Πέρυσι δοκίμασε την τύχη του για πρώτη φορά μακριά από την Ελλάδα, αλλά τον Ιανουάριο αποφάσισε να επιστρέψει για χάρη του Άρη. Έναν χρόνο μετά φαίνεται αποφασισμένος να παραμείνει στο εξωτερικό, έχοντας όμως αλλάξει παραστάσεις.
Ο λόγος για τον Μαυρουδή Μπουγαΐδη, ο οποίος στα 21 του έχει ήδη αρκετές παραστάσεις σε συλλογικό επίπεδο και παράλληλα πολλές συμμετοχές με τις μικρές Εθνικές.
Αναλυτικά όσα είπε στο sport24:
Ποιες είναι οι πρώτες εμπειρίες που έχεις αποκομίσει από εκεί;
Το κλίμα είναι διαφορετικό. Ως τώρα μου αρέσει πολύ, είναι κατάλληλο για ποδόσφαιρο. Βέβαια μου λένε ότι στη συνέχεια θα έχει πολύ κρύο. Η χώρα είναι πολύ όμορφη, όπως και η πόλη εδώ, η οποία είναι γεμάτη πράσινο. Έχουμε ένα πολύ καλό προπονητικό, είναι το παλιό γήπεδο της ομάδας. Στην ομάδα το κλίμα είναι καλό. Στην αρχή όταν είσαι νέος δεν είναι όλα εύκολα, ήταν ελάχιστοι οι ξένοι, αλλά τώρα έχω προσαρμοστεί πλήρως. Αλλάξαμε προπονητή την προηγούμενη εβδομάδα και είμαστε με υπηρεσιακό τεχνικό. Το πολωνικό πρωτάθλημα είναι δυνατό και το είδαμε και στο φιλικό με τον Παναθηναϊκό. Εμείς, βέβαια, ήμασταν πιο έτοιμοι και γι’ αυτό ξέφυγε το σκορ μετά την αποβολή.
Δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε Έλληνες στο πολωνικό πρωτάθλημα. Εσύ πώς επέλεξες να συνεχίσεις εκεί την καριέρα σου;
Θεωρώ ότι είναι ευκαιρία να πάω ψηλά. Το έψαξα πολύ πριν δώσω την απάντησή μου. Υπάρχουν ανταγωνιστικές ομάδες, οι οποίες πηγαίνουν καλά και στην Ευρώπη όπως η Λέγκια Βαρσοβίας. Οι στόχοι της ομάδας μας είναι ψηλοί αν και ως τώρα δεν μας έχει βγει αυτό. Από εκεί και πέρα, εμένα με είδαν πέρυσι στο παιχνίδι που παίξαμε κόντρα στην Πολωνία και χάσαμε. Στη συνέχεια με παρακολουθούσαν στον Άρη, αλλά είχαν αποφασίσει ότι τους κάνω από την αναμέτρηση με την Πολωνία. Για μένα ήταν πολύ σημαντικός και ο τρόπος με τον οποίο με προσέγγισαν. Έδειξαν ότι τους ενδιέφερα πολύ, είχαν πλάνο και ο τεχνικός διευθυντής με αντιμετώπισε με σεβασμό.
Πριν λίγες ημέρες γράφτηκε ότι δύο συμπαίκτες σου, οι Παβλόφσκι και Γιανίνσκι, βρίσκονται στο στόχαστρο του Παναθηναϊκού. Σε ρώτησαν καθόλου για την Ελλάδα;
Πραγματικά πρώτη φορά από εσένα το ακούω. Δεν ξέρω κάτι. Και με τα δύο παιδιά έχω πολύ καλή σχέση και είναι κοντά και στην ηλικία μου. Εμένα μου αρέσει να με κρίνουν πρώτα ως άνθρωπο γιατί σε αυτή την ηλικία υπάρχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Αμφότεροι είναι πολύ ισχυρές προσωπικότητες, πολύ έμπειροι για την ηλικία τους, καλά παιδιά και έχουν πολύ καλά στοιχεία.
