Οι χαμένοι βαθμοί στο «Κλ. Βικελίδης» θα μας προβληματίσουν στην εξέλιξη των πλέι οφ. Ο αγώνας με τον τριφυλλοφόρο ήταν μια καλή ευκαιρία για την πρώτη νίκη μας και την ανακατάταξη του βαθμολογικού πίνακα.
Πώς να κερδίσεις όμως όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μια μικρή ομάδα που με την τακτική της μέσα στο γήπεδο έμοιαζε με τον Απόλλωνα και τη Λαμία; Όλοι οι παίκτες στο μισό γήπεδο, να προσπαθούν να διώξουν την μπάλα και να κόψουν επιθέσεις με οποιονδήποτε τρόπο αρκεί να μην πλησιάσει ο ΑΡΗΣ στην περιοχή. Απαράδεκτο ποδόσφαιρο από μια ομάδα που κάποτε έπαιζε για να κερδίσει.
– Ο ΑΡΗΣ πίεσε και προσπάθησε να βρει τρόπους να κάνει φάσεις. Η αμυντική διάταξη των αντιπάλων είχε μέλημα να μην αφήσει την ομάδα να αναπτυχθεί από τον άξονα. Με τρεις και τέσσερις παίκτες πάνω στη μπάλα απέτρεπε τις γρήγορες μεταβιβάσεις. Όταν η μπάλα κατευθυνόταν στα πλάγια υπήρχαν τρεις αντίπαλοι που απέκλειαν κάθε δυνατότητα κάθετης πάσας ή σέντρας μέσα στην περιοχή. Οι υποτιθέμενοι επιθετικοί τους ήταν οι επιπλέον παίκτες στην άμυνα. Πάνω σ’ αυτή την άμυνα ο ΑΡΗΣ είχε περιορισμένες ευκαιρίες για να απειλήσει και να σκοράρει.
–Η κακή απόδοση των Καμαρά και Εντιαγέ ήταν το πρόβλημα του ΑΡΗ στον αγώνα. Είχαν παίκτες στην πλάτη τους κι έτσι ήταν αδύνατο να γυρίσουν προς την εστία. Κάθε επαφή τους με την μπάλα έφερνε δύο αμυντικούς επάνω τους και έκοβε την συνεργασία τους. Ήταν μόνιμα εκτός βεληνεκούς κάποιας πάσας αλλά και οι κινήσεις στους χώρους ήταν αναιμική. Δεν διάβασαν ποτέ ποια θα ήταν η έξτρα πάσα που θα μπορούσαν να κάνουν ώστε να αξιοποιήσουν άλλον συμπαίκτη τους. Κόλλησαν έξω από την περιοχή και έχαναν την μπάλα αμέσως. Ούτε η δύναμή τους βοήθησε ώστε να πάρουν μονομαχίες κάτι που δεν ήταν αναμενόμενο. Στα κρίσιμα παιχνίδια περιμένω από αυτούς να είναι οι πρώτοι που θα διακριθούν. Να τους νιώσει η άμυνα, να δημιουργήσουν χώρους , να κυνηγήσουν το λάθος του αμυντικού, να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό απ’ αυτό που περιμένουν οι αντίπαλοι. Όσο τους έβλεπα ένιωθα ότι ήταν εκτός παιχνιδιού.
– Για τον Ιτούρμπε και τον Γκάμα ήθελα περισσότερες ενέργειες. Προσπάθησαν , περισσότερο ο Ιτούρμπε, να μπουν στην περιοχή για να «σπάσουν» την άμυνα, οι πάσες προς αυτούς δεν βρήκαν τον στόχο. Ήταν αποκαρδιωτικό να μένει η μπάλα στα πόδια των παικτών μας χωρίς να μπορούν να την προωθήσουν. Όσες φορές και να προσπάθησαν οι Ματίγια και Σάσα να βγάλουν επικίνδυνες πάσες , αυτές κοβόντουσαν από τους αντιπάλους εύκολα. Η άμυνα πιεζόταν από τους αντιπάλους στην πρώτη πάσα αλλά δεν είχε πρόβλημα να ξεκινήσει επιθέσεις. Είχε όμως κακές επιλογές, ειδικά ο Φαμπιάνο, κάτι που έδινε άκοπα τη μπάλα στους άλλους. Δέχτηκε φάσεις , πάλι ένα στημένο έγινε απειλή που έσωσε ο Κουέστα, αλλά οργανωμένη επίθεση δεν υπήρξε για να απειληθεί το τέρμα.
– Ο αντίπαλος με ένα ιδιότυπο 5-2-3 στο μισό γήπεδο, έκανε τα πάντα για να μην δεχτεί πίεση στην περιοχή. Είχε σοβαρές ανορθογραφίες όταν ξεκινούσε να φτιάξει παιχνίδι από πίσω , έδειξε ότι δεν ήταν το δυνατό του σημείο λόγω των αποστάσεων στις γραμμές του. Ενώ αμυντικά τους βοηθούσε να κλείνουν χώρους, επιθετικά δεν τους έβγαινε αυτός ο τρόπος. Ο ΑΡΗΣ με ένα καθαρό 4-4-2 στην αρχή , σπατάλησε ένα ημίχρονο. Στο δεύτερο ξεκίνησε με περισσότερη όρεξη , πίεσε με κόρνερ, έκανε μεγάλη ευκαιρία με την κεφαλιά του Εντιαγέ, αλλά με την πάροδο του χρόνου ο αντίπαλος προσαρμοζόταν σε κάθε κίνηση της ομάδας. Το παιχνίδι από τα πλάγια δεν απέδωσε. Όταν ο άξονας είχε πληθώρα παικτών και σε κάθε πλαγιοκόπιση υπήρχε κάλυψη ήταν δύσκολο να κάνεις φάση. Σε όλα αυτά το μεγάλο ρόλο για το αποτέλεσμα τον έπαιξε η μέτρια απόδοση του ΑΡΗ.
– Όταν παίζεις με ομάδες που έρχονται για να μη χάσουν και στήνουν «λεωφορείο» στην άμυνα πάντα ο βαθμός δυσκολίας για τη νίκη μεγαλώνει. Ο αντίπαλος έπαιξε άμυνα με νύχια και με δόντια. Μια ήττα του θα ήταν ταφόπλακα για την συνέχεια του στα πλέι οφς. Ο ΑΡΗΣ συνεχίζει για την επίτευξη του στόχου της Ευρώπης. Με βελτίωση της απόδοσης του , το επόμενο ματς θα είναι νικηφόρο.
