Ήρθε στον Άρη στα 31 του, πολλοί τον αμφισβήτησαν και αμφέβαλλαν για το αν μπορεί να σταθεί στο επίπεδο της ομάδας, ωστόσο ο Νίκος Λαζαρίδης και επίπεδο ανέβηκε με τον Άρη και τη φανέλα τίμησε με το παραπάνω και η εν γένει συμπεριφορά και προσφορά του στο σύλλογο ήταν κάτι περισσότερο από ουσιαστική και σπουδαία.
Ο πρώην αρχηγός των «κίτρινων» επιστρέφει για πρώτη φορά σε ένα γήπεδο, στο οποίο έκανε μεγάλα παιχνίδια με την κιτρινόμαυρη φανέλα, με την οποία πέτυχε ιστορικά και σπουδαία τέρματα, βιώνοντας τις μεγαλύτερες στιγμές της ποδοσφαιρικής του καριέρας.
Το… διαβατήριο της μεταγραφής του
Ο Λαζαρίδης ήταν αρχηγός του Αστέρα Τρίπολης και με τη φανέλα των Αρκάδων έκανε σπουδαίες εμφανίσεις. Έτσι το καλοκαίρι του 2010 ανάγκασε τους ανθρώπους του Άρη να τον προσεγγίσουν και στη συνέχεια να τον αποκτήσουν, αφού έμεινε ελεύθερος από την ομάδα της Πελοποννήσου. Οι φίλοι του Άρη είχαν να θυμούνται περισσότερο τον έμπειρο στόπερ για μία σύγκρουση που είχε σε ένα παιχνίδι το 2009 στην Τρίπολη, ανάμεσα στον Αστέρα και τον Άρη (είχε λήξει 4-0 υπέρ των γηπεδούχων), στο οποίο άθελά του ο Λαζαρίδης είχε σπάσει το ζυγωματικό του Βίκτορ Βιτόλο με τον ώμο και έτσι με διστακτικότητα υποδέχτηκαν τον Έλληνα στόπερ στο «Κλεάνθης Βικελίδης».
Ποιος Οριόλ; Ο Λαζαρίδης!
Ο Λαζαρίδης ερχόμενος στον Άρη αποτελούσε εξαρχής την τρίτη επιλογή του Έκτορ Ραούλ Κούπερ, αφού στο ρόστερ υπήρχαν ο «αγέραστος» Ρονάλντο Γκιάρο και ο επί σειρά ετών αρχηγός της Ράθιγκ Σανταντέρ, Οριόλ Λοθάνο, με πολυετή θητεία στην Πριμέρα Ντιβιζιόν.
Ο Οριόλ ωστόσο δεν πατούσε καλά στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν, όντας συνεχώς «κίνδυνος – θάνατος» για την εστία του Άρη. Έτσι, ο Λαζαρίδης, ο οποίος επίσημο ντεμπούτο είχε κάνει στο πρώτο παιχνίδι της εκείνης της σεζόν, μέσα στο Μπιάλιστοκ με τη Γιαγκελόνια (ήταν ανέτοιμος ο Οριόλ) και τη νίκη του Άρη με 1-2, μπήκε στην εντεκάδα και ο Αργεντινός τεχνικός δεν τον ξανάβγαλε ποτέ.
Με τις εμφανίσεις και το πάθος του ο Λαζαρίδης άρχισε να κερδίζει τον κόσμο του Άρη, ενώ με τη συνεχή του βελτίωσή κέρδισε και τον Κούπερ, ο οποίος μάλιστα τον… γούσταρε και για το αριστερό του πόδι, το οποίο τον έκανε ένα πολύ καλό αριστερός στόπερ, κάτι που ήθελε ο Αργεντινός τεχνικός!
Η νύχτα της ζωής του στη Μαδρίτη
Ο Άρης είχε κάνει μία αξιοπρεπέστατη πορεία στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ και πήγαινε την πρώτη μέρα του Δεκέμβρη για το 2010 να παίξει τα… ρέστα του στο «Βιθέντε Καλντερόν» κόντρα στην υπερπρωταθλήτρια Ευρώπης Ατλέτικο Μαδρίτης.
Ο φωτεινός πίνακας στο γήπεδο των «ροχιμπλάνκος» είχε σημάνει το 81ο λεπτό, σε ένα παιχνίδι… θρίλερ, που η ομάδα του Κούπερ είχε προηγηθεί, βρέθηκε στη συνέχεια πίσω στο σκορ, ισοφάρισε και έψαχνε το γκολ της μεγάλης ανατροπής. Τελικά σε μία φάση διαρκείας στα καρέ του Ντε Χέα, ο Λαζαρίδης εκτέλεσε την Ατλέτικο και την έστειλε (μετά και τη νίκη επί της Ρόζεμποργκ την τελευταία αγωνιστική) εκτός διοργάνωσης, υποχρεώνοντάς την στην μοναδική εντός έδρας ήττα της σε ευρωπαϊκό επίπεδο τα τελευταία τρία χρόνια!
