Δικαιολογίες πολλές… Το μνημόνιο, η οικονομική κρίση, ο κακός καιρός, το τσουχτερό κρύο, η βροχή, ο «αντιεμπορικός» αντίπαλος. Ο (πολύς) κόσμος του Άρη δεν έδωσε το παρών στις κερκίδες του γηπέδου, στο βαθμό που επιβάλλουν οι δύσκολες συνθήκες και οι ανάγκες της ομάδας.
Η εικόνα στις κερκίδες του Κλεάνθης Βικελίδης στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη, δεν θύμιζαν ότι:
1. Η ομάδα προερχόταν από μια πορεία με συνεχείς νίκες, παίζοντας μάλιστα καλό ποδόσφαιρο.
2. Ο Άρης επέστρεψε σε τροχιά διάκρισης για να μπει στα πλέι οφ και να διεκδικήσει μια θέση στην Ευρώπη.
3. Ο σύλλογος από τη στιγμή που δεν έχει τον… λεφτά επενδυτή, τροφοδοτείται οικονομικά από τον κόσμο του και μόνο από αυτόν. Σε στιγμές, μάλιστα, που έγιναν εκκλήσεις από το σύνολο των παραγόντων όχι μόνο της διοίκησης, ακόμα και εκείνων που είναι έξω και μακριά αυτής (π.χ. βλέπε Άρης-Ενότητα).
4. Οι σύνδεσμοι έκαναν μέσα από ραδιόφωνα και σάιτ καλέσματα συμπαράστασης προς την ομάδα. Για το αυτονόητο, δηλαδή.
5. Το κόστος του εισιτηρίου είναι χαμηλό, στο πνεύμα της εποχής και μπορεί να καλυφθεί ακόμη και από τις θεωρητικά ασθενέστερες οικονομικά κοινωνικές ομάδες.
Οι δικαιολογίες για να μην πάει κάποιος στο γήπεδο αυτήν την εποχή, ναι είναι πολλές… Η ανάγκη της ομάδας και η αγάπη σε θεωρητικό επίπεδο, επιβάλλουν, όμως, θυσίες σε πρακτικό και ουσιαστικό. Η ανάγκη αυτή επιβάλλει να αναλογισθούν όλοι τις ευθύνες τους.
Ο Άρης την Κυριακή έκοψε 6.748 εισιτήρια… Οι μικτές εισπράξεις ήταν 53.600 ευρώ! Μπορεί και να «μπήκε μέσα» η ΠΑΕ. Ψιλά γράμματα. Ο σύλλογος είναι… πλούσιος σε απόψεις. Την ίδια ώρα, τα… πληκτρολόγια πήραν φωτιά στο διαδίκτυο, στα φόρουμ, στα διάφορα σάιτ. To ίδιο και τα sms που δεν είναι και… τζάμπα. Απόψεις, σχόλια, αφορισμοί, λόγια συμπαράστασης. Λίγο απ’ όλα.
Καλά τα πληκτρολόγια, αλλά οι μάχες, οι πραγματικές μάχες δίνονται στην κερκίδα!
