Γεννήθηκε, σχεδόν, έξι χρόνια από ίδρυση του Άρη. Έζησε την Μικρασιατική εκστρατεία, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την κατοχή, δεν έπαψε ποτέ όμως να αναφωνεί την λέξη «Άρης!».
Ακόμα και σήμερα, στα 93 του χρόνια (γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου του 1920), ο κ. Στάθης Πάτρας έχει «εγκλωβισμένες» στη μνήμη του στιγμές του παρελθόντος. Στιγμές που πολλοί ίσως να μην γνωρίζουν καν ότι εξελίχθησαν σε κάποιο γήπεδο, σε κάποιο χρονικό σημείο του παρελθόντος και οι οποίες μπορεί να είναι ιστορικές.
Στην προσπάθειά μας να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, να μάθουμε οι νεότεροι τι… τραβούσαν οι παλιότεροι, από ποια οπτική γωνία έβλεπαν τότε το ποδόσφαιρο στη Θεσσαλονίκη, το αν όντως ευσταθούν κάποια γεγονότα που απλά ακούμε δεξιά και αριστερά, συναντήσαμε τον κ. Στάθη στο καφέ που περνάει τις ώρες του, μιλώντας για τον Άρη.
Καθισμένος στον «καναπέ του», στο καφέ «San Remo» στο kέντρο της Θεσσαλονίκης και φορώντας μία κιτρινόμαυρη ζακέτα με το έμβλημα του Άρη στο στήθος, καταφέραμε να «ξεθάψουμε» από το μυαλό του 93χρονου ιστορίες που ο ίδιος θυμάται. Αυτό το οποίο εκλάβαμε από την συνάντηση με τον κ. Στάθη και την κουβέντα που είχαμε ήτανε ένα: Ακόμα και σήμερα, παρά τα χρόνια που κουβαλάει και τα όσα έζησα στην ζωή του, παραμένει ακμαίος.
Παρακολουθεί από κοντά -από τις κερκίδες του «Κλεάνθης Βικελίδης»- αγώνες της αγαπημένης του ομάδας ακόμη και τώρα. Και το χαίρεται βλέποντας ελληνόπουλα να αγωνίζονται με τα κιτρινόμαυρα. Όπως τότε, στα δικά του τα χρόνια.
-Ποιο παιχνίδι του Άρη θυμάσαι περισσότερο;
«Θυμάμαι το παιχνίδι του Άρη στην Αθήνα, το 1946. Ήταν το πρώτο πρωτάθλημα μεταπολεμικά και ο Άρης έπαιζε με την ΑΕΚ για το Πρωτάθλημα. Υπηρετούσα στην Αθήνα, τότε, στην αεροπορία. Το παιχνίδι ήτανε στην Λεωφόρο. Ακόμα το θυμάμαι. Ήμασταν έξι χιλιάδες Αρειανοί Μακεδόνες στις κερκίδες, από τους οποίους οι 3,5 χιλιάδες ήμασταν αεροπόροι. Τότε ήμουνα 25 χρόνων».
-Τι έγινε σε εκείνο το παιχνίδι;
«Φωνάζαμε όλοι μαζί Άρης, Άρης. Βάζει το γκολ ο Βικελίδης με κεφαλιά και επικρατεί πανικός στις κερκίδες. Πανηγυρίζουμε. Εκεί επάνω αρχίσανε να φωνάζουνε οι κάτω (σ.σ.: Αθηναίοι) Βούλγαροι, Βούλγαροι. Τότε… δόθηκε το σύνθημα. Επικράτησε πανδαιμόνιο. Έπεσε πολύ ξύλο. Δέρναμε όποιον βρίσκαμε μπροστά μας. Θυμάμαι την άλλη δόθηκε εντολή, λόγω εκείνου του γεγονότος και είπανε όποιος πανηγυρίσει ξανά θα συλληφθεί, θα δικαστεί και θα πάει εξορία. Βγήκε τέτοιος νόμος. Ήμασταν όλοι Μακεδόνες, γι αυτό. Μάλιστα, είχαμε φάει 10 μέρες περιορισμό, επειδή πανηγυρίζαμε!».
