Ο επί δυο χρόνια βοηθός του Δημήτρη Πρίφτη, Θωμάς Νίκου, άνοιξε την καρδιά του και μίλησε για τη συνεργασία του με τον Άρη, αλλά και την απόφασή του ν΄ αποχωρήσει από την ομάδα.
Αναλυτικά, τα όσα είπε στο YelloRadio:
Για την απόφασή του: «Ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση, λόγω του Άρη, λόγω της δουλείας που κάναμε στην ομάδα τα δύο αυτά χρόνια, αλλά και λόγω της προσωπικής σχέσης μου με τον κόουτς Πρίφτη. Παρόλα αυτά έβαλα τα πράγματα στην ζυγαριά, μίλησα με την οικογένειά μου, και καταλήξαμε στην πραγματικά αυτή δύσκολη απόφαση».
Για τους λόγους αποχώρησης: «Δεν το είχα προαποφασίσει. Ωστόσο, κάποια στιγμή κατάλαβα ότι η οικογένειά μου μεγάλωνε χωρίς την παρουσία μου, έχω τρία παιδιά και έχανα μέρος σημαντικό της ζωής τους και ελπίζω να τα προσφέρω τώρα. Είναι σκληρό και θέλει δύναμη να μεγαλώνουν τα παιδιά σου χωρίς εσένα. Η δουλειά μας είναι δύσκολη, γιατί εκτός από την οικογένεια πρέπει να δούμε και το κομμάτι της επιβίωσης. Αυτό της οικογένειας είναι το ένα κομμάτι, το άλλο είναι και η δουλειά. Μακάρι να μπορώ να τα συνδυάσω αυτό θα είναι ευχής έργον, αλλιώς θα πρέπει να μπω πάλι στην διαδικασία να πάρω δύσκολες αποφάσεις».
Προσωπικά δεν βάζω καμιά ετικέτα, δεν λέω είμαι πρώτος προπονητής στην Α1 ή βοηθός. Στη φάση που είμαι εγώ, οποιαδήποτε δουλειά πρέπει να εξεταστεί από την πλευρά μου. Το θέμα είναι, όμως, να μπορώ να προσφέρω και την παρουσία μου στην οικογένεια. Όποια πρόταση και να δεχθώ από οποιαδήποτε ομάδα είναι τιμή μου. Είναι τιμή που πέρασα από τον πάγκο του Άρη. Εξάλλου, όποιοι πέρασαν από αυτόν τον πάγκο είτε σαν πρώτοι προπονητές είτε σαν βοηθοί έκαναν μεγάλη καριέρα. Σίγουρα, όπως όλοι, έβαλα και εγώ ένα έξτρα αστέρι στο βιογραφικό μου».
Για την δουλειά που έγινε κατά τα δύο χρόνια της παρουσίας του: «Τους δύο μήνες που δεν είχαμε αγωνιστικές υποχρεώσεις τον Ιούνιο, Ιούλιο και μέσα Αυγούστου δεν πάψαμε να ασχολούμαστε με την ομάδα. Όσο περισσότερο δουλέψουμε τόσο ευκολότερα θα είναι τα πράγματα τον χειμώνα. Πάντα δημιουργούσαμε μια ομάδα που πρώτο μέλημα είναι ο χαρακτήρας των παιδιών. Ψάχναμε παιδιά που να είναι σωστοί συνεργάτες, ο καλός παίχτης για εμάς είναι αυτός που είναι καλός συμπαίκτης. Από εκεί και πέρα, αν έχεις διαλέξει το σωστό υλικό μέσω της σωστής δουλειάς, το αποτέλεσμα είναι πάντοτε καλύτερο και αυτό άρεσε και στον κόσμο. Μπορεί να μην είχαμε μεγάλο μπάτζετ και το περισσότερο ταλέντο από άλλες ομάδες, ωστόσο η αυτοθυσία που έδινε ο ένας για το άλλον φαινόταν στο γήπεδο. Πολλά από τα παιδιά εκτός από την κανονική προπόνηση έρχονταν και έκαναν έξτρα προπονήσεις ακόμα και τα μικρά παιδιά που όποτε κλήθηκαν ήτανε πανέτοιμα. Παρά την απουσία του Πρίφτη τις δυο σεζόν που ξεκίνησα εγώ την προετοιμασία σαν πρώτος, αφού βρισκόταν στην Εθνική, εμείς οι προπονητές του στέλναμε όλες τις καθημερινές προπονήσεις βιντεοσκοπημένες και τα φιλικά, και παρά την πίεση που είχε με την ομάδα αυτός ήξερε και έλεγχε τα πάντα και μας ακολουθούσαμε το πλάνο του».
