Ο Λάμπης Μπαμπαλιούτας, ο… πρεσβύτερος παίκτης του Άρη, παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης στο PRESSARIS, στην οποία μας μίλησε για τη φετινή πορεία των «κίτρινων», τους στόχους της ομάδας, αλλά και για το κλίμα που επικρατεί σε αυτή. Το καλύτερο δε; Μιλάει για πρώτη φορά ανοιχτά για τα… οπαδικά του αισθήματα, ενώ μας αποκαλύπτει την ιδιαίτερη αδυναμία που τρέφει για το ποδόσφαιρο, τις ξένες γλώσσες και τους χορούς! Απολαύστε την!
Πότε ξεκίνησες την καριέρα σου στον Άρη;
Αυτή είναι η δεύτερη χρονιά μου στον Άρη μια και επέστρεψα στην ομάδα πέρυσι. Η πρώτη ήταν πριν από έξι χρόνια. Τότε είχα μείνει για δύο συνεχόμενες σεζόν, στη συνέχεια έφυγα και συνέχισα σε άλλους συλλόγους. Γύρισα πέρυσι το Δεκέμβριο, το καλοκαίρι που μας πέρασε ανανεώσαμε και πλέον συνεχίζω εδώ.
Τι ήταν αυτό που σε έφερε στο «θεό του πολέμου»;
Η αλήθεια είναι πως προτιμώ να μένω στη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία 10 χρόνια δηλώνω μόνιμος κάτοικος. Ο Άρης είναι μια μεγάλη ομάδα, με υψηλούς στόχους. Θέλω να αγωνίζομαι σε μία ομάδα που πρωταγωνιστεί και γι αυτό βρίσκομαι εδώ.
Η επιστροφή σου στον Άρη έγινε έπειτα από έναν άσχημο τραυματισμό. Θεωρείς ότι έπαιξε και αυτός κάποιο ρόλο για να έρθεις ξανά στους «κίτρινους»;
Εντάξει, είχαμε και κάποιες συζητήσεις και στο παρελθόν, θα μπορούσα να είχα έρθει και υπό κανονικές συνθήκες. Πρόπερσι είχα έναν τραυματισμό και ξεκίνησα με την ομάδα της Καλαμαριάς, με τη συμφωνία ότι αν πάει καλύτερα το πόδι μου και θέλω να φύγω στη μέση της χρονιάς θα με αφήσουν να φύγω. Πράγματι, έτσι κι έγινε. Ο Άρης εκείνη τη στιγμή χρειαζόταν έναν παίκτη στη θέση μου, ήταν η κατάλληλη στιγμή για μένα και δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ πολύ.
Η θέση του λίμπερο στην οποία αγωνίζεσαι είναι καθαρά αμυντική, με αρκετούς μάλιστα περιορισμούς. Πώς καθιερώθηκες σε αυτή;
Όντως, έχει περιορισμούς και γι αυτό φοράμε διαφορετική φανέλα για να μπορεί ο διαιτητής να βλέπει τι έχουμε δικαίωμα να κάνουμε, και τι όχι. Η προσαρμογή μου σε αυτή ήταν δύσκολη, γιατί ξεκίνησα ως ακραίος επιθετικός, απλά κάποια στιγμή δεν μπορούσα να ανέβω επίπεδο λόγω ύψους κι έτσι έπρεπε να αλλάξω θέση. Επειδή ήμουν καλός στην άμυνα και στην υποδοχή γύρισα στη θέση του λίμπερο, η οποία τότε πρωτοξεκίνησε. Σίγουρα σε όλους αρέσει να κάνουν επίθεση, να πηδάνε για μπλοκ, να κάνουν σέρβις. Κι εμένα στην αρχή δεν μου άρεσε τόσο, αλλά πλέον συνήθισα και μου αρέσει.
