Το ότι είναι μια από τις ομάδες του δημοσίου το γνωρίζει το πανελλήνιο. Παρά τον μηχανισμό προπαγάνδας επί σειρά ετών, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ ήταν και είναι από τις ευνοημένες. Μετά το άνοιγμα της Εθνικής Τράπεζας Κυριακή βράδυ, αλλά και μια σειρά ευνοϊκών ενεργειών προς την συγκεκριμένη ομάδα, ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό θέμα που έφερε στην επιφάνεια η εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” αποδεικνύει για μια ακόμη φορά ποια είναι η ομάδα του… δημοσίου και με τη βούλα!
Το δημοσίευμα αφορά τα δάνεια που δόθηκαν από το ελληνικό δημόσιο, χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός έλεγχος! Όπως αποκαλύπτει το δημοσίευμα, ένα από τα δάνεια αυτά, ύψους 1,76 εκατ. ευρώ, δόθηκε από το υπουργείο Οικονομικών στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Την ίδια ώρα, ομάδες όπως και ο Άρης ενώ έχουν πληρώσει στην εφορία περίπου 7 εκατομμύρια ευρώ τα τελευταία χρόνια καταδικάζονται στην οικονομική ασφυξία… Τα συμπεράσματα δικά σας για τους… δήθεν «μακεδονομάχους» και «αδικημένους» και το πώς “χτίζεται” ο αθέμιτος συναγωνισμός.
Συγκεκριμένα το “Πρώτο Θέμα” αναφέρει:
“Δανεικά «στα τυφλά» μοίραζε -και μοιράζει- εν μέσω κρίσης το ελληνικό δημόσιο, χωρίς κανείς να ελέγχει πραγματικά ποιοι παίρνουν, πόσα παίρνουν, τι κάνουν τα λεφτά, ούτε καν και αν πληρώνουν το χρέος τους.
Είναι τέτοιο το μπάχαλο μάλιστα που σε μία τουλάχιστον περίπτωση (ενός δανείου ύψους 1,7 εκατ. ευρώ στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ) «εξαφανίστηκαν» από τα αρχεία του υπουργείου Οικονομικών ακόμα και … οι υπογραφές των υπουργών ή οι εισηγήσεις της Επιτροπής οι οποίες απαιτούνταν, για να δοθεί το δάνειο!
Η φάμπρικα των θαλασσοδανείων αποδεικνύεται καλά “στημένη” και βόλευε τόσο τους «μπαταχτσήδες», όσο και τις τράπεζες που εισέπρατταν κεφάλαια και τόκους «με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου».
Όπως αποκαλύπτεται και επισήμως τώρα, ολόκληροι επιχειρηματικοί κλάδοι και περιοχές της χώρας έμεναν αναίτια «έξω από το χορό», με το πρόσχημα ότι οι κοινοτικοί κανόνες δεν τους επέτρεπαν να λάβουν κρατική ενίσχυση.
Την ίδια ώρα όμως η κυβέρνηση έκρυβε επιμελώς τα σχετικά στοιχεία που της ζητούσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή!…
Ο εξωτερικός έλεγχος που διενεργήθηκε στα τέλη του 2011 στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αποκαλύπτει το «πάρτι» που είχε στηθεί στο υπουργείο Οικονομικών με τα εγγυημένα δάνεια!
Και αν έως το 2009 «λεφτά υπήρχαν» για τέτοια πράγματα, ακόμα και σε εποχές που «δεν υπάρχει σάλιο» η κυβέρνηση μοίραζε με την υπογραφή της και με αδιαφανείς διαδικασίες, δάνεια συνολικού ύψους 3 δισ. ευρώ σε τουλάχιστον 45.000- 50.000 ιδιώτες.
Και αυτά είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου αφού τα συνολικά δάνεια που κινδυνεύουν να σκάσουν –μαζί με τις εγγυήσεις προς τις ΔΕΚΟ που τώρα «κουρεύονται»- ξεπερνούν ήδη τα 20 δισ. ευρώ.
