Το αεροπορικό δυστύχημα που διέλυσε τη μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάτεντ, τα μωρά του Μπάσμπι που άφησαν την τελευταία πνοή τους στο χιόνι, τότε που μια ομάδα χάθηκε και ένας θρύλος γεννήθηκε.
Aπό το Βελιγράδι στο Μάντσεστερ με στάση στο Μόναχο για ανεφοδιασμό. Ο ήλιος της σερβικής πρωτεύουσας γινόταν σκοτάδι και συννεφιά καθώς το δικινητήριο αεροσκάφος τύπου Elisabeth των βρετανικών αερογραμμών πλησίαζε για την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο της βαυαρικής πόλης.
Οι ρόδες αγγίζουν τη γη, το αεροπλάνο σταματά. Ο Ντάνκαν Έντουαρντς κοντοστέκεται στην πόρτα. Έχει κρύο. Πολύ. Σηκώνει το γιακά από το παλτό του και φωνάζει στους υπόλοιπους να προσέχουν κατά την αποβίβαση για να μην γλιστρήσουν στον πάγο. Σε μερικά λεπτά οι 43 επιβαίνοντες απολαμβάνουν τη ζεστασιά του αεροδρομίου.
Η ώρα είναι πια 2:15 το μεσημέρι. Ο ανεφοδιασμός ολοκληρώνεται, οι επιβάτες καλούνται να επιστρέψουν για την αναχώρηση για το Μάντσεστερ. Ο Ρότζερ Μπερν κοιτά με προβληματισμό τους τροχούς του αεροσκάφους. Έχουν καλυφθεί με χιόνι. Περίπου στις 7 το απόγευμα υπολογιζόταν η προσγείωση στο Μάντσεστερ.
Τέσσερα λεπτά μετά άπαντες έχουν καθίσει στις θέσεις τους, ο πύργος ελέγχου δίνει άδεια στον κυβερνήτη Τζέιμς Θέιν και τον συγκυβερνήτη Κεν Ρέιμεντ για να απογειωθούν. Το αεροσκάφος τροχοδρομεί. Είναι θέμα δευτερολέπτων να σηκωθεί από το έδαφος. Οι μηχανές δυναμώνουν, ξαφνικά όμως το αεροπλάνο φρενάρει. Ένας περίεργος θόρυβος προβληματίζει τον κυβερνήτη.
Η ώρα είναι πια 2:34. Η ανησυχία είναι έκδηλη στα πρόσωπα των επιβατών. Δεύτερη προσπάθεια απογείωσης. Το αεροπλάνο σταματά και πάλι στο μέσο του διαδρόμου. Ο ίδιος περίεργος θόρυβος από τη μία μηχανή. Για να ελεγχθεί το πρόβλημα, οι επιβάτες καλούνται να αποβιβαστούν. Δυο γουλιές καφέ και επιστρέφουν στις θέσεις τους. Ο Μπόμπι Τσάρλτον με τον Ντένις Βάιολετ ζήτησαν να αλλάξουν θέσεις με τους Τόμι Τέιλορ και Ντέιβ Πεγκ και κάθισαν μπροστά. Ο δημοσιογράφος Αλφ Κλάρκ της Manchester Evening Chronicle έχει προλάβει να τηλεφωνήσει στα γραφεία της εφημερίδας και να ενημερώσει για τα προβλήματα.
Στις 2:56 ο κυβερνήτης Θέιν παίρνει άδεια από τον πύργο ελέγχου για να αρχίσει εκ νέου τις διαδικασίες απογείωσης. Οι κινητήρες φουλάρουν. Στις 3:02 ο πύργος ελέγχου ενημερώνει πιλότο και συγκυβερνήτη ότι έχουν δύο λεπτά για να απογειωθούν. Η αντίστροφη μέτρηση για τη ζωή 23 από τους 43 επιβάτες είχε αρχίσει. Το αεροσκάφος χάνει ταχύτητα, κατευθύνεται προς τον φράκτη του διαδρόμου, κάνει πορεία 1.200 μέτρων, χάνει το ένα φτερό το οποίο διαλύεται σε ένα σπίτι, που τυλίγεται στις φλόγες. Το αεροπλάνο χάνει και το άλλο φτερό, ένα κομμάτι από την ουρά και το κυρίως κομμάτι της ατράκτου στροβιλίζεται στο έδαφος πριν προσκρούσει σε ένα ξύλινο υπόστεγο, στο οποίο υπάρχει ένα βυτίο με καύσιμα.