Οι στόχοι και η ευρωπαϊκή εμπειρία
Μιλώντας προηγουμένως για πρωταγωνιστικούς ρόλους, ο φετινός Άρης πραγματοποιεί μία πολύ καλή πορεία στα ελληνικά γήπεδα και μέχρι πρότινος και σε εκείνα της Ευρώπης. Πως βιώσατε τη μεγάλη αυτή ευρωπαϊκή εμπειρία;
Θα έλεγα ότι μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Ήταν κάτι πολύ ευχάριστο το ότι πρωταγωνιστήσαμε και στην Ευρώπη και ήταν μία πάρα πολύ όμορφη εμπειρία το να αγωνίζεσαι σε αυτά τα γήπεδα. Είχαμε τέσσερα δυνατά παιχνίδια και αποκλειστήκαμε από μία ομάδα, η οποία δεν ήταν καλύτερη από εμάς. Δεν ήμασταν τόσο καλοί όσο θα θέλαμε στο τελευταίο παιχνίδι στο γήπεδό μας. Νομίζω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε περάσει εμείς στην επόμενη φάση.
Πιστεύεις ότι αν υπήρχε μεγαλύτερη προσέλευση του κόσμου στο παιχνίδι αυτό θα μπορούσατε να είχατε πετύχει το κάτι παραπάνω, μια και την ίδια ώρα διεξαγόταν και ο αγώνας κυπέλλου της ποδοσφαιρικής εβδομάδας;
Πράγματι, έχουν πέσει πάρα πολλοί αγώνες των άλλων τμημάτων την ίδια ώρα με τους δικούς μας. Πέρυσι, νομίζω ότι είχαμε περισσότερο κόσμο και μεγαλύτερη υποστήριξη, αλλά θέλω να πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός θα έχουμε περισσότερο κόσμο στο γήπεδο, βλέποντας την προσπάθεια που κάνουμε. Η ομάδα παίζει και καλό βόλεϊ και δείχνει ότι φέρνουμε και καλά αποτελέσματα.
Ο φετινός στόχος του Άρη ποιος είναι;
Στην αρχή θέλαμε να είμαστε μέσα στην «τετράδα» ώστε να κρατήσουμε τα κεκτημένα της περασμένης χρονιάς. Στη συνέχεια είδαμε ότι κάποιες ομάδες δεν ήταν τόσο καλές όσο τις περιμέναμε, είχαν κάποια προβλήματα τραυματισμών, αλλαγές παικτών, αλλά εκτιμώ πως θα υπάρξουν διαφοροποιήσεις τώρα που ξεκίνησε η μεταγραφική περίοδος.
Εμείς δεν μπορούμε να πούμε ότι θέλουμε κάποια συγκεκριμένη θέση. Αυτή η θέση μας αρέσει πάρα πολύ. Δεν ξέρουμε αν θα μπορέσουμε να διατηρηθούμε σε αυτή μέχρι το τέλος, αλλά επιθυμούμε να κερδίζουμε σε κάθε παιχνίδι, να παίζουμε καλό βόλεϊ και, τέλος, να φτάσουμε την ομάδα όσο πιο ψηλά μπορούμε.
Το ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και ο κόσμος του Άρη
Ένα από τα μεγαλύτερα φετινά σας επιτεύγματα ήταν η νίκη με 3-0 σετ επί του ΠΑΟΚ, η οποία μάλιστα αποτέλεσε την μοναδική φετινή επικράτηση των «κίτρινων» στα τοπικά ντέρμπι, καθώς προηγήθηκαν οι ήττες σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ. Πες μου δύο λόγια για το συγκεκριμένο αγώνα.
Ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι, ένα τοπικό ντέρμπι, του οποίου τη σημασία τη γνωρίζουμε όλοι. Καταλαβαίνουμε πόσο χρειάζεται τη χαρά αυτή ο κόσμος, η διοίκηση, αλλά και εμείς οι παίκτες. Πιστεύουμε πάρα πολύ στην ομάδα και χαρήκαμε πολύ τη νίκη αυτή, γιατί, συν τοις άλλοις ήταν και εκτός έδρας με ένα καθαρό σκορ. Μας έδωσε πάνω κάτω ένα πλεονέκτημα, γιατί οι στόχοι μας είναι ίδιοι με εκείνους του ΠΑΟΚ. Είναι μία μεγάλη νίκη, καθώς πέρα από τους τρεις βαθμούς μας χάρισε το γόητρο που περιβάλει αυτά τα ντέρμπι. Μακάρι να έρθουν κι άλλες παρόμοιες.
