Ο Γιάννης Λάππας, αρχηγός που σήκωσε το τελευταίο τρόπαιο για τον Άρη το 2004 στην Λαμία, μίλησε για εκείνη την χρονιά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η ομάδα, αναφέρθηκε στα προβλήματα του παρόντος αλλά τέλος τόνισε πως ακόμη υπάρχει χρόνος και πρέπει φυσικά για άλλη μια φορά ο κόσμος του Άρη να στηρίξει μέχρι τέλους την ομάδα.
Αναλυτικά τα όσα είπε στο Yellow Radio 92,8:
Έχεις ζήσει με τον Άρη και καλές αλλά και κακές στιγμές, πως βιώνεις την τωρινή κατάσταση στο μπάσκετ;
Το θέμα είναι πως δεν έχει ξεκινήσει κάτι που συμβαίνει τώρα, αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια και λίγο λίγο και χρόνο με τον χρόνο μαθηματικά οδηγείσαι σε αυτή την κατάσταση. Αυτό αποδεικνύεται δυστυχώς, πως δεν υπάρχει κάποιος που σε μια δύσκολη στιγμή θα βάλει το χέρι στην τσέπη και θα διευκολύνει, ή κάποιος που θα κάνει έναν σχεδιασμό, θα φτιάξει μια ομάδα από την αρχή, θα υπάρχει ένα πλάνο. Έτσι οδηγούμαστε σε αυτό το αποτέλεσμα.
Η αλήθεια είναι πως έχουν συσσωρευτεί πολλά προβλήματα.
Το τελευταίο ήταν επί Λάσκαρη και από τότε φαίνεται ότι δυστυχώς δεν μπόρεσε ο σύλλογος να ορθοποδήσει. Από τότε και μετά κρατιέται με «τεχνητές αναπνοές«. Είμαι κοντά στην ομάδα και παρακολουθώ.
Πηγαίνεις στο γήπεδο;
Όταν μου δίνεται η ευκαιρία λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, βεβαίως. Τα παιχνίδια στην τηλεόραση τα βλέπω όλα όπως και το τελευταίο στην Ρόδο που φυσικά θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει, δυστυχώς. Να σας πω, τα παιδιά κάνουν μεγάλη προσπάθεια. Αυτή είναι η ομάδα, θα μπορούσε να βοηθηθεί αλλά υπάρχει το ban. Γι’αυτό είπα και πριν πως η ομάδα δεν πληρώνει κάτι του τώρα. Η ομάδα όπως είναι και με τους παίκτες που έχει, παίζει στο όριο της. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν φτάνει, ο προπονητής κάνει μια χαρά προσπάθεια, η ομάδα είναι συγκεντρωμένη αλλά δεν φτάνει αυτό. Δηλαδή παίξαμε το Σάββατο με τον Κολοσσό Ρόδου που αν π.χ τον βάλουμε σε μια ζυγαριά, απέχει από τον Άρη έτη φωτός.
Αγωνιστικά εννοείς;
Βάσει δυναμικής, ονόματος κτλ! Η Ρόδος τις τελευταίες 15 μέρες έφερε τον Γκρίφιν και τον Λοβ, δύο παικτάρες. Και τι έγινε; Ο Λοβ έβαλε 20 πόντους, ο άλλος 10-15, έβαλε και τις κρίσιμες βολές και τέλος. Ο Άρης δεν μπόρεσε να φέρει κάποιον παίκτη, είναι πολύ απλά τα πράγματα.
Είχε τον Μπράουν που ξέρουμε όλοι τι δημιουργήθηκε τις τελευταίες μέρες..
Αυτό είναι η απόρροια των προβλημάτων, δηλαδή μια ομάδα που θα λειτουργούσε κανονικά και όχι βασιζόμενη στο φιλότιμο των παικτών και του προπονητή και στο φιλότιμο της διοίκησης γιατί όλοι τώρα με το φιλότιμο είναι έτσι; Όταν υπάρχει μια γενικότερη δυσλειτουργία όλα επαφίονται στο φιλότιμο.
Η διοίκηση προσπαθεί να κρατάει ικανοποιημένους τους υπάρχοντες παίκτες..
Ναι, μα το θέμα δεν είναι το τώρα. Το μπάτζετ επειδή είναι μικρό θα βρεθούν κάποια χρήματα. Το θέμα όμως είναι τα προβλήματα που «σέρνονται» τόσα χρόνια πίσω..
Και μάλλον θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν γιατί δεν υπάρχει λύση..
Σαφέστατα. Σε μια ομάδα που θα λειτουργούσε, υπήρχε περίπτωση Αμερικανός παίκτης απλώς να φύγει και να μην δώσει σημεία ζωής ή να ενημερώσει πότε θα φύγει και πότε θα επιστρέψει; Θα του έλεγε η εκάστοτε ομάδα «κάτσε εκεί που είσαι, θα έρθει κάποιος άλλος». Είναι πολύ απλά τα πράγματα και σίγουρα είναι σε πολύ δύσκολη θέση και ο προπονητής αλλά και οι υπόλοιποι παίκτες όταν γυρίζει ένας τέτοιος παίκτης στο να τον αποδεχτούν και να τον εντάξουν και πάλι στην ομάδα.
Έπρεπε όμως να ενταχθεί γιατί δεν υπήρχε άλλος..
