Η 10η θέση του Άλκη Κυνηγάκη και η γενικότερη παρουσία του στην μαραθώνια κολύμβηση αποτέλεσαν την σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι… Ο Έλληνας αθλητής μιλώντας στην κάμερα της ΕΡΤ ξέσπασε, εκφράζοντας τα έντονα παράπονά του για τα όσα βίωσε τα τελευταία τρία χρόνια…
«Ήμουν πολύ κακός σήμερα. Είχα να διαχειριστώ πολλά πράγματα. Ένιωθα ψυχολογικά κουρασμένος από την διαδρομή. Ήταν δύσκολα τα τελευταία τρία χρόνια μετά το Τόκυο. Ένιωθα οτι είχα πολλούς εχθρούς γύρω μου. Δουλέψαμε από τον Δεκέμβριο σοβαρά με τον Σπύρο Γιαννιώτη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ούτε ούτε 6 μήνες, ούτε 8. Είναι 3 χρόνια ή ακόμα και 4. Στεναχωριέμαι που δεν είχα ανθρώπους δίπλα μου και αναγκάστηκα να αλλάξω τόσους προπονητές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ήθελα να ευχαριστήσω τον Γιαννιώτη που ήταν ο μόνος που ήταν δίπλα μου σε αυτό το ταξίδι και έκανε τα πάντα για εμένα. Προσπάθησα από τον Δεκέμβριο να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό, με όλες τις αντιξοότητες που είχα», είπε αρχικά.
Και συνέχισε ανάλογα: «Δεν είχα ομάδα δίπλα μου. Αντί να μου ανοιχτούν οι δρόμοι μετά το Τόκυο, σε εμένα έσφιξαν. Δεν καταλαβαίνω γιατί με αντιμετώπιζαν έτσι. Ξέρουν αυτοί ποιοι είναι. Εγώ έδωσα την ψυχή μου. Ξυπνούσα και σκεφτόμουν αυτούς τους αγώνες. Έκανα τα πάντα. Ότι ήρθε μπροστά μου από μέσα το πέρασα. Όχι δεξιά και αριστερα, από μέσα το πέρασα. Αν κάτσω και γράψω βιβλίο για αυτά τα χρόνια, δεν πρόκειται να φανταστείτε… Έχω χάσει τον εαυτό μου μέσα από αυτό το ταξίδι. Εγώ αυτό που θα ήθελα να παρακαλέσω να είστε πιο κοντά στους αθλητές. Να τους αγαπήσουν και να μην τους βλέπουν σαν εχθρούς. Οι αρμόδιοι να είναι πιο κοντά στους αθλητές γιατί είμαστε ένα. Και στα καλά και στα άσχημα. Και όχι να τους ρίχνουν σφαλιάρες».
Στη συνέχεια έπλεξε το εγκώμιο του προπονητή του, Σπύρου Γιαννιώτη: «Κάθε μέρα μου έδειχνε ποιος ειναι. Η χρονιά αυτή μου απέδειξε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο Σπύρος είναι κάτι διαφορετικό. Εκεί που οι άλλοι δεν σε πιστεύουν αυτός θα σε πιστέψει. Στο σκοτάδι ξέρει να βρίσκει το φως» και συμπλήρωσε αναφορικά με τον σημερινό αγώνα: «Σήμερα το θέμα ήταν πως πνευματικά δεν ήμουν καλά. Η υπερπροσπάθεια που έκανα 7 μήνες, μαζί με τον Σπύρο. Σε ένα σπίτι και μία πίσινα άδεια ήμουν στην Κέρκυρα. Πνευματικά δεν ήμουν αυτός που θα έπρεπε. Τα ρεύματα δεν με βοήθησαν».
Όσον αφορά το αν θα συνεχίσει την προσπάθεια, είπε: «Πρέπει πρώτα πνευματικά να ισοροπήσω και μετά να δω αν θα συνεχίσω. Δεν ξέρω τι θα γίνει, πρέπει να ξεκουραστώ. Να βρω μια ομάδα δίπλα μου. Δεν γίνεται μόνος μου. Το θέμα δεν είναι να αλλάξουν τα πράγματα για εμένα. Αυτό που θα παρακαλέσω όσους με ακούνε να ακούνε να είναι δίπλα στους αθλητές. Στα δύσκολα πρέπει να δείξουμε ποιοι είμαστε, στα εύκολα πανηγυριτζίδες είμαστε. Ας το ακούσουν αυτοί που πρέπει να το ακούσουν. Τρία χρόνια βρίσκομαι πάντα κοντά στο να τα σταματήσω. Έβρισκα λύσεις, έπεφτα πάνω στο επόμενο. Έπεφτα πάλι σε κάτι άλλο, από προπονητή σε προπονητή. Δεν γίνεται έτσι. Το ένιωθα οτι είμαι κουρασμένος. Συγγνώμη για όσους απογοήτευσα».