Ο κόσμος πιστεύει ότι υπάρχει ένα όμορφο κλίμα στην ομάδα. Εσύ πως το ζεις αυτό από μέσα;
Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας από τα παλιά ακόμη χρόνια, πόσο μάλλον τώρα που είμαστε κατά κάποιον τρόπο σαν ερασιτέχνες, αν λάβουμε υπόψιν τις απολαβές μας. Ένα καλό κλίμα βοηθάει πάρα πολύ, ειδικά τώρα. Υπήρχε μια πάρα πολύ καλή χημεία από πέρυσι με τον προπονητή μας, το Γιώργο Γιάτση, και σε αυτό το σημείο θέλω να πω ένα μεγάλο «μπράβο» στη διοίκηση που μπόρεσε να κρατήσει και αυτόν, αλλά και το βασικό κορμό της περσινής ομάδας. Το πείραμα πέτυχε.
Στη μέση της περασμένης χρονιάς χρειαζόμασταν άμεσα βαθμούς γιατί ήμασταν προτελευταίοι. Στη συνέχεια είχαμε μια πάρα πολύ καλή πορεία, τερματίσαμε τέταρτοι, κερδίσαμε τη συμμετοχή μας στην Ευρώπη και ήταν δύσκολο για τη διοίκηση να κρατήσει τους παίκτες που ήθελε. Βλέπουμε ακόμη ότι παρόλο που η ομάδα δεν έχει ενισχυθεί με ξένους παίκτες, ούσα αμιγώς ελληνική, έχει πάρα πολύ καλά αποτελέσματα, γεγονός που οφείλεται αφενός στην καλή δουλειά, και αφετέρου στο άριστο κλίμα που υπάρχει.
Ανέφερες ότι υπάρχει μια πολύ καλή χημεία με τον προπονητή της ομάδας, Γιώργο Γιάτση. Θα μπορούσες να μου τον περιγράψεις με λίγα λόγια τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων;
Βασικά το Γιώργο τον ξέρω εδώ και καιρό, ήμασταν γνωστοί χρόνια. Τον γνώρισα καλά πέρυσι και μου έκανε εντύπωση ο τρόπος δουλειάς του, το πόσο εργατικός και μεθοδικός είναι. Η χημεία μας ήταν μεγάλη, και ένας λόγος που έμεινα και θέλησα να συνεχίσω τη συνεργασία μου με τον Άρη και τη φετινή χρονιά ήταν αυτός, και πιστεύω ότι θα χουμε και καλά αποτελέσματα. Τώρα όσον αφορά το Γιώργο εκτός γηπέδων, δεν έχουμε κάνει τόσο πολύ παρέα. Οι περισσότερες κουβέντες μας έχουν να κάνουν με το βόλεϊ και μόνο αυτό.
Παγωμένα γήπεδα
Το γενικότερο κλίμα που επικρατεί στο ελληνικό βόλεϊ, πως θα το σχολίαζες, μια και όπως μαθαίνω όχι μόνο προπονείστε αλλά και αγωνίζεστε σε… παγωμένα γήπεδα;
Εντάξει, σίγουρα οι συνθήκες δεν είναι τέλειες. Όλοι θα θέλαμε να ήταν καλύτερες, να παίρναμε περισσότερα χρήματα, να είχαμε ζέστη μέσα στο γήπεδο. Λείπουν βασικά πράγματα, τα οποία ίσως να φαίνονται αστεία και άχρηστα, κι όμως αυτή τη στιγμή δεν είναι λεπτομέρειες, είναι βασικά, τα χρειαζόμαστε και μας λείπουν. Νομίζω όμως ότι, όπως η ζωή μας έχει γίνει πιο δύσκολη κι έχει αλλάξει, έτσι κι εμείς πρέπει να προσαρμοστούμε στις υπάρχουσες συνθήκες. Πρέπει τα προβλήματα αυτά να τα προσπερνάμε, να αφήνουμε τη σκέψη μας έξω από το γήπεδο, γιατί εκεί πρέπει να είμαστε 100% προσεγμένοι σε αυτό που κάνουμε ώστε να φέρουμε το καλύτερο αποτέλεσμα.
Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στον κόσμο του βόλεϊ; Ήταν το άθλημα με το οποίο ήθελες εξαρχής να ασχοληθείς;
Όχι, δεν ήταν το αγαπημένο μου άθλημα. Πιο πολύ μου άρεζε το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο, αλλά ένας προπονητής από τον Αριστοτέλη Σκύδρας -την ομάδα από την οποία ξεκίνησα- ο Τάκης Χριστοφορίδης, ήταν φίλος μου κι έτσι πήγα μια μέρα και δοκίμασα τις δυνάμεις μου στο συγκεκριμένο άθλημα. Μου άρεσε πολύ ο τρόπος προπόνησης και από τότε κόλλησα με συνέπεια τα τελευταία 25 χρόνια να είμαι σε αυτό το άθλημα.
Αξέχαστες στιγμές μιας καριέρας
Στα 25 αυτά χρόνια καριέρας ποια θεωρείς τη μεγαλύτερή σου επιτυχία και ποιο είναι αυτό που θα μείνει για πάντα «χαραγμένο» στη μνήμη σου;
Μεγαλύτερή μου επιτυχία είναι το Κύπελλο Ελλάδος που πήρα με τον Ηρακλή. Είχα επίσης μια συμμετοχή στο «Final 4» του Champions League. Είναι πάρα πολύ όμορφο να παίζεις στην Ευρώπη, ειδικά σε τέτοιες διοργανώσεις. Θα μου μείνει αξέχαστη αυτή η εμπειρία, αυτή η ατμόσφαιρα, αυτό το κλίμα, αυτή η γιορτή. Εκεί υπάρχει λιγότερη πίεση θα έλεγα και ευχαριστιέσαι περισσότερο το παιχνίδι. Εύχομαι να υπάρξουν κι άλλες ανάλογες επιτυχίες.
Έχεις περάσει από Ηρακλή, ΠΑΟΚ, Καλαμαριά και Άρη. Σε ποια ομάδα εγκλιματίστηκες καλύτερα και μπόρεσες να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό;
Η πιο δύσκολη χρονιά μου ήταν όταν ήρθα στον Ηρακλή γιατί η μετάβαση από την Α2 στην Α1, και μάλιστα σε ένα πάρα πολύ υψηλό επίπεδο, ήταν αρκετά δύσκολη. Αν εξαιρέσουμε την πρώτη χρονιά, από τη δεύτερη και μετά η προσαρμογή μου ήταν αρκετά εύκολη, οπότε δεν μπορώ να ξεχωρίσω τις ομάδες. Η εμπειρία σίγουρα χρειάζεται και με τα χρόνια σε βοηθάει να έχεις πιο εύκολη προσαρμογή.
Ο… πρεσβύτερος
Είσαι ο πιο μεγάλος ηλικιακά σε αυτή την «οικογένεια». Πώς σε αντιμετωπίζουν οι συμπαίκτες σου;
Η ομάδα μας έχει μια ιδιαιτερότητα φέτος, καθώς σε μέσο όρο ηλικίας είμαστε η πιο μεγάλη στο πρωτάθλημα. Αυτό όμως δεν είναι ιδιαίτερα κακό, μια και μπορείς να συνδυάσεις την εμπειρία με την όρεξη για δουλειά κι έτσι να πετύχεις τους στόχους που έχεις βάλει. Εγώ, αισθάνομαι και ως δεύτερος προπονητής, με την καλή έννοια, προσπαθώ να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου και τα παιδιά επειδή ξέρουν ότι είμαι χρόνια στο χώρο, ότι αγαπώ την ομάδα και ότι με ενδιαφέρει να έχει μια καλή απόδοση, ακούν τις συμβουλές μου. Γενικά, βοηθιόμαστε συνέχεια, κάτι που είναι απόρροια του καλού κλίματος που σου ανέφερα προηγουμένως.
