O Mister West Ham κάποια 24ωρα μετά το τελευταίο του παιχνίδι στον σύλλογο που αγάπησε από μικρός, αποχαιρέτησε το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αποκαλύπτοντας ότι τα «σφυριά» του έχουν προσφέρει έναν ρόλο στην ομάδα κι όταν αισθανθεί έτοιμος θα πει το «ναι».
Όταν ήταν μικρός συνήθιζε να περπατάει από το σπίτι της οικογένειας στο Beckton, μέχρι το στάδιο της Γουέστ Χαμ και να προσπαθεί να μπει κρυφά. Ένας εννιάχρονος πιτσιρικάς στα τουρνικέ που ήθελε να βρίσκεται ανάμεσα στους 35.000 στην κερκίδα. Έχει δηλώσει ότι όσο κι αν έκανε μια απίστευτη καριέρα για 18 ολόκληρα χρόνια στα «σφυριά» ένα κομμάτι του εαυτού του νοσταλγεί εκείνο το αίσθημα που είχε ως οπαδός στην κερκίδα. Ο Μαρκ Νομπλ έκανε το ντεμπούτο του το 2004 και συμπλήρωσε 550 εμφανίσεις για τον σύλλογο, αριθμός που τον κατατάσσει έβδομο στην σχετική λίστα όλων των εποχών. Ο Άγγλος μέσος υπηρέτησε για 18 ολόκληρα χρόνια τα «σφυριά», μια ποδοσφαιρική ζωή και στο ματς κόντρα στην Μάντσεστερ Σίτι αγωνίστηκε για τελευταία φορά στο London Stadium.
«Είναι ακόμα λίγο έξω απ’ την πραγματικότητα να σκέφτομαι ότι έπαιξα το τελευταίο μου παιχνίδι για τη Γουέστ Χαμ. Αλλά τώρα που η σκόνη έχει καταλαγιάσει, νιώθω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να πω λίγα λόγια. Έλαβα τόσα πολλά υπέροχα μηνύματα και σχόλια από ανθρώπους τις τελευταίες εβδομάδες, πάρα πολλά για να απαντήσω μεμονωμένα, και θέλω να εκφράσω πόσο ευγνώμων είμαι για όλη την αγάπη και την υποστήριξη που έχω λάβει.
Ο τελευταίος εντός έδρας αγώνας μου στο Στάδιο του Λονδίνου ήταν μια μέρα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Το να βγω από το τούνελ μετά το τέλος του αγώνα και να δω ότι 60.000 άνθρωποι είχαν μείνει εκεί για να αποχαιρετήσουν ήταν μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή τόσο για μένα όσο και για την οικογένειά μου. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω έναν πιο τέλειο τρόπο για να κλείσω τα 18 χρόνια με τη φανέλα της Γουέστ Χαμ που περιβάλλεται από ανθρώπους που αγαπώ.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι με βοήθησαν να κάνω την τελευταία μου σεζόν τόσο ευχάριστη και αξέχαστη. Οι συμπαίκτες μου, ο προπονητής και οι ιδιοκτήτες και οι διευθυντές, όλο το προσωπικό και οι φίλοι μου στο σύλλογο και εσάς, τους υποστηρικτές, που πραγματικά μας ακολουθήσατε “over land and sea” σε όλη την σεζόν. Τι χρονιά που περάσαμε. Το να είσαι μέλος αυτής της ομάδας παικτών ήταν μια πραγματικά υπέροχη εμπειρία.
Τόσες πολλές φανταστικές στιγμές και αναμνήσεις στο γήπεδο που έχουμε μοιράστηκε με τους θαυμαστές και ένα ιδιαίτερο περιβάλλον και πνεύμα στα καμαρίνια που έκαναν ευχαρίστηση να πηγαίνω στη δουλειά κάθε πρωί. Θέλω επίσης να αναφέρω τους άλλους παίκτες που φεύγουν από τον σύλλογο αυτό το καλοκαίρι, τους Andriy Yarmolenko Ryan Fredericks και David Martin. Τρεις φανταστικοί επαγγελματίες που έχουν προσφέρει στη Γουέστ Χαμ, αλλά το πιο σημαντικό, τρεις σπουδαίους ανθρώπους που θα είναι πάντα φίλοι μου.
Οι οπαδοί της Γουέστ Χαμ θα ξέρουν τι εννοώ όταν λέω ότι αυτός ο σύλλογος δεν έχει να κάνει απλώς με την υποστήριξη μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Έχει να κάνει με ανθρώπους, οικογένεια, σχέσεις και μια μοναδική ταυτότητα. Τις τελευταίες δύο σεζόν, νιώθω πραγματικά ότι έχουμε επανασυνδεθεί με αυτή την ταυτότητα. Έχουμε έναν προπονητή και μια ομάδα παικτών και προσωπικού που είναι εργατικοί, αφοσιωμένοι και όλοι έλκονται προς την ίδια κατεύθυνση.
Αυτό μου δίνει τόσο μεγάλη ικανοποίηση και σημαίνει ότι αποσύρομαι νιώθοντας πολύ θετικός και σίγουρος για το μέλλον του συλλόγου. Δεν ξέρω ακόμα τι ακριβώς θα έχει το επόμενο κεφάλαιο για μένα. Ο σύλλογος έχει καταστήσει σαφές ότι υπάρχει ένας ρόλος εδώ όταν είμαι έτοιμος. Προς το παρόν, είναι ώρα να περάσω πολύτιμο χρόνο με την οικογένειά μου και να απολαύσω Το πρώτο μου καλοκαίρι εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια χωρίς προπόνηση προετοιμασίας.
Ό,τι κι αν συμβεί όμως, η σύνδεση και ο δεσμός μου με τη Γουέστ Χαμ δεν θα σπάσουν ποτέ. Το να παίζω και να είμαι αρχηγός αυτού του συλλόγου ήταν προνόμιο, τιμή και όνειρο που έγινε πραγματικότητα για έναν νέο αγόρι από το Canning Town.
Σε κάθε άτομο που ήταν σε οποιοδήποτε μέρος αυτού του ταξιδιού μαζί μου. Σας ευχαριστώ. Πολλή αγάπη. Νομπλ»
