Σε καιρούς που τα έξοδα αυξάνονται και τα έσοδα μειώνονται, όχι μόνο στον αθλητισμό,αλλά σε μια απλή οικογένεια, ο Ερασιτέχνης Άρης προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό κάθε… κύτταρο της Αρειανής οικογένειας. Ο πρόεδρος του ΑΣ, Νίκος Παπαδόπουλος μίλησε στο PRESSARIS.grγια τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες προσπαθεί να διατηρηθεί ο σύλλογος ακμαίος σε όλα τα επίπεδα και αναφέρθηκε και στις σχέσεις που έχει – ως θεματοφύλακας -με το ποδοσφαιρικό και το μπασκετικό τμήμα.
Πόσο δύσκολο είναι και πως καταφέρνετε να διατηρείτε τη σημερινή εποχή τόσα τμήματα ως ΑΣ Άρης;
Ο Ερασιτέχνης Άρης είναι σωματείο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Είχε και το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ στις τάξεις του, αλλά τα τμήματα αυτά απελευθερώθηκαν και αγωνιστικά και οικονομικά με την ανάπτυξη που υπήρχε. Στις τελευταίες δύο, τρεις δεκαετίες υπήρξε η τάση να μπαίνουν πολλά χρήματα και στα ερασιτεχνικά τμήματα. Οι παράγοντες έβαζαν χρήματα, έφερναν ξένους αθλητές επιπέδου, ώστε να έχουν ανταγωνιστικά τμήματα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
Σήμερα με τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, κλείνει ένας κύκλος σε ότι αφορά τα ερασιτεχνικά σωματεία. Επιστρέφουμε πίσω στις ρίζες του ερασιτεχνικού αθλητισμού, στην προσπάθεια που κάνει ο σύλλογος σύμφωνα με τα έσοδα που έχει, να κρατήσει σε μια αγωνιστική εγρήγορση τα τμήματά του. Επιπροσθέτως, να ασχοληθεί με την ουσία του ερασιτεχνικού αθλητισμού, που είναι η καλλιέργεια τμημάτων υποδομής, η σωστή οργάνωση των ακαδημιών και όλης της πυραμίδας ενός αθλήματος, η σωστή δουλειά από τους προπονητές, τους παράγοντες, τους αθλητές. Όλα αυτά με την αρωγή των γονέων, είναι απαραίτητα ώστε μέσω αυτής της διαδικασίας, που έχει μακροπρόθεσμο ορίζοντα, να μπορέσει ο σύλλογος να αντεπεξέλθει. Η δυναμική των ακαδημιών και η ώθηση που δίνουν στον σύλλογο και οι περικοπές που γίνονται στα ανδρικά τμήματα είναι μέρος της προσπάθειας προς αυτή την κατεύθυνση. Παλιότερα υπήρχαν αθλητές και αθλήτριες που αμείβονταν σαν επαγγελματίες, για να κάνουν την διαφορά στο αγωνιστικό μέρος. Για παράδειγμα το γυναικείο βόλεϊ ή χάντμπολ λειτουργούσε σαν επαγγελματικό τμήμα… Αυτές οι εποχές έχουν περάσει. Δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα. Οι βασικοί πόροι του συλλόγου είναι οι επιχορηγήσεις, που έχουν καταργηθεί τα τελευταία 2-3 χρόνια, οι χορηγίες που έχουν εκλείψει λόγω της οικονομικής κατάστασης και εμείς σαν Άρης προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε το “Κλεάνθης Βικελίδης”, το περιουσιακό μας στοιχείο και τους χώρους που διαθέτει, προς το συμφέρον του συλλόγου.