Ακολουθεί η έκρηξη, ο θάνατος, το τέλος. Νεκροί ανασύρονται επτά παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: ο αριστερός μπακ και αρχηγός Ρότζερ Μπερν, ο αναπληρωματικός στην ίδια θέση Τζεφ Μπεντ, ο δεξιός μέσος Έντι Κόλμαν, ο κεντρικός αμυντικός Μαρκ Τζόουνς, ο αριστερός Ντέιβιντ Πέγκ και οι μεσοεπιθετικοί Τόμι Τέιλορ, Λάιαμ «Μπίλι» Γουίλαν. Νεκροί είναι, επίσης, ο γραμματέας του συλλόγου Γουόλτερ Κρίκμερ ,οι προπονητές Μπερτ Γουόλι και Τομ Κάρι, καθώς και οκτώ δημοσιογράφοι που ταξίδευαν με την ομάδα, μεταξύ των οποίων η παλιά δόξα της Μάντσεστερ Σίτι και της εθνικής oμάδας της Αγγλίας, Φρανκ Σουίφτ.
Οι τραυματίες μεταφέρονται γρήγορα στο νοσοκομείο «Ρέχτς ντερ Ίζαρ» του Μονάχου. Πιο σοβαρά από όλους είναι ο Ντάνκαν Έντουαρντς, ο πιο χαρισματικός παίκτης της γενιάς του. Μένει σε κώμα και αφήνει την τελευταία πνοή του δύο εβδομάδες μετά. Ήταν 21 ετών. O Ρότζερ Μπερν, ο χαρισματικός αρχηγός, είναι ένας από αυτούς που άφησε την τελευταία πνοή του εκεί. Θα γύριζε στο Μάντσεστερ, θα άκουγε από τη γυναίκα του το πιο ευχάριστο νέο της κοινής ζωής τους: ήταν έγκυος. Δεν έμαθε ποτέ το χαρμόσυνο νέο, ο Ρότζερ Μπιρν τζούνιορ δεν γνώρισε ποτέ τον πατέρα του.
Ο Τσάρλτον θα είναι ο πρώτος από όσους επέζησαν και νοσηλεύτηκαν στο νοσοκομείο που θα το εγκαταλείψει. Δεκαετίες μετά θα κλαίει ακόμα για τους συμπαίκτες που χάθηκαν και θα δηλώνει ένοχος που έζησε.
«Ήμουν απλά τυχερός επειδή καθόμουν στη σωστή θέση. Ήταν ένας εφιάλτης. Όσοι καταφέραμε να βγούμε σώοι, τρέξαμε προς ένα κοντινό σπίτι. Στο νοσοκομείο δεν είχα αντιληφθεί τι είχε συμβεί. Μου έκαναν μια ένεση πίσω στην πλάτη και κατέρρευσα. Ήταν μια Γερμανίδα εκεί, κρατούσε ένα χαρτί και διάβαζε ονόματα. Αν κάποιος ήταν ζωντανός εκεί, έλεγε δυνατά ‘ναι’, αν ήταν νεκρός φώναζε ΄όχι’. Λίγο καιρό μετά σκεφτόμουν αν θα αναρρώσουμε ποτέ, όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχικά, από αυτό που μας συνέβη. Έπρεπε, όμως, να προσπαθήσουμε».
Ο προπονητής Ματ Μπάσμπι έχει βαριά τραύματα στο στήθος, αλλά θα σταθεί πιο τυχερός. Θα νικήσει το θάνατο και θα βγει από το νοσοκομείο μετά από 63 ημέρες. Η σύζυγός του, Τζιν, τον προτρέπει να μην τα παρατήσει. Τον Απρίλιο του 1958 εμφανίζεται με πατερίτσες στο «Ολντ Τράφορντ» και ζητάει χρονικό περιθώριο δέκα ετών, προκειμένου να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα να «πατήσει την κορυφή του Έβερεστ».
Θα είναι ο άνθρωπος που θα οδηγήσει την Γιουνάιτεντ, δέκα χρόνια αργότερα, στην κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Τα δάκρυα του Ματ Μπάσμπι, τα δάκρυα των οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για την ανείπωτη τραγωδία που σημάδεψε την ομάδα δεν στέγνωσαν ποτέ. To ρολόι σταμάτησε στις 3:04 μ.μ. Το Μάντσεστερ θα θρηνεί για πάντα…
