Λι για Πανιώνιο: “Σκλαβιά της σύγχρονης εποχής”

Είχα αναβάλει να το γράψω αυτό, αλλά με τη συμβουλή του δικηγόρου μου, χρησιμοποιώ τη δύναμη των social media για το ενδεχόμενο να σώσω άλλους παίκτες και τις οικογένειές τους, από το να νιώσουν το άγχος και την αγωνία που εγώ κι η γυναίκα μου είχαμε, στην περίοδο που αγωνίστηκα στον Πανιώνιο. Ας πάμε γρήγορα στις 16 Ιανουαρίου. Ήμουν εκτός προπονήσεων και αγώνων για έξι μέρες, γιατί είχα τενοντίτιδα στον αχίλλειο.

Έλαβα μια κλήση από τη γραμματεία για να πάω στα γραφεία. Αρχικά, νόμιζα ότι ήταν για να πάω να παραλάβω τον μισθό του, από την στιγμή που ήμουν ήδη ενάμιση μήνα πίσω, αλλά αποδείχθηκε πως ήταν για να υπογράψω τη λύση του συμβολαίου μου ΕΝΤΕΛΩΣ ΞΑΦΝΙΚΑ. Μου έδωσαν την επιλογή πως αν ο υπάρχων σέντερ αποχωρήσει (είχε συμβόλαιο μέχρι τον Φεβρουάριο), θα με υπογράψουν ξανά γιατί μέχρι τότε θα είμαι υγιής (η τενοντίτιδα θα περνούσε μετά από δύο – τρεις εβδομάδες θεραπειών). Αν όχι, τότε θα λυνόταν το συμβόλαιο μου και θα λάμβανα μόνο τον μισθό που μου οφειλόταν (τον ενάμιση μήνα που ήμουν ήδη πίσω) συν έναν ακόμη μήνα ως αποζημίωση, από την στιγμή που αποφάσισαν να ολοκληρώσουν το “εγγυημένο” συμβόλαιό μου. Αλλά για τώρα, αυτό που θεωρητικά χρειαζόταν ήταν να υπογράψω άμεσα τη λύση του συμβολαίου μου, για να ελευθερώσουν μια θέση για να φέρουν νέο παίκτη για το παιχνίδι που ακολουθούσε σε δύο μέρες, γιατί ήταν ήδη γεμάτες οι θέσεις των ξένων κι εγώ δεν θα έπαιζα λόγω του προβλήματος στον αχίλλειο και ήθελα να παίξουν με έξι ξένους, από την στιγμή που τα παιχνίδια που ακολουθούσαν ήταν σημαντικά. Υπέγραψα για το ποσό που μου χρωστούσαν, το οποίο έπρεπε να δοθεί μέχρι την Τρίτη 21 Ιανουαρίου. Το βράδυ της Πέμπτης (την ίδια κιόλας μέρα που μου είπαν ότι έπρεπε να υπογράψω τη λύση του συμβολαίου μου), έλαβα ένα μήνυμα από τον GM. Μου έλεγε ότι εγώ κι η σύζυγός μου έπρεπε να αφήσουμε ελεύθερο το σπίτι μέχρι το Σάββατο.

Επομένως, μου λύνετε το συμβόλαιο, μου λέτε ότι θα έχω τα λεφτά μου μέχρι την Τρίτη, αλλά θέλετε από τη γυναίκα μου κι εμένα να μαζέψουμε όλα τα πράγματα σε 24 ώρες; Ήθελα να πάμε πίσω σε αυτό το άθλιο ξενοδοχείο, στο οποίο μας έβαλαν τον πρώτο μήνα που φτάσαμε (μας έβαλαν όλους τους παίκτες εκεί για ένα μήνα ή περισσότερο, από την στιγμή που φτάσαμε γιατί ήταν δωρεάν γι αυτούς και ήθελα να να καθυστερήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο να πληρώσουν για διαμερίσματα). Ξέρουμε τι συμβαίνει όταν σε στέλνουν εκεί, λόγω του ό,τι έκαναν σε άλλο παίκτη που άφησαν ελεύθερο. Τον κράτησαν εκεί γιατί δεν χρειαζόταν να πληρώσουν για το ξενοδοχείο (ενός είδους χάρη προς τον σύλλογο) και μετά δεν βιάζονται να σε πληρώσουν τα λεφτά σου γιατί γι αυτούς είναι δωρεάν και ξέρουν ότι στο τέλος θα ενδώσεις και θα φύγεις, χωρίς να πληρωθείς τα χρήματά σου. Οπότε, συμφωνήσαμε να αφήσουμε το διαμέρισμα, μόλις πάρω τα χρήματα την Τρίτη, για να σιγουρευτώ πως θα τα πάρω πριν βγούμε από το διαμέρισμα.

Η Δευτέρα κυλάει και η ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος μας ενημερώνει ότι το κλαμπ έχει σταματήσει τη σύμβαση για το σπίτι και θα πρέπει να φύγουμε (κάτι που αργότερα ανακαλύψαμε ότι ήταν ψέματα, το οποίο πιθανότατα βγήκε από τον Πανιώνιο), επειδή σε λίγες μέρες ετοιμαζόταν να έρθει ένας άλλος παίκτης στο ίδιο μέρος). Τώρα το αφήσαμε (μένοντας σε καλούς φίλους) επειδή αρνηθήκαμε να βρεθούμε στο αηδιαστικό ξενοδοχείο για έναν ακόμα μήνα (‘η περισσότερο) μέχρι να σπάσουμε, να φύγουμε μόνοι μας και να μην πάρουμε ούτε μια δεκάρα από τα χρωστούμενα. Ακριβώς όταν θεωρήσαμε ότι δεν θα μπορούσε να είναι χειρότερο, ο GM άρχισε να πιέζει και να “προειδοποιεί” να επιστρέψω το αυτοκίνητο αμέσως πριν μου δώσει λεφτά από εκείνα που μου οφείλει. Έτσι όχι μόνο ήθελαν να με βάλουν εμένα και τη σύζυγό μου σε εκείνο το άθλιο ξενοδοχείο, αλλά ήθελαν να μου πάρουν και το αμάξι. Δεν ήμουν σίγουρος πως η γυναίκα μου και εγώ θα έπρεπε να κάνουμε το οτιδήποτε στο παντοπωλείο, να πάω στις θεραπείες που δικαιούμαι, ενώ περιμέναμε τα χρήματα που μας χρωστούσαν.