Η βιωσιμότητα των τμημάτων είναι ο στόχος του Ερασιτέχνη την επόμενη χρονιά;
Αυτός είναι ο στόχος και με τα μέσα που διαθέτουμε, προσπαθούμε να επιτύχουμε τον στόχο αυτό. Ξέρετε ότι ο Ερασιτέχνης έχει το τμήμα βόλεϊ, που λειτουργεί σε επαγγελματικά πρότυπα, και εκεί έχουν γίνει πολλές περικοπές. Όλοι οι παίκτες μείωσαν τις αποδοχές τους, τα συμβόλαιά τους. Οι μειώσεις ήταν γενναίες, της τάξης του 40-50% και θέλω να ευχαριστήσω όλους τους αθλητές που βοήθησαν να στηθεί αυτή η ομάδα. Όλα τα άλλα τμήματα έχουν γίνει προσπάθειες να είναι αξιόμαχα και ανταγωνιστικά, αλλά υπάρχουν και εκεί μειώσεις. Στα περισσότερα τμήματα οι αθλητές δεν αμείβονται, ούτε καν με οδοιπορικά. Είναι κάτι που το έχει αποφασίσει η διοίκηση, το έχει ξεκαθαρίσει από την αρχή και έχει συμφωνήσει με τους αθλητές και τις αθλήτριες και πραγματικά θέλω να τους ευχαριστήσω, γιατί συνεχίζουν να στηρίζουν αυτή την προσπάθεια σε τόσο δύσκολες στιγμές που περνάμε.
Η βάση του συλλόγου είναι τα τμήματα υποδομής, γιατί εκεί υπάρχουν αθλητές του Άρη, αλλά και εν δυνάμει φίλαθλοι της ομάδας. Πως είναι η κατάσταση στα συγκεκριμένα τμήματα;
Είναι όντως αθλητές του Άρη και εν δυνάμει φίλαθλοι της ομάδας, γιατί δεν θα κάνουν όλοι πρωταθλητισμό. Είναι νέοι άνθρωποι τους οποίους τους μεταδίδουμε τις αρχές που θα πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος. Γιατί μας ενδιαφέρει να έχουν ομαδικό πνεύμα, σεβασμό, αυτοσεβασμό. Το θεωρώ πολύ σημαντικό. Αυτές οι αρχές είναι πρωτεύουσες στον αθλητισμό. Ο Άρης σε όλα τα τμήματα που έχει, 22 τον αριθμό,16 αθλήματα και σε όλα υπάρχουν ακαδημίες. Για παράδειγμα το κολυμβητικό τμήμα είναι το μεγαλύτερο τμήμα που έχουμε. Είναι πάνω από 1.000 οι αθλητές, λειτουργούμε σε τέσσερα κολυμβητήρια (Κλεάνθης Βικελίδης, Ποσειδώνιο, Εθνικό και Νεάπολης). Είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός αθλητών και μέσα από την συνεργασία διοίκησης, εφόρων, προπονητών και γονέων λειτουργεί όλη αυτή η μεγάλη οικογένεια. Υπάρχει μεγάλος αριθμός αθλητών στο τμήμα μπάσκετ, όπου τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ καλή δουλειά και αυτό φαίνεται από το ότι πέρσι το παιδικό και το εφηβικό αναδείχτηκαν πρωταθλητές Ελλάδας. Το τμήμα βόλεϊ έχει μια μεγάλη δυναμική με 300 παιδιά, κυρίως κορίτσια, τα τμήματα χάντμπολ επίσης… Υπάρχουν και τα ατομικά αθλήματα, όπως το τάε κβον ντο, η πυγμαχία, η πάλη, το τζούντο, αλλά και άλλα ομαδικά αθλήματα όπως χόκεϊ, μπέιζμπολ, σόφτμπολ, πόλο. Αυτή τη στιγμή οι αθλητές μας ξεπερνούν τους 2.500! Αυτό σημαίνει 2.500οικογένειες και γονείς που στηρίζουν τα παιδιά τους και τον Άρη. Με σωστή συνεργασία τα αποτελέσματα φαίνονται, γιατί βγαίνουν καλοί αθλητές, υψηλού επιπέδου.
