Ο Λευτέρης Μποχωρίδης μίλησε για τα όνειρά του, τον Αρη και το µέλλον του, εν όψει ενός «θερµού» -όπως διαφαίνεται για τον ίδιο- καλοκαιριού…
Αναλυτικά τα όσα είπε στο “Goal”:
-Είχες σκεφτεί στο παρελθόν να µετακοµίσεις στην Αµερική, να δοκιµάσεις την τύχη σου σε κάποιο κολέγιο;
«Ναι, δυο χρόνια πριν αν θυµάµαι καλά είχε τεθεί ένα τέτοιο δίληµµα, υπήρχε η προοπτική να παίξω για το Εξέβιερ. Τα βάλαµε κάτω µε την οικογένειά µου, συζητήσαµε και τελικά κρίθηκε προτιµότερο να µείνω στον Αρη, επιλογή την οποία συνεχίζουµε να στηρίζουµε».
«Δεν κοιτάζω πίσω, λάβαµε συνειδητά µια απόφαση και θεωρώ πως όλα πήγαν καλά».
-Πριν από λίγες ηµέρες έγινε γνωστό πως αποφάσισες να δηλώσεις συµµετοχή στα ντραφτ του ΝΒΑ…
«Ο µάνατζέρ µου που αυτό το διάστηµα βρίσκεται στην Αµερική µε ενηµέρωσε αναλυτικά για τα δεδοµένα που υπάρχουν. Επιλέξαµε να δηλώσουµε συµµετοχή σε αυτήν τη φάση, θα δούµε τι θα γίνει µέχρι τον Ιούνιο κι αν τελικά θα αποσύρουµε αυτήν την υποψηφιότητα όπως έχουµε δικαίωµα να κάνουµε… Μη µε ρωτήσεις για το αν υπάρχει ενδιαφέρον από συγκεκριµένους ανθρώπους ή οµάδες. Λέγονται πολλά, ακούγονται πολλά, γράφονται άλλα τόσα, όµως εγώ δεν τα µετράω αυτά, είναι ακόµη νωρίς για να πούµε τι ακριβώς θα γίνει µε το θέµα του ντραφτ».
-Αναλυτής του ΝΒΑ έγραψε πρόσφατα ότι σουτάρεις σαν τον Τζινόµπιλι…
«Ναι, το έµαθα. Δεν θέλω να πω τίποτα γιατί ό,τι δηλώσω θα χρησιµοποιηθεί εις βάρος µου (γέλια). Ακόµη µε πειράζει ο αδελφός µου…».
-Ποιος είναι ο αγαπηµένος σου παίκτης στο ΝΒΑ;
«Ο Ρατζόν Ρόντο των Σέλτικς».
-Η αγαπηµένη σου οµάδα;
«Παλαιότερα οι Λέικερς. Τώρα πλέον είµαι φανατικά µε τους Μιλγουόκι Μπακς».
-Πώς κι έτσι;
«Εξαιτίας του φίλου και συµπαίκτη µου στην Εθνική, Γιάννη Αντετοκούνµπο».
-Πώς είδες όλο αυτό που συνέβη στον Γιάννη;
«Τι να πω; Ο Γιάννης πέτυχε αυτό που ονειρεύεται κάθε παίκτης. Μπράβο του γιατί του άξιζε. Χαίροµαι γι’ αυτόν. Είναι απίστευτο παιδί και το χαρακτηριστικό του είναι η ωριµότητα που έχει σε σχέση µε την ηλικία του. Κάτι που είµαι σίγουρος ότι θα τον βοηθήσει και στη συνέχεια. Είναι σεµνός, κρατάει πάντα χαµηλούς τόνους. Θυµάµαι πριν φύγει γινόταν µεγάλος ντόρος γύρω από το όνοµά του, όλοι είχαν τρελαθεί µε το ενδιαφέρον που υπήρχε για την περίπτωσή του, αυτός όµως είχε απίστευτη ηρεµία. Μας έλεγε «εντάξει, ακόµη τίποτα δεν είναι σίγουρο». Είναι φίλος και παράδειγµα φωτεινό για όλους µας».
-Εχετε επικοινωνία αυτό το διάστηµα;
«Ναι, µέσω facebook τα λέµε τακτικά. Το πρώτο διάστηµα πέρασε λίγο δύσκολα µέχρι να προσαρµοστεί, µετά που είχε δίπλα του και την οικογένειά του όλα κύλησαν καλύτερα».
-Υπάρχει κάποιος παίκτης που θαυµάζεις εκτός ΝΒΑ;
«Το έχω ξαναπεί. Ο Δηµήτρης Διαµαντίδης είναι για µένα πρότυπο. Υπάρχει όµως µεγάλη εκτίµηση και θαυµασµός περισσότερο για παιδιά που γνώρισα. Δεν µπορώ ας πούµε να µην αναφέρω τον Χατζηβρέττα, έναν εξαιρετικό αθλητή και επαγγελµατία. Πρώτος στο τρέξιµο, πρώτος στην προπόνηση, µαζί µε όλους µας, κι ας είχε κατακτήσει τα πάντα, κι ας έφτασε να παίζει Ευρωλίγκα επί σειρά ετών µε ΤΣΣΚΑ µε Παναθηναϊκό. Θυµάµαι τη στάση που είχε όταν ξεκινήσαµε προετοιµασία µε τον Αρη και έπρεπε εγώ ως µικρότερος να τρέχω περισσότερο. Ετρεχε εκεί, δίπλα µου, δεν είναι ότι µε αντιµετώπιζε εµένα, τον τελευταίο της 12άδας σαν ίσο, ήταν ότι θεωρούσε πως όφειλε να κάνει τα ίδια πράγµατα, να δίνει το παράδειγµα. Μεγάλη βοήθεια επίσης µου πρόσφερε ο Χρήστος Ταπούτος, ειδικά την πρώτη χρονιά που βρέθηκα στο ανδρικό τµήµα. Με συµβούλευε για πολλά πράγµατα και θεωρώ τον εαυτό µου τυχερό που συνεργάστηκε µαζί του».
-Πόσα χρόνια έχεις συµβόλαιο µε τον Αρη;
«Αυτόν κι άλλα δυο χρόνια».
-Εχεις σκεφτεί ότι µπορεί να βρεθείς σύντοµα σε κάποιο δίληµµα για το µέλλον σου;
«Για την ώρα δεν σκέφτοµαι τίποτα. Είµαι στον Αρη, έχουµε µπροστά µας ένα σηµαντικό µατς µε τον Κολοσσό το οποίο θέλουµε να κερδίσουµε και στη συνέχεια υπάρχουν τα πλέι οφ. Αν έρθει κάτι, θα το συζητήσουµε µε τον Αρη, θα δούµε τι είναι καλύτερο για όλους και θα αποφασίσουµε. Κάθε πράγµα στον καιρό του».