Όπως ήταν φυσιολογικό ο Λαζαρίδης μπήκε για πάντα στις καρδιές των Αρειανών και εκτόξευσε τις μετοχές του χτυπώντας, μέχρι και την πόρτα της Εθνικής Ελλάδος, όπου τελικά δεν αγωνίστηκε για γνωστούς και μη αγωνιστικούς λόγους!
Ο Αρειανός Λαζαρίδης!
Ο Νίκος Λαζαρίδης, για όσους τον γνωρίζουν είναι ένας άνθρωπος χαμηλών τόνων, που ουδέποτε προκάλεσε με τη συμπεριφορά του, αλλά και ουδέποτε «λαΐκισε», θέλοντας να… χαϊδέψει τα αυτιά του κόσμου.
Πέρυσι σε ένα παιχνίδι με το Λεβαδειακό στο Χαριλάου, σε μία σύγκρουση που είχε με τον Λισγάρα (και δεν δόθηκε πέναλτι – τι περίεργο!) γέμισε μελανιές και μώλωπες στο χέρι και τα πλευρά, ωστόσο ο ίδιος είχε ζητήσει να μην γίνει θέμα και να μην προωθηθέι αυτό από τα μέσα, δείχνοντας το ήθος του.
Κάποια στιγμή ωστόσο, αποκαλύφθηκε από οικογενειακό του πρόσωπο, πως ο γεννημένος στην Κοζάνη έμπειρος αμυντικός, μικρός ήταν ένθερμος οπαδός του Άρη, με τον ίδιο όμως να μην κάνει… σημαία το συγκεκριμένο γεγονός, αποδεικνύοντας το ποιόν του ως άνθρωπος.
Η πορεία του ποδοσφαιρικά ήταν σταθερά καλή. Για δύο χρόνια, είτε ο Άρη κέρδιζε, είτε έχανε, είτε ήταν καλός, είτε ήταν κακός, ο Λαζαρίδης ήταν πάντα από τους διακριθέντες. Και ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα. Ακόμα και πέρυσι όταν ο Σάκης Τσιώλης, τον άφησε στον πάγκο κάποια ματς στην αρχή της σεζόν για να βάλει τον Ντίκο στο πλάι του Σανκαρέ, ο Κοζανίτης στόπερ δεν έβγαλε μιλιά!
Το… δολοφονικό του ένστικτο!
Ένα στόπερ όταν σε δύο χρόνια σκοράρει επτά φορές, αυτό είναι ένα θέμα. Ο Λαζαρίδης το… είχε να σκοράρει με κεφαλιά (αν και το σημαντικότερο γκολ της καριέρας του το έβαλε με το πόδι στη Μαδρίτη). Σκόραρε κόντρα στον ΠΑΟΚ, κόντρα στην ΑΕΛ, κόντρα στην ΑΕΚ, κόντρα στον Ατρόμητο, μέσα στο Χαριλάου, ενώ εκτός είχε εκτελέσει σε νίκες τόσο την Κέρκυρα, όσο και τον Αστέρα στην Τρίπολη!
Η αποχώρηση…
Ο Νίκος Λαζαρίδης ήθελε να παραμείνει το καλοκαίρι στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και το είχε δηλώσει ουκ ολίγες φορές. Η διοικητική αβεβαιότητα ωστόσο και το ότι πλέον βαδίζει στο 33ο έτος της ηλικίας του τον ανάγκασαν να ψάξει, το τελευταίο ίσως καλό συμβόλαιο που θα μπορούσε να διεκδικήσει, σε μία υγιή ομάδα οικονομικά, όπως ο Ατρόμητος. Μάλιστα, ο ίδιος στα οφειλόμενα που του έχει η «κίτρινη» ΠΑΕ ήταν άκρως διαλλακτικός και δεν πίεσε καθόλου, κάνοντας υπομονή, χωρίς να δημιουργήσει το παραμικρό.
Ο Λαζαρίδης να σημειωθεί ότι δεν ήταν ένας παίκτης που έκανε μεγάλα συμβόλαια τόσα χρόνια που παίζει ποδόσφαιρο, καθώς εμφανίστηκε στο προσκήνιο την τελευταία μόλις πενταετία.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το Σάββατο το απόγευμα η προσφορά του και η συμπεριφορά του στην ομάδα θα εκτιμηθεί από τον κόσμο του Άρη, ο οποίος έχει μάθει να εκτιμάει και να λέει «ευχαριστώ» σε ανθρώπους που τίμησαν το Σύλλογο και δεν έφυγαν σαν εχθροί, αλλά σαν φίλοι.
«Ευχαριστώ» που βέβαια είπε με τις πράξεις του και ο Λαζαρίδης στον Άρη, για το γεγονός πως και μόνο με τη μεταγραφή του στην ομάδα το 2010 ανέβηκε τουλάχιστον τρία επίπεδα σαν αθλητής.
Εξάλλου είναι διαφορετικό να φοράς τη φανέλα του Άρη, από αυτήν του Ατρόμητου ή του Αστέρα. Ο Νίκος Λαζαρίδης επιστρέφει στο «Κλεάνθης Βικελίδης» κι αν μη τι άλλο αποτελεί σημαντικό κομμάτι της νεότερης ιστορίας του Άρη.
