθουν τα δύσκολα και θα ξαναπλακώσουν ετοιμόβροχα σύννεφα, δεν τέλειωσε δα το πρωτάθλημα. Ωστόσο, για να τελειώσω με τις αυτάρεσκες μαντεψιές, το τέλος της αγωνιστικής περιόδου είναι ανοιξιάτικο και μ’ αυτόν τον καιρό θα σβήσουμε τα κεράκια των γενεθλίων μας.
Το αντιλήφθηκαν όλοι οι Αρειανοί το Σάββατο το βράδυ, εξ ού και τα χαμόγελα της πάντα αντιπαθητικής Δευτέρας.