«Κερνούσαν με ξένα κόλυβα»
Την «φάμπρικα» με τα εγγυημένα δάνεια του δημοσίου αποκάλυψε το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ήδη από το φθινόπωρο πέρυσι. Το ελληνικό δημόσιο πληρώνει αφειδώς για καταπτώσεις δανείων στα οποία μπήκε εγγυητής, χωρίς να ζητά και να παίρνει «λογαριασμό», ούτε να ενεργεί ως όφειλε και μπορούσε για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του, ώστε να μειώσει τη χασούρα.
Μετά και τις καταγγελίες που ακολούθησαν από δεκάδες Επιμελητήρια της χώρας, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κύριος Φίλιππος Σαχινίδης ανέθεσε τη διενέργεια ανεξάρτητου ελέγχου του Γενικού Λογιστηρίου του οποίου προϊσταται, στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης κύριο Λέανδρο Ρακιντζή.
Στις 43 σελίδες του πορίσματος που ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο περιγράφεται όλο το σαθρό σύστημα παροχής των εγγυήσεων, ενώ «φωτογραφίζονται» και οι ευνοημένοι του συστήματος, που απομυζούν το Δημόσιο.
Εξετάζονται οι όροι υπό τους οποίους το κράτος «πετούσε σωσίβιο» σε ιδιώτες με ατομικά ή επιχερησιακά δάνεια, ενώ απέκλειε εντέχνως κάποιους άλλους από κάθε βοήθεια.
Για παράδειγμα, ο δειγματοληπτικός έλεγχος των Επιθεωρητών έδειξε ότι την ώρα που το υπουργείο Οικονομικών εξασφάλιζε δανεια ύψους πχ 1.760.000 ευρώ στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, 22 εκατ. στη Βιομηχανία Φωσφορικών Λιπασμάτων κλπ κλπ, αρνείτο να εγρκίνει δάνεια για αγρότες και επιχειρήσεις της Κρήτης, προβάλλοντας σαν «μπαμπούλα» για την άρνησή του, την αυστηρή κοινοτική νομοθεσία.
Την ίδια ώρα όμως, το ίδιο το υπουργείο απέφευγε να δώσει στην Κομισιόν για έλεγχο, τις αποφάσεις για τα δάνεια που είχε ήδη εγκρίνει!
Έστω και αν η έρευνα δεν προχώρησε προς το παρόν σε μεγαλύτερο βάθος, από τον δειγματοληπτικό έλεγχο προκύπτει ότι:
– Το κράτος μπήκε εγγυητής σε δάνεια, ακόμα και χωρίς να συνυπογράφουν την απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής οι συναρμόδιοι υπουργοί (πέραν του υπουργού Οικονομικών) οι οποίοι υποτίθεται και πως εποπτεύουν τον υπό δανειοδότηση ή πιστοδότηση φορέα «με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αμφιβολίες σχετικά με τη νομιμότητα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε» -όπως σημειώνεται στο πόρισμα.
– Υπουργικές αποφάσεις λαμβάνονται χωρίς να έχει προηγηθεί οικονομοτεχνική μελέτη βιωσιμότητος των επιχειρήσεων που επωφελούνται, «με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αμφιβολίες με το κατά πόσο η ρύθμιση στοχεύει στην κάλυψη πραγματικών αναπτυξιακών αναγκών ή απλώς στην παράταση του χρόνου κατάπτωσης της παρασχεθείσας εγγύησης, από την οποία μάλιστα ωφελείται κυρίως το εμπλεκόμενο πιστωτικό ίδρυμα, μέσω της είσπραξης των επιπλέον τόκων».
