Ο Θωμάς Ναζλίδης πρώην παίκτης των «κιτρινόμαυρων» και φίλος της ομάδας βρέθηκε χθες στο γήπεδο για να παρακολουθήσει από κοντά τον επαναληπτικό ημιτελικό, μίλησε για το πως ένιωσε, για την επόμενη μέρα του Άρη αλλά και για τον Θοδωρή Καρυπίδη.
Αναλυτικά τα όσα είπε στο Yellow Radio 92,8:
Μέσα σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, άλλαξαν όλα.
Ναι ο τρόπος που έγινε αυτή η αλλαγή μας πειράζει όλους και μας αφήνει μια στεναχώρια.
Ήσουν μαζί με τον Θοδωρή Καρυπίδη όταν ξέσπασε σε κλάματα;
Ναι ήμουν δίπλα του, μαζί είδαμε τον αγώνα. Ήταν μια στιγμή μεγάλης έντασης, βγήκε όλη η ένταση της χρονιάς, φτάσαμε κοντά στον στόχο και είναι κάτι που δείχνει πόσο δεμένος είναι με αυτή την ομάδα και πως θέλει κάθε επιτυχία της. Ήταν κλάματα χαράς, όταν έβαλε το γκολ ο Ντιγκινί, του βγήκε όλη η ένταση και μετά ήρθε δυστυχώς για όλους η απογοήτευση.
Εσύ πως βίωσες αυτή την απόλυτη αντίθεση;
Περίπου όπως το ένιωσαν και όλοι οι φίλοι της ομάδας, από την απόλυτη χαρά και ανυπομονησία για το τελευταίο σφύριγμα του αγώνα και τους πανηγυρισμούς, ξαφνικά είδαμε ένα γκολ που μας «πάγωσε» όλους. Στην συνέχεια η ΑΕΚ κατάφερε να βάλει ένα ακόμη γκολ και η στεναχώρια έγινε μεγαλύτερη.
Αγωνιστικά πως το εξηγείς;
Κοιτάξτε, ο τρόπος που έγινε θεωρώ ότι μας πειράζει και μας στεναχώρησε περισσότερο. Αν δούμε τον αγώνα, η ΑΕΚ πατούσε καλύτερα στον αγωνιστικό χώρο ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Αλλά έχεις φτάσει σε ένα σημείο που έχεις κάνει 2-0 στο τέλος, είναι όλα ιδανικά για εσένα και εκεί… δεν ξέρω τι και πώς, δεν πρέπει εκείνη την στιγμή να δεχθείς γκολ. Και δεν είναι μόνο το γκολ, είναι ότι και πριν από αυτό, η ΑΕΚ έκανε δύο φάσεις πάλι για να σκοράρει, δεν γίνονται αυτά.
Ίσως οι παίκτες του Άρη πίστεψαν ότι τελείωσε το ματς;
Καλώς ή κακώς το 2-0 πιστεύω πως χαλάρωσε την ομάδα, αν ήταν ακόμη 1-0 δεν θα γίνονταν αυτές οι φάσεις. Από την στιγμή που έγινε το 2-0 ασυναίσθητα νομίζω ήρθε μια χαλάρωση πως πέτυχες τον στόχο σου, ότι τελείωσε. Με το 1-0 ο Άρης θα ήταν πιο σφιχτός, πιο συγκεντρωμένος δεν θα άφηνε αυτές τις ευκαιρίες και τους χώρους στην ΑΕΚ.
Δεν ήξερες και εσύ ο ίδιος πως να αντιδράσεις.
Ακριβώς αυτό, από την απόλυτη χαρά στην απόλυτη πίκρα μέσα σε ένα λεπτό. Είναι ένα συναίσθημα που μόνο το ποδόσφαιρο μπορεί να προσφέρει.