Για τις μεταγραφές: «Από τις μεταγραφές που κάναμε πέρυσι, θεωρώ ότι ξεπεράσαμε τον μέσο όρο σε επιτυχία από το φυσιολογικό. Η προσπάθεια όλων των παιδιών ήταν συγκλονιστική. Δεν θέλω να μιλήσω με ποσοστά και νούμερα».
Για τον Σλάβεν Τσούπκοβιτς και για τις αλλαγές που δεν έγιναν: «Για εμάς, αν και φαίνεται περίεργο, δεν παίζει πρώτιστη σημασία η απόδοση αν και ήμασταν τυχεροί που δεν είχαμε κάποιο μεγάλο τραυματισμό μεσούσης της σεζόν, ώστε να επιβάλλεται μια αλλαγή. Η χημεία μιας ομάδας επιβάλλει παίχτες εργάτες, όπως ο Σλαβεν, που δούλευε σκληρά για να παίξει αυτά τα 5-10 λεπτά. Επομένως με την προσθήκη ενός παίκτη μπορεί να χάναμε αυτήν την χημεία. Δεν θέλαμε ν΄ αλλάξουμε, να χαλάσουμε ίσως το κλίμα στα αποδυτήρια. Είναι ταλαντούχος παίκτης, αφού μπορεί να παίξει μέσα και έξω από το καλάθι. Δεν σταμάτησε να δουλεύει και δεν έβγαζε αρνητισμό παρά τη φημολογία, όπως κάνουν άλλοι παίκτες σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Για μένα ήταν από τους αγαπημένους μου. Γενικά, ένας παίκτης με αρνητισμό αν διχάζει τα αποδυτήρια δεν έχει θέση στην ομάδα. Απορρίψαμε και καλούς παίχτες που, ωστόσο, δεν είχαν τα χαρακτηριστικά που θέλαμε. Είδατε τι έγινε σε ομάδες που πήραν καλούς παίκτες, αλλά όχι χαρακτήρες και τους απομάκρυναν».
Για την τέταρτη θέση: «Η απουσία του Χάγκινς μας στοίχησε, γιατί ήταν η κολώνα μας. Για εμάς, ωστόσο, ένας παίκτης, που παίζει σημαντικό ρόλο στο ροτέισον είναι εξίσου σημαντικός με τους βασικούς παίκτες. Οι απουσίες Ξανθόπουλου, Ζάρα συν αυτές των Μούρτου και Γουότερς στο τελευταίο παιχνίδι. Για τη νέα σεζόν πολλά πιστεύω θα εξαρτηθούν από τον ελληνικό κορμό που θα έχει η ομάδα και μετά ακολουθούν οι ξένοι, σε όλο τον κόσμο αυτό συμβαίνει, οι ντόπιοι παίκτες είναι πολύ σημαντικοί».
Για τον Γουάιτ: «Ο Οκάρο πρέπει να μάθει να προσφέρει τα μέγιστα και σε μικρό χρόνο συμμετοχής και επειδή είναι μαχητής και έξυπνος μπορεί ν΄ ανταπεξέλθει παντού. Στην τρίτη του επαγγελματική χρονιά, μπορεί να παίξει παντού. Μπορεί και ΝΒΑ αλλά εξαρτάται από την δουλειά που θα κάνει φέτος το καλοκαίρι».
Για την καλύτερη και χειρότερη στιγμή: «Με ενόχλησε πολύ η πρώτη ήττα του πρωταθλήματος στον Κόροιβο, όπως και πέρυσι γιατί έγινε από σερί καλών εμφανίσεων. Σίγουρα η μεγαλύτερη νίκη ήταν στο Καζάν με την Ούνιξ, γιατί κάναμε ένα σχεδόν τέλειο παιχνίδι».
Για τα συναισθήματά του στο γήπεδο: «Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο με τους φιλάθλους μας ήταν καταπληκτική. Δεν υπήρχε παιχνίδι που να βγαίνω έξω να φωνάζει ο κόσμος και να μην ανατριχιάζω!!! Έχω συγκινηθεί, είναι καταπληκτικό αυτό το γήπεδο, ο χώρος, η ατμόσφαιρα είναι απίστευτη. Δεν μεγάλωσα Θεσσαλονίκη, αλλά ερχόμουνα από μικρός από την Ελασσόνα και έβλεπα από παλιά τα ΑΡΗΣ –ΠΑΟΚ».
Για το μέλλον του: «Δεν θα μπορούσα να συζητήσω με άλλες ομάδες, αφού ήμουν στον Άρη. Τώρα που ανακοινώθηκε η απόφασή μου θα δω τι γίνεται. Ακόμα δεν έχω κάτι…».
