Ο Γιώργος Κτιστόπουλος ήρθε στον Άρη στα τέλη του περασμένου καλοκαιριού από τον Απόλλωνα Καλαμαριάς και την φετινή χρονιά φόρεσε με επιτυχία την φανέλα με το νούμερο 10, της ομάδας Κ20 των κιτρινόμαυρων. Ο ίδιος μίλησε για τους στόχους, τις επιθυμίες του αλλά και για την φετινή χρονιά που είχε με την φανέλα του Άρη.
Αναλυτικά, τα όσα δήλωσε στον arenafm.gr: «Πέρσι το καλοκαίρι με πλησίασαν από τον Άρη και μου πρότειναν να πάρω μεταγραφή και να αγωνιστώ με την φανέλα της Κ20. Στον Άρη δεν λες εύκολα όχι, έτσι έκανα και γω. Αφ΄ενός το γεγονός ότι δεν σκόπευαν στον Απόλλωνα να με κάνουν επαγγελματία και αφ΄ετέρου το «μέγεθος» του Άρη, ως σύλλογο, διευκόλυναν πολύ την επιλογή μου».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα μειονεκτήματα, τα πλεονεκτήματα αλλά και τις σημαντικότερες στιγμές του την φετινή χρονιά, ενώ δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι δάκρυσε όταν οι κιτρινόμαυροι δέχτηκαν το τρίτο γκολ εντός έδρας από τον Ολυμπιακό.
«Η θέση που μου αρέσει να αγωνίζομαι είναι αυτή του επιτελικού μέσου. Τόσο ο Νίκος Πασιαλής όσο και ο κόουτς της Εθνικής ομάδας σε αυτήν με τοποθετούν, ενώ σε ένα τουρνουά στην Ρωσσία ο κ.Παχατουρίδης με χρησιμοποίησε ως «οχτάρι» όπου και πιστεύω κατάφερα να ανταποκριθώ επάξια», για να προσθέσει:
«Δεν μου αρέσει να μιλάω για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά μου, προτιμώ να το κάνουν αυτοί που με βλέπουν να αγωνίζομαι. Πάντως ένα θετικό είναι ότι «βλέπω γήπεδο» και ότι θα ψάξω την κάθετη πάσα όταν χρειαστεί, ενώ στα αρνητικά είναι η ταχύτητά μου, πάνω στην οποία δουλεύω πολύ σκληρά και προσπαθώ να βελτιωθώ αλλά και τα μακρινά σουτ».
Για το ματς που δεν μπορεί να ξεχάσει: «Δεν μπορώ να ξεχάσω το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Τα δώσαμε όλα, ακόμη κι όταν μείναμε με δέκα παίκτες κανένας δεν τα παράτησε. Είχαμε το προβάδισμα όμως ο Ολυμπιακός κατάφερε να πάρει τη νίκη, όταν πέτυχε το τρίτο γκολ δάκρυσα, δεν μπορούσα να το πιστέψω» και πρόσθεσε «Από τις πιο χαρούμενες στιγμές μου ήταν το γκολ που έβαλα κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Τριανδρία, η μπάλα στρώθηκε έξω από την περιοχή, σημάδεψα και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι να σφίγγω τις γροθιές μου πανηγυρίζοντας και οι αγκαλιές των συμπαικτών μου».
«Οι δυσκολίες μας έκαναν ομάδα»
Η χρονιά που πέρασε ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για τους “κιτρινόμαυρους”, καθώς υπήρχαν προβλήματα τόσο με την επιλογή του συνθετικού χλοοτάπητα, όσο και με τη μεταφορά των ποδοσφαιριστών στις προπονήσεις.