Η βελτίωση των αθλητικών εγκαταστάσεων στο “Κλεάνθης Βικελίδης” σας έχει λύσει τα χέρια;
Επειδή το γήπεδο χτίστηκε τμηματικά ανά θύρα, δημιουργήθηκαν κάποιοι χώροι κάτω από τις κερκίδες και νομιμοποιήθηκαν σαν χώροι κύριας χρήσης με νόμο του 2003, γιατί τότε το γήπεδο ήταν Ολυμπιακό προπονητήριο. Σίγουρα έχει δώσει μια άλλη πνοή στην περιοχή, γιατί λειτουργούν πολλοί χώροι, προπονητήρια, το κολυμβητήριο και υπάρχει δυνατότητα να γίνει κυψέλη πολλών νεαρών αθλητών και ανθρώπων που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Βέβαια, η γενικότερη βελτίωση των χώρων έχει οδηγήσει σε μια βελτίωση της εικόνας της περιοχής. Παλιότερα δεν μπορούσες να περάσεις από έξω, από την πίσω πλευρά του γηπέδου. Τώρα ο χώρος αυτός έχει αλλάξει τελείως, έχει αναζωογονηθεί.
Τι απαιτείται για να συνεχίσει να υφίσταται το δόγμα του ενιαίου Άρη;
Ο Άρης είναι ένας, ενιαίος και αδιαίρετος! Ανεξάρτητα αν υπάρχουν διαφορετικά νομικά πρόσωπα, θεωρώ ότι ο Άρης είναι ένας. Το ότι είναι ενιαίος αποδεικνύεται καθημερινά στην πράξη. Όταν ένα τμήμα έχει ένα πρόβλημα, θα πρέπει να στηριχτεί. Όταν κάποιος τρίτος προσπαθήσει να δημιουργήσει πρόβλημα, θα πρέπει να συσπειρωθούν οι διοικήσεις των τμημάτων και να συσπειρώσουν τον κόσμο του Άρη για να μπορέσουν να προστατεύσουν τα συμφέροντα του συλλόγου. Όλα αυτά τα χρόνια το έχουμε δείξει σε πολλές μορφές και δραστηριότητες. Είμαστε όλοι Αρειανοί, ιδιαίτερα ο Ερασιτέχνης που θεωρείται “μάνα” του συλλόγου. Άλλωστε το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ από τον Ερασιτέχνη προέρχονται, όπως και η Λέσχη Φίλων Άρη. Ανεξάρτητα ποιον ρόλο έχει ο καθένας, ποιο άθλημα υπηρετεί, ο Άρης είναι ένας και λειτουργώντας έτσι μπορούμε να κατακτήσουμε πολλά πράγματα και να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα του συλλόγου.
Το θέμα του γηπέδου είναι μια ιστορία που κρατάει χρόνια. Σε ποια φάση βρίσκεται;
Είναι ένα θέμα που δεν έχει εγκαταλειφθεί, αλλά έχει παραμείνει στάσιμο τα τελευταία δύο χρόνια, ειδικά μετά από τις υποθέσεις του Βατοπαιδίου. Δεν υπάρχει κάποια εξέλιξη. Έχουμε ζητήσει επαφές με κυβερνητικούς παράγοντες, αρμόδιους για θέματα ανταλλαγής οικοπέδων, αλλά ίσως και οι καιροί δεν βοηθούν να προχωρήσει αυτή η διαδικασία. Ανεξάρτητα από την κρίση, θα πρέπει να δρομολογηθούν κάποια πράγματα. Κάποια ανέξοδα βήματα θα πρέπει να γίνουν. Υπάρχει μια συζήτηση μέσα στον Άρη, αλλά όχι κάποια συγκεκριμένη εξέλιξη.
