Ο Άρης σε ένα ακόμη παιχνίδι έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, πέτυχε την τρίτη συνεχόμενη νίκη του, συνέχισε την αντεπίθεσή του και έδωσε την ευκαιρία να επιστρέψουν τα χαμόγελα στα πικραμένα χείλη του κόσμου.
Η κιτρινόμαυρη ομάδα πραγματοποιεί με το Μανουέλ Μασάδο στο χορτάρι, αυτά τα οποία υποσχέθηκε ο Σάκης Τσιώλης και προσπάθησε να κάνει -χωρίς τελικά επιτυχία- ο Μίχαλ Πρόμπιερζ: καλό ποδόσφαιρο, θέαμα, πάθος, νίκες, DNA ομάδας που δείχνει ενωμένη και ξέρει να αγωνίζεται για την επιτυχία.
Ναι, ο Καστίγιο είναι ο άνθρωπος-γκολ της ομάδας, ο ηγέτης της, ο… σταρ. Σίγουρα, ο Ουμπίντες είναι το βαρόμετρο, ο κινητήριος μοχλός που κάνει αθόρυβη και ουσιαστική δουλειά. Ναι, οι περισσότεροι παίκτες κάνουν καλά παιχνίδια τελευταία και έχουν στρέψει θετικά τα βλέμματα πάνω τους. Όπως σίγουρα, έχουν μπει και αρκετοί νεαροί παίκτες στην ομάδα, λειτουργώντας επικουρικά, αλλά στο πλαίσιο των αναγκών και της φιλοσοφίας μιας ομάδας.
Μήπως, όμως, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, για όλα αυτά (νίκες, αγωνιστική αναγέννηση, ποιότητα, πάθος κ.τ.λ.) το μεγαλύτερο μερίδιο ανήκει στον Μανουέλ Μασάδο;
Μήπως η «μεταγραφή» του χειμώνα, η μια και μοναδική, όπως μπορεί να θεωρηθεί ο Μασάδο, είναι αποτελεσματική και φέρνει τον Άρη σε θέση με… θέα την Ευρώπη;
Οι κίτρινοι με τον Πορτογάλο στον πάγκο τους είναι αήττητοι, μετρούν τρεις νίκες (Λεβαδειακός, Δόξα Δράμας, Ξάνθη) και μια ισοπαλία (Λεβαδειακός) σε τέσσερις αγώνες. Με τον 56χρονο προπονητή στον πάγκο τους, έχουν σκοράρει οκτώ φορές, έχοντας δεχθεί μόλις τρία γκολ. Με τη Δόξα Δράμας έκαναν… ρεκόρ τελικών προσπαθειών (20) και κόρνερ (20). Με την Ξάνθη είχαν 12 τελικές, 34 κλεψίματα, δημιουργώντας παράλληλα την αίσθηση ότι είχαν τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα, παρά τις δυσκολίες της συνάντησης, τη σημασία της, αλλά και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες. Δεν είναι τυχαίο ότι στα τελευταία παιχνίδια δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που υστέρησε…
Ο Μασάδο, λοιπόν, έκανε τα αυτονόητα στον Άρη. Όπως δήλωσε και ο ίδιος «προσαρμόζεται στις συνθήκες του αγώνα», δείχνει να αποφεύγει… δογματικές εμμονές, δεν μπερδεύει την ομάδα με αλλαγές τύπου… μπάσκετ, βάζει τον κάθε παίκτη στη θέση του. Π.χ. οι αριστεροπόδαροι Ακόστα και Καπετάνος, παίζουν στην αριστερή πλευρά… Στοιχειώδεις κινήσεις, όπως επίσης, η συμμετοχή ενός αμυντικού (Παπαζαχαρίας) στο κέντρο σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι σε βαρύ γήπεδο για να κλείσουν οι διάδρομοι, να μικρύνουν οι αποστάσεις, ή η είσοδος ενός επιθετικού στην επανάληψη (Τριανταφυλλάκος) για να αλλάξουν οι ισορροπίες μεσοεπιθετικά και να διεκδικήσει η ομάδα την νίκη…
Αυτονόητα; Ναι, αν και στον φετινό Άρη, δεν είδαμε τα αυτονόητα, με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμοι βαθμοί και αγωνιστικό έδαφος.
Παράλληλα, ο Πορτογάλος παίζει χωρίς το βαρύ σέντερ φορ, γιατί πολύ απλά και δεν το έχει και παράλληλα, έχει δώσει ρόλο στον Καστίγιο, απελευθερώνοντας τον Ουμπίντες στον πραγματικό του ρόλο, σε αυτόν που μπορεί να λειτουργήσει ουσιαστικά στην ομάδα.
Όσο για την ψυχολογία, είναι γεγονός ότι έχει λειτουργήσει υπέρ της δημιουργίας ενός κλίματος «ομάδας», αυτό που έλειπε από το ξεκίνημα της περιόδου, με αποτέλεσμα να μιλάμε για «χαμένα αποδυτήρια» και «έλλειψη χημείας».
Ο Άρης δείχνει ομάδα, έχει τις λύσεις, βλέπει την Ευρώπη, όχι εξαιτίας και μόνο των… μαθηματικών, αλλά γιατί πείθει πλέον με την εικόνα του, ως μια καλή και ανταγωνιστική ομάδα. Οι τρείς σερί νίκες τον φέρνουν σε θέση βολής. Τώρα έχει μπροστά του το παιχνίδι με τον Εργοτέλη στο Κλεάνθης Βικελίδης, εκεί όπου με τον κόσμο στο πλευρό του, πρέπει να φτάσει στην νίκη, πριν το ντέρμπι της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ.
Ο κόσμος του, αυτός που «νίκησε» τον… παλιόκαιρο και την απίστευτη νεροποντή στην Ξάνθη, αλλά και αυτός που δεν δείλιασε μπροστά στο εισιτήριο-πρόκληση των 25 ευρώ, θα είναι στο πλευρό της ομάδας, τώρα που τον χρειάζεται περισσότερο. Αγωνιστικά, οι κίτρινοι βρήκαν τον δρόμο τους. Ομάδα και κόσμος…
