Ο Βαγγέλης Λιόλιος μίλησε στη Media Day της Εθνικής Ελλάδας για την προσπάθεια του φετινού καλοκαιριού, εστιάζοντας στους παρόντες. Σε όσους δηλαδή βρίσκονται στο γήπεδο και παλεύουν για τη διάκριση σε Ιαπωνία, Ινδονησία και Φιλιππίνες.
Ο πρόεδρος της ΕΟΚ ξεκίνησε την τοποθέτησή του, λέγοντας: “Εύχομαι καλή επιτυχία στην Εθνική ομάδα. Ξεκινάει μια πάρα πολύ σημαντική προσπάθεια για τη συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο και ελπίζουμε να κάνει το καλύτερο δυνατό ώστε να εκπροσωπήσει επάξια την Ελλάδα”.
– Πόσο αισιόδοξος είστε ενόψει και των επίσημων αγωνιστικών υποχρεώσεων και παρά τις απουσίες και την ενδεχόμενη απουσία και του Γιάννη;
“Ήμουν είμαι και πάντα θα είμαι αισιόδοξος. Όταν ξεκινάς έναν αγώνα, έναν πόλεμο πάντα πας για να κερδίσεις, ποτέ για να χάσεις. Σημασία έχει να είμαστε περήφανοι για την εθνική ομάδα, που είμαστε περήφανοι για την εθνική ομάδα και η εθνική ομάδα να μην έχει αυτούς που θα πάνε εκεί αλλά ολόκληρη την Ελλάδα να τους υποστηρίζει.
Αν η Εθνική ομάδα έχει όλους τους Έλληνες μαζί δεν έχει να φοβάται τίποτα. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Αναφερθήκατε στις απουσίες. Εγώ αυτό που κοιτάζω και κοιτάζουμε όλοι μας δεν είναι οι απόντες αλλά οι παρόντες. Οι παρόντες έγραφαν, γράφουν και θα γράφουν πάντα την ιστορία, και την ιστορία της Εθνικής ομάδας. Με αυτούς ασχολούμαστε”.
– Είναι μια διοργάνωση που καλούμαστε εκτός της διάκρισης να κοιτάξουμε και το μέλλον;
“Η Εθνική ομάδα είχε παρελθόν, έχει παρόν, θα έχει και μέλλον. Αυτό είτε το θέλουμε ή όχι θα ισχύει σίγουρα. Η διαδικασία που γίνεται και στο Παγκόσμιο και που έχουν δείξει ήδη και κάποιες εθνικές είναι πως έχει μέλλον και θα έχει μέλλον. Σημασία έχει να το οριοθετήσουμε, να το προετοιμάσουμε με τη σωστή έννοια προετοιμάζω ώστε κάποια στιγμή να το απολαύσουμε. Και αυτό γίνεται απ’ τη διοργάνωση”.
– Πριν ο κόουτς σε ερώτηση για τη βράβευση του Νίκου Γκάλη είπε πως είναι δέος και ανατριχίλα, συμφωνείτε;
“Τα είπε όλα. Είναι μια ολόκληρη γενιά που μεγάλωσε, γαλουχήθηκε με τον Γκάλη και που διαμόρφωσε όχι μόνο μπασκετική παιδεία και κοινωνική αντίληψη. Αυτό το πέτυχε ο Νίκος. Ήρθε και λίγο καθυστερημένα να του αποδοθεί αυτή η τιμή. Όλοι μας, τουλάχιστον η δική μου γενιά μεγαλώσαμε με τον Γκάλη και ασχολήθηκε με το μπάσκετ λόγω του Γκάλη. Η δική μας γενιά έχει την υποχρέωση να αποδώσει την πρέπουσα τιμή. Άρα συμφωνώ με το σχόλιο του προπονητή μας… ανατριχίλα και δέος”.