Να σημειώσουμε εδώ, όπως έχει γράψει η ιστορία ότι: Πρωταθλητής στον αγωνιστικό χώρο, σε εκείνο το παιχνίδι, αναδείχθηκε ο Άρης Όμως, η ΕΠΟ έδωσε το πρωτάθλημα στην ΑΕΚ, μηδενίζοντας τον Άρη σε τρία παιχνίδια για αντικανονική συμμετοχή του ποδοσφαιριστή Σιώτη. Τελικά, ο Άρης έκανε έφεση και δικαιώθηκε, κατακτώντας και τυπικά τον τίτλο.
-Από πότε παρακολουθείς τον Άρη;
«Παρακολουθώ τον Άρη από προπολεμικά, όταν το γήπεδο ήτανε ακόμα στην Έκθεση. Το γήπεδο θυμάμαι ήτανε από ξύλα φτιαγμένο, οι κερκίδες του. Μετά την κατοχή έγινε γκαράζ της αεροπορίας και γι αυτό ο Άρης μετακόμισε στο Χαριλάου».
-Τι θυμάσαι από τα ματς εκεί, στο γήπεδο στην Έκθεση;
«Θυμάμαι σε ένα παιχνίδι που σπάσανε τα ξύλα και έπεσαν οι κερκίδες. Ήτανε σε έναν αγώνα με τον Μέγα Αλέξανδρο. Τότε πήγαινε πολύς κόσμος στο γήπεδο. Πάντα ήτανε γεμάτο. Και ξέρετε γιατί γινόταν αυτό; γιατί πηγαίναμε αγαπημένοι, όλοι μαζί. Η καζούρα, καζούρα αλλά μέχρι εκεί. Ήτανε ωραία χρόνια εκείνα.»
«Ακόμα και ο Καμπάνης,
έκανε την δουλειά του…»
Ο κ. Στάθης μιλάει… έξω από τα δόντια. Ό,τι έχει να πει το λέει, δεν το κρατάει. Πέρα από το χιούμορ που κάνει, αποκαλύπτει πως η διχόνοια και… η φαγωμάρα στον Άρη υπήρχε από τα δικά του χρόνια.
-Για να ξαναπάρουμε πρωτάθλημα τώρα, τι πρέπει να γίνει;
«Να πέσει πάλι ξύλο πάλι! (γέλια)»
-Τι φταίει πιστεύεις;
«Οι διοικήσεις. Τα… παιδαρέλια τα νέα τώρα, δεν ξέρουνε πώς να διοικούν. Επίσης, θέλω να πω ότι η διχόνοια έχει φάει τον Άρη. Φαγωμάρα και διχόνοια σε αυτό το σωματείο, υπήρχε από παλιά. Ο Καμπάνης ήτανε μεγάλος πρόεδρος. Μέχρι και αυτός όμως έκανε την δουλειά του. Τότε γινόντουσαν πιο ελαφριά, τώρα είναι πιο… μεγάλη η σακούλα!»
-Πρωτάθλημα με τον Άρη είδες. Στον τελικό του ’70 ήσουνα;
«Όχι. Έλλειπα στη Μέση Ανατολή για δουλειά, ήμουνα στο Κατάρ για κάποια χρόνια».
«Άρχοντας ο Βικελίδης»
Έχει δει παίκτες και παίκτες να φοράνε την κιτρινόμαυρη φανέλα. Έναν όμως ξεχωρίζει. Και θυμάται ακόμη και σήμερα.