Στη Γκντανσκ είσαι δανεικός. Πριν φύγεις τι είπατε με τους ανθρώπους της Γρανάδα;
Εδώ είμαι δανεικός για έναν χρόνο και στο τέλος της σεζόν θα δούμε αν είναι όλες οι πλευρές ικανοποιημένες . Η συνεργασία μου με τη Γρανάδα ήταν άψογη παρόλο που έκατσα μόλις έξι μήνες δεδομένου ότι και πέρυσι πήγα δανεικός στον Άρη. Για μένα ήταν πολύ σημαντικό να παίζω γιατί μόνο έτσι θεωρώ ότι μπορώ να βελτιωθώ. Γνώριζα ότι εκεί θα ήταν δύσκολο αυτό. Μου είπαν την άποψή τους, μου ξεκαθάρισαν ότι θα πήγαινα κανονικά στην προετοιμασία με την πρώτη ομάδα, αλλά τελικά πείστηκα απ’ όσα άκουσα από τους ανθρώπους της Γκντανσκ.
Όσο ήσουν στην Ισπανία αγωνιζόσουν στη Γρανάδα ΙΙ. Διαπίστωσες διαφορές στον τρόπο προπόνησης ακόμα και σε αυτό το επίπεδο;
Σίγουρα, η νοοτροπία τους είναι τελείως διαφορετικά έστω κι αν αναφερόμαστε στην τρίτη κατηγορία της Ισπανίας. Ακόμα και το ζέσταμα εκεί γίνεται με μπάλα. Θέλουν να κάνεις πολλές επαφές με την μπάλα, δουλεύουν πάρα πολύ με αυτή. Μπορείς να βελτιωθείς έστω και στη Γ’ Εθνική.
Στην Γρανάδα πήγες το περασμένο καλοκαίρι έχοντας φύγει από την ΑΕΚ. Γιατί επέλεξες να μην παραμείνεις στην Ένωση και να κυνηγήσεις το όνειρο για το εξωτερικό σε μία ηλικία που είναι δύσκολο για οποιονδήποτε Έλληνα να σταθεί σε τόσο υψηλό επίπεδο;
Οι αποφάσεις δεν βγαίνουν πάντα. Ήταν καθαρά προσωπική επιλογή. Μέσω της Γρανάδα μου ανοίχτηκαν και άλλες πόρτες. Δεν έχω πρόβλημα με τις αλλαγές, δεν φοβάμαι. Οι ομάδες που με προσελκύουν, όταν το κάνουν με σεβασμό, τότε είμαι θετικός στο να πάρω μεταγραφή. Ελπίζω να συνεχίσουν να έρχονται ομάδες που να με προσεγγίζουν έτσι. Προσαρμόζομαι εύκολα και ίσως δεν φοβάμαι τις αλλαγές επειδή έχω ανθρώπους δίπλα μου που με αγαπούν πολύ και με στηρίζουν.
Έζησες με ΑΕΚ και Άρη πολύ δύσκολες στιγμές. Θεωρείς ότι σκληραγωγήθηκες απ’ όσα πέρασες εκεί;
Όταν ζεις τέτοιες καταστάσεις σε τέτοια ηλικία ανδρώνεσαι ποδοσφαιρικά. Αναμφίβολα ήταν σκληρές καταστάσεις και αρνητικές με την έννοια ότι μιλάμε για δύο υποβιβασμούς, αλλά στη συνέχεια αποκομίζεις πολλές εμπειρίες που θα σε βοηθήσουν στην καριέρα σου. Είμαι περήφανος που έχω αγωνιστεί σε αυτές τις δύο ομάδες.
