Τα όσα έλαβαν χώρα στο Παλέ το βράδυ της Τετάρτης καταδεικνύουν τη σοβαρότητα του κινδύνου στην οποία έχει περιέλθει ο Άρης τα τελευταία χρόνια.
Η προσέλευση των μελών του Ερασιτέχνη ήταν απογοητευτική για μια τόσο κρίσιμη, όπως είχε προαναγγείλει και ο ΑΣ Άρης, συνέλευση για το παρόν και το μέλλον του μπασκετικού τμήματος. Ο αριθμός των 150 περίπου ατόμων, που έδωσαν το παρών, από τα 2.000 τακτοποιημένα μέλη στον ΑΣ ίσως δείχνουν ότι ο κόσμος κουράστηκε από την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα την τελευταία δεκαετία, με εξαίρεση το «πυροτέχνημα» Λάσκαρη που κράτησε για περίπου έναν χρόνο και μετά έσβησε, βυθίζοντας τον Άρη σταδιακά ξανά στα χρέη.
Ακόμα, η μικρή για τα δεδομένα του κόσμου του Άρη προσέλευση μπορεί να μεταφράζεται ως αδιαφορία για το τμήμα. Κάτι που (θέλω να) πιστεύω πως δεν ισχύει, καθώς οι φίλοι της ομάδας ήταν πάντα στο πλευρό της, και στις καλές στιγμές και στις δύσκολες. Σε καμία περίπτωση ο κόσμος δεν εγκαταλείπει τον μπασκετικό Άρη, την ναυαρχίδα του κιτρινόμαυρου συλλόγου με τους 22 τίτλους. Όμως δεν μπορεί ξανά ο κόσμος να σώσει το… καράβι που βουλιάζει.
Η ΠΟΛΥΜΕΤΟΧΙΚΟΤΗΤΑ… ΑΛΛΙΩΣ
Δε γίνεται πάλι να ζητείται οικονομική βοήθεια από τον κόσμο. Δε γίνεται να δημιουργείται τόσος ντόρος με την αναμονή της μεταβίβασης των μετοχών προκειμένου να γνωστοποιηθεί το πλάνο «διάσωσης» της ΚΑΕ και στο τέλος να παρουσιάζεται ως μοναδική λύση το… υστέρημα του κόσμου. Δε γίνεται να προτείνεται κάτι, που ήδη είχε προταθεί από τον πρώην μεγαλομέτοχο, Δημήτρη Γουλιέλμο!
Κουπόνια ενίσχυσης, αγορά μετοχών, κατάθεση σε λογαριασμούς. Όλα αυτά έχουν ειπωθεί στο πρόσφατο και όχι μόνο παρελθόν και έχουν πραγματοποιηθεί από όσους φίλους του Άρη είχαν τη δυνατότητα να δώσουν οποιοδήποτε ποσό. Δε γίνεται να προχωρήσει και πόσο μάλλον να αλλάξει η κατάσταση με αυτόν τον τρόπο. Έχει δοκιμαστεί και αποδείχθηκε πως με τον συγκεκριμένο τρόπο, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο δεν μπορεί να λειτουργήσει στον επιθυμητό (πολύ υψηλό) βαθμό.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΟΜΩΣ…
Ποιος μπορεί πραγματικά να βοηθήσει σήμερα τον Άρη; Ποιος ήρθε μέχρι σήμερα να ζητήσει την ομάδα από τον Δημήτρη Γουλιέλμο; Κανείς πέρα από τη διοίκηση Πρωτοδικείου που μπήκε μπροστά (διοικητικά και εν μέρει οικονομικά), παλεύοντας να κρατήσει ζωντανό το τμήμα. Και μακάρι αυτοί οι άνθρωποι να πετύχουν την παραχώρηση του Παλέ στον Άρη, κάτι που θα δώσει πολύ μεγάλη ανάσα και παράλληλα θα δώσει πνοή εσόδων για το μέλλον.
«ΖΕΣΤΟ» ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ
Η προσπάθεια εύρεσης επενδυτή είναι ενεργή και αποτελεί τη μόνη σωτήρια λύση, κάτι που το γνωρίζουν και τονίζουν και οι άνθρωποι της ΚΑΕ. Χρειάζεται ένας… τρελός με βαθιά, γεμάτη και «σίγουρη» τσέπη, με όραμα και πλάνο για καταφέρει και ο ίδιος και ο Άρης να επιβιώσουν σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ναι, είναι ουτοπικό, αλλά δεν φαίνεται πως υπάρχει κάποια άλλη λύση.
Και για να γίνει αυτό θα πρέπει η διοίκηση να πλαισιωθεί με ανθρώπους που υπηρέτησαν τον σύλλογο για χρόνια και θα έπρεπε να είναι κοντά στην ομάδα για να αποτελέσουν και οι ίδιοι «μαγνήτες» για έναν υποψήφιο επενδυτή. Ο Γκάλης και ο Γιαννάκης είναι τα πιο τρανταχτά παραδείγματα, όμως οι δυσκολίες για τα δύο «ιερά τέρατα» του ελληνικού μπάσκετ είναι δεδομένες. Υπάρχουν όμως αρκετά ακόμα ονόματα που μπορούν να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση…
Στο παρόν ο Άρης χρειάζεται άμεσα «ζεστό» χρήμα για να κινηθεί. Να εξασφαλίσει την εγγυητική των 200.000 ευρώ και τουλάχιστον άλλα τόσα για να πληρώσει οφειλές της περασμένης σεζόν και να ξεκινήσει την υλοποίηση του προγραμματισμού για τη νέα σεζόν. Με την προϋπόθεση βέβαια να του επιτραπεί από τη FIBA να κάνει τουλάχιστον μεταγραφές «εσωτερικού», με παίκτες που έχουν την κάρτα ελευθέρας τους ακόμα στην Ελλάδα.
Τα ζητούμενα είναι πολλά και με βαρύνουσες απαιτήσεις, όμως ο Άρης πρέπει να βρει λύσεις πάση θυσία και να σταθεί και πάλι στα πόδια του!
