Ο Μπάμπης Μουστακίδης που βρέθηκε χθες στην συνάντηση των παλαιμάχων με τον Τάις Λίμπρεχτς, μίλησε αναφέρθηκε σ’ αυτή και μίλησε για τον Ολλανδό προπονητή.
Στην αρχή είπε: «Φυσιογνωμικά είναι περίπου το ίδιο. Αυτό που είδαμε μας άρεσε. Κρατιέται καλά είναι ευδιάθετος και ετοιμόλογος. Είχαμε ένα κοινό στοιχείο ότι όλοι με τον Τάις ξεκινήσαμε τα πρώτα μας βήματα. Καθιερωθήκαμε και είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για το πόσο μας βοήθησε. Ήταν ευλογία και τύχη να έχουμε για εκείνες τις εποχές έναν προπονητή με τόσες πολλές γνώσεις».
Αν δεν ήταν ο Λίμπρεχτς τότε θα είχε πάρει άλλη τροπή η καριέρα τους; «Σίγουρα θα ήταν διαφορετικά. Προσωπικά πιστεύω ότι ήταν ευλογία και τύχη. Ερχόμασταν από μία επαρχιακή ομάδα σε μία μεγάλη ομάδα και ήταν ευλογία να έχω έναν τέτοιο δάσκαλο. Με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε ρόλο στην ομάδα. Αυτό με βοήθησε στην περαιτέρω καριέρα γιατί ένιωσα αυτοπεποίθηση και πίστη στις δυνάμεις μου. Όσο περνούσε ο καιρός αυτά τα πράγματα έμπαιναν και στον χαρακτήρα και στις δυνατότητες μου».
Τι θυμόταν από το πέρασμα του: «Ότι αναφέραμε το θυμόταν και ο ίδιος ανέφερε μερικά περιστατικά. Το πρώτο και το κυριότερο ήταν ο τρόπος δουλειάς. Ασχολήθηκε ατομικά με τον καθένα. Όπως έλεγε ο Κατσιαούνης δεν είχε κάνει ποτέ ατομική προπόνηση. Ήταν πρωτόγνωρο. Αναφερθήκαμε στο ατομικό ότι ασχολήθηκε με τον καθένα ξεχωριστά και μας έδωσε ρόλους. Τότε ούτε κατά διάνοια δεν σκεφτόμασταν να μας πει ο προπονητής τον καθένα ξεχωριστά, πράγματα ειδικά για το παιχνίδι μας».
Μετά διηγήθηκε ένα περιστατικό: «Στην προετοιμασία στην Ολλανδία πριν από ένα φιλικό με την Αϊντχόφεν κρατούσαμε ένα μεγάλο παγωτό και ξαφνικά βλέπουμε μπροστά μας τον Τάις. Παγώσαμε. Εγώ πέταξα το παγωτό αλλά ο Τάις έδειξε με τον τρόπο του ότι εκείνη την ώρα κάναμε κάτι που δεν ήθελε. Εμένα με χρησιμοποίησε και την επόμενη μέρα εστίασε σε αυτό το γεγονός. Ότι θέλει πειθαρχία. Και ειδικά οι μικρότεροι να είναι πιο πειθαρχημένοι. Το κυρίαρχο ήταν ότι η ομάδα δεν εκμεταλλεύτηκε το μεγάλο κεφαλαίο του Τάις. Κοιτάζαμε περισσότερο τι θα κάνουμε την επόμενη Κυριακή και δεν βλέπαμε τι κέρδιζε η ομάδα. Και μην ξεχνάμε ότι διεκδικούσαμε το πρωτάθλημα. Αλλά η μιζέρια η κακομοιριά όταν γινόταν κάτι μεμονωμένα και δεν πήγαινε καλά τα φόρτωναν σε όλους και σε όλα. Χάσαμε την ευκαιρία να πάμε στον τελικό και διώξαμε έναν τέτοιο προπονητή και τιμωρήσαμε τους παίκτες».
Για το “τρίποντο” κόντρα στον Πανιώνιο: «Στα τελευταία παιχνίδια η ομάδα αρχίζει να βρίσκει τον δρόμο της. Παίκτες που δεν είχαν καλή αγωνιστική παρουσία έδειξαν ότι γίνεται κάτι σωστό και μπορούν να βοηθήσουν. Άσχετα αν δεν έπαιζαν στην θέση τους όπως ο Έλσνερ. Από εκεί και πέρα με την Ξάνθη θα μπορούσε να κερδίσει αν και η διαιτησία έπαιξε τον ρολό της. Η νίκη ήταν θέμα χρόνο να επιτευχθεί. Ειδικά έτσι όπως ήρθε με ανατροπή και δέκα παίκτες δείχνει ότι άλλαξε η ψυχολογία και η εμπιστοσύνη και αυτό φάνηκε στο γήπεδο. Αυτή είναι μία επιτυχία του προπονητή».
Για το ροστερ: «Δεν μπορεί να κάνει διαφοροποιήσεις με μεταγραφές όπως ξέρουμε αλλά ο προπονητής ψάχνει να κάνει εσωτερικές αλλαγές. Ίσως αυτό να είναι επίτευγμα ότι ναι μεν δεν μπορούμε να ενισχυθούμε με άλλους τρόπους, αλλά μπορούμε να ενισχυθούμε με εσωτερικές αλλαγές. Αυτή είναι μία επιτυχία. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να σταθούμε στο αποτέλεσμα αλλά περισσότερο στην αντίδραση. Το αποτέλεσμα αυτό είναι η εκκίνηση για να μπορέσεις να δυναμώσεις και να προχωρήσεις, έστω και με αυτό το ρόστερ. Φαίνεται καθαρά δεν θα είναι μία φωτοβολίδα αυτό το αποτέλεσμα. Είναι αυτό που λέω πετύχαμε την κατάλληλη στιγμή αυτό που έπρεπε για να συνεχίσουμε με δύναμη και εμπιστοσύνη. Όταν μία ομάδα είναι άπειρη η ψυχολογική ένεση λειτουργεί θετικά και πρέπει να το εκμεταλλευτεί αυτό».
Για το γεγονός ότι ακόμη και τώρα πηγαίνει στο γήπεδο: «Εγώ ήμουν από μικρό παιδί Άρης. Δεν το κάνω για να δείξω ότι προσέξτε με, αλλά εντελώς αυθόρμητα γιατί είναι ένα κομμάτι της ζωής μου».
Τέλος είπε: «Ασχολούμαι με ερασιτεχνικά και κατά διαστήματα μιλάω με την ομάδα για να δούμε αν μπορούμε να προωθήσουμε κάποια παιδιά. Ακόμη και 19 και 20 ετών να ναι, αν πρέπει να προσεχθεί γίνονται οι κατάλληλες κινήσεις για να ενημερωθούν αυτοί που πρέπει. Το κοιτάω πάντα από την συναισθηματική πλευρά και για να βοηθήσω και τα παιδιά».
