Ο Μίμης Μπενίσκος μίλησε με την αφορμή της επετείου του τελικού της Πάτρας, θυμήθηκε τα όσα συνέβησαν τότε, και σχολίασε τον Άρη του σήμερα.
Το Παιχνίδι σου Καλύτερο με Live Streaming και Cash-out (ισχύουν όροι & προϋποθέσεις)!
Αναλυτικά όσα είπε στο Yellow Radio 92,8…
Αρχικά για το ότι σήκωσε κύπελλο με την ομάδα του, ΑΕ Καρίτσας ανέφερε:
Και φέτος και πέρυσι σήκωσα με την ΑΕ Καρίτσα ένα κύπελλο, αλλά το μεγάλο μου παράπονo είναι ότι δεν τα κατάφερα τότε με την ομάδα του Άρη. Είναι ένα απωθημένο, όποια παιδιά με βρίσκουν στον δρόμο και με ρωτάνε, τους λέω πάντα ότι είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα από εκείνο το παιχνίδι. Θα ήταν ιστορική στιγμή και μεγάλη ευχαρίστηση, και για εμένα και για τον κόσμο.
Για την ευκαιρία που είχε χάσει σε εκείνο τον τελικό:
Είχα χάσει μια ευκαιρία στο 0-0 στο δεύτερο ημίχρονο, ακόμη την θυμάμαι την φάση, και θα την θυμάμαι για όλη μου την ζωή. Ακόμη μου λένε “Μίμη έπρεπε να μπει εκείνο το γκολ” και τους λέω ότι εγώ το ήθελα περισσότερο από όλους, για να δώσω χαρά στον κόσμο.
Για το αν κρατάει επαφές με τους συμπαίκτες του από εκείνη την ομάδα;
Με όλα τα παιδιά κρατάω επαφές. Με τον Χρήστο Βελώνη κρατάμε επαφές επειδή ήμασταν και μαζί στις μικρές ηλικίες. Με όλα τα παιδιά έχω κρατήσει σχέσεις, μιλάμε. Πιστεύω ότι εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα, και πιστεύω ότι μερικά παιδιά αδικήθηκαν, ήταν ένα άδικο αποτέλεσμα το ότι έφτασε ο Άρης να αγωνίζεται στην Β’ Εθνική. Παλέψαμε με όλες μας τις δυνάμεις, καταφέραμε να ανέβουμε κατηγορία, και εκείνη η χρονιά μας έδεσε πάρα πολύ.
Για την στιγμή που ο κόσμος φώναξε “Άρη θυμήσου, μια ζωή μαζί σου”:
Αυτό ακόμα και τώρα με κάνει να ανατριχιάζω. Την θυμάμαι την στιγμή, δεν έχει φύγει ποτέ από το μυαλό αυτό το σύνθημα. Τα παιδιά που μας ακολούθησαν από όλη την Ελλάδα φώναξαν αυτό το σύνθημα, και μας έβαλε τεράστια ευθύνη, για να επιστρέψει ο Άρης και να γίνει μεγάλος. Ο Άρης πρέπει να γίνει μεγάλος, γιατί το χρειάζεται το ποδόσφαιρο, το χρειάζεται και ο κόσμος του. Ο κόσμος ο οποίος αξίζει συγχαρητήρια γιατί έχει περάσει πάρα πολλά και είναι πάλι δίπλα στην ομάδα. Είναι στιγμές που δεν σβήνουν εύκολα από την μνήμη σου. Ο κόσμος ήταν και θα είναι πάντα κοντά στην ομάδα. Αυτή η αγάπη του κομίσου προς την ομάδα δεν θα τελειώσει ποτέ.
Για το πως νιώθει κάποιος να παίζει στον Άρη:
Μετά τον Άρη πήγα σε αρκετές ομάδες, ποδοσφαιριστής νιώθεις σε ομάδες όπως ο Άρης, σε καμία άλλη. Οι μεγάλες ομάδες, όπως ο Άρης, ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός η ΑΕΚ σε κάνουν να νιώθεις ποδοσφαιριστής, να νιώθεις την ευθύνη προς τον κόσμο. Για αυτό πολλά παιδιά προσπαθούσαν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Πολλές φορές δεν ήταν καλοί, άλλες ήταν. Κάποιοι άντεχαν στην πίεση κάποιοι όχι.
Για τον Άρη του σήμερα:
Σίγουρα αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια με την προσπάθεια από την διοίκηση και τον κόσμο είναι κάτι μεγάλο. Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα σιγά-σιγά θα έρχονται. Ο κόσμος στήριξε πάρα πολύ, και αυτό είναι το μεγάλο κέρδος της χρονιάς, όπως και το ότι η ομάδα βγήκε στην Ευρώπη. Τώρα από την διοίκηση πρέπει να ευχαριστήσουν τον κόσμο. Έρχεται μια δύσκολη χρονιά, γιατί το βάρος θα είναι μεγαλύτερο, αλλά θα πρέπει να συνεχίσει αυτή η ανοδική πορεία. Με την κατάλληλη νοοτροπία και τον κατάλληλο σχεδιασμό θα πρέπει να συνεχίσει ο Άρης να κάνει βήματα μπροστά.
Για το αν το παρελθόν είναι οδηγός για την συνέχεια:
Το παρελθόν δεν πρέπει να ξεχνιέται, αλλά το μέλλον πρέπει να είναι καλύτερο. Ο Άρης πρέπει να πάρει τίτλο, αυτό εξυπακούεται. Ήθελα να το κάνω όταν πέρασα από τον Άρη, δεν μπόρεσα. Μακάρι να τα καταφέρουν τώρα τα παιδιά που είναι στον Άρη. Να δώσουν μια χαρά στον κόσμο που έχει περάσει πολλές πίκρες, θα είναι και χαρά δικιά μου.
Για την βοήθεια του κόσμου:
Ο κόσμος θα παραμείνει δίπλα στην μεγάλη ομάδα του Άρη, όπως και αν είναι ποδοσφαιριστής, προπονητής και πρόεδρος.
Για τα διαρκείας:
Όπως και τα προηγούμενα χρόνια ο κόσμος δεν άφησε την ομάδα, και φέτος θα πάρει διαρκείας, θα δώσει ένα διαφορετικό όραμα. Ο πρόεδρος έχει δώσει την ώθηση, και με μια αύξηση στα διαρκείας μπορεί να μπει μια βάση για να πάμε καλύτερα τα επόμενα χρόνια.
Για το τι χρειάζεται να κάνει ο Άρης:
Υπάρχουν πάρα πολλά ταλέντα, ιδίως στις ακαδημίες. Απλά πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βάση σε αυτά τα παιδιά. Να δοθεί βάση στις αδυναμίες που έχει κάθε παιδάκι και να το κάνουμε καλύτερο.
