Ο Άρης μπήκε σε νέα φάση διοικητικών εξελίξεων και δίνει αγώνα δρόμου για να προλάβει ημερομηνίες τακτοποίησης των οικονομικών υποχρεώσεων. Τη δεδομένη στιγμή όλα δείχνουν να είναι στον αέρα, ενώ η πρόσφατη Γενική Συνέλευση της Κοινωνίας Μελών φαντάζει τόσο μακρινή καθώς τα γεγονότα ξεπέρασαν τον λόγο σύγκλισής της.
Η αναζήτηση ανθρώπων που θα πλαισιώσουν το νέο διοικητικό συμβούλιο συνεχίζεται μέσω διερευνητικών επαφών, προσπάθεια που έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου ο Αντώνης Ζαμπέτας. Ο Άρης ωστόσο, δεν χρειάζεται μόνο στελέχη στο συμβούλιό του, αλλά προτάσεις, λύσεις και πάνω απ΄ όλα ρευστότητα. Έστω και σε αυτό το μεταβατικό στάδιο…
Η παραίτηση των μελών της διοίκησης Αθανασιάδη άνοιξε τον δρόμο για την επόμενη μέρα. Η αλλαγή πλεύσης είναι δεδομένη. Το σχέδιο που παρουσιάστηκε στο Βελλίδειο δεν δείχνει να έχει εφαρμογή μετά τα τελευταία γεγονότα, βάζοντας παράλληλα «τίτλους τέλους» σε μια διοίκηση που είχε στήριξη, όπως και έντονη αμφισβήτηση.
Το ταμείο θα γίνει σε εύλογο χρονικό διάστημα. Ευθύνες υπάρχουν, όμως πρέπει να αποδοθούν με δικαιοσύνη. Το Δ.Σ της ΠΑΕ είχε στη τελευταία χρήση του είχε ανθρώπους που αποτελούν το νέο αίμα των παραγόντων του συλλόγου.
Η συμμετοχή τους σε μια προσπάθεια που για διαφορους λόγους εξώκειλε, δεν σημαίνει πως είναι οι ίδιοι αποτυχημένοι. Παράλληλα, γεννάται το ερώτημα ποιες ευθύνες βαραίνουν ποιους και γιατί.
Όλα τα απερχόμενα μέλη και προπαντός οι Ντίμης Παπαϊωάννου, Τάσος Ορφανίδης, Ηλίας Πόπης, είναι παράγοντες κοινής αποδοχής. Θα ήταν άτοπο να χαρακτηριστούν στη συνείδηση του Αρειανού αποτυχημένοι, γιατί απλά έχουν να δώσουν πολλά με την φυσική τους και μόνο παρουσία στο σύλλογο.
Ο Άρης δεν έχει την πολυτέλεια να βάζει στο περιθώριο ή να απαξιώνει εν δυνάμει στελέχη του. Η δεξαμενή των παραγόντων πρέπει να μεγαλώσει και όχι να συρρικνωθεί, για λόγους καθαρά επιβίωσης.
Οι παραπάνω παράγοντες -κι όχι μόνο- αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της νέας γενιάς. Διαθέτουν επίσης διάθεση να συνεισφέρουν οικονομικά στο βαθμό που ο καθένας αντέχει.
Στο διάστημα της εμπλοκής τους στη διοίκηση πρόσφεραν με πολλούς τρόπους. Συνέβαλαν στην ταμειακή διευκόλυνση που επιχειρήθηκε στα μέσα της σεζόν, προσέφεραν με προσωπικές ώρες δουλειάς και χρησιμοποίησαν κάθε μέσο για να εξυπηρετηθεί ο σύλλογος σε δύσκολες ώρες.
Η λογική του αφορισμού την δεδομένη στιγμή είναι λανθασμένη. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις δικές του ευθύνες και εφόσον μπορεί να βοηθήσει από κάθε θέση, να το κάνει.
Το κριτήριο του κόσμου λένε ότι είναι αλάνθαστο σε βάθος χρόνου. Η ομάδα περνάει από σκόπελο και τους χρειάζεται όλους διαθέσιμους και ενεργούς.