-Ποιος ήτανε ο καλύτερος παίκτης που πέρασε από τον Άρη;
«Ο Βικελίδης, ο Κλεάνθης. Ήτανε άρχοντας. Είχε κεφαλιά κάτσε καλά, από την μεγάλη περιοχή το κάρφωνε. Ο Βιντιάδης, ο τερματοφύλακας. Και αυτός ήτανε κάτσε καλά. Φώναζε στους αντιπάλους ?δεν μπορείτε να μου βάλετε γκολ, δεν μπορείτε».
Τα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και… το ΠΟΚ
Από την πολύ ενδιαφέρουσα και διδακτική κουβέντα μας με τον κ. Στάθη Πάτρα δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η αντιπαλότητα του Άρη με τον ΠΑΟΚ. Η «κολόνια» αυτή κρατάει από τότε, όπως όμως μας εξηγεί ο 93χρονος τα χρόνια τότε ήταν πιο όμορφα.
«Ήμασταν αγαπημένοι. Ακόμα και η καζούρα ήταν ωραία», μας εξηγεί. Το μεγάλο μίσος υπήρχε με την Αθήνα….
-Με τον ΠΑΟΚ, υπήρχε αντιπαλότητα όπως σήμερα;
«Υπήρχε αλλά όχι έτσι. Ήμασταν αγαπημένοι. Πηγαίναμε μαζί στο γήπεδο. Καζούρα υπήρχε, αλλά και αυτή ήτανε όμορφη»
-Στην κατοχή, αλήθεια, παίζανε ποδόσφαιρο;
«Ποδόσφαιρο είχε, αλλά περισσότερο είχε πάλη. Ο Άρης έπαιζε ποδόσφαιρο, στου ΠΑΟΚ το γήπεδο τότε, στο σιντριβάνι γιατί το δικό του στην Έκθεση είχε γίνει γκαράζ της αεροπορίας».
-Το εισιτήριο στα παιχνίδια τότε πόσο κόστιζε;
«Δεν θυμάμαι γιατί μπαίναμε… σκαστοί πολλές φορές! Στου Άρη είχε μια κολώνα. Σκαρφαλώναμε και πηδούσαμε μέσα. Μάλιστα, υπήρχαν και ατυχήματα. Σε άλλα γήπεδα θυμάμαι βάζαμε έναν μέσα με το εισιτήριο και αυτός μετά ξεκλείδωνε… κρυφές πόρτες και μπαίναμε».
–Είναι αλήθεια ότι ο ΠΑΟΚ είχε να κερδίσει τον Άρη 10 χρόνια;
«Αλήθεια είναι. Είχαμε καλύτερη ομάδα. Τότε όμως η μεγαλύτερη αντιπαλότητα ήτανε μεταξύ Θεσσαλονίκης και Αθήνας. Το μίσος αυτό υπήρχε από τότε γιατί μας προκαλούσαν πάντα οι κάτω. Από τότε μας λέγανε Βούλγαρους. Ο Άρης είχε καλή ομάδα και δημιούργησαν το ΠΟΚ για να μας αντιμετωπίσουν εδώ πάνω. Όταν βλέπω την αδικία, δεν μπορώ. Και υπέρ του Άρη να είναι, με ενοχλεί. Παίξε να κερδίσεις, μην αδικείς την ομάδα».
-Τον Άρη τον παρακολουθείς τώρα;
«Μέχρι πέρυσι πήγαινα στο γήπεδο. Μόλις γίνω καλά θα πάω και πάλι, αλλά βλέπω όλα τα παιχνίδια από την τηλεόραση»
-Τι σ’ αρέσει στη φετινή ομάδα;
«Μ’ αρέσει που δεν έχει ξένους πλέον η ομάδα. Παίζουμε πιο γερά, με ψυχή. Τι να τους κάνουμε τους ξένους; Άμα πάρουνε αγώνες οι νέοι, οι Έλληνες παίκτες πιστεύω είναι καλύτεροι από τους ξένους οι οποίοι έρχονται να πάρουν τα εκατομμύρια και να φύγουν. Καθίστε λίγο, τι είναι τα λεφτά; Κληματόφυλλα;»
Πηγή: Metrosport