Τα πέντε μεγάλα “θέλω” του Ερασιτέχνη Άρη ποια είναι;
Το πρώτο “θέλω” είναι το νέο γήπεδο. Το θέλουμε όλοι, είναι κάτι που θα δώσει νέα πνοή για τα επόμενα χρόνια στον Άρη. Το δεύτερο “θέλω” έχει να κάνει με την καλλιέργεια του αθλητισμού σε ένα πολύ μεγάλο κοινωνικό κομμάτι, που είναι η νεολαία και η προσφορά του Άρη στην κοινωνία και τον αθλητισμό. Όταν υπάρχουν περισσότεροι από 2.500 αθλητές το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να ασχοληθούν με άλλους είδους “επικίνδυνες” ασχολίες σε μια δύσκολη ηλικία, όπως η παιδική και η εφηβική. Το τρίτο “θέλω” αφορά την ενδυνάμωση του ενιαίου Άρη και την συσπείρωση που πρέπει να έχει ο Αρειανός λαός, στηρίζοντας τον σύλλογο και όλα τα τμήματά του. Το τέταρτο “θέλω” είναι ένας τίτλος στο ποδοσφαιρικό τμήμα. Όχι ότι αυτό είναι αυτοσκοπός, γιατί η ομάδα έχει αποδείξει σε τόσα χρόνια πορείας χωρίς τίτλο ότι είναι μεγάλη, γιατί έχει έναν τεράστιο κόσμο που την στηρίζει. Το πέμπτο “θέλω” είναι πιο γενικό και αφορά την οικονομική κατάσταση, που θα πρέπει να εξομαλυνθεί και έτσι θα έχουμε και εμείς πιο εύκολο έργο.
Σε ένα τέτοιο άσχημο οικονομικό περιβάλλον τι είναι εκείνο που δίνει δύναμη σε έναν πρόεδρο Ερασιτέχνη; Ρομαντισμός, αγάπη, άγνοια κινδύνου;
Είναι λίγο πολύ όλα αυτά που είπατε. Μπορεί να αγαπάμε την ομάδα, να είμαστε εθελοντές και εγώ και τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου, αλλά όταν βάζεις την υπογραφή σου η ευθύνη, είναι ευθύνη και θα πρέπει να είσαι έτοιμος να επωμιστείς και τις συνέπειες. Υπάρχει αγάπη και μεράκι, αλλά για να ασχολείσαι ερασιτεχνικά με έναν σύλλογο χρειάζεται σχεδιασμός, υλοποίηση, σωστές αποφάσεις, γιατί έχεις την ευθύνη όλου του συλλόγου, αφού ο Ερασιτέχνης λειτουργεί σαν “ελεγκτικός μηχανισμός” και στην ουσία είναι συνιδιοκτήτης και στην ΠΑΕ και στην ΚΑΕ.
Ο ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΕ
Ο Ερασιτέχνης είναι ουσιαστικά ο ελεγκτικός μηχανισμός των δύο εταιρειών, ΠΑΕ και ΚΑΕ. Πως κρίνεται την πορεία των δύο εταιρειών;
Αν δείτε το οικονομικό τοπίο στην Ελλάδα και πως λειτουργούν οι διοικήσεις των ΠΑΕ και ΚΑΕ μπορώ να πω ότι είμαστε παράδειγμα προς μίμηση. Το λέω αυτό γιατί και στην ΠΑΕ και στην ΚΑΕ υπάρχουν Αρειανοί, άνθρωποι που προέρχονται μέσα από τα σπλάχνα του συλλόγου. Προσπαθούμε να γίνει το πάντρεμα αυτό, της φίλαθλης ιδιότητας, αλλά να μπορούν να διοικούν και τεχνοκρατικά. Οι άνθρωποι που διοικούν με μεγάλο αίσθημα ευθύνης έχουν αφετηρία τον Ερασιτέχνη. Άλλωστε ο Άρης είναι η μόνη ομάδα στην πόλη που έχει εκλεγμένες διοικήσεις και όχι διοικήσεις Πρωτοδικείου.