«Δεν ήταν μία εύκολη χρονιά, σίγουρα η επιλογή του πλαστικού χλοοτάπητα δεν μας βοήθησε. Προέκυψαν τραυματισμοί και μεγάλο ρόλο έπαιξε και το γήπεδο, δεν γίνεται να κάνουμε προπονήσεις σε «πλαστικό» και να παίζουμε σε φυσικό ή το αντίθετο. Όλοι καταλαβαίνουμε τις δύσκολες στιγμές που περνούσε η ομάδα, όμως αυτό μας στοίχησε σε μεγάλο βαθμό», για να συμπληρώσει:
«Τα προβλήματα δεν σταματούσαν στο γήπεδο, αρκετά παιδιά που κατάγονται από άλλες περιοχές είχαν πρόβλημα με το φαγητό, ενώ προς το τέλος της χρονιάς η απουσία λεωφορείου (σ.σ λόγω βλάβης και αδυναμίας επισκευής) ανάγκασε αρκετούς να χάνουν προπονήσεις».
Για να κάνει τον απολογισμό: «Αν έλεγα ότι στέκομαι μόνο στα αρνητικά θα ήμουν άδικος. Η ομάδα πέρασε πολλά και αυτό της έδωσε τη δυνατότητα να «δεθεί», οι σχέσεις μεταξύ μας είναι εξαιρετικές και το κλίμα παραπέμπει σε ομάδες που πιθανών δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα, όμως όλοι θέλαμε και συνεχίζουμε να δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Οι δυσκολίες αντί να μας χωρίσουν μας ένωσαν».
Το σχολείο, η Εθνική ομάδα και οι… «αγαπημένοι»
Κλείνοντας ο μέσος του Άρη μίλησε για τους στόχους του, την ιδιότητά του ως μαθητής, την επόμενη μέρα αλλά και τους αγαπημένους του ποδοσφαιριστές από την Ελλάδα και τον κόσμο.
«Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη και το καταλαβαίνουμε όλοι. Εγώ ανήκω στον Άρη για ακόμη ένα χρόνο και θέλω να προσφέρω στην ομάδα ότι έχω και με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Νομίζω ότι, αν και αυτή τη στιγμή καταλαβαίνω ότι δεν είμαστε ψηλά στην ιεραρχία, θα πρέπει οι άνθρωποι του Άρη να μας μιλήσουν, να μας εκφράσουν τις σκέψεις τους για την επόμενη μέρα. Όλοι χαίρονται που είναι στον Άρη, το ζήτημα είναι να μην μείνουμε μετέωροι» και προσέθεσε:
«Στόχος μου μεγάλος είναι να αγωνιστώ στην Εθνική ομάδα των αντρών και να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ σε ατομικό επίπεδο. Δουλεύω σκληρά, κάνω ότι μπορώ για να τα καταφέρω και δεν είμαι διατεθειμένος να σταματήσω».
Παράλληλα, στάθηκε στην ιδιότητα του ως μαθητής: «Δύσκολα μου βάζεις (γέλια…) δεν θα το κρύψω δεν τα πάω καλά στο σχολείο και η αλήθεια είναι ότι δεν προσπαθώ όσο θα έπρεπε. Έχω ρίξει το βάρος στο ποδόσφαιρο και δεν έχω σκεφτεί ότι θα μπορούσα να κάνω οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό».
Τέλος, αναφέρθηκε στους αγαπημένους του ποδοσφαιριστές αλλά και την μεγάλη του αγάπη την… Μπαρτσελόνα: «Είμαι φανατικός οπαδός της Μπαρτσελόνα, αν και τώρα τελευταία έκανε την καμπή της, όπως όλες η ομάδες και έμεινε εκτός δύο στόχων. Βέβαια, αντίθετη γνώμη έχουν ο Μπάλιος (επιθετικός Κ20) και ο Φούσκας (αμυντικός χαφ Κ20) που είναι φανατικοί Ρεάλ και τις τελευταίες μέρες με έκαναν και πέρασα… δύσκολα. Αναφορικά με αγαπημένους ποδοσφαιριστές, ο Φάμπρεγας και ο Βιντάλ είναι δύο εξαιρετικοί ποδοσφαιριστές και νομίζω ότι αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση».
