Είναι ένα ματς το χθεσινό στη Νέα Σμύρνη, όπου οι παίκτες του Άρη αντιλήφθηκαν με τον καλύτερο τρόπο πόσο έχουν αδικήσει τους εαυτούς τους και την δουλειά που έχουν κάνει στο γήπεδο από τον Αύγουστο.
Αν μετρήσει κανείς πόσα δικά τους παιχνίδια έχουν χαθεί από αβίαστα λάθη ή από μικρές λεπτομέρειες της στιγμής ή από κακές εκτιμήσεις (προπονητικές και μη) θα διαπιστώσει του λόγου το αληθές για το συμπέρασμα της “αυτο-αδικίας”.
Ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Αλεξάνδρειο μετά από παράταση, όταν για 25 λεπτά η ομάδα κυριαρχεί στο παρκέ. Ήττα από τον Πανιώνιο στο Αλεξάνδρειο, όταν για παραπάνω από 25 λεπτά η ομάδα κυριαρχεί στο παρκέ. Ήττα στα Τρίκαλα στην παράταση από λάθη δικά της. Ήττα στο Αλεξάνδρειο από τον Κολοσσό…
Είναι ήττες που “πονάνε” γιατί είναι παιχνίδια που ο Άρης όχι απλά θα μπορούσε να κερδίσει. Τα κέρδιζε και τα… άφησε να φύγουν. Μέσα από τα λάθη, όμως, γίνεται κάποιος καλύτερος.
Οι κίτρινοι προηγήθηκαν χθες στο 23’ με 38-39. Από εκείνο το σημείο και μετά δεν έχασαν ποτέ ξανά το προβάδισμα κι ας προηγήθηκαν μόλις μια φορά με 7 πόντους (49-56). Ποτέ δεν είχαν μεγαλύτερη διαφορά, κι όμως διαχειρίστηκαν άριστα ένα τόσο κλειστό παιχνίδι, σε μια καυτή έδρα, απέναντι σε έναν αντίπαλο που μέχρι χθες ήταν καλύτερος βάσει αποτελεσμάτων και βαθμολογίας.
Ο Άρης θα μπορούσε να είναι εύκολα 4ος στο πρωτάθλημα, ίσως με την χθεσινή του νίκη να “έμπαινε” στο κόλπο για την 3η θέση. Σήμερα ο ρεαλιστικός στόχος είναι η 6η θέση και με συνδυασμό αποτελεσμάτων η 5η θέση (θα πρέπει να κάνει τρεις περισσότερες νίκες από την Κηφισιά σε οχτώ αγώνες).
Η 6η θέση οδηγεί… καρφί στον Πανιώνιο. Η 5η θέση οδηγεί στον ΠΑΟΚ. Ο Άρης έχει ήδη στείλει μήνυμα και στις δύο αυτές ομάδες ότι τα πλέι οφ θα είναι μια υπόθεση “πολύ σκληρός για να πεθάνει”. Το γνωρίζουν οι αντίπαλοι και σαφώς δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να παίξουν στην πρώτη φάση των πλέι οφ με αυτόν τον Άρη που παρουσιάστηκε χθες στο παρκέ της Νέας Σμύρνης.
Το θέμα είναι ότι για να βγει ο Άρης τουλάχιστον 6ος θα πρέπει να κάνει κι άλλες νίκες. Σίγουρα τρεις στην έδρα του (Απόλλων Πατρών, Ολυμπιακός, Πανελευσινιακός, Τρίκαλα) και όσες περισσότερες μπορεί εκτός έδρας (Παναθηναϊκός, Ηλυσιακός, Ίκαρος, Κολοσσός). Από τη στιγμή που κέρδισε τον Πανιώνιο, μπορεί να κερδίσει οποιαδήποτε ομάδα – εκτός των δύο “αιωνίων” – εντός ή εκτός έδρας. Αρκεί να αντιληφθούν πλήρως οι παίκτες ότι δεν μπορούν να αδικούν άλλο τους εαυτούς τους… Είναι κρίμα!
ΥΓ: Οι φίλαθλοι του Πανιωνίου χειροκρότησαν τους παίκτες του Άρη για τη νίκη τους και έστειλαν μήνυμα προς δύο κατευθύνσεις. Προς την ποδοσφαιρική ομάδα τους που… ξεσάλωσε επικοινωνιακά μέσα στη βδομάδα λες και ο Άρης είναι ο… δυνάστης του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο “παπάς” του Αραβίδη και λοιπών δεν πέρασε εκεί που έπρεπει.
Σε δεύτερο χρόνο πήραν και ένα μήνυμα όσοι βιάστηκαν να προδικάσουν επεισόδια – ακόμα και μέσα από τον Άρη – με άστοχες δηλώσεις. Άλλο προλαμβάνω (όπως έκανε η ΚΑΕ με έγγραφο στην αστυνομία), άλλο προδικάζω, άλλο δυναμιτίζω χωρίς λόγο μια κατάσταση.
