Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πάκο Ερέρα με δηλώσεις του δημιουργεί μία όχι και τόσο καλή εικόνα για τον Άρη στην πατρίδα του, καθώς το είχε κάνει και όταν λύθηκε η συνεργασία του με τους “κιτρινόμαυρους”, αν και τότε ουσιαστικά μπήκε στην λογική τουη “φάσκω κι αντιφάσκω”.
Ο Άρης του έδειξε τον απαιτούμενο σεβασμό, όπως πρέπει να κάνει κάθε σύλλογος που σέβεται την ιστορία και την πορεία του… Βέβαια στην πορεία οι σχέσεις του με τον Άρη βελτιώθηκαν, όμως ο Ισπανός προπονητής δείχνει ακόμα… μπερδεμένος, πικαρισμένος και ίσως αδυνατεί να συνειδητοποιήσει πως από τον πάγκο του Άρη αποχώρησε για αγωνιστικούς λόγους, μια και η ομάδα είχε χάσει τον δρόμο της.
Τελευταία πράξη που αποδεικνύει τα παραπάνω είναι τα όσα υποστηρίζει στην εφημερίδα ABC, όπου μίλησε για τον Ραούλ Μπράβο, επιλέγοντας μήνες μετά να πει ότι του τον “επέβαλε” ο Άρης, τη στιγμή που ο ίδιος τον εκθείαζε συνεχώς όσο ήταν στον Άρη για το σπουδαίο ποδοσφαιρικό του παρελθόν και όχι μόνο…
Βγάζει πικρίες ακόμα ο Ισπανός, δείχνοντας ότι δεν έχει συμβιβαστεί με την ιδέα ότι ο Άρης τον απομάκρυνε, αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός πως επιμένει να μιλά για τον κιτρινόμαυρο σύλλογο με υποθετικά σενάρια του μυαλού του και όχι με απτές αποδείξεις. “Άκουσα, νομίζω, πιστεύω ότι έτσι κάπως έγινε, άρα κλ”. Διότι το λέει κι ο ίδιος, πως δεν είναι βέβαιος για όσα λέει, αλλά λέει, όμως αυτό -δυστυχώς για τον ίδιο- δεν τον εμποδίζει από το να πει πράγματα, που δεν μπορεί να αποδείξει, εξυπηρετώντας άραγε δρόμους που ικανοποιούν το εγώ του…
Είναι ένα κλασσικό παράδειγμα εκείνου που μιλάει για να μιλήσει, θολώνει τα νερά, αλλά δεν λέει επί της ουσίας ουδέν…
Αναλυτικά, τα όσα είπε:
«Έχω το δικό μου γκρουπ ανθρώπων που με ακολουθεί σε όλες τις ομάδες που έχω εργαστεί (Λας Πάλμας, Χιχόν, Βαγιαδολίδ, Σαραγόσα…). Είναι ο γυμναστής Τέλμο ντε Αντρές κι ένας δεύτερος προπονητής, ο Άνχελ Ροντρίγκες. Αλλά όταν κλείναμε τη συμφωνία με τον Άρη, μου είπαν ότι βοηθός προπονητή θα πρέπει να είναι ο Ραούλ Μπράβο. Δεν είχα μιλήσει ποτέ μαζί του, αλλά το δέχθηκα».
Για τον Ραούλ Μπράβο: «Συνυπήρξα με τον Ραούλ Μπράβο το πολύ τρεις μήνες γιατί στ ξεκίνημα, τους πρώτους μήνες, δεν ήταν μαζί μας. Έμενα στην άλλη πλευρά της Θεσσαλονίκης, είχε άλλους φίλους και η σχέση μας ήταν μόνο πρώτος και βοηθός προπονητή. Ήταν ωραίος χαρακτήρας με χιούμορ. Ήταν μια άκρως επαγγελματική σχέση και τίποτε άλλο».
Για τη σχέση Καρυπίδη-Ραούλ Μπράβο: «Ο πρόεδρος δεν μιλούσε αγγλικά και ήταν δύσκολο να επικοινωνήσω μαζί του. Ωστόσο επέμενε ότι ο Ραούλ Μπράβο θα έπρεπε να είναι βοηθός μου. Είχε δύο εταιρείες. Μία κατασκευής παλετών κι άλλη μια με εξαγωγή κονσερβοποιημένου ιταλικού φαγητού. Δεν ξέρω κατά πόσο ήθελε να κρατήσει το κλαμπ, αλλά γνωρίζαμε ότι ο Ραούλ Μπράβο του είχε δανείσει 300.000 ευρώ. Ο Καρυπίδης είχε ένα γραφείο στην Αθήνα, όπου περνούσε το 80% του χρόνου του. Δεν τον βλέπαμε και πολύ.
Μπορεί να ήταν το ότι ο πρόεδρος χρωστούσε λεφτά στον Ραούλ και γι’ αυτό να επέμενε να είναι ο βοηθός μου, αλλά δεν μπορώ να το πω με βεβαιότητα. Έτσι μαντεύω. Στην αρχική είχαν καλές σχέσεις, αλλά όσο περνούσε ο καιρός η σχέση τους ‘πάγωνε’. Και νομίζω ότι τέλειωσε άσχημα.
Και κάτι ακόμη που μου κέντρισε την προσοχή ήταν ότι ο Ραούλ ποτέ δεν απαντούσε στο τηλέφωνό του όταν τον καλούσαμε. Ήταν πολύ δύσκολο να μιλήσουμε μαζί του. Μόνο στο whatsapp απαντούσε. Ήμασταν διαφορετικοί άνθρωποι. Εγώ ήμουν αυστηρός στην καθημερινή δουλειά και εκείνος απλά ήταν δίπλα μου. Δε μιλήσαμε ποτέ για στοίχημα, πολύ περισσότερο για στήσιμο αγώνων. Ποτέ δε συζητήσαμε κάτι τέτοιο ή κάτι που να με έκανε να υποπτευτώ το οτιδήποτε».