Πως μπορεί το ποδοσφαιρικό τμήμα να κάνει το βήμα παραπάνω, βλέποντας ότι οι βασικοί αντίπαλοι δεν είναι σε καλή κατάσταση;
Αγωνιστικά η ομάδα είναι αξιόμαχη, παρά το όχι καλό αποτέλεσμα την περασμένη Κυριακή. Ξέρουμε πολύ καλά πως λειτουργεί το ελληνικό ποδόσφαιρο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να υπάρχει αξιοκρατία, να υπάρχει διαιτησία ακριβοδίκαιη και μεροληψία στα κέντρα αποφάσεων. Έτσι θα παίζουμε σε ένα πρωτάθλημα ίσος προς ίσο. Ο Άρης έχει και πολύ καλό έμψυχο υλικό, έναν κόσμο που στηρίζει την ομάδα και την ακολουθεί παντού. Χρειάζεται συνέχιση αυτής της προσπάθειας. Είναι εφικτό ότι μπορούμε να πάμε παραπάνω. Το έχουμε δείξει με τις συμμετοχές μας σε τελικούς κυπέλλου ή με την πορεία που είχε πέρσι η ομάδα στην Ευρώπη. Χρειάζεται επιμονή και υπομονή από τον κόσμο.
Είδαμε ένα καλοκαίρι γεμάτο… κάθαρση στο ποδόσφαιρο, αλλά στην ουσία δεν έχουμε δει τίποτα στην πράξη. Ο Άρης έχει πληγεί από αυτή την ιστορία. Πως κρίνετε εσείς αυτό που έχει γίνει;
Είδαμε μια αναβλητικότητα στη λήψη αποφάσεων και μεγάλος χαμένος ήταν ο Άρης, γιατί θα μπορούσε να αγωνίζεται στην Ευρώπη και να ήταν σε μια άλλη κατάσταση και η ομάδα. Μέσω των οργάνων της η Πολιτεία κατάφερε να βγάλει στην επιφάνεια διαλόγους, ενδείξεις και αποδείξεις για τα στημένα, η δικαιοσύνη λειτούργησε σε τέτοιο βαθμό όπου πραγματικά ο μέσος Έλληνας είπε ότι “κάτι θα γίνει”. Θέλω να πιστεύω ότι θα συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια και δεν θα σταθούμε μόνο στους δύο κυρίους του Ολυμπιακού Βόλου και της Καβάλας. Υπάρχουν και άλλοι υπεύθυνοι και πρέπει να προχωρήσει η διαδικασία και να τιμωρηθούν αυτοί που πρέπει.
Μπορεί να εφαρμοστεί ανάλογης μορφής τύπου Λέσχης Φίλων Άρη και στο μπάσκετ;
Αυτή τη στιγμή με τα σημερινά δεδομένα είναι δύσκολο να υπάρξει Λέσχη και στο μπάσκετ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι και το τμήμα μπάσκετ όπως και το ποδόσφαιρο, στηρίζεται στον κόσμο. Αν εξαιρέσουμε μια ομάδα Αρειανών, τη ΓΕΝΕΣΙΣ παλιότερα ή την ΣΑΡΙΣΑ τώρα, δεν υπάρχει κάποιος παράγοντας που θα μπορεί να λειτουργεί στηρίζοντας οικονομικά την ομάδα. Υπάρχει ο κόσμος και ανάλογα με την συμμετοχή του κόσμου δημιουργείται και η οικονομική κατάσταση της ομάδας. Αν εξαιρέσουμε τις δύο ομάδες του λεκανοπεδίου, βλέπουμε πως είναι οι άλλες ομάδες και πως είναι και ο Άρης. Είναι ομάδα που στηρίζεται στο λαό του. Θα πρέπει να υπάρχει στήριξη από τον κόσμο και έχει το κριτήριο ο κόσμος να καταλάβει ότι το τμήμα τον έχει ανάγκη. Φαίνεται αυτό και από την κίνηση των εισιτηρίων διαρκείας. Απαιτείται συστράτευση των Αρειανών, γιατί το μπάσκετ είχε κάποια χρέη, πέρασε από την ειδική εκκαθάριση, έφτασε εδώ που έφτασε και δεν θέλω να μπω σε διαδικασία σύγκρισης με άλλες ομάδες που είναι σε χειρότερη κατάσταση, αλλά είναι κρίμα αυτά τα οικονομικά προβλήματα να αποτελούν τροχοπέδη στην πορεία της ομάδας”.
