Κακό πράγμα η απαξίωση. Κακό πράγμα γιατί ισοπεδώνονται τα πάντα όταν λειτουργεί σε βάρος οποιουδήποτε. Όταν μιλάμε για το ελληνικό ποδόσφαιρο, είναι ισοπεδωμένο σε όλα του τα επίπεδα, αλλά λίγους ενδιαφέρει αυτό.
Θιασώτες της λογικής «να μην αγγίζονται τα δικά μου συμφέροντα και όλα καλά» δίνουν μάχη αυτοί που κινούν τα νήματα να αποδείξουν τα περί ισονομίας και υγιούς ανταγωνισμού!
Ο Άρης είναι και πάλι στο στόχαστρο, όπως φάνηκε και στα Γιάννινα με τα σφυρίγματα του Σιδηρόπουλου.Η κωμωδία αυτή έχει κουράσει ακόμα και τους ίδιους ευφάνταστους σεναριογράφους της τραγικής ιστορίας που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο. Σύντομα θα κληθούν να απολογηθούν για την κατάντια που έχουν δημιουργήσει. Σε μια κοινωνία που καταρρέει, το ποδόσφαιρο δείχνει πως δεν είναι μόνο μέρος αυτής, αλλά το ποιο χαρακτηριστικό κομμάτι μιας παθογένειας που συνεχίζεται σε αμείωτους ρυθμούς.
Η τράπουλα μοιράζεται με βάση την επιρροή, την συντεχνία και τις «πλάτες». Φυσικά δεν ανοίγει μύτη! Όλοι τους βολεμένοι και από το βάθος η φωνή των αιώνιων αδικημένων, έτσι για να σπάει η μονοτονία.
Βαρύ το τίμημα για τον Άρη.
Ανέκαθεν ο Άρης είχε τον τίτλο του «αιρετικού». Ένας σύλλογος που σχεδόν ποτέ δεν έκανε το όνομα του συνώνυμο του παρασκηνίου. Έχει πληρώσει το τίμημα και με το παραπάνω. Έχει αποδείξει πως το DNA του δεν του επιτρέπει να εξοκείλει από αυτή τη λογική που διέπει όλους αυτούς που τον αγαπάνε υπηρετώντας τον 100 ολόκληρα χρόνια.
Όντας μακριά από κάθε είδους παρασκήνιο, η ομάδα βρίσκεται πλέον αβοήθητη μέσα σ΄ ένα κυκεώνα λεπτών ισορροπιών. Κάθε αγωνιστική υπάρχουν τραγελαφικές αποφάσεις εντός αγωνιστικού χώρου (γιατί υπάρχουν και εκτός στα αρμόδια όργανα) χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός. Όλοι μιλούν για την τραγική αυτή εικόνα, ωστόσο δέχονται με στωικότητα την λογική της.
Είναι φανερό πλέον πως ο Άρης αποτελεί ξεκάθαρο στόχο. ΠΑΕ δίχως επενδυτή-ιδιοκτήτη, με «ανοιχτά» εσωτερικά θέματα γίνεται το εύκολο θύμα. Ο Άρης, έχοντας τα δικά του προβλήματα για πολλούς λόγους δεν μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά καταπολεμώντας την αιτία το προβλήματος. Όχι φυσικά για να ευνοηθεί, αλλά για να εξασφαλίσει την ισονομία, το αυτονόητο δηλαδή!!!
Ηθικοί αυτουργοί όσοι απαξίωσαν την ομάδα στη συνείδηση κάθε λογής «μαγείρων». Αυτοί που δεν πτοούνται, όμως δηλώνουν όποτε τους δίνεται η ευκαιρία πόσο αναγκαία είναι η παρουσία του Άρη στη Σούπερ Λίγκ.
Ο Άρης έχει χάσει την οντότητά του σαν σύλλογος. Ο κόσμος του θα γεμίσει το γήπεδο, θα φωνάξει, θα τον ακολουθήσει εκτός έδρας. Μεγάλη αδυναμία όμως η απουσία ύπαρξης στα θεσμικά όργανα. Σταθερής με έντονη παρουσία. Ενίοτε διαφορετικά πρόσωπα για τον εκπροσωπήσουν, έλλειψη μιας και μοναδικής στρατηγικής. Αυτής που εναρμονίζεται μόνο με τα συμφέροντα του συλλόγου και τίποτα άλλο. Όσο τους δίνει ο Άρης την δυνατότητα να λειτουργούν σε βάρος του, θα το κάνουν και μάλιστα με μεγάλη ικανοποίηση.