– Δίνονταν δάνεια χωρίς «εμπεριστατωμένη αξιολόγηση βιωσιμότητας των φορέων». Ακόμα όμως και αν τηρήθηκε διαδικασία αξιολόγησης βιωσιμότητας, για τις εταιρίες που δεν ελέγχονται από ορκωτό-ελέγκτή λογιστή προκύπτει θέμα εγκυρότητας των οικονομικών καταστάσεων. Αλλά και να υπήρχε Πιστοποιητικό Ορκωτού Ελεγκτή Λογιστή, δεν λαμβάνονταν υπόψη οι παρατηρήσεις του «οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις μειώνουν την Καθαρή Θέση της Εταιρίας».
– Η διαδικασία παρακολούθησης της εξυπηρέτησης των εγγυημένων δανείων, αλλά και η παρακολούθηση της είσπραξης της υπέρ του Δημοσίου προμήθειας για το δάνειο «δεν υποστηρίζεται από το υφιστάμενο πληροφοριακό σύστημα» του υπουργείου». Το σύστημα αυτό δεν επιτρέπει την παρακολούθηση και την επικαιροποίηση των στοιχείων για τα χορηγούμενα με την εγγύηση του Δημοσίου δανείων.
– Οι τράπεζες δεν εξετάζουν αν μπορούν να εισπράξουν την οφειλή από τον δανειολήπτη απευθείας (μέσω κατασχέσεων κλπ) αλλά επιλέγουν την εύκολη λύση και «προχωρούν κατευθείαν στην κατάπτωση της εγγύησης» για να τα εισπράξουν από το δημόσιο.
– Δεν έχει οριστεί καν υπάλληλος για να παρακολουθεί τον ειδικό λογαριασμό «με Εγγύηση του Δημοσίου» που τηρείται στην Τράπεζα της Ελλάδος. Δεν μπορεί επίσης να πιστοποιηθεί τι εισπράχτηκε και τι όχι, επειδή η ΤτΕ «διεκπεραιώνει πολλές καταπτώσεις μαζί και τις εισάγει ως συνολικό ποσό στον ως άνω λογαριασμό».
Η πολυνομία καλύπτει την ανομία
Την κατάσταση αυτή επιχειρούσε να ανατρέψει το νομικό πλαίσιο που καθιέρωσε 2006 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας, θέτοντας νέους κανόνες παροχής και ελέγχου των κρατικών εγγυήσεων.
Έως τότε, όπως προκύπτει και στο πόρισμα, οι ίδιες οι από τράπεζες ανακοίνωναν και εισέπρατταν τις καταπτώσεις, χωρίς να “πέφτει λόγος” το υπουργείο Οικονομικών. Το νέο πλαίσιο όμως (παρα-) βιάστηκε και οι διάδοχοί του φρόντισαν να παρακάμψουν ή να αφήσουν το νέο σύστημα να ατονήσει.
Λόγω της πολυδαίδαλης νομοθεσίας και της χαώδους γραφειοκρατίας που καλύπτει τα πάντα, οι επιθεωρητές δημόσιας διοίκησης δεν προχωρούν στον καταλογισμό ατομικών ευθυνών.
Διαπιστώνουν «οργανωτικά προβλήματα και νομοθετικές δυσλειτουργίες» που όμως «δεν μπορούν να αποδοθούν σε πλημμελή άσκηση καθηκόντων των επιφορτισμένων υπαλλήλων».
Υπογραμμίζουν όμως και ένα έγγραφο του διευθυντή της υπηρεσίας προς τον υφυπουργό Οικονομικών κ.Σαχινίδη από τις 27.12.2010, που τον προειδοποιούσε για τα προβλήματα και του ζητούσε να παρέμβει για βοηθήσει στο έργο της.
Μπορεί ο υπουργός να μην δεν «πρόλαβε» να το διαβάσει, καθώς ήταν επιφορτισμένος να εφαρμόζει το Μνημόνιο, σίγουρα όμως αντελήφθη τι συμβαίνει αφού παρήγγειλε τον εξωτερικό έλεγχο –πιθανότατα για να μην «φαγωθούν» οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του ΓΛΚ μεταξύ τους”.
Ξεκίνα τώρα με Bonus 125 € από την expekt.com!
