Ο Ρόχε Γκανιέδο Λιθ είναι μέλος του χιπ χοπ συγκροτήματος Generacion 91 από την Ισπανία. Είναι αυτός που στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού “Cuando Todo Fracase” φοράει την φανέλα του Άρη. Επισκέφθηκε την Ελλάδα ως φοιτητής και δεν λάτρεψε μόνο τη χώρα, αλλά και τον Άρη και τον κόσμο του. Μιλάει αποκλειστικά στο PRESSARIS για την αγάπη του για τον “θεό του πολέμου”, αλλά και για την Ελλάδα, την κρίση που βιώνει η χώρα και πως ο ίδιος την αντιλαμβάνεται!
Η συνέντευξη έγινε μέσω e-mail και έχει σημασία να το γνωρίζει αυτό ο κάθε αναγνώστης, διότι οι απαντήσεις του Ρόχε ήταν γραμμένες από τον ίδιο στα ελληνικά! Είναι άλλο ένα δείγμα της αγάπης του για τη χώρα μας, όπως και για τον Άρη, γιατί εξηγεί στη συνέντευξη πως άρχισε να μαθαίνει τη γλώσσα μας.
Πως πήρες την απόφαση να φορέσεις την φανέλα του Άρη;
Έχω μια δυνατή σχέση με την ομάδα και με το κόσμο της από τον καιρό που πέρασα στην Ελλάδα. Είμαι πολύ περήφανος που είμαι Άρης και όταν είσαι περήφανος για κάτι θέλεις να το δείχνεις. Πιστεύω επίσης πως η μουσική είναι ένας τρόπος έκφρασης. Οι δικοί μας στίχοι λενε ποιοί είμαστε πραγματικά… Ο Άρης έπρεπε, δηλαδή, να φαίνεται κάπως στα τραγούδια μας, τουλάχιστον σε εικόνες.
Έχεις παρακολουθήσει αγώνες του Άρη στο “Κλεάνθης Βικελίδης”; Ποιος σε μύησε στον Άρη;
Ναι, από τη πρώτη στιγμή που πάτησα στο Χαριλάου, πριν απο περίπου πέντε χρόνια, κόλλησα. Όταν τελείωσε ο πρώτος αγώνας που παρακολούθησα, που ήταν ντέρμπι κιόλας, το μόνο πράγμα που ήθελα ήταν να ξαναρθώ σε άλλο ματς. Γύρισα σπίτι και ξεκίνησα να μαθαίνω τα συνθήματα. Από εκεί και πέρα κάθε φορά που βρίσκομαι στην Ελλάδα προσπαθώ να πηγαίνω σε αγώνες και εκδρομές.
Πριν από όλα αυτά είχα ακούσει για τον Άρη και είχα γνωριστεί με Αρειανούς. Έτσι ξεκίνησαν όλα… Με βοήθησε πολύ και ενας φίλος, ο Χρήστος, Αρειανός που τότε ζούσε στην Θεσσαλονίκη, ο οποιός με πήγε σε αγώνες ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Πέρασα και κάποιους μήνες στα Γιάννενα και έμαθα πολλά απο τα… τρελά παιδιά του τοπικού συνδέσμου! Ανυπομονώ να ξαναπάω εκδρομή μαζί τους!
Ποιους παίκτες που φόρεσαν την φανέλα του Άρη γνωρίζεις και σου άρεσε να παρακολουθείς;
Νιώθω πολύ σεβασμό για κάθε μεγάλο παίκτη που φόρεσε τη φανέλα του Άρη, που αγαπάει τα χρώματα του… θεού και αισθάνεται όπως στο σπίτι του όταν είναι στο Χαριλάου. Άλλα κάτι που έμαθα από τον Άρη είναι οτι οι παίκτες πηγαίνουν και έρχονται. Είναι οι φιλάθλοι αυτοί που είναι πάντα δίπλα στην ομάδα. Το μεγαλύτερο σεβασμό το νιώθω για κάθε άνθρωπο που κάθε σαββατοκύριακο φοράει ενα κιτρινόμαυρο φούτερ και κάνει χιλόμετρα για να ακολουθήσει την ομάδα και αφήνει τη φωνή του οπου και αν παίζει ο θεός. Αυτοί κάνουν πραγματικά ισχυρή την ομάδα!
Ποια είναι η άποψή σου για τον κόσμο του Άρη και την ατμόσφαιρα που δημιουργούν στο γήπεδο;
Τι να πω; Αυτός ο κόσμος και αυτή η ατμόσφαιρα που δημιουργείται είναι ο πρώτος λόγος του θαυμασμού μου για την ομάδα. Μου αλλάξανε τη ζωή.
Έχετε παίξει μουσική στην Ελλάδα;
Ποτέ δε κάναμε μια συναυλία στην Ελλάδα. Είναι κάτι που θα μας άρεσε πάρα πολύ και ελπίζουμε να το πραγματοποιήσουμε κάποτε.