Συμφωνώ, δεν περισσεύει κανένας, ακόμη και ο τελευταίος φίλαθλος είναι απαραίτητος. Το θέμα όμως είναι τι θα γίνει..
Φέτος στόχος είναι η «σωτηρία», τι θα γίνει όμως την επόμενη σεζόν;
Δυστυχώς, αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Κάθε χρόνο να σώζεται ο Άρης με κάποια άνεση και ..«έχει ο Θεός», δεν είναι όμως έτσι. Ο Αύγουστος ή ο Σεπτέμβριος που θα ξεκινήσει η σεζόν είναι πολύ κοντά. Μπορεί να μας φαίνεται μακριά αλλά δεν είναι. Και οι άνθρωποι που δείχνουν την καλή θέληση, οι γνωστοί Αρειανοί, το κάνουν με την καλή τους καρδιά αλλά δεν έχουν καμία υποχρέωση. Η ομάδα πρέπει να στηθεί σε διαφορετικές βάσεις, μήπως βρεθεί κάποιος άνθρωπος ή μια διαδικασία ή κάτι, γιατί αλλιώς λυπάμαι που το λέω θα πρέπει να πάμε σε ρηξικέλευθες λύσεις και να δοθεί μια οριστική λύση. Εμείς τώρα δίνουμε «στον ετοιμοθάνατο ασπιρίνη».
Βλέπεις εσύ κάποια λύση; Τι μπορεί να γίνει;
Η υπάρχουσα διοίκηση, κάνει μια απλή διαχείριση. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι βάζουν χρήματα από την τσέπη τους κτλ, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί και μάλιστα ο κύριος Αρβανίτης το έχει δείξει στο παρελθόν, κάνουν απλώς μια διαχείριση, δεν έχουν την δυνατότητα για κάτι άλλο.
Μα είναι διοίκηση έτσι και αλλιώς, δεν είναι μεγαλομέτοχοι.
Αυτό ακριβώς, χρειάζεται μια άμεση και οριστική λύση, δεν γίνεται αλλιώς, πρέπει κάτι να γίνει.
Ο Άρης έχει μπροστά του επτά αγώνες, φτάνουν πέντε νίκες για να παραμείνει στην κατηγορία;
Θα δούμε για όλα, δεν μπορούμε να ξέρουμε. Είναι ρευστή η κατάσταση και έχουμε ανακατατάξεις. Σκεφτείτε, ο Πανιώνιος το Σάββατο παραλίγο να κερδίσει την ΑΕΚ, σε ένα σουτ κρίθηκε και θα ήταν ένα πολύ άσχημο αποτέλεσμα αυτό για εμάς. Ο Άρης στο Αλεξάνδρειο μπορεί και πρέπει να κυνηγήσει να κάνει το 4/4, πρέπει να δώσουν τα πάντα. Είμαι σίγουρος πως προπονητής και παίκτες θα κάνουν το καλύτερο. Η ομάδα φαίνεται ότι μπορεί να παίξει, ότι υπάρχει ένα πλάνο. Το πρόβλημα είναι η «λειψανδρία» στον αριθμό των παικτών. Θα μπορούσε να έχει 8-10 παίκτες και για τον κύριο Καμπερίδη θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Έχει πολλά παιχνίδια ακόμη μπροστά του ο Άρης γι’αυτό δεν μπορούμε να πούμε ακόμη τίποτα, είναι μισός γύρος. Εμείς το μόνο που μπορούμε είναι να ελπίζουμε πως ο κόσμος θα στηρίξει για άλλη μια φορά την ομάδα, έχει μεγάλη αγάπη δεν το συζητάμε αυτό. Αν ήταν άλλη ομάδα στην θέση του Άρη αντίστοιχα, θα είχε 50 άτομα στο γήπεδο. Από εκεί και πέρα να δούμε τι μπορεί να γίνει το καλοκαίρι. Πρέπει να παρθούν σοβαρές αποφάσεις και να ξέρει ο κόσμος ακριβώς τι συμβαίνει! Δεν μπορεί να εκτιμήσει σωστά αν βρίσκεται σε άγνοια και η υπομονή του πιστεύω θα είναι πολύ μεγαλύτερη αν υπάρχει η γνώση της ακριβής κατάστασης.
Και εσύ έζησες αντίστοιχες καταστάσεις στον Άρη..
Ναι φυσικά. Δεν είναι θέμα συζήτησης όμως, αυτά που έζησα εγώ ήταν ακόμη χειρότερα γιατί τώρα υπάρχει μια διοίκηση, τότε δεν υπήρχε κανένας. Πάλι γίνονταν όλα στο φιλότιμο. Μετά ήραν στον σύλλογο 5-10 άτομα που έβαζαν κάποια χρήματα, έφτασαν τον σύλλογο μέχρι την Ευρωλίγκα. Δεν υπάρχει πορεία και ιστορία ομάδος χωρίς λάθη.
Πέρασαν 16 χρόνια από την κατάκτηση του Κυπέλλου τότε στην Λαμία..
Για εμάς που το ζήσαμε ή για τους οπαδούς που βρίσκονταν εκεί τότε, είναι σαν να έγινε χθες. Ο αθλητής που έχει τελειώσει, σκέφτεται καμιά φορά κάνοντας αναδρομές, αυτά του μένουν, αν έχεις πάρει κάποιον τίτλο, αν έχεις παίξει σε ομάδα με μεγάλη δυναμική.