Ας πάμε στην Εθνική και την υπερπροσπάθεια που καταβάλατε με την Πολωνία. Μετά το τέλος της αναμέτρησης όλοι ήσασταν συντετριμμένοι. Ποια είναι τα πρώτα λόγια που είπατε μεταξύ σας όταν ξεπεράσατε το αρχικό σοκ;
Η Εθνική ήταν η ποδοσφαιρική μου οικογένεια. Όλα τα παιδιά ήταν αληθινοί μου φίλοι. Ήμουν πολύ στενοχωρημένος γιατί δεν θα είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ ξανά μαζί τους, εννοώ με όλους κι όχι μεμονωμένα με κάποιον. Έξι χρόνια ζήσαμε πάρα πολλά γιατί τα περισσότερα παιδιά τόσο είμαστε στην ομάδα. Είμαι ευτυχισμένος που ανήκω σε αυτή τη γενιά και έπαιξα με τους συγκεκριμένους παίκτες. Όσο για το τι ειπώθηκε μετά το παιχνίδι πραγματικά δεν θυμάμαι τίποτα.
Κοιτώντας πλέον με καθαρό μυαλό όλη την διαδρομή της προκριματικής φάσης πού θεωρείς ότι χάθηκε η πρόκριση; Γιατί φαντάζομαι ότι δεν θα σταθείς στο γκολ που έβαλε η Τουρκία στο τέλος.
Δεν είμαστε ομάδα που έπρεπε να περιμένουμε τους άλλους. Τα θετικά και τα αρνητικά που μπορώ να σου βρω είναι αρκετά. Ωστόσο, κάναμε την προσπάθειά μας. Είναι και θέμα τύχης. Χάσαμε στην Τουρκία με 1-0 σε ένα παιχνίδι που πήγαινε για ισοπαλία. Στην Πολωνία είναι 2-0, μειώνουμε και χάνουμε πέναλτι για να ισοφαρίσουμε. Στη συνέχεια ανοιγόμαστε και γίνεται 3-1. Με τη Σουηδία πήγαινε καλά το παιχνίδι, δεχτήκαμε το γκολ από μία απίστευτη εκτέλεση φάουλ και μετά πέσαμε ψυχολογικά. Είναι πολλά… Νομίζω ότι οι καλύτερες ομάδες ήμασταν εμείς και η Πολωνία. Δείξαμε και στο τελευταίο παιχνίδι ομάδα με χαρακτήρα. Έπρεπε να νικήσουμε με 3-1 και το κάναμε. Αν χρειαζόμασταν κι άλλο γκολ θεωρώ πως θα το πετυχαίναμε. Τα θετικά ήταν πολλά, αλλά τώρα έχει μείνει μόνο η στενοχώρια επειδή δεν περάσαμε.
Ήσουν στην Κ19 που πήγε στον τελικό του Euro και έναν χρόνο μετά στην Κ20 που έφτασε στους 16 του Μουντιάλ. Ταλέντο υπάρχει…
Εννοείται. Είχαμε μία ομάδα με σταθερή πορεία. Πρώτα ήταν προπονητής μας ο κ. Βόκολος και μετά ο κ. Τσάνας. Ο κ. Βόκολος ήταν πάντα κοντά μας.
Είχαμε πάει σε τελικό του Euro και το 2007. Τότε ήταν η φουρνιά του Παπασταθόπουλου, του Μήτρογλου και του Νίνη. Καριέρα έκαναν πολλοί, αλλά σε υψηλό επίπεδο έφτασαν λίγοι. Που το αποδίδεις;
Για μένα οι επιλογές που έχει ένας προπονητής στις μικρές ηλικίες είναι περιορισμένες. Ο τεχνικός που βρίσκεται στην ανδρών έχει απεριόριστες, μπορεί να πάρει έναν παίκτη από 15-16 ετών μέχρι έναν που είναι στα 36-37. Αν δεν είσαι στην Εθνική δεν σημαίνει ότι δεν είσαι καλός παίκτης. Από μία φουρνιά μπορεί να ξεχωρίσουν περισσότεροι απ’ ό,τι από κάποια άλλη. Το θετικό είναι ότι φεύγουν πλέον πολλοί Έλληνες για το εξωτερικό.
Κλείνοντας, ποιος είναι ο φετινός στόχος σου;
Θέλω να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια, να είμαι υγιής και να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχος που έχει θέσει.