Φορούσες το μπλουζάκι που έγραφε «μέχρι τα όνειρα μας να πάρουν εκδίκηση», πότε πιστεύεις ότι θα γίνει αυτό;
Το ότι η ομάδα έχει ανοδική πορεία αυτό φαίνεται και δεν το αμφισβητεί κανείς. Σίγουρα η στεναχώρια είναι πολύ μεγάλη και όχι μόνο από τους οπαδούς αλλά και από τους ανθρώπους του Άρη. Δεν χρειάζεται καταστροφολογία ούτε τίποτα, σίγουρα πρέπει να γίνουν κινήσεις προκειμένου να δυναμώσει η ομάδα και είμαι σίγουρος ότι θα γίνουν. Εγώ βλέπω πως βήμα βήμα κάθε χρόνο μια ομάδα να δυναμώνει, να μην ξεχνάμε ότι παίζαμε με μια ομάδα που είχε 4-5 φορές μεγαλύτερο μπάτζετ από εμάς. Η ομάδα στην ουσία μέχρι το τελευταίο λεπτό ήταν αγκαλιά με την πρόκριση. Σίγουρα οι λεπτομέρειες κάνουν την διαφορά, αλλά εγώ βλέπω ότι ο Άρης κάθε χρόνο βελτιώνεται και έχει πρόοδο σε όλους τους τομείς διότι μια ομάδα δεν είναι μόνο το αγωνιστικό, είναι και το εμπορικό, το γηπεδικό, όλα. Ο Άρης και με την βοήθεια του κυρίου Καρυπίδη, έχει κάνει μεγάλα βήματα. Αν συνεχίσει με αυτή την πορεία αργά ή γρήγορα θα έρθουν πολύ όμορφα πράγματα.
Να μπορέσει να πετύχει μια σταθεροποίηση;
Εννοείται αυτό, αυτό που χρειάζεται μια ομάδα είναι η σταθερότητα. Αν ο Άρης καταφέρει για τα επόμενα 2-3 χρόνια να βρίσκεται σταθερά σε αυτές τις θέσεις, φτιάξει ένα κορμό δυνατό, είναι μαθηματικά βέβαιο πως η επιτυχία θα έρθει.
Ο Θοδωρής Καρυπίδης που επικοινώνησε μαζί μας δήλωσε πως: «Από τώρα δεν υπάρχει λεπτό για χάσιμο, ξεκινάμε το χτίσιμο του νέου Άρη και θα έρθει πιο δυνατός». Πως ηχούν αυτά τα λόγια σε εσένα;
Για εμένα είναι πολύ όμορφο που δεν το βάζει κάτω, πεισμώνει περισσότερο και γνωρίζει πως πρέπει να δυναμώσει την ομάδα για να έρθουν μεγαλύτερες επιτυχίες και είναι αυτό που πρέπει να έχουμε συνεχώς στο μυαλό μας για το καλό της ομάδας.
Έχεις ξαναδεί ίσως κάποιον παράγοντα να ξεσπά έτσι κατά την διάρκεια του αγώνα;
Δεν γνωρίζω για τους υπόλοιπους παράγοντες γιατί εγώ τις περισσότερες φορές ήμουν στον αγωνιστικό χώρο, έτυχε να είμαι μαζί με τον πρόεδρο. Γενικώς επειδή τον ξέρω χρόνια, γνωρίζω ότι είναι πολύ αυθόρμητος άνθρωπος, είναι έντονος στις αντιδράσεις του στα γκολ, στον πανηγυρισμό κτλ. Για εμένα είναι πολύ ανθρώπινο ειδικά για έναν άνθρωπο που έχει ασχοληθεί και έχει επενδύσει σε αυτή την ομάδα.
Αν υπήρχε κόσμος, ο Άρης πολύ δύσκολα θα έχανε έτσι το παιχνίδι;
Σίγουρα, αυτό πιστεύω. Διότι και στο πρώτο ματς υπήρξε τεράστια αδικία, το πλεονέκτημα του Άρη που είναι ο κόσμος του δεν μπόρεσε να το αξιοποιήσει εδώ, το έχασε λόγω της κατάστασης. Αν το Χαριλάου ήταν γεμάτο δεν θα χανόταν αυτό το παιχνίδι. Επηρεάζεσαι και είναι λογικό, βλέπεις την προσμονή και την τρέλα του κόσμου για να καταφέρεις κάτι και σίγουρα θέλεις να τους κάνεις χαρούμενος. Από εκεί και πέρα έχεις ένα άγχος, μια πίεση και αυτό φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο.
Τώρα πως πρέπει ο Άρης να αντιμετωπίσει τα πλέι οφ;
Πρέπει να γίνει ένα meeting μέσα στα αποδυτήρια για να βρεθεί ένα κίνητρο, ένας στόχος. Χωρίς κίνητρο δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Αν μπει ένας στόχος σε αυτά τα παιχνίδια γιατί ο Άρης τώρα δεν έχει κάποιον μεγάλο στόχο, πρέπει αν μπει κίνητρο και μετά παλεύεις γι’ αυτό. Είναι κρίμα μια ωραία εικόνα να χαλάσει στο τέλος.