Πάτερ φαμίλιας
Την οικογένεια και τον αθλητισμό πως καταφέρνεις και τα συνδυάζεις, μια και απ’ ότι μου είπες είσαι ένας ευτυχής πατέρας τριών παιδιών;
Η οικογένεια είναι ό, τι σπουδαιότερο υπάρχει. Δεν είναι εύκολο να τα συνδυάσεις και τα δύο, γιατί αμφότερα χρειάζονται πολύ χρόνο και πρέπει να κάνεις κάποιες θυσίες. Μην ξεχνάμε ότι είμαστε πάρα πολλές ώρες στα γήπεδα, ότι λείπουμε σε ταξίδια. Υπάρχουν φορές που θέλεις να είσαι με τα παιδιά σου και τη γυναίκα σου, αλλά είσαι κουρασμένος ή λείπεις από το σπίτι. Με καλή θέληση όμως όλα μπορούν να γίνουν και όλα μπορούν να συνδυαστούν.
Θα ήθελες τα παιδιά σου να ακολουθήσουν το παράδειγμά σου και να μπουν και αυτά στο χώρο του αθλητισμού;
Σίγουρα και αυτά θα μπλέξουν με τον αθλητισμό, αλλά άμα δεν είναι της αρεσκείας τους δεν θα τα πιέσω. Θεωρώ όμως ότι εφόσον έρχονται στα γήπεδα, βλέπουν τον πατέρα τους να ασχολείται και να αγαπάει αυτό που κάνει , θα τους αρέσει ο χώρος και ασχοληθούν με κάποιο άθλημα.
Σε αυτή την ηλικία έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να εγκαταλείψεις την ενεργό δράση και να αναλάβεις κάποιο άλλο πόστο, παραδείγματος χάριν αυτό του προπονητή;
Στα σχέδιά μου είναι να βγάλω το δίπλωμα του προπονητή ούτως ώστε όταν σταματήσω, να ασχοληθώ με την προπονητική. Τώρα όσον αφορά το πόσο θα αντέξω, αυτή τη στιγμή νιώθω πάρα πολύ καλά. Πιστεύω ότι όταν δεν θα είμαι πια τόσο καλός, δε θα μου αρέσει να είμαι σε μια μέτρια κατάσταση και τότε θα σκεφτώ να σταματήσω. Μακάρι να μην έχω τραυματισμούς βέβαια. Όσο είμαι δυνατός και μπορώ να αποδίδω μέσα στο γήπεδο θα συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει, γιατί είναι δύσκολο να κάνεις ένα επάγγελμα που σου αρέσει κιόλας.
Τα προσωπικά σχέδια
Αν δεν ήσουν βολεϊμπολίστας, τι θα ήθελες να ήσουν;
Μάλλον ποδοσφαιριστής, τερματοφύλακας ή αμυντικός. Πάλι αθλητής θα ήμουν πάντως, μια και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου κάτι άλλο.
Στον ελεύθερό σου χρόνο πηγαίνεις στο γήπεδο για να παρακολουθήσεις κάποιο παιχνίδι;
Πηγαίνουμε και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ με τους συμπαίκτες μου, σίγουρα όμως όχι τόσο συχνά όσο θα θέλαμε. Τα παλαιότερα χρόνια πηγαίναμε πιο συχνά είναι η αλήθεια, αλλά πρέπει να βολεύει και το πρόγραμμα με τις προπονήσεις και τα ματς. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την τεράστια πορεία του Άρη στην Ευρώπη με τον Κούπερ, είναι κάτι που δεν θα ξεχαστεί εύκολα.
Άρης από μικρό παιδί!
Από μικρός υποστήριζες κάποια ομάδα;
Είναι η πρώτη φορά που θα το πω, αλλά από μικρός υποστήριζα την ομάδα του Άρη. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι όταν πάμε σε μια άλλη ομάδα δεν μπορούμε να αποδώσουμε εξίσου καλά, γιατί μας κάνουν συχνά αυτή την ερώτηση. Όταν είσαι επαγγελματίας δίνεις το 100% των δυνάμεών σου, δεν έχει σημασία τι ομάδα είσαι, προσπαθείς το ίδιο σε οποιαδήποτε ομάδα.
Ο μοναχογιός σου έχει τα ίδια οπαδικά πιστεύω με σένα;
Η αλήθεια είναι πως οι παππούδες προσπάθησαν να τον κάνουν ΠΑΟΚ, αλλά νομίζω πως υποστηρίζει τον Άρη.
