O Δημήτρης Σαχινίδης σχολιάζει την κιτρινόμαυρη επικαιρότητα και μοιράζεται τις σκέψεις για τον ποδοσφαιρικό Άρη με τους αναγνώστες του PRESSARIS.
Αναλυτικά:
Μπορεί την Κυριακή στη Δράμα να τίθενται αντιμέτωποι ο πρώτος με τον τρίτο της Φούτμπολ Λιγκ, ωστόσο αυτό κατά την προσωπική μου άποψη δε σημαίνει απολύτως τίποτα, μιας και ο Άρης οφείλει να αντιμετωπίσει το παιχνίδι κόντρα στη Δόξα ακριβώς όπως όλα τα υπόλοιπα και πιστεύω ακράδαντα πώς αν συμβεί κάτι τέτοιο ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της δουλειάς θα έχει τελειώσει.
Οι παίκτες του Δημήτρη Σπανού λοιπόν θα πρέπει να μπουν στον αγωνιστικό χώρο με την συνηθισμένη νοοτροπία νικητή που διέπει τον χαρακτήρα και την εν γένει αγωνιστική φιλοσοφία τους από την αρχή της χρονιάς, αδιαφορώντας παράλληλα για το οποιοδήποτε ψυχολογικό πλεονέκτημα μπορεί να έχουν ελέω των 6 συνεχόμενων νικών μέχρι σήμερα.
Πρέπει όλοι μηδενός εξαιρουμένου ο καθένας από τη δική του ξεχωριστή σκοπιά να καταλάβουμε πώς το πρωτάθλημα όχι μόνο έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του, αλλά πώς ουσιαστικά ξεκινά τώρα και πρέπει όλοι μαζί συντονισμένα να πολεμήσουμε στο πλευρό της ομάδας τόσο ορμητικά και λυσαλέα, όσο ποτέ άλλοτε. Βέβαια κάτι τέτοιο δε σημαίνει πώς η αγαπημένη μας ομάδα έχει υπογράψει κάποιο ειδικό συμφωνητικό με τη νίκη και την κατάκτηση των τριών βαθμών. Για αυτό λοιπόν έχουμε χρέος όλοι εμείς που διαθέτουμε το προνόμιο να έχουμε δημόσιο λόγο να προετοιμάσουμε αν θέλετε τον κόσμο τονίζοντας του πώς ότι και να γίνει στην Δράμα ο δρόμος ακόμα θα είναι πολύ μακρύς.
Ο στόχος λοιπόν δε μπορεί να είναι άλλος εκτός από την διατήρηση και επέκταση του απόλυτου, κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε όχι μόνο την απογοήτευση μας, αλλά και τον ενθουσιασμό μας τον ίδιο διότι τυχαίνει να γνωρίζω πολύ καλά πώς τα συνεχή θετικά αποτελέσματα κρύβουν μέσα τους έναν μεγάλο κίνδυνο που φυσικά δεν είναι άλλος από την κακώς εννοούμενη αγωνιστική νηφαλιότητα και τον ανάλογο εφησυχασμό.
Πάντοτε πριν από τέτοιου είδους κομβικά ματς θυμάμαι τον εαυτό μου να κρατάει μικρό καλάθι, όχι γιατί δεν πίστευα ή δεν εξακολουθώ να πιστεύω στις αγωνιστικές δυνατότητες της ομάδας απλά γιατί ο ίδιος ο Άρης διαχρονικά έχει αποδείξει ότι όταν καλούνταν να δώσει παιχνίδια που ήταν στα μέτρα του και μπορούσε να τα πάρει άφηνε για κάποιον ανεξήγητο λόγο να του ξεφύγουν από τα χέρια. Αυτό λοιπόν που απομένει τώρα είναι συνδυαστικά με την κατάκτηση του τριπόντου να ξορκίσουμε και ένα από τα κατάλοιπα του μίζερου παρελθόντος.