Σε αυτό το σημείο δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με τον πρόεδρο να δούμε πότε και αν θα έπαιρνα τα χρήματά μου, επειδή αγνοούσε τις κλήσεις τις δικές μου και του ατζέντη μου. Μάλιστα έφτασαν στο σημείο να μου πουν ότι επειδή δεν έφυγα αμέσως από το διαμέρισμα δεν θα με πλήρωναν την Τρίτη, αν και αυτό είχαμε υπογράψει. Αυτό με απλά λόγια σήμαινε πως “δεν έχουμε τα λεφτά που είχαμε υπογράψει έτσι θα προσπαθήσουμε να σε κάνουμε να φύγεις με όποιον τρόπο μπορούμε”.

Επιπλέον, δεν κανόνισαν την πτήση μου στο σπίτι, αν και ήταν ξεκάθαρο στο συμβόλαιό μου. Έτσι, όχι μόνο με άφησαν ελεύθερο χωρίς λόγο, αλλά με άφησαν να φροντίσω την πτήση με δικά μου έξοδα. Δεν ξέρω που είναι ο επαγγελματισμός εδώ, αλλά μπορώ να πω ότι δεν υπάρχει πουθενά σε αυτό το κλαμπ. Έτσι φτάσαμε στο σήμερα, στα μέσα Μαρτίου και έκπληξη έκπληξη, δεν υπάρχουν λεφτά. Όπως και στους περισσότερους παίκτες.

Προσπάθησα ακόμη να φτάσουμε σε συμβιβασμό για ένα ΜΕΡΟΣ των χρημάτων που μου οφείλονταν, δεχόμενος ψαλίδι στην αποζημίωση που υπογράψαμε όταν τη λύση του συμβολαίου, κι ακόμη και τότε δεν συμφωνούσαν. Όλα αυτά φτάνουν στο συμπέρασμα πως δεν είχαν καμία πρόθεση να πληρώσουν ούτε ένα δολάριο, κι ότι πιθανότατα με άφησαν ελεύθερο για να πάρουν έχουν ένα οικονομικό διάλειμμα μέσα από τον μισθό μου, ενώ προσπαθούσαν να βρουν πώς θα κοροϊδέψουν τους υπόλοιπους παίκτες την ίδια στιγμή. Εμείς έτυχε απλά να είμαστε η αρχή του σχεδίου τους, στο πώς θα κλέψουν χρήματα από τους ίδιους τους παίκτες τους, γιατί όπως μπορείτε να δείτε, πολλοί είχαν παρόμοια ιστορία με μένα. Αυτό είναι σκλαβιά της σύγχρονης εποχής.

Έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου στον σύλλογο (εντός κι εκτός παρκέ), και ήμουν ο απόλυτος επαγγελματίες από κάθε άποψη, αλλά προτίμησαν να συμπεριφερθούν σε μένα και τη σύζυγό μου διαφορετικά. Κάναμε πράγματα για την κοινωνία, η σύζυγός μου κι εγώ, και πρόθυμα βάζαμε το όνομα του Πανιωνίου για να τους κάνουμε τη χάρη. Δεν το λέω για να με επαινέσει κάποιος, αλλά για να καταδείξω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν… κότσια, κι είναι στη δουλειά απλά προσπαθώντας να βάλουν χρήματα στις τσέπες τους, σε βάρος των παικτών. Έκαναν άνω κάτω τη ζωή μας κι αυτών που αγαπάμε. Ερχόμαστε και δουλεύουμε σκληρά, είμαστε πραγματικοί επαγγελματίες, κάνουμε δεκάδες θυσίες για να φτιάξουμε τη ζωή των οικογενειών μας.

Ξανά, δεν το γράφω αυτό παρά μόνο για να προειδοποιήσω για τον Πανιώνιο, άλλους παίκτες και τις οικογένειές τους.

Εκτιμώ τις πολλές προειδοποιήσεις που λάβαμε πριν πάω στον Πανιώνιο. Τις ακούσαμε, αλλά δυστυχώς αποφασίσαμε να εμπιστευτούμε την καλή πίστη ότι ο σύλλογος θα γύριζε σελίδα και θα είχε ενός είδους τιμή, αξιοπρέπεια και ηθική. Είναι πραγματική ντροπή και κρίμα για έναν από τους πιο ιστορικούς συλλόγους στην Ελλάδα.

Να λάβετε αυτό ως ακόμη μια προειδοποίηση.

Αυτό το μήνυμα είναι δημόσιο, και σας ενθαρρύνω να το μοιραστείτε με άλλους, ώστε οι παίκτες και οι οικογένειές τους να σωθούν από το ενδεχόμενο να υπογράψουν στην ομάδα. Σας ευχαριστώ που αφιερώσατε χρόνο να διαβάσετε αυτό και να το μοιραστείτε, θα μπορούσατε να φροντίσετε έτσι κάποιον άλλον και την οικογένειά του, από όλο αυτό.