Πριν αρχίσουμε τη συνέντευξη μου ανέφερες ότι έχεις ιδιαίτερη αδυναμία στις ξένες γλώσσες και στο χορό. Έχεις μετανιώσει που δεν ασχολήθηκες ιδιαίτερα με κάποιο από αυτά;
Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, θα ήθελα να είχα αφιερώσει λίγο παραπάνω χρόνο στις ξένες γλώσσες, όπως και στους χορούς, θα μου άρεσε να είχα μάθει ακόμη περισσότερους. Επίσης θα ήθελα να είχα κάνει κάποια ταξίδια που λόγω επαγγέλματος δεν μπόρεσα να πραγματοποιήσω, γιατί μπορεί να έχουμε πάει σε πολλές χώρες, αλλά δεν είχαμε το χρόνο να γνωρίσουμε τις κουλτούρες και τους πολιτισμούς των περιοχών αυτών.
Ένα άλλο που θα ήθελα να έχω κάνει ήταν να είχα ξεκινήσει νωρίτερα τον επαγγελματισμό, αν και αυτό ήταν προσωπική επιλογή. Μπορεί να παίζω βόλεϊ 25 χρόνια, αλλά τα 15 από αυτά ήταν σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Ήρθα στην Α1, σχετικά αργά λόγω επιλογής, κι αυτό αν μπορούσα θα το άλλαζα.
Σπάνια συναντάω αθλητές οι οποίοι έχουν δίψα για γνώση και μάθηση.
Κοίτα, η γνώση είναι άπειρη, δεν τελειώνει ποτέ. Βλέπω τους γονείς μου που ήταν άνθρωποι των γραμμάτων και που ακόμα και τώρα είναι με ένα βιβλίο στα χέρια. Είναι ωραίο να μαθαίνεις καινούρια πράγματα, πέραν του στοιχείου με το οποίο ασχολείσαι.
Ευχές για τον νέο χρόνο
Τι θα ήθελες να φέρει ο νέος χρόνος σε σένα και στην ομάδα σου;
Θέλω να φέρει υγεία, σε όλους τους αθλητές, μια και είναι ό, τι πολυτιμότερο έχουμε. Μακάρι να φτιάξουν τα πράγματα και στο βόλεϊ, να γίνουμε ξανά όπως πριν από πέντε χρόνια. Ξέρω ότι είναι δύσκολα, ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή όλοι μας και να συνεχίσουμε τη δουλειά. Οι απολαβές είναι μικρές και οι συνθήκες ακόμη πιο δύσκολες, αλλά με σκληρή δουλειά μπορούμε να ανεβάσουμε το επίπεδο του ελληνικού βόλεϊ. Για την ομάδα μου εύχομαι τα καλύτερα, μακάρι να κάνουμε την υπέρβαση φέτος και να φέρουμε επιτυχίες και χαρές στο σύλλογο που και αυτός με τη σειρά του περνάει δύσκολες μέρες.
Ευχές για ποδόσφαιρο και μπάσκετ!
Για τον ποδοσφαιρικό και μπασκετικό Άρη τι θα ήθελες να ευχηθείς;
Επειδή παρακολουθώ και το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ και βλέπω ότι υπάρχουν και εκεί πολλές δυσκολίες, μια και δεν κατάφεραν εξαιτίας του οικονομικού να αποκτήσουν τους ξένους που θέλαν, εύχομαι να έχουν τύχη. Μακάρι να πάρουν τα αποτελέσματα που επιθυμούν για να μπορέσουν να πετύχουν τους στόχους τους.
Δεν παίζει όμως μόνο η τύχη ρόλο σε αυτό, πάρε για παράδειγμα τη διαιτησία.
Πράγματι, και η διαιτησία είναι μέρος του παιχνιδιού και πολλές φορές δημιουργεί αρκετά προβλήματα, απλά δεν βρίσκεται στα χέρια ή στα πόδια των αθλητών και γι αυτό δεν το αναφέρω. Οι αθλητές πρέπει να κάνουν το καλύτερο δυνατό για να έρθουν τα αποτελέσματα. Από κει και πέρα χρειαζόμαστε και την τύχη και φυσικά οι διαιτησίες να γίνονται καλύτερες.
