Ο Άρης έχει την ευτυχία φέτος να διαθέτει ένα δυνατό ρόστερ, με παίκτες που κατάφεραν να συνδυάζουν αποτελέσματα και καλό θέαμα, σπάζοντας το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Σε αυτό το όμορφο ποδοσφαιρικό ταξίδι υπάρχει και η “ποδοσφαιρική” εκδίκηση των… αουτσάιντερ!
Μέσα σε αυτό το κάδρο, ο Άκης Μάντζιος έχει πιστωθεί την δημιουργία μιας ομάδας, η οποία και φέρνει αποτελέσματα και κρατάει ψηλά το ποιοτικό ενδιαφέρον, έχοντας την αναγνώριση ακόμη και των πιο απαιτητικών φιλάθλων, αλλά κατά γενική ομολογία και των αντιπάλων.
Δεν είναι τυχαίο, ότι η κιτρινόμαυρη ομάδα έχει να διαχειριστεί φέτος την δυνατότητα ύπαρξης πολλών παικτών, αλλά παράλληλα και την δυσκολία να… παίζουν όλοι! Μέχρι τώρα, το τεχνικό τιμ και ο προπονητής του Άρη έχουν καταφέρει να διαχειριστούν με επιτυχία την συγκεκριμένη πραγματικότητα.
Από κει και πέρα, υπάρχει μια παραδοχή του ίδιου του προπονητή σε σχετικά ερωτήματα, με κυρίαρχο, ποιους παίκτες θεωρεί ότι έδειξαν – αν και… αουτσάιντερ- την μεγαλύτερη βελτίωση, χωρίς φυσικά να υποτιμάει την συνεισφορά κανενός.
Ο Μάντζιος απλά καταγράφει αυτό που βλέπει όλος ο κόσμος. Είτε ανήκει στην οικογένεια του Άρη, είτε εκτός. Δυο από τα… αουτσάιντερ που γράφουν ποδοσφαιρικά χιλιόμετρα και “εισπράττουν” την αναγνώριση όλων είναι ο Φακούντο Μπερτόγλιο και ο Γιώργος Δεληζήσης.
Ο Αργεντίνος ήρθε ως… βοηθητικός, πέρασε κι (ευτυχώς) δεν πέρασε η σκέψη να επιστρέψει στην πατρίδα του (!), ο “Δέλη” απλά παρακολουθούσε την έλευση τους ενός μετά τον άλλον στόπερ, γνωρίζοντας τελικά, ότι η κιτρινόμαυρη “νομοτέλεια” θα τον φέρει στην πρώτη γραμμή. Θα το αποτυπώναμε και εμείς, ως την… ποδοσφαιρική “εκδίκηση” τους.
Κακά τα ψέματα, με την έλευση του Μάντζιου, ο Δεληζήσης πήρε την φανέλα του βασικού αρχικά. Μπορεί τότε να μην ήταν έτοιμος να ανταποκριθεί. Η συνέχεια όμως εξελίχθηκε τελείως διαφορετικά. Ο αρχηγός του Άρη με την δουλειά, την συνέπεια και κυρίως με το… κλειστό στόμα και την μεγάλη καρδιά, έδειξε γιατί αποτελεί έναν από τους πλέον βελτιωμένους παίκτες του Άρη (αφήστε τα χρόνια, αυτά δεν μετράνε πια…) και μια από τις “κολώνες” της “επόμενης μέρας” του κιτρινόμαυρου συλλόγου.
Οι δυο ποδοσφαιριστές του Άρη αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, τρόπο ζωής για όλον τον Άρη: “αγώνας και προσπάθεια μέχρι το τέλος. Ακόμη και εναντίον όλων”…