Υπάρχει στο μυαλό σου κάποια στιγμή να γράψεις ένα τραγούδι για τον Άρη;
Κάποτε το σκέφτηκα άλλα είναι μόνο μια ιδέα… Αυτό που σίγουρα θα θέλαμε είναι να τραβήξουμε βίντεο κλιπ στο γήπεδο, γεμάτο κόσμο βέβαια, ελπίζω να έχουμε καμία φορά την ευκαιρία.
Για την μπασκετική παράδοση του Άρη γνωρίζεις; Έχεις ακούσει για τον Νίκο Γκάλη;
Γνωρίζω τα κατορθώματα και την ιστορία της καλαθοσφαιρικής μας ομάδας. Τότε που εγώ ήμουν ακόμα πολύ μικρός, με τον Γκάλη οδηγό. Παρακολουθώ στενά τους αγώνες και τα αποτελέσματα της τωρινής ομάδας και ελπίζω να έχω κάποτε τη δυνατότητα να τραγουδήσω στο Αλεξάνδρειο με κλειστά τα φώτα.
Πως έμαθες να μιλάς και να γράφεις ελληνικά; Είναι πιο δύσκολη γλώσσα από τα ισπανικά; Γιατί σου αρέσουν;
Σπούδασα κλασική φιλολογία στο πανεπιστήμιο και το τρίτο έτος ήρθα να σπουδάσω για κάποιους μήνες στην Ελλάδα. Τότε ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη σύγχρονη ελληνική γλώσσα, που τη θεωρώ μια πάρα πολύ πλούσια γλώσσα, η λογική της οποίας μοιάζει σε κάποια σημεία με τα ισπανικά. Να πω τη αλήθεια, πάρα πολλά απο τα ελληνικά που έχω μάθει ήταν μέσω των συνθημάτων της ομάδας.
Έχοντας ζήσει στην Ελλάδα, ποιες είναι οι βασικές ομοιότητες των δύο λαών (Ελλάδας – Ισπανίας) μέσα από τα δικά σου μάτια;
Ο ισπανικός και ο ελληνικός είναι δυο λαοί που μοιάζουν, έχουν μια παρόμοια νοοτροπία. Βέβαια διαφέρουμε, αλλά είμαστε αρκετά κοντινοί συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Υπάρχουν επιπλέον πολλά κοινά σημεία ανάμεσα στην Ισπανία και στην Ελλάδα, ιστορικά, γεωγραφικά, κοινωνικά, κτλ. Οφείλεται μάλλον στη Μεσόγειο και στο κλίμα της που επηρεάζει τους χαρακτήρες μας.
Πως αντιλαμβάνεσαι την κρίση στην Ελλάδα και πώς οι συμπατριώτες σου;
Τι να πω; Τουλάχιστον στη χώρα μου μετά απο πέντε χρόνια κρίσης οι πλούσιοι είναι πλουσιότεροι και οι φτωχοί είναι φτωχότεροι. Με τη δικαιολογία της λιτότητας χάσαμε βασικά εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα και οι συνθήκες ζωής του μέσου πολίτη έχουν χειροτερέψει. Οι λίγοι που δουλεύουν, δουλεύουν περισσότερο και πληρώνονται λιγότερο. Η κρίση θέλει δίκαιες λύσεις βασισμένες στην αλληλεγγύη και στην συλλογική δράση. Αν ο καθένας κοιτάει μόνο για τον εαυτό του και για το συμφέρον του δεν πάμε πουθενά.
Τι σου έχει κάνει την καλύτερη εντύπωση στην Ελλάδα και τι την χειρότερη;
Η καλύτερη εντύπωση στην Ελλάδα μου την έκανε ο κόσμος της και η φιλοξενία του, η πολιτιστική της κληρονομιά, το πάθος των ανθρώπων, η ομορφιά της φυσης, η μουσική… Θα μπορούσα να πω χίλια πράγματα. Όσο για τη χειρότερη, δεν υπάρχει για μενα τίποτα δυσάρεστο στην Ελλάδα, αλλά η αλήθεια είναι οτι μου φαίνεται τρομακτική και απογοητευτική η αύξηση ρατσιστικών πολιτικών δυνάμεων.
Τραγουδάς για την αγάπη, τον ανθρωπισμό, την δικαιοσύνη, την αλήθεια. Ποια είναι η αλήθεια σου για την Ελλάδα;
Η δική μου αλήθεια για την Ελλάδα είναι περιορισμένη και επηρεασμένη απο τις προσωπικές μου εμπειρίες που ήταν πολύ θετικές. Η Ελλάδα και ο Άρης ειδικά έχουν αυτό το “κάτι” που με τράβηξε και μου έκανε να εκτιμήσω οσα γνώρισα και να θέλω να δω κι άλλα. Λόγω των παραλληλισμών που υπάρχουν μεταξύ μας, βλέπω την Ελλάδα σαν μια αδελφή χώρα, αλλά την βλέπω επίσης σαν μια μητέρα, αφου πάντα, εδω και αιώνες, έχει κάτι να μας μάθει.
