Ακόμη ένα από τα μέλη της οργανωτικής επιτροπής της εκδήλωσης για τον Νίκο Γκάλη, Χρήστος Γαλιλαίας, εξέφρασε τη συγκίνηση του για τις στιγμές που εκτυλίχθηκαν χθες.
Ο κ. Γαλιλαίας μίλησε στον “Arena”.
Αρχικά, δήλωσε: «Ήταν πραγματικά μοναδικές οι στιγμές που ζήσαμε χτες. Θέλω να αφουγκραστώ τον κόσμο του Άρη που ήταν στο γήπεδο και τίμησε τον Νίκο, αλλά και αυτούς που το έβλεπαν από την τηλεόραση. Μας θύμισε μεγάλες στιγμές τους παρελθόντος”.
Και συνέχισε: «Ο Νίκος μπορεί να νιώθει επιτέλους δικαιωμένος κι ευχαριστημένος, του το χρωστούσαμε. Μεταφερθήκαμε όλοι στις παλιές εποχές και νιώσαμε όλοι τυχεροί και περήφανοι που τον είχαμε στην ομάδα μας. Ήταν όλες στιγμές συγκίνησης, όπως η αγκαλιά που είχε με τον Γιαννάκη, αυτή ήταν η μεγαλύτερη νομίζω. Εκεί εγώ δεν άντεξα και από ‘κει και μετά δεν μπορούσα να μην δακρύζω”.
Για τη συγκινησιακή φόρτιση που υπήρχε: “Είχα πει από την πρώτη στιγμή στον Γιάννη τον Δασκάλου και στον Βασίλη τον Σκουντή «ετοιμαστείτε για πολύ κλάμα»!. Έβλεπα πολλούς ανθρώπους συγκινημένους, βουρκωμένους, μας ευχαριστούσαν και μας έδιναν συγχαρητήρια για την διοργάνωση.
Κατά τη διάρκεια των ετοιμασιών, του λέγαμε αν θέλει να του πούμε και άλλες λεπτομέρειες κι αυτός μας έλεγε «όχι, θέλω να τα ζήσω από κοντά»!
Για την ανύψωση της φανέλας με το «6» και το όνομα του στην οροφή του Αλεξανδρείου: «Μετά το Ευρωμπάσκετ του 1987 και την κατάκτηση του τροπαίου, είχε πει πως «αυτή είναι η μεγαλύτερη στιγμή μέχρι την επόμενη». «Αυτή η στιγμή (σ.σ. το ύψωμα της φανέλας του στην οροφή του Αλεξανδρείου) είναι η μεγαλύτερη. Δεν θα υπάρξει επόμενη», είπε χτες και αυτό τα λέει όλα. Λύγισα τότε».
Για τις μεγάλες στιγμές της χτεσινής βραδιάς: «Σίγουρα και ο εναγκαλισμός, το ενσταντανέ μεταξύ του Γκάλη και του Γιαννάκη, είναι μια πολύ μεγάλη στιγμή. Ο Βαγγέλης ο Αγγέλου, κάποια στιγμή μου λέει «Χρήστο, τί γίνεται εδώ πέρα;»
Τέλος, κατέληξε: «Για να χτίσεις το μέλλον, πρέπει να τιμήσεις το παρελθόν. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο θα πρέπει ο Άρης να τιμήσει και άλλα δύο «ιερά τέρατα» του, τον Γιάννη Ιωαννίδη και τον Παναγιώτη Γιαννάκη».
