Η διοίκηση του Άρη έκανε μια «ζυγοστάθμιση» το καλοκαίρι για να δει τα κατά και τα υπέρ της συμμετοχής στο EUROCUP.
Λίγο ο φόβος των εξόδων, λίγο η αγωνιστική δυναμική, λίγο το ρίσκο έφεραν μια δύσκολη απόφαση που στο τέλος δικαίωσε άπαντες.
Διοίκηση, παίκτες, κόσμος, χορηγοί και τεχνικό τιμ μόνο δικαιωμένοι νιώθουν για την απόφαση. Η Προμετέι ήταν μια καλύτερη ομάδα και δίκαια ο Άρης αποκλείστηκε, άρα πήγε μέχρι εκεί που μπορούσε. Η διοίκηση κατάφερε να αποφύγει τον κίνδυνο των χρημάτων με το γεμάτο Παλέ και παράλληλα έδωσε όραμα στην ομάδα και τον κόσμο. Κακά τα ψέματα, τα εντός έδρας στην Ευρώπη για τον Άρη ήταν ένα μεγάλο πανηγύρι για την πόλη.
Ο Άρης πήρε το μάξιμουμ σε όλα τα επίπεδα, τραυματισμοί και ατυχίες είναι μέσα στιο πρόγραμμα, ο κόσμος «γούσταρε» σε κάθε ματς και η ομάδα έδειξε πόσο σημαντική είναι στην Ευρώπη. Η Θεσσαλονίκη ακούστηκε παντού, η Ευρωλίγκα θέλει ξανά τον Άρη και του χρόνου στην διοργάνωση και όταν φύγουν τα πολλά βαρίδια των χρεών τότε θα γίνει πιο ακριβό το μπάτζετ.
Το γεμάτο όμως Παλέ με 5.000 κόσμο είναι το μεγαλύτερο διαβατήριο. Και αν έχει κανείς αμφιβολίες, ας ρωτήσει τον μεγάλο Νίκο Γκάλη πως ένιωσε όταν είδε την ομάδα να τρώει σίδερα σε ένα κατάμεστο Παλέ κόντρα στην Τρέντο